[]
procrastination mı?
bir şeyi yapmadığında götüne gireceğini bildiğin halde aman boşver diyip istediğin şeyi yapmak procrastination mudur? aman boşver diyince de boşvermiyorum sürekli o işi düşünüyorum başlamam lazım, ama yok olmuyor.
1 ay önce aldığım projeye daha başlamadım desem yeridir. onun yerine oyun oynuyor, film izliyor, ya da başka şeylere çalışıyorum. kafama ne eserse onu yapıyorum.
hep böyleydi de, bu sene bir acaip oldu tavan yaptı resmen.
4. ye aldığım derse çalışamıyorum resmen, sonuçlarının ne olacağını biliyorum, ne kadar kötü olacağını biliyorum yine de gram çalışma isteği gelmiyor. onun yerine boş boş yatarım daha iyi yani.
napmak lazım, nasıl bu ruh halinden kurtulunur?
edit: dikkat dağınıklığı da olabilir, psikolojiyii düzeltip lan şimdi çalışıcam diyip oturduğumda maksimum 20 dakika başında durabiliyorum. 20 dk ders 1 saat mola oluyor benimkiler. (ders örnek, başka şeyler için de geçerli bu. dersle bağdaştırmayın.)
1 ay önce aldığım projeye daha başlamadım desem yeridir. onun yerine oyun oynuyor, film izliyor, ya da başka şeylere çalışıyorum. kafama ne eserse onu yapıyorum.
hep böyleydi de, bu sene bir acaip oldu tavan yaptı resmen.
4. ye aldığım derse çalışamıyorum resmen, sonuçlarının ne olacağını biliyorum, ne kadar kötü olacağını biliyorum yine de gram çalışma isteği gelmiyor. onun yerine boş boş yatarım daha iyi yani.
napmak lazım, nasıl bu ruh halinden kurtulunur?
edit: dikkat dağınıklığı da olabilir, psikolojiyii düzeltip lan şimdi çalışıcam diyip oturduğumda maksimum 20 dakika başında durabiliyorum. 20 dk ders 1 saat mola oluyor benimkiler. (ders örnek, başka şeyler için de geçerli bu. dersle bağdaştırmayın.)
kendimden bildiğim kadarıyla asıl sorun mükemmeliyetçilik."mükemmel olmayacaksa anlamsız" gibi düşüncelerim vardı. senin de yaşadığın bu ruh halinin aslında mercek altına alınması lazım çünkü 20 yaş üstü gençlerde çok yaygın. bundan 30 yıl önce üniversite okuayn kişi oranı bu kadar yüksek değildi, belki bu duygu,düşünce,psikolojik rahatsızlık ya da her neyse o zamanlar yoktu ya da çok çok nadirdi.oysa şimdi korkunç derecede yaygın. hayat standartlarımız, hayat şartlarımız, sosyal ve kültürel yapımız değişti. haliyle psikolojimizi tehdit eden dış koşullar da değişti.
bıkkın ve bitkiniz.sınavların küçüğü büyüğü derken ardı arkası kesilmiyor.
gençliğimiz,en güzel yıllarımız dirsek çürütmekle, nefret ettiğimiz derslerle,zırvalıklarla geçiyor.
mükemmeliyetçi olma.nasa da çalışmıyorsun, mars a mekik gönderilmeyecek.
zamanı küçük parçalara ayır.önceliklerin olsun,bunları yapma konusunda katı ol.
ödül-ceza sistemin olsun.iradene saygı duy.
çevremden biliyorum, sırf iradesizlik yüzünden okulda işte ne adamlar un gibi ufalandı gitti. Ne salaklar sırf iradeleri yüzünden beton gibi dimdik ayakta kaldılar.
bıkkın ve bitkiniz.sınavların küçüğü büyüğü derken ardı arkası kesilmiyor.
gençliğimiz,en güzel yıllarımız dirsek çürütmekle, nefret ettiğimiz derslerle,zırvalıklarla geçiyor.
mükemmeliyetçi olma.nasa da çalışmıyorsun, mars a mekik gönderilmeyecek.
zamanı küçük parçalara ayır.önceliklerin olsun,bunları yapma konusunda katı ol.
ödül-ceza sistemin olsun.iradene saygı duy.
çevremden biliyorum, sırf iradesizlik yüzünden okulda işte ne adamlar un gibi ufalandı gitti. Ne salaklar sırf iradeleri yüzünden beton gibi dimdik ayakta kaldılar.
- AWD
(04.05.15 03:14:14 ~ 03:16:22)
benim anladığım kadarıyla, mükemmelliyetçilik procrastination doğuruyor. akilligelisim'in yazısı varmış bu dalga ile alakalı bak.
akilligelisim.com
akilligelisim.com
- eksi sozlukte eksiyen adam
(04.05.15 04:51:03 ~ 04:51:17)
linkini verdiğim yazıda da bahsetti olay şu: yaptım mı en iyisini yapacağım dediğin işin yükü altında ezilip o işin çok zor gelmeye başlaması, o yüzden başlamaya korkmak. başlasan devamı gelecek halbuki. :)
bende tam olmasa da bu yüzden oluyor. yaptım mı en iyisini yapacağım demiyorum ama yapacağım işi o kadar büyütüyorum ki cidden dünyanın en zor işi oluyor bir süre sonra. halbuki başlasam bitecek. bunu bile bile başlamamak, yapmamak en çok psikoloji bozan kısmı zaten.
dikkat dağınıklığıını bir tarafa bırakıyorum, başladığımda da 20-25 dakika içinde dikkatim dağılıyor, hemen duyuruyu falan f5lemeye başlıyorum. ya da telefonu açıp boş boş twittera falan bakıyorum. o başka olay ama bununla pek alakası yok.
bende tam olmasa da bu yüzden oluyor. yaptım mı en iyisini yapacağım demiyorum ama yapacağım işi o kadar büyütüyorum ki cidden dünyanın en zor işi oluyor bir süre sonra. halbuki başlasam bitecek. bunu bile bile başlamamak, yapmamak en çok psikoloji bozan kısmı zaten.
dikkat dağınıklığıını bir tarafa bırakıyorum, başladığımda da 20-25 dakika içinde dikkatim dağılıyor, hemen duyuruyu falan f5lemeye başlıyorum. ya da telefonu açıp boş boş twittera falan bakıyorum. o başka olay ama bununla pek alakası yok.
- eksi sozlukte eksiyen adam (04.05.15 04:56:55 ~ 05:00:02)
1
