Ekşi Duyuru

Ben işimde başarılı olarak yendim. Müdürümden övgü aldıkça "ben de bir şeyler yapabiliyormuşum lan" dedim.

Başarı özgüven getiriyor ya. Dene küçük başarılar elde etmeye çalış. İş hayatı biraz daha basit geliyor ama aşk hayatındaki kısır döngüyü ben de aşamadım. Bir şeyler yaşamayınca özgüvenin olmuyor, olmadıkça bir şeyler yaşayamıyorsun...

İş hayatında da sürekli kendini geliştirmeye çalış ailenin dediği gibi "yeter" deme. Hobiler konusunda da böyle yapabilirsin bir şeylerde çok iyi olmak da işe yarar.

Soylenen seyin tersini yapma huyum oldugundan biraz. inatciyim biri yapamazsin derse inadina yapiyorum. Yaptikca da ozguven artiyor.
bir de lisedeyken cok cok iyi hocalarim vardi. Biraz da onlarin sayesinde kendi kapasitemi kesfederek diyebilirim.

He bir de ask hayati sans isi cok kasmaya gerek yok. Gundelik hayatinda dengeni yakala gerisi gelir.

aklımı kullanarak.çok düşündüm, çok araştırma yaptım.duygu mühendisliği yapacaksın. duyguların altında yatan sebepleri kurcalayacaksın. duygu ile düşünce arasındaki bağ çok önemlidir. bunlar birbirlerine göre şekil alırlar.özgüven bir duygudur dolayısıyla onun beslendiği düşünceler geliştirmen gerekir.
Dahası, korku da bir duygudur. korkuya neden olan düşünceleri yeniden yapılandırırsan korku da ortadan kalkacaktır.
kendime en az herkes kadar güveniyorum. toplum önünde konuşmak, sunum yapmak en büyük korkulardan biridir. ben üniversite 1. sınıfta hocaların da aralarında bulunduğu bir topluluğa sunum yaptım. izleyenlerin ilgisini canlı tuttum, konuya hakimdim, vs.. hoca dedi ki, valla bravo, son sınıflar bile böyle sunum yapamıyor.
bu örneği şunun için verdim, iş sadece düşüncede bitmiyor, eylem de yapacaksın. korkularının, çekincelerinin, önyargılarının üzerine gideceksin.
ha karşı cinsle konuşmaktan çekinmişsin, ha bir dersi beceremeyeceğini düşünmüşsün, ha yeni insanlarla tanışmaktan çekinmişsin ya da bulunduğun yerde sönük kalmışsın... hepsi aynı sorun.

Herkesin buna ulasmak icin kendi yolu var sanirim, benim recetem sana uymaz, senin receten bana uymaz. Bu da @rayde'nin yaptiklarindan sonra aklima geldi. Inatci degilim, biri "Yapamazsin" derse, "Iyi, yapamayayim. Ben de baska sey yaparim" derim. Ben de bana yapamazsin denmeyen baska seyleri yaparim. Oradan guven gelebilir. Sonra oradan aldigim guvenle yapamayacaklarimin ucundan ucundan kiyik kiyik girerim, olmuyorsa da umrumda olmaz. Dunyada bir milyon sey var, bir seyleri de yapmamak normal. Hatta bununla ilgi "Senin hicbir fazladan ozelligin yok. Bir iki seyde iyi olabilirsin, ama geri kalan milyonlarca seyde asiri dandik olacaksin. Bu da iyi bir sey; mukemmeliyetciliginle birlikte baskiyi da uzerinden alacak ve kendini herkes gibi goreceksin" diyordu bir yerlerde. Ben kurtulusu "Yapabilirim, basarabilirim. Iste senin olsun, yapabilirsin Rocky, aci yok"tan ziyade "Yapamam, eeee?"de, "Nasil olsa gunun sonunda herkes tuvalete girmiyor mu"da, "Sonucta millet de sunlari sunlari yapamaz"da, "Hicbirimiz ozel degiliz"de, "Balik da kavak agacina tirmanamaz yani"de buldum. O baski kalktiginda hayat daha guzel oldu, kendine veya baskasina guvenmenin ya da guvenmemenin cok azinin guzel oldugunu, kalaninin tamamen gereksiz ve dusunmeye degmez oldugunu hissettim ve bu yol beni rahatlatti.

Guvenmemek ayri yuk, o duvar hep onunde. Guvenmek ayri yuk, bu sefer duvar kalkiyor, kendini hayal kirikligina ugratma olasiliginin getirdigi yuk oturuyor. Gerek yok bunlara.

Ama herkesin yolu, herkesin kurtulusu farkli.

dideral 3.5tl ;)

tembel birisiyim.
işime gelmiyor bazı şeyler bu yüzden insanlar bazı konularda başarısız olacağımı düşünüyor ama ben onların ilerde başarısız olacağımı düşündüğü şeyleri isteyerek yaptığımda ilk kez yapmama rağmen harika sonuçlar alabiliyorum. bu benim özgüvenimi arttırıyor.
onun dışında kendimle ilgileniyorum hemde sık sık,kimisine göre boş iş gelse de, bu beni çok motive ediyor. herkesten önce senin kendini nasıl gördüğün önemli.

Alnımın teriyle.

Bu özelliklerin senin niteliksiz ya da kalitesiz olduğunu asla göstermez. Olgunluk, çekingenlik, ağırbaşlılık beceriksiz, niteliksiz veya özelliksiz olduğun anlamına asla gelmiyor. Dunning Kruger sendromunun ne olduğunu duymuşsundur, ne demek istediğimi az çok açıklıyor.
Özgüven konusuna gelince aileler sen yapamazsın edemezsin, icat çıkarma, risk alma, biz bilmeyiz anlamayız şeklinde yetiştiriyorlarsa çocukların böyle olması kaçınılmaz. Ne kadar eğitimli olsan ağırbaşlı olsan da dışarıya kendini tam olarak satamazsın. Görüyorum bazı aileler çocuklarını nasıl yetiştiriyor, gözlerinden anlarsın o özgüveni.
Çözümü belli bir yaştan sonra nasıldır bilemem ama belli bir bilgi ve kültür seviyesi, herkesle konuşacak bir şey bulabilmek, konuşkan olup ortamlarda muhabbet açabilmek için gerekli. Bunu da okuyarak ve araştırarak sağlayabilirsin. İş yaşamında başarı da çok çalışma ve hırsla alakalı- çok fazla başka koşullara bağlı olduğunu da hesaba katarak tabi.
İkili ilişkilerde ise şanslıysan çok kişi ile doyurucu iletişim kurarak, yanlarında olduğunda seninle sıkılmayacakları bir ortam yaratarak deneyim kazanabilirsin. Deneyim özgüveni arttırır. Eğer şanssızsan da kazık yiye yiye öğreniyorsun bir dahaki sefer daha idmanlı giriyorsun olaya. Evet bence özgüven için idmanlı olmak gerekiyor pek çok konuda :)

özgüven yalan bir kavram. sanki vasat bir futbolcu kötü oynadığı halde kendi güvenirse ve özgüveni tavan yapar ben başarırım iyi futbolcuyum derse?!? iyi mi futbolcu olacak? maalesef özgüven hiçbir halta yaramıyor. tipsizim ve kendime güvenirsem en fazla bu tiple rezil olurum..

ben yarı-tanrıyım, dolayısıyla özgüven diye tabir ettiğiniz bende yeterince mevcut. ama senin gibi bir ölümlüye tavsiye verecek olursam birşeyin peşinden koşup onda başarılı olmak senin kendine olan güvenini artıracaktır. fiziksel gücünü artırmak için spor yapabilirsin. güçlü bir vücut seni yarı yolda bırakmayacaktır. eğer kendini birşeyleri yapmak için engelli görüyorsan bu sığ düşüncenden kurtulman gerekir.