[]
Din ve kavramlar kargaşası. Nasıl bu kadar eminsin?
Öncelikle şunu söyleyeyim aziz dostlarım. Müslümanım. Ailemin bana hediyesi olan bu bayrağı neye inanırsam inanayım taşıyacağım...
Çünkü bu bana bir hediye.
Atalarımdan aileme, onlardan bana... Kendi dinimi sorgulamayacağım burda..
"Elhamdülillah müslümanım" demiyorum çünkü bu, kibirli bir tabir olarak geliyor bana. İnandığım dinde de kibir asla yok.
Öncelikle çok zeki ve akıllı bir insan değilim. Uzunca düşündüklerimi yazıcam. Lütfen hoşgörü sahibi ve bana yardımcı olacak insanlar gelsin yanıbaşıma..
Bana kızacaklar... Şimdiden sizi seviyorum...
Yukarıda dediğimi açıklayarak başlamak istiyorum.
Öğrenciliğim Sivas'ta geçti. Sivas'ta Sivaslılara "Nerelisin?" diye sorduğunuz zaman size bi kısmı çok komik bir cevap verir.
"Övünmek gibi olmasın gardaş ama Sivaslıyız"
Abi nedir bu övünç kaynağı... Lafın içerisinde gizli bir kibir, kendinden olmayanı gizliden aşağılama tripleri içeriyor.
Aynı şeyi dinsel veya ırksal yapanlarda beni eşit derecede üzüyor.
Çok klişe bir tabirle; "annen baban hristiyan olsaydı sen de öyle olacaktın" diyen abiye;
-Olsun aklı var mantığı var islamiyeti bulmalı
diye cevap veriyor dayı. Kutsal kitabı okumaya fırsatı bile olmamış. Sadece ona sunulan kadar yaşamış. Adam borç içinde doğmuş, borçla mal mülke girmiş, çoluk çocuk... Ekmek kavgasında, ekmek partisinde, para tanrısının kulu olmuş, islamiyeti savunuyor.
Çoğumuz gibi... O dayı haksız değil bence.
Ona sunulan sınırlarda yaşamış hayat boyu.. Annesinin babasının bayrağını taşıyor.
Bazı insanlara diğer dinleri falan aşağıladıkları zaman öfke duyuyorum. Nicel hiç bir veriye sahip olmadan inanıyoruz. Herkes bir sebep yaratarak inanıyor. Sonsuz harika özellikleri ona güzelliyor..
Herkes için bir yaratıcı oluyor.
Depeche mode'un Personel Jesus dediği gibi. Kişiye özel..
Sonuç olarak iki aynı dinden iki insan bile yaşadıklarına göre kafasında şekillendirebiliyor yaratıcıyı..
Böyle aynı fikir içerisinde bile çılgınca farklılıklar varken neden takım tutar gibi din tutuyoruz.
İbadetin şekli, tekniği duruşu neden bu kadar önemli de diğerlerinin sosyal mesajı önemsiz..
Neden incil aptalca?
Neden Yehova diye bir tanrı yok?
5000 yıl önce neden Rab yok da Krishna var?
Bence hepsi benim inandığım kadar mantıklı. Yalan mı?
Haftasonu Ankara kitap fuarındaydım. Gidenler bilir, içeriye girip sağ yoldan dimdirek gidiyosunuz en dipte ortada stantta iki tane medite kadın bir dini insanlarla tanıştırmaya çalışıyordu...
Işıkları vs. farklıydı. İnançlarına göre şekillenmişlerdi. Ben de merak edip yanaştım. Bilgi aldım vs.
Oturup o hindistan dininin doğruluğu sahihliği hakkında tartışmaya girmeyeceğim. Lütfen yanlış anlamayın.
Ben hep ahir zamanda yaşadığıma inandığımı fark ettim. Kadınlardan bir tanesi o inanca göre hayatın 420000 yıl daha süreceğini anlattılar.
Krishna'dan sonra 5000. yıldayız dedi. Ruhun evrende kalarak farklı bedenlerde devam edeceğinden vs. bahsetti..
Biraz düşündüm. Ben yüz yıl daha dünya var olursa iyi diyordum.
Bugünkü bilimsel verilere göre mantıksız gelemedi açıkçası.. Neden mi?
Şimdiden yeni bir gezegen arayışına çıktık bile.. Dünya patlarsa patlasın yaşam hayat evrende devam edecekse ya?
Heyecanlandım...
Hayatta ruhuma öğrettiğim şeyleri acaba 420000 yıl kendimde taşıyabilecek miydim?
Çünkü çok kasıyorum kendimi. Bu fikirlerden dolayı her şeyi 80 yıla sıkıştırmaya çalışıyorum..
Şimdi bu kadar anlattığım şey saçma gelecek size. Ama saçmaysa, iki fikir de neredeyse eşit derecede saçma.
Hep varsayımlar üzerine..
Bunca şeyi söyleyebiliyorsan dinden çıktın falan demeyin lütfen. Sizden tek isteğim şu yolunuz her neyse..
Nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz?
Ateist, müslüman, hristiyan, deist, yahudi, budist..
Kardeşim benim ben senin fikirlerine sonsuz hoş görülüyüm.
Yolundan nasıl bu kadar eminsin.
Pascal 4 lüsüyle gelme bana lütfen. Fırsatçı değil akılcı gelin. Biriniz tavlayın beni..
Şu an ben tüm dinlere inanıyorum. Hepsinin güzel olması gereken yanlarını destekliyorum.
ben tam yolun en ortasındayım...
son olarak şunu söylemek istiyorum;
Hayatımda en güzel Yaratıcı kavramını bana dedemin ablası anlatmıştı. Mekanı cennet, ruhu şad olsun(eşsiz bir insandı)...
Halamız Gençlik yıllarında Paris'te genç bir kadın. Güzel akıllı, alımlı. Kocası askeri bir sebepten orada. Hala ise 1950'lerdeki Paris'in tadını çıkarıyor. Mağazalarda geziyor kendine kıyafet, öte beri alıyor.
Yine bir gün.
Aynı güzellikteyken Paris'te bir bomba patlıyor. Halamız da o yakınlarda...
"Hayatımda böyle bir şey görmedim. Allah diyerek kendimi bir köşeye attım. Kaçmaya başladım. Etrafımda bir çok insan oh my god, oh mon dieu diyordu. İşte o zaman anladım ki; o an hepimiz aynı Yaratana inanıyorduk"
Okuduğunuz için teşekkür ederim...
Yanlışlıklarım için hepinizden özür dilerim.. Lütfen cehaletime ve mallığıma verin.
Çünkü bu bana bir hediye.
Atalarımdan aileme, onlardan bana... Kendi dinimi sorgulamayacağım burda..
"Elhamdülillah müslümanım" demiyorum çünkü bu, kibirli bir tabir olarak geliyor bana. İnandığım dinde de kibir asla yok.
Öncelikle çok zeki ve akıllı bir insan değilim. Uzunca düşündüklerimi yazıcam. Lütfen hoşgörü sahibi ve bana yardımcı olacak insanlar gelsin yanıbaşıma..
Bana kızacaklar... Şimdiden sizi seviyorum...
Yukarıda dediğimi açıklayarak başlamak istiyorum.
Öğrenciliğim Sivas'ta geçti. Sivas'ta Sivaslılara "Nerelisin?" diye sorduğunuz zaman size bi kısmı çok komik bir cevap verir.
"Övünmek gibi olmasın gardaş ama Sivaslıyız"
Abi nedir bu övünç kaynağı... Lafın içerisinde gizli bir kibir, kendinden olmayanı gizliden aşağılama tripleri içeriyor.
Aynı şeyi dinsel veya ırksal yapanlarda beni eşit derecede üzüyor.
Çok klişe bir tabirle; "annen baban hristiyan olsaydı sen de öyle olacaktın" diyen abiye;
-Olsun aklı var mantığı var islamiyeti bulmalı
diye cevap veriyor dayı. Kutsal kitabı okumaya fırsatı bile olmamış. Sadece ona sunulan kadar yaşamış. Adam borç içinde doğmuş, borçla mal mülke girmiş, çoluk çocuk... Ekmek kavgasında, ekmek partisinde, para tanrısının kulu olmuş, islamiyeti savunuyor.
Çoğumuz gibi... O dayı haksız değil bence.
Ona sunulan sınırlarda yaşamış hayat boyu.. Annesinin babasının bayrağını taşıyor.
Bazı insanlara diğer dinleri falan aşağıladıkları zaman öfke duyuyorum. Nicel hiç bir veriye sahip olmadan inanıyoruz. Herkes bir sebep yaratarak inanıyor. Sonsuz harika özellikleri ona güzelliyor..
Herkes için bir yaratıcı oluyor.
Depeche mode'un Personel Jesus dediği gibi. Kişiye özel..
Sonuç olarak iki aynı dinden iki insan bile yaşadıklarına göre kafasında şekillendirebiliyor yaratıcıyı..
Böyle aynı fikir içerisinde bile çılgınca farklılıklar varken neden takım tutar gibi din tutuyoruz.
İbadetin şekli, tekniği duruşu neden bu kadar önemli de diğerlerinin sosyal mesajı önemsiz..
Neden incil aptalca?
Neden Yehova diye bir tanrı yok?
5000 yıl önce neden Rab yok da Krishna var?
Bence hepsi benim inandığım kadar mantıklı. Yalan mı?
Haftasonu Ankara kitap fuarındaydım. Gidenler bilir, içeriye girip sağ yoldan dimdirek gidiyosunuz en dipte ortada stantta iki tane medite kadın bir dini insanlarla tanıştırmaya çalışıyordu...
Işıkları vs. farklıydı. İnançlarına göre şekillenmişlerdi. Ben de merak edip yanaştım. Bilgi aldım vs.
Oturup o hindistan dininin doğruluğu sahihliği hakkında tartışmaya girmeyeceğim. Lütfen yanlış anlamayın.
Ben hep ahir zamanda yaşadığıma inandığımı fark ettim. Kadınlardan bir tanesi o inanca göre hayatın 420000 yıl daha süreceğini anlattılar.
Krishna'dan sonra 5000. yıldayız dedi. Ruhun evrende kalarak farklı bedenlerde devam edeceğinden vs. bahsetti..
Biraz düşündüm. Ben yüz yıl daha dünya var olursa iyi diyordum.
Bugünkü bilimsel verilere göre mantıksız gelemedi açıkçası.. Neden mi?
Şimdiden yeni bir gezegen arayışına çıktık bile.. Dünya patlarsa patlasın yaşam hayat evrende devam edecekse ya?
Heyecanlandım...
Hayatta ruhuma öğrettiğim şeyleri acaba 420000 yıl kendimde taşıyabilecek miydim?
Çünkü çok kasıyorum kendimi. Bu fikirlerden dolayı her şeyi 80 yıla sıkıştırmaya çalışıyorum..
Şimdi bu kadar anlattığım şey saçma gelecek size. Ama saçmaysa, iki fikir de neredeyse eşit derecede saçma.
Hep varsayımlar üzerine..
Bunca şeyi söyleyebiliyorsan dinden çıktın falan demeyin lütfen. Sizden tek isteğim şu yolunuz her neyse..
Nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz?
Ateist, müslüman, hristiyan, deist, yahudi, budist..
Kardeşim benim ben senin fikirlerine sonsuz hoş görülüyüm.
Yolundan nasıl bu kadar eminsin.
Pascal 4 lüsüyle gelme bana lütfen. Fırsatçı değil akılcı gelin. Biriniz tavlayın beni..
Şu an ben tüm dinlere inanıyorum. Hepsinin güzel olması gereken yanlarını destekliyorum.
ben tam yolun en ortasındayım...
son olarak şunu söylemek istiyorum;
Hayatımda en güzel Yaratıcı kavramını bana dedemin ablası anlatmıştı. Mekanı cennet, ruhu şad olsun(eşsiz bir insandı)...
Halamız Gençlik yıllarında Paris'te genç bir kadın. Güzel akıllı, alımlı. Kocası askeri bir sebepten orada. Hala ise 1950'lerdeki Paris'in tadını çıkarıyor. Mağazalarda geziyor kendine kıyafet, öte beri alıyor.
Yine bir gün.
Aynı güzellikteyken Paris'te bir bomba patlıyor. Halamız da o yakınlarda...
"Hayatımda böyle bir şey görmedim. Allah diyerek kendimi bir köşeye attım. Kaçmaya başladım. Etrafımda bir çok insan oh my god, oh mon dieu diyordu. İşte o zaman anladım ki; o an hepimiz aynı Yaratana inanıyorduk"
Okuduğunuz için teşekkür ederim...
Yanlışlıklarım için hepinizden özür dilerim.. Lütfen cehaletime ve mallığıma verin.
Yalniz ben sizden yol haritasi bekliyorum hocam. Ben bunlardan birisiyim ya da degilim demiyorum tam olarak. Inaniyorum Seviyorum. Ama yapan yol bulan nasil buluyor bunu merak ediyorum. Mobilden yaziyorum. Kafam karisik evet feci cahilim Bu konularda. Fikir istiyorum. Tesekkurler.
Tik atayim mi?
Tik atayim mi?
- greatviolinist
(04.03.15 16:31:51)
kültürümüzde kan davası da var.
çocuk yaşta evlendirilmek var.
komşu ülkelere saldırıp savaşmak var.
bunları da devam ettiricen mi?
çocuk yaşta evlendirilmek var.
komşu ülkelere saldırıp savaşmak var.
bunları da devam ettiricen mi?
- titiraprap
(04.03.15 16:35:39)
her istediğime ilişkin kimsenin kanıtlayamayacağı ama pek çoğunun saçma olduğunu tabirinizle bileceği inançlar geliştirebilirim; hiçbir sınırı yok. bunu kutsal addedebilirim.
kanıtını görmediğin bir şeyi varsaymanın sonu yok.
bir şeyin olmadığını değil, olduğunu kanıtlayabilirsiniz. zaten baştan hileli bir yaklaşım.
"siz olduğunu nasıl biliyorsanız, ben de olmadığını öyle biliyorum" desem "ben inanıyorum, bilmiyorum" diye cevap verirseniz "ben de inanmadığınıza ama hayatınız boyunca inanıyormuş rolü yaptığınıza inanıyorum" desem sonra paralel aynalar gibi bunu sonsuza dek sürdürsek elimize ne geçer bilmiyorum.
sonsuz sayıda inanç üretebilir ve bunlara inanmayı seçebilirsiniz. sonsuz sayıda şeye de inanmıyorsunuz ve bunların olmadığını nereden biliyorsunuz?
(benim gibiler için)asıl sorular şu gibi şeyler:
aklımı ne yönetiyor?
bilme ihtiyacı duymadığım bir şeye inanmak mı? arayıp bulabildiğimle yetinmek ve diğerine mümkünse hipotez, değilse hayal/inanç demek mi?
sizin için asıl soru ne?
ateistler inanç kavramını reddederler. bu, bilgiye giden yolun inanç olduğunu reddetmektir zaten. bunun bilmekle alakası yok, yolla var. asla kanıtlayamayacağın, hayal gücü kadar geniş bir sonsuz inanç havuzuna ehemmiyet vermemekle alakası var.
ama "hayal etmek" örneğin, reddedilmez. zaten bilinemeyen ve kimsenin görmediği her şey de bir nevi hayaldir.
tl;dr: tüm bu konu, en azından ateistler için, mantık olarak totolojik olabilir en fazla. kısacası ateiste göre bu konu kamu hayatında geçersiz. çünkü bilmek inanarak gerçekleştirilemez.
aylar sonra edit: bilmekle alakası yok demişim. "bilginin kendisiyle alakası yok, ona ulaşılan yolla var" diye düzelteyim. bilgi ne zaman bilgi olur, gibisinden ekleyeyim.
kanıtını görmediğin bir şeyi varsaymanın sonu yok.
bir şeyin olmadığını değil, olduğunu kanıtlayabilirsiniz. zaten baştan hileli bir yaklaşım.
"siz olduğunu nasıl biliyorsanız, ben de olmadığını öyle biliyorum" desem "ben inanıyorum, bilmiyorum" diye cevap verirseniz "ben de inanmadığınıza ama hayatınız boyunca inanıyormuş rolü yaptığınıza inanıyorum" desem sonra paralel aynalar gibi bunu sonsuza dek sürdürsek elimize ne geçer bilmiyorum.
sonsuz sayıda inanç üretebilir ve bunlara inanmayı seçebilirsiniz. sonsuz sayıda şeye de inanmıyorsunuz ve bunların olmadığını nereden biliyorsunuz?
(benim gibiler için)asıl sorular şu gibi şeyler:
aklımı ne yönetiyor?
bilme ihtiyacı duymadığım bir şeye inanmak mı? arayıp bulabildiğimle yetinmek ve diğerine mümkünse hipotez, değilse hayal/inanç demek mi?
sizin için asıl soru ne?
ateistler inanç kavramını reddederler. bu, bilgiye giden yolun inanç olduğunu reddetmektir zaten. bunun bilmekle alakası yok, yolla var. asla kanıtlayamayacağın, hayal gücü kadar geniş bir sonsuz inanç havuzuna ehemmiyet vermemekle alakası var.
ama "hayal etmek" örneğin, reddedilmez. zaten bilinemeyen ve kimsenin görmediği her şey de bir nevi hayaldir.
tl;dr: tüm bu konu, en azından ateistler için, mantık olarak totolojik olabilir en fazla. kısacası ateiste göre bu konu kamu hayatında geçersiz. çünkü bilmek inanarak gerçekleştirilemez.
aylar sonra edit: bilmekle alakası yok demişim. "bilginin kendisiyle alakası yok, ona ulaşılan yolla var" diye düzelteyim. bilgi ne zaman bilgi olur, gibisinden ekleyeyim.
- godoşu beklerken (04.03.15 17:10:08 ~ 11.08.15 02:45:48)
duyurunu okuyunca ilk aklıma gelen shakepeare'in şu dizeleri oldu:
"İnsanların tutkularında bir gelgit vardır
O, tufan olduğu zaman, sizi talihe yönlendirir,
Onların yaşantısının tüm yolculuğunda bir yana bırakılmış
Gölgelerde ve yoksullukta bağlanmıştır.
Böyle bir taşkın deniz üzerinde biz su üzerindeyiz;
Ve akıntıya karşı koymak zorundayız,
Yoksa şansımızı kaybedeceğiz."
Biliyorsundur, göl gibi güvenceli bölgelerde avlanan kabilelerde dinsel büyüsel tören yapılmazken açık denizlere yöneldiklerinde uzun dinsel törenler ve büyüler yapıldığı belirlendi. Büyük halanın da gözlemlediği de bu durumdan farklı değil.
Ben bilim diyorum.
Nasıl bu kadar eminim; öğrendiğim/deneyimlediğim tüm bilgileri objektif ve hiç bir inanca/düşünce akımına yakınlık duymadan akıl mantık süzgecimden geçirince bu sonuç çıkıyor.
"İnsanların tutkularında bir gelgit vardır
O, tufan olduğu zaman, sizi talihe yönlendirir,
Onların yaşantısının tüm yolculuğunda bir yana bırakılmış
Gölgelerde ve yoksullukta bağlanmıştır.
Böyle bir taşkın deniz üzerinde biz su üzerindeyiz;
Ve akıntıya karşı koymak zorundayız,
Yoksa şansımızı kaybedeceğiz."
Biliyorsundur, göl gibi güvenceli bölgelerde avlanan kabilelerde dinsel büyüsel tören yapılmazken açık denizlere yöneldiklerinde uzun dinsel törenler ve büyüler yapıldığı belirlendi. Büyük halanın da gözlemlediği de bu durumdan farklı değil.
Ben bilim diyorum.
Nasıl bu kadar eminim; öğrendiğim/deneyimlediğim tüm bilgileri objektif ve hiç bir inanca/düşünce akımına yakınlık duymadan akıl mantık süzgecimden geçirince bu sonuç çıkıyor.
- hayat aklini konusacak bir filozof uret (04.03.15 18:26:34)
bir kere sen müslüman değilsin. teistsin. tüm dinleri kabul ediyorsan böyle oluyor. şimdi demişsin hristiyanlığa inanmak da islama inanmak kadar mantıklı. doğru diyorsun zaten. ikisi de eşit derece mantıklı. yani mantıksız. neden eminim?
Gerçekten böyle bir evren yaratmış tanrının insanların el ele tutuşmasını yasaklamasını mantıksız buluyorum. mastürbasyon yapma demesini de keza. sen o kadar şey yarat sonra gel doğanın kendisinin yarattığı bir şeyi yasakla. göz zinası diye bir şey koy.
hristiyanlık niye saçma? Bilimle çeliştiği için. adamlar bir ara dünya düzdü diyordu var mı ötesi? ki incilde daha etik olmayan o kadar şey var ki..
islamda miras paylaşımı diye bir şey var. o da bilimle uyuşmuyor. kaldı ki kadın erkek eşitliği olmadığının kanıtı. böyle bir tanrıyı da kabul etmem.
bütün dinler böyle maalesef. zamanında bilimin açıklayamadığı şeyleri doğaüstü olaylar ile açıklamak. bir din olsun ki içinde bir saçmalık olmasın. çağı yakalayamadıkları kesin. evrensel olmadıkları kesin. ben agnostik-deistim. söylediğin gibi emin değilim. ha ben de bir ateistin nasıl bu kadar emin olduğuna şaşırıyorum mesela.
Gerçekten böyle bir evren yaratmış tanrının insanların el ele tutuşmasını yasaklamasını mantıksız buluyorum. mastürbasyon yapma demesini de keza. sen o kadar şey yarat sonra gel doğanın kendisinin yarattığı bir şeyi yasakla. göz zinası diye bir şey koy.
hristiyanlık niye saçma? Bilimle çeliştiği için. adamlar bir ara dünya düzdü diyordu var mı ötesi? ki incilde daha etik olmayan o kadar şey var ki..
islamda miras paylaşımı diye bir şey var. o da bilimle uyuşmuyor. kaldı ki kadın erkek eşitliği olmadığının kanıtı. böyle bir tanrıyı da kabul etmem.
bütün dinler böyle maalesef. zamanında bilimin açıklayamadığı şeyleri doğaüstü olaylar ile açıklamak. bir din olsun ki içinde bir saçmalık olmasın. çağı yakalayamadıkları kesin. evrensel olmadıkları kesin. ben agnostik-deistim. söylediğin gibi emin değilim. ha ben de bir ateistin nasıl bu kadar emin olduğuna şaşırıyorum mesela.
- empat (04.03.15 20:08:52)
Öncelikle, keşke tüm müslümanlar senin gibi tevazu ve hoşgörü sahibi olsa.
Dinler var, bunu biliyoruz. İnsanın tahayyül edemeyeceği kudrette bir yaratıcı var mı, bunu bilmiyoruz. Varsa şayet, öldüğümüzde öğreniriz büyük ihtimalle. Yoksa da hepimiz toprak olacağız.
Dinler var dedik. Var olan şeyi kabul etmek veya etmemek bizim elimizde. Ben var olan dinleri reddediyorum, çünkü dinler başka şeyleri gerçekleştirmek için maşa olarak kullanılıyor, manipüle ediliyor, suistimal ediliyor. Ne yapmalıyız?
Buna din deniyorsa ben kendi dinimi anlatayım sana.
Benim felsefem şu:
Öncelikle, hiçbir insanı rahatsız etmemek, üzmemek. İnsanların özgürlüklerini kısıtlamamak. Evimde yüksek sesle müzik dinlememeliyim mesela, komşularımı rahatsız etmemek için. Bu en basit örnek.
Kimseyi rahatsız etmeden mutlu olmaya çalışmak, hayatımı devam ettirmek.
Bunu yaparken de etrafımdaki, yakınımdaki insanları mutlu edebiliyorsam, ben iyi bir insanım demektir.
Herkesin, öncelikle kimseyi incitmeden mutlu olmaya çalışıp, sonra da etrafındakileri mutlu etmeyi gözettiği bir dünya düşünsene. Ne kadar güzel.
Bunu gerçekleştirmek için bir yaratıcının "sözde" söylediklerine kulak vermene ihtiyacın yok.
Neye inanırsan inan, insanları üzmeden, suistimal etmeden hedeflerine ulaş.
Ben kendimi agnostik olarak görüyorum, çocuklarıma da düzgün birer insan olmayı öğreteceğim. İsterlerse müslüman olsunlar, isterlerse hıristiyan olsunlar, kendileri araştırıp kendi istedikleri dinin mensubu olsunlar. İsterlerse de inançsız olsunlar. Tek tavsiyem ailenin sana miras bıraktığı islamı bu kadar derinden sorgularken sen bunu çocuklarına miras bırakma, onlara istediklerine inanmaları konusunda hoşgörülü ol. cinsel yönelimi, dini inancı önemli değil. İnsan olsunlar, insan olmak en zoru.
Dinler var, bunu biliyoruz. İnsanın tahayyül edemeyeceği kudrette bir yaratıcı var mı, bunu bilmiyoruz. Varsa şayet, öldüğümüzde öğreniriz büyük ihtimalle. Yoksa da hepimiz toprak olacağız.
Dinler var dedik. Var olan şeyi kabul etmek veya etmemek bizim elimizde. Ben var olan dinleri reddediyorum, çünkü dinler başka şeyleri gerçekleştirmek için maşa olarak kullanılıyor, manipüle ediliyor, suistimal ediliyor. Ne yapmalıyız?
Buna din deniyorsa ben kendi dinimi anlatayım sana.
Benim felsefem şu:
Öncelikle, hiçbir insanı rahatsız etmemek, üzmemek. İnsanların özgürlüklerini kısıtlamamak. Evimde yüksek sesle müzik dinlememeliyim mesela, komşularımı rahatsız etmemek için. Bu en basit örnek.
Kimseyi rahatsız etmeden mutlu olmaya çalışmak, hayatımı devam ettirmek.
Bunu yaparken de etrafımdaki, yakınımdaki insanları mutlu edebiliyorsam, ben iyi bir insanım demektir.
Herkesin, öncelikle kimseyi incitmeden mutlu olmaya çalışıp, sonra da etrafındakileri mutlu etmeyi gözettiği bir dünya düşünsene. Ne kadar güzel.
Bunu gerçekleştirmek için bir yaratıcının "sözde" söylediklerine kulak vermene ihtiyacın yok.
Neye inanırsan inan, insanları üzmeden, suistimal etmeden hedeflerine ulaş.
Ben kendimi agnostik olarak görüyorum, çocuklarıma da düzgün birer insan olmayı öğreteceğim. İsterlerse müslüman olsunlar, isterlerse hıristiyan olsunlar, kendileri araştırıp kendi istedikleri dinin mensubu olsunlar. İsterlerse de inançsız olsunlar. Tek tavsiyem ailenin sana miras bıraktığı islamı bu kadar derinden sorgularken sen bunu çocuklarına miras bırakma, onlara istediklerine inanmaları konusunda hoşgörülü ol. cinsel yönelimi, dini inancı önemli değil. İnsan olsunlar, insan olmak en zoru.
- yirmisantim (04.03.15 21:44:52)
1
