[]
çöl gibiyim lan!!
Çöl gibiyim arkadaş...
kupkuruyum.. Abi kurudum lan.. Ben küçükken daha büyüktüm. Yaşlandıkça küçüldüm. 14. yaşımı hatırlıyorum da; ne cümleler kuruyordum ben!
Şimdi cümleleri yutmaya çalışıyorum. Konuştukça saçmalamamaya çalışıyorum.
Eskiden yükseliyordum. Ne zaman üniversiteye gittim sığ bir adam oldum.
İş hayatına atıldım. Daha da sığlaştım. Ne cümlelerim ne hayallerim kaldı. Eskiden hayallerim için...
Şimdi sevdiklerim için yaşıyorum...
Çöl gibiyim abi ben.
Bir rüzgar çıksa daha da kavrulsam...
İki kelimeyi bir araya getiremiyorum artık ben.
Yaşlandıkça beynim ufalıyor.
Düşünmeyi savunuyordum küçükken...
Şimdi düşünmemeyi, bilmemeyi, görmemeyi...
Eskiden bir amaca aptalca olsa bile inanıyordum.. Şimdi borç ödeyerek yaşıyorum. Borçlar var ediyor bünyemi..
Eskiden fikirlere şimdi borçlara sığınıyorum abi ben!!
Çocuktum lan 15 yıl önce!
Beynimin sesini duyuyordum. Çalışıyordu. Sesinden dikkatim dağılıyordu. Hiperaktif diyorlardı bana...
Şimdi beynimin sessizliğinden dağılıyor dikkatim...
Yoğunlaştığım zaman bir yere şaşırıyorum; "nerde o ses?" diye.
Artık çalışmıyor mu beynim?
Yoksa çalışıyorda sesi beni rahatsız mı etmiyor?
Eskiden ben çok inançlıydım. Bulutlarda arardım onu...
Şimdi evrenin en dışında...
Yani eskiden bana daha yakındı "O"...
15 yılda kilometrelerle erişilemeyecek seviyede uzaklaştı..
Eskiden düşünürdüm. Hep düşünürdüm...
ne değişti ki şimdi?
Fikirlerimi haykırırdım ben. Doğrularım vardı!
Şimdi doğrularım bile yok... Haykırmak istesem sadece kuru bir çığlık atabilirim..
Yaşlandıkça kuru çınara dönüştüm..
Sonra çöl oldum ben.
100 yıl sonra şurada hepimiz toprağın altında olacağız düşünsene... Şu an dokunsana koluna falan. 100 yıl sonra sen olmayacaksın ama o içinde taşıdığın taş gibi sert şey var ya; o olmaya devam edecek.
Sana inat var olmaya devam edecek..
Peki sen neden varsın ki?
Sen kimsin ki?
Kimsin sen!
Ne için yaşıyorsun??
not: Bu gereksizliği okuyanlar; vaktinizi çaldığım için özür dilerim...
kupkuruyum.. Abi kurudum lan.. Ben küçükken daha büyüktüm. Yaşlandıkça küçüldüm. 14. yaşımı hatırlıyorum da; ne cümleler kuruyordum ben!
Şimdi cümleleri yutmaya çalışıyorum. Konuştukça saçmalamamaya çalışıyorum.
Eskiden yükseliyordum. Ne zaman üniversiteye gittim sığ bir adam oldum.
İş hayatına atıldım. Daha da sığlaştım. Ne cümlelerim ne hayallerim kaldı. Eskiden hayallerim için...
Şimdi sevdiklerim için yaşıyorum...
Çöl gibiyim abi ben.
Bir rüzgar çıksa daha da kavrulsam...
İki kelimeyi bir araya getiremiyorum artık ben.
Yaşlandıkça beynim ufalıyor.
Düşünmeyi savunuyordum küçükken...
Şimdi düşünmemeyi, bilmemeyi, görmemeyi...
Eskiden bir amaca aptalca olsa bile inanıyordum.. Şimdi borç ödeyerek yaşıyorum. Borçlar var ediyor bünyemi..
Eskiden fikirlere şimdi borçlara sığınıyorum abi ben!!
Çocuktum lan 15 yıl önce!
Beynimin sesini duyuyordum. Çalışıyordu. Sesinden dikkatim dağılıyordu. Hiperaktif diyorlardı bana...
Şimdi beynimin sessizliğinden dağılıyor dikkatim...
Yoğunlaştığım zaman bir yere şaşırıyorum; "nerde o ses?" diye.
Artık çalışmıyor mu beynim?
Yoksa çalışıyorda sesi beni rahatsız mı etmiyor?
Eskiden ben çok inançlıydım. Bulutlarda arardım onu...
Şimdi evrenin en dışında...
Yani eskiden bana daha yakındı "O"...
15 yılda kilometrelerle erişilemeyecek seviyede uzaklaştı..
Eskiden düşünürdüm. Hep düşünürdüm...
ne değişti ki şimdi?
Fikirlerimi haykırırdım ben. Doğrularım vardı!
Şimdi doğrularım bile yok... Haykırmak istesem sadece kuru bir çığlık atabilirim..
Yaşlandıkça kuru çınara dönüştüm..
Sonra çöl oldum ben.
100 yıl sonra şurada hepimiz toprağın altında olacağız düşünsene... Şu an dokunsana koluna falan. 100 yıl sonra sen olmayacaksın ama o içinde taşıdığın taş gibi sert şey var ya; o olmaya devam edecek.
Sana inat var olmaya devam edecek..
Peki sen neden varsın ki?
Sen kimsin ki?
Kimsin sen!
Ne için yaşıyorsun??
not: Bu gereksizliği okuyanlar; vaktinizi çaldığım için özür dilerim...
of ya ben de böyle hissediyorumm. bence kurtuluş tası tarağı toplamak.. ev mev taksit falan.. inanırsak olur.
- jerrock
(24.02.15 22:29:37)
İki kelimeyi bi araya getiremiyorum artik demissin ama gayet iyi yazmissin, anlatmissin.
- damdanakan
(24.02.15 22:37:14)
inanır mısın daha bu akşam aynen böyle bir şey yazmayı düşündüm. intihar fikri falan yine ele geçirdi zihnimi. harfiyen katılıyorum. ama maalesef yardımcı olamıyorum. kelin merhemi olsa kendi başına sürermiş. 16-17 gibi zirvemi yaptım, sonra zeka seviyem düştü. bayağı yani. hissediyorum abi. kafam eskisi kadar çalışmıyor. güya hedeflerim var ama hiçbirisini gerçekleştirmek için motivasyonum yok. adım atmıyorum. atmak da istemiyorum. ne için yaşıyorsun sorusunun hiçbir cevabı yok. öylesine. nefes aldığım için.
neden varım hiçbir fikrim yok valla sırf para harcıyom, aslında ölmek lazım en temizi.
neden varım hiçbir fikrim yok valla sırf para harcıyom, aslında ölmek lazım en temizi.
- der meister (24.02.15 22:39:55)
"Ben küçükken daha büyüktüm. Yaşlandıkça küçüldüm. 14. yaşımı hatırlıyorum da; ne cümleler kuruyordum ben!
Şimdi cümleleri yutmaya çalışıyorum. Konuştukça saçmalamamaya çalışıyorum.
Eskiden yükseliyordum. Ne zaman üniversiteye gittim sığ bir adam oldum.
İş hayatına atıldım. Daha da sığlaştım. Ne cümlelerim ne hayallerim kaldı. Eskiden hayallerim için...
Şimdi sevdiklerim için yaşıyorum...
Çöl gibiyim abi ben.
Bir rüzgar çıksa daha da kavrulsam...
İki kelimeyi bir araya getiremiyorum artık ben.
Yaşlandıkça beynim ufalıyor.
Düşünmeyi savunuyordum küçükken...
Şimdi düşünmemeyi, bilmemeyi, görmemeyi...
Eskiden bir amaca aptalca olsa bile inanıyordum.. Şimdi borç ödeyerek yaşıyorum. Borçlar var ediyor bünyemi..
Eskiden fikirlere şimdi borçlara sığınıyorum abi ben!!
Çocuktum lan 15 yıl önce!
Beynimin sesini duyuyordum. Çalışıyordu. Sesinden dikkatim dağılıyordu. Hiperaktif diyorlardı bana...
Şimdi beynimin sessizliğinden dağılıyor dikkatim...
Yoğunlaştığım zaman bir yere şaşırıyorum; "nerde o ses?" diye.
Artık çalışmıyor mu beynim?
Yoksa çalışıyorda sesi beni rahatsız mı etmiyor?"
o kadar ben ki buralar ya.. bana yaz deseler anlat deseler anlatmakta zorlanırdım ama senden daha kötü durumdayım galiba. yüksek lisanstayım şimdi de, çalışmaya başlayacağım zamanı düşündükçe içimi sıkıntılar basıyo, sanki dolap beygiri derler ya, o mengeneye bi girersem çıkışa -emekliliğe- kadar sıkışıp kalma hissi hayatın yükü falan filan ooff..
Şimdi cümleleri yutmaya çalışıyorum. Konuştukça saçmalamamaya çalışıyorum.
Eskiden yükseliyordum. Ne zaman üniversiteye gittim sığ bir adam oldum.
İş hayatına atıldım. Daha da sığlaştım. Ne cümlelerim ne hayallerim kaldı. Eskiden hayallerim için...
Şimdi sevdiklerim için yaşıyorum...
Çöl gibiyim abi ben.
Bir rüzgar çıksa daha da kavrulsam...
İki kelimeyi bir araya getiremiyorum artık ben.
Yaşlandıkça beynim ufalıyor.
Düşünmeyi savunuyordum küçükken...
Şimdi düşünmemeyi, bilmemeyi, görmemeyi...
Eskiden bir amaca aptalca olsa bile inanıyordum.. Şimdi borç ödeyerek yaşıyorum. Borçlar var ediyor bünyemi..
Eskiden fikirlere şimdi borçlara sığınıyorum abi ben!!
Çocuktum lan 15 yıl önce!
Beynimin sesini duyuyordum. Çalışıyordu. Sesinden dikkatim dağılıyordu. Hiperaktif diyorlardı bana...
Şimdi beynimin sessizliğinden dağılıyor dikkatim...
Yoğunlaştığım zaman bir yere şaşırıyorum; "nerde o ses?" diye.
Artık çalışmıyor mu beynim?
Yoksa çalışıyorda sesi beni rahatsız mı etmiyor?"
o kadar ben ki buralar ya.. bana yaz deseler anlat deseler anlatmakta zorlanırdım ama senden daha kötü durumdayım galiba. yüksek lisanstayım şimdi de, çalışmaya başlayacağım zamanı düşündükçe içimi sıkıntılar basıyo, sanki dolap beygiri derler ya, o mengeneye bi girersem çıkışa -emekliliğe- kadar sıkışıp kalma hissi hayatın yükü falan filan ooff..
- sweeney (24.02.15 22:45:37 ~ 22:48:07)
olm ben 20 yaşından sonra götü doğrultamadım, bi daha hiç mutlu olamadım, 30 yaşındayım.
- sorumatik (24.02.15 22:55:28)
gereksizlik değil duygularınızı çok güzel dile getirmişsiniz. bir hobi edinmek bu sorunun en iyi çözümlerinden biri. bireysel değil grup çalışmalarına yönelip diğer insanlarla iletişim kurun. başka hayatları görmek iyidir.
- enter saltman benim (25.02.15 00:24:06)
olm su yalnızlık seviyemi aranızdan birine atsam da gerçek dibe vurma, sevilmeme neymiş bir görseniz amk. birde gelip burada edebiyat yapıyorsunuz ya gülüyorum. birde gel benim penceremden bak. yüzde yüz eminim gayet çevren/sevgilin falan vardır.
- fransizkalanadam (25.02.15 00:27:44)
şahsen aynı hislerde briyim bbelirtmiştim, gayet hobilerim de var çook boş olduğum 2 ay geçirdim onda bi ara hafiflemiştim şimdi okul projeler hobiler konferanslar seminerler dolu dolu ama hala aynı hatta daha bunalmış durumdayım. bu hobi işi sadece düşünmemeye yarıyo vakti dolduğu için, yoksa çare olduğu yok.
ha ben buna çok kafaya taktığımdan beri -hani şu kekeleme vs- daha kitap gibi kitaplar okumaya ağırlık verdim. bilmiyorum işe pek yaramadı ama çabaladığımı düşündükçe avunuyorum:/
ha ben buna çok kafaya taktığımdan beri -hani şu kekeleme vs- daha kitap gibi kitaplar okumaya ağırlık verdim. bilmiyorum işe pek yaramadı ama çabaladığımı düşündükçe avunuyorum:/
- sweeney (25.02.15 01:06:51 ~ 01:07:36)
1
