Ekşi Duyuru

şuan ki düzen mantıklı diyosun yani?

Müfredatı ben de öğrenemedim ama başka şeyler kazandım. Ama bu demek değil ki benim çocuklarımda da aynısı olacak.

Önemli olan analitik düşünme yetisine sahip, sorgulayıcı, öğrenmesini bilen kişiler yetiştirmekte. Yoksa programlama da öğrenilir, dil de.

malesef diploma faydasız da olsa en önemli etiket günümüzde. işinde ne kadar iyi olursan ol en az lisans mezunu değilsen siktiri çekerler her yerde. Kendi işini yapacaksa bilemem ama o da çok kolay iş değil. Öncelikle tecrübe kazanması lazım, tecrübe kazanabileceği yerlerin de ilk soracağı şey diploma.

O dediginiz sey yalan oluyor genelde. Simdi adini unuttugum birkac unlu kisi dediklerinizi yapmisti, faydasi olmuyor.

Ortaokul-lise-universitede insanlarla iletisimi - hayat sartlarini ogreniyor insanlar. Bana gore en onemli beceriler de bunlar.

Ornegin kafesteki bir kusu dogaya salarsaniz yasayamaz, sizin cocugunuzun basina da bunlar gelebilir.

Bu arada sizin cocugunuz ehliyet bile alamaz bu dediklerinizi yaparsaniz, hatta zorunlu egitime karsi geldiginiz icin hakkinizda islem bile yapilabilir.

bence de okulda doğrudüzgün eğitim verilmiyor katılıyorum ama ben zaten eğitim için değil sosyalleşmesi için göndermek istiyorum. dışarıdan ne öğrenmek istiyorsa yine kursuna gidebilir ama oralarda okuldaki kadar sağlam arkadaşlıklar edinemez.

tüm bunları okula devam ederken de yapabilir. 20 yaşına kadar 4 dil olmazda 2 dil olur filan. okul hayatının insana kattıklarını da yabana atmamak lazım.
hem bakalım çocugunun yazılıma ilgisi olcak mı?

home schooling diyosun. bilmiyorum riskli gibi biraz. yazilim falan eyvallah da dadi falan olmadan ozel ders falan goturemezsin bence. ha bi de madem adam gibi yetismesini istiyosun direkt yurtdisinda baslat ilkogretime en guzeli o.

O kadar hoca özel ders vs imkanınız varsa yurtdışına yollayın.

amacım zaten bunları direkt olarak yaptırmak değil. sadece en iyi yolu çizmek istiyorum. yazılım konusunda da elbette tercih onun olacaktır. yurtdışında okutmak en mantıklısı gibi duruyor.

pardon ama bu dediklerini okula giderek de yapabilir. hem okul avantajları olur hem de öğretmek istediklerini öğretebilirsin. tabii çocuğa zorla yaptırman imkansız, onun da ilgisi olması şart

evde eğitimde de yine okul müfredatı uygulamak zorundasın, sınava giriyor ona göre sınıf geçiyor

mantıklı guzel.

ozel okul denen sey iste bu yuzden var.

ve fakat bu kadar imkanla yurtdısına goc edın. burdan dunya ınsanı cıkmaz.

yahu resim yapmasını öğretin, bir enstruman çaldırın, okçuluk öğretin, spor da yapsın,

çocuğunuza bu dediklerinize yoğunlaştırırsanız hayattan soğur, bırakın çocukluğunu yaşasın, sevdiği şeyi yapsın, tabi ki yönlendirebilirsiniz ama bu kadarı fazla

ayrıca üniversiteyi bir şeyler öğrenme yeri değil, bir şeyleri nasıl öğrenirimi öğrenme yeri, yani survival bir nevi, mezun var mezun var kimi bomboş gidiyor ki mi dağıtıyor ortalığı, girdikleri dersler aynı halbu ki

eğitim sistemi sıkıntılı evet ama her bireyin yaşamı öğrenmeye hakkı var, karantina da büyütmek acı sonuçlar doğurabilir...

çocuk android ise neden olmasın?

çocuğu yarışa atı gibi yetiştireceksin bu gidişle.

Çocuğuna kitap okumayı öğret, okuma alışkanlığı ve spor yapma alışkanlığı kazandır gerisi gelir

bir bakimdan güzel düsünce olabilir, ilerde de egitim sistemi düsüncenize benzer bir sekle evrilecegine inaniyorum. Ama bunu izole bir bicimde kendi cocugunuza yaparsaniz cocugunuzun asosyal veya yasitlariyla iletisim problemi yasama riski ile karsilasabilirsiniz. O yasta cocuklar genelde belli basli ortak paydalarda bulusuyorlar ve genelde de bu ortak paydalar okulda sekilleniyor. Bir cizgifilm kahramani olabilir, ya da bir sarki olabilir, bir oyun olabilir vs. Diger cocuklar kendi sosyal muhabbetlerini yaparken sizin cocugunuz bu muhabbetlerden bi haber olabilir ve entegrasyonu sorun olabilir.

Benim önerim daha yumusak bir gecis olabilir, yine yasitlariyla okula gidebilir ama okul disindaki saatlerde sizinle birlikte yabanci dil gelistirici etkinlikler, bilgisayar yazilimi ile ilgili eglenceli aktiviteler yapabilir. Burada bunlari oyun seklinde sizinle, (ayrica bundan sizin de zevk almaniz gerekiyor, görev bilinciyle yapilacak seyler degil). Siz cocugunuzu devlet okulundan alip izole bir ortamda yine baska bir hocanin (bu hoca da yine bu müfredatin ve kafanin hocasi olacak) sistemi altina sokarsaniz cocugunuzu bir ambalaja kapatmis olursunuz.

Almanyada buna benzer bir egitim sistemi programi icinde calismistim (en.wikipedia.org), bu ögreti de yine cocuklari hayata hazirlamayi ön gören bir egtim metodolojisi uyguluyordu. Büyükler günlük hayatlarinda ne yapiyorsa cocuklar da benzer isler yapiyordu, bir ev arkadasi gibi. Bulasik yikamaktan evin tamirat islerine kadar, bilgisayar yazilimi yapmaktan kano, yelken gibi aktivitelere kadar. Ama bunlar ailecek hep birlikte yapilmasi gerekiyordu ve bu aktiviteler sizin hayatinizin bir parcasi olmadan olmasi imkansiz. Cocugunuz ne yaparsaniz yapin size ve cevresinde gördügü insanlara benzeyecek, onlar ne yapiyorsa onu yapacak, meraklarini sizin ve arkadaslarinin meraklari üzerinden gelistirecek. Siz ona ben keman calmam, ama al bu keman sen cal, hocan da seninle ilgilensin derseniz cocugunuz ilerde iyi bir kemanci olsa da bu sizin basariniz degil cocuga o kemani sevdiren hocasinin basarisi olur. En güzeli mevcut egitim sistemi yaninda (her ne kadar büyük oranda eskimis olsa da cocuklarin sosyallestigi en önemli ortam hala okullar) cocuklarla ortak zevler olusturmak, dil ögrenmek, doga yürüyüsleri, cesitli sporlar, sonra yavas yavas bu zevkleri beraber tadacagi arkadaslariyla bulusturmak kisaca bi oranda arkadas olmak.

teoride güzel ama pratikte saçma bence

ortaokul, lise ve üniversitede hiç bir şey öğrenmemeyi başarmanızı kutluyorum.

tebrikler.

proje çocuk.

çocukla ilgili plan yapıyorsunuz ama gözden kaçırdığınız bir nokta var. bu onun hayatı.
kendi hayallerinizi çocuk üzerinden gerçekleştirmeye çalışmanız mantıklı mı? belki o çocuk yazılım öğrenmek istemiyor?
eğer bu tarz eğitimi çok doğru buluyorsanız kendiniz öğrenmeye çalışabilirsiniz? ama çocuk üzerinde deney yapmayın.
etrafımızda çokça görüyoruz. ebeveynler çocuğun hayatını en küçük detaya kadar planlıyor. 3 yaşında yüzmeyi, 4 yaşında fransızcayı, 5 yaşında keman çalmayı öğrensin vs.
Robot değil ki bu. Çocuk. yetenekleri, kapasitesi, ilgi alanları sizin hayallerinize uygun mu?

@mea :D

pamukta fasulye yetiştirmek gibi. hasatı toplamadan göçüp gidecek.

Ayrıca çocuk sahibi biri olarak yazıyorum. okulu bırak kreşte bile 1 senede öğrendiklerini ben 5 sene anlatsam kreşin yanına bile yaklaşamazdım eğitim konusunda.

avrupa ve amerikada homeschool dedikleri olay, bence gayet mantıklı eğer sizin altyapınız buna yeterli ise. tc de okula çocuk gönderilmez.

1) doğmamış çocuğa don biçmenin bu kadarına pes.

2) çocuğun ne olacağına ebeveynin karar vermesinin bu kadarına pes. belki ressam olacak?

3) çocuk 4 yabancı dil ve 10 programlama dili bilse bile mevcut sisteme göre "ilkokul mezunu" oluyor. dezavantajlarını irdeleyin.

4) dünya insanı yazılım ve yabancı dille olunmuyor. bu çocuk nasıl sosyalleşecek? nasıl sıradan ilişkiler kuracak? okula gitmek sadece eğitim için değildir. ben üniversitede mesleki olarak 3 şey öğrendiysem, hayata ve insan ilişkilerine dair 300 şey öğrendim.

5) düzene karşı gelmenizi ve alternatif yaratmaya çalışmanızı anlıyorum. ama bireysel çözümler maalesef çözüm değildir. "birey, toplumsal bir bireydir." çocuğunuzu istediğiniz kadar yalıtın, içinde yaşadığı toplumdan en fazla bir kaç adım önde olabilir. bu da kendini dünya insanı sanıp yalnızlığa mahkum olmasına neden olabilir. alternatif yaratmak istiyorsak, düzene karşı hep birlikte mücadele etmeliyiz.

dışardan bakıldığında mantıklı, hatta benzer sistemler için bkz. homeschooling. ancak çocuğunun türkiye'de doğup büyüyeceğini göz önünde bulundurduğumuzda çocuk herhangi bir şekilde ehliyet alamayacak mesela. çünkü türkiye'de homeschooling kabul gören bir sistem değil. bu ufacık bir örnek. ayrıca bu sistemin en büyük eksilerinden birisi de çocuğun "okul"da edindiği sosyal ortam. bunu bir insanın hayatından çıkardığınız zaman aslında insanlığı çıkartmış oluyorsunuz. ne kadar başarılı ya da bilgili olursa olsun insan ilişkileri olmadıktan sonra yaptığınız iş öğretimden öteye gitmez. eğitim dediğimiz ise informal yollarla yapılır. bu yüzden ben tavsiye etmem.

ben de arar ara çocuğum olursa tanımadığım etmediğim, yeterliliğinden emin olmadığım öğretmenlere emanet etmektense kendi olanaklarımla gerekli eğitimi veririm diye düşünüyorum ama ihmal etmemek gereken bir şey var, o da okulun eğitimin yanı sıra insan ilişkileri ve sosyallik de kazandırması. bunu ne şekilde telafi edebilirim bilmiyorum.

mantikli; ama her mantikli sey iyi degildir. bence kasma.

olur hocam çok da iyi olur çok da güzel olur. ben de senin gibi düşünüyorum ama önce o imkana ulaşmam lazım. bir de ben liseden ya da ortaokuldan sonra okutmamaya teşvik etmeyi düşünüyorum. kendisini dışardan istediği gibi geliştirsin, eğitim sisteminde sürünmesine gerek yok. eksiklik falan denmiş çevre denmiş ama ben de bi üniversteli olarak etrafımda sadece çok sayıda yarış atı, hayatla ilgili sıfır tecrübeye sahip mal insanlar görüyorum. ağır bi tabir oldu farkındayım ama kötü niyetle ya da milleti küçümsemek adına söylemiyorum. adam sözde üniversiteli ama eğitilmemiş, hep öğretilmiş, 2 dakika oturup düşünmekten aciz.sosyal medyayı az biraz objektif kullanan biri de zaten farkeder bu durumu. bizim neslin çoğu böyle, ben çocuklarımın böyle olmasını istemem. en azından meslek için değil kültür için okusun, kendi için okusun illa okuyacaksa da üniversiteyi, tarih, dil, sanat gibi bölümlerde.

Çocuğu sosyal hayattan izole edip kendi sisteminizde eğitmeye çalışmak o çocuğu asosyal bir ruh hastası yapmaktan başka bir işe yaramaz.

proje çocuk diyenler, asosyal olacak diyenler, ben çocuğu alıp eve kilitleyeceğim demedim ki?

çocuk dil öğrenecek. çıkıp sokaklarda oynayacak zaten. bizim yaptığımız gibi. yahu okul düzeninden memnun olmayan bir ben miyim? lisede üniversitede bir şey öğrenmedim diyorum bazı akıllılar laf sokmaya çalışıyor. sen öğrenmişsin işte. olay senin için kapanmış.

ben çocuğu asosyal olmak yerine tam tersine, dünya insanı olması için teşvik ediyorum. daha önce de yazdım tekrar yazıyorum. ben oradan bakınca sığ birine mi benziyorum? çocuk yazılım öğrenecek! diye birşey demiyorum elbette.

ressamda olabilir, başka bir şey de. yada alaylı mühendis bile olabilir. biz gidip üniversitede öğrenmedik yazılımı vesaire.

kendisi araştırıp yapar. yada neye ilgi duyarsa.

değinmek istediğim nokta. 12-13 yıl eğitim alıp sonra ekşiduyuruya gelip kpss ile ilgili duyuru açmasın.

edit: ayrıca eğitimi ben vermeyeceğim. ben o donanımda değilim ki vereyim. yine dışarıda alacak(kurslar vb).

projeniz için bir şey demiyorum da çocuğum çıkıp sokaklarda oynayacak hayalinize ne desem şaşırdım :)

nerde yaşıyorsunuz? hayallerde mi? 2015 yılında köyler dışında sokakta "oynayabilen" çocuk kaldı mı?

@mea maxima culpa

siz dük torunusunuz galiba? adana'nın merkezinde yaşıyorum. çocuklar dışarıda oynuyor. hatta bazen rahatsız bile oluyorum seslerden filan. bizde durum böyle.

siz sosyalleşmeyi bir cafeden başka bir cafeye gitmek olarak algılıyorsanız bir şey diyemem elbette. ama 2015 yılında halen çocuklar sokakta oynuyorlar.

daha çocukta yok ortada. merak etme güzel kardeşim. ne olduğunu anlamadan zaten 10 yaşına geliyor.. vaktin var.. belki dediğin gibi dünya insanı olur belki olmaz...

liseyi bitireli 15 sene oldu hala lisedeki arkadaşlarımla o günleri konuşup eğleniyoruz. lise aşklarımızı konuşup kederleniyoruz. düşünsene senin çocuğunun böyle bir şansı yok. ve ben bu ortamın olmadığı dünyanın ta mk.. Çeyrek alıp üniversite arkadaşının düğününe gidemeyecek. :)

hem diyorsun ben bunları yapacağım hemde diyorsun hemde çocuk istediğini yapabilir.. bize istediğimiz bölümü okumamıza izin vermeyen anne babadan ne farkın kalır...

mantıklı mı? diyorsun mantıksız diyenlerin cevabını beğenmiyorsun. cevap verenler içerisinde benim gibi çocuk sahibi insanlarda vardır eminim.. duyuru açarken ne düşündün acaba millet beni gazlasın diye mi? kpss bir yana emin ol çocuğun 20 sene sonra gelip buraya hiç kimse iletişim sağlayamıyorum diye duyuru açacaktır. senin bir anne/baba olarak yapman gereken tek şey çocuğuna insan sevgisini, dünya sevgisini anlatmaktan öğretmekten başka bir şey değildir. kendi çocuğuma sadece bunu öğrettim. (oyun parkına gittiği zaman etrafı temizlemeden oyuna başlamıyor bile.. ne mutlu bana)

nerede bireysellik varsa orada başarı vardır. çocuk senin bize vazife değil geri kalan...

ha birde İngilizceden geri kalan diller hobidir benim için.

dük torunu olsaydım şatoda otururdum. şatonun sayısız bahçesinde ve korularında çocuklarım oynardı.

bildiğin cadde üstü apartmanda oturuyorum. ne bizim burada ne de tanıdıklarım içinde sokağa çıkabilen çocuk yok. çocuklar evde bilgisayarda oyun oynuyor.

@dokuzonbeş

cevabı beğenmeme gibi bir şey yok. tik attıklarıma bakarsanız beğenmeyenleri de tiklediğimi görürsünüz ama bazı arkadaşlar trollük peşinde.

ayrıca her şey o anki duruma göre şekil alıyor. biz şimdi lise aşklarımızdan bahsediyorsak onlar da başka bir şeyden bahsedecekler.

ne demek istediğimi anlayan arkadaşların olması sevindirdi beni.

@mea maxima culpa

tamam o zaman "bizim buralarda yok" diceksin. hala sokakta oynayan çocuklar var haberin olsun.

onlarda derken sadece senin çocuk. neyse...

senin demek istediğini anlıyorum. kısmende olsa belki hak veriyorum.. ama ütopik bir şey...
iktisattan anlar mısın bilmiyorum ama şöyle örnek vereyim.. yüzlerce binlerce iktisadi teorem var ve neredeyse hepside haklı.. ama tek geçerli olan var hepsi kapitalizm içerisinde..

allah kolaylık versin...

çocugun ne istediğini,onun ne sevdiğini sormayacaksın yani ?
ben şimdi bilgisayar mühendisiyim ve ailemin yönlendirmesi ile oldum. keşke ailem beni sevdiğim şeyleri keşfedebileceğim şekilde yönlendirseydi diyorum,çünkü bilgisayar mühendisliğinden nefret ediyorum.
saygılar.

Neden okula giderken öğrenmiyor? Neden okula gönderirken öğretmiyorsun?

Ayrıca bence bunların yanında en az bunlar kadar kazanması elzem olan bir şey var ki, spor ve egzersiz alışkanlığı, beden disiplini.

Ben olsam mesela, erkek çocuğumu muhakkak futbolcu yaparım. Ankaragücü'nde oynasa bile 35 yaşında bir sporcu olarak emekli olur ve hayatının sonuna kadar kendisine, ailesine yetecek parayı kazanmış olur.

orta okul mezunuyum o ben çocuğuma böyle eğitim vereyim dediğiniz şeyi ben tek başıma yaptım amma velakin okulun sadece ders işlenen hocaların olduğu bir yer olmadığını çok sonra anladım okulda sadece verilen dersler ile eğitim almıyorsunuz kendi kendinizi pek çok konuda eğitiyorsunuz, sevgilinize nasıl davranacağınızı nasıl kız arkadaşınızın olacağını sosyal ilişkilerniizi nasıl yürüteceğinizi arkadaş seçimlerinizi vb. her şeyi kendi yaş gurubunuzdan insanlarla yaşayarak öğreniyorsunuz.

evet evde eğitim güzel ama o genç yaşta yine yaşıtlarımla okulu kırıp (sorumlulukdan kaçma, gizli kapaklı bişi yapma) adaya gitmek, piknik yapmak, bir kızı öpmek, iki bira içmek ve yakalanmadan geri dönmek bunun heyecanını nasıl vereceksin evde?

arkadaşlarını senin anlatmana göre mi seçecek? işini senin yönlendirmenle seçecek? ne farkın kaldı ki o beğenmediğin eğitim sisteminden? onu öğrensin bunu öğrensin, belki çocuk ressam olacak belki müzisyen olacak belki şair olacak belki başka bişi, ama sen fabrika çıkışından itibaren zaten bir tasarım içine girmişin ne farkın var okuldan?

çocukları kendi yaş guruplarından ayırmayın böyle saçmalıklara girmeyin, ben girdim şimdi pişmanım ama bu benim tercihim oldu ailemin imaknsızlıkları yada çabaları ile değil dolayısı ile vicdanım bu konuda temiz, senin çocuğunun da aynı vicdanna sahip olacağını nasıl garanti edeceksin? hayatı boyunca seni suçlarsa misalen?