Ekşi Duyuru

kamu kurumunda çalışıyorum, onu belirteyim öncelikle.

bugün azar yemediğim insan kalmadı nerdeyse ve kafam çok bozuk.
eczane reçetelerinin fiyatlarını kontrol ediyorum diyelim, devletin ödeyeceği tutar ve fiyat farkı gibi kavramlar var. yüzlerce reçete var, aman bi yanlış olmasın diye dikkatle incelediğim halde başımdaki kadın bana bağırıyor ya ilk bikaçı doğruysa diğerleri de doğrudur, uğraşma o kadar diye. kontrol ettiklerime paraf atıyorum, bir tanesi hatalı çıktığında 'aman buna paraf atmamıştın di mi, heh iyi' diyorlar. e dikkatle kontrol etmeyip paraf atsam bu sefer suçlu gene ben olacağım.

başka bir iş yapıyorum, excelden bir çıktı alacağım onunla ilgili bir soru soruyorum öbürü çıkışıyor bu kadar basit şeyleri sorma, geç dosyadan bak kendin öğren diyor. yahu ben daha işe başlayalı, işi öğrenmeye çalışalı yeni olmuş nerden bileyim? müdür beni sürekli uyarıyor 'bak en ufak hata yapsan hakkında soruşturma açılır dikkatli ol' diyor. ben de insanca, gayet kibar bir şekilde gülümseyerek soruyorum bu nasıl yapılıyor? diye. dolapta 30 küsür dosya var, o çıktı hangisine konulcak onu bile bilmiyorum nasıl açıp bakayım ki ben, daha önce kimse dememiş 'o çıktı buraya konulur' diye.

bugün bunun gibi bir sürü azar işittim. ve sanki ben bunların hepsini biliyormuşum da yanlış yapıyormuşum gibi bir tutum takınıyorlar. işin kötüsü beni strese soktuklarında, normalde yapmayacağım hatayı da yapıyorum telaştan. bugün gelen kolileri boşaltırken bir saniye durup dinlenmedim, yavaş hareket de etmedim mesela ama kadın iş çabuk bitsin istediği için 'hadi hadiii' diyerek beni strese soktu diye elimi kestim o hızla.

devlet dairelerinden herkesin çektiğini biliyorum. bu sebepten dolayı insanlık yapayım, işimi düzgün ve özenli yapayım, bin tane insanın vergisiyle maaş alıyorum, hak yemeyeyim, hata yapmayayım, maaşı hak edeyim diyorum ama yok yani. hadi öyle yapmasam özensiz davranayım diyelim, bu sefer bi hata olsa ve fark edilse kabak benim başıma patlayacak.

sadece bunlar da değil başımdaki kadın aşırı sinirli bir insan. 2.müdüre bile yok yere bağırıyor, herkes yanına korka korka geliyor (kaç kişi dedi bana ondan korkuyoruz diye). hatta işe ilk başladığımda beni onun yanına verdiklerini duyan herkes 'allah yardımcın olsun', 'aman sen de onun gibi sinirli olma' yorumlarını yaptı. telefonda birine numara veriyor diyelim, karşıdaki kişi son rakamı duymasın hemen bağırıyor ' altı altıııı!!!111!' diye. sanki adam gıcıklığına duymadı.

kendisine hiçbir şey sorulmuyor mesela bir belgeye tarih mi atılacak, bugünün tarihi mi atılacaktı diyorum (hatırlatayım, yeni gelmişim ve daha önce o işi yapmamışım yeni öğreniyorum) bana bağırıyor, tabiki de bugünün tarihi atılacak diye. 'ya şahide abla (hanım diyecem bana kalsa ama malum devlet kurumunda hanımlı beyli konuşunca uzaylı gibi bakıyorlar) kızma, yeni geldim ben nerden bileyim yavaş yavaş öğreniyorum, hata yapmamak için soruyorum' deyince gene bağırıyor 'yahu tabiki yavaş yavaş öğreneceksin bir anda öğrenecek halin yok ya' diye. valla gel de nöronları yakma.

he bir de odadaki iki kişi de dolap kapaklarını vura vura kapatıyor ve kulağımda işitme cihazı var, bana sesleri zaten yükselterek veriyor. bu nedenle bi süre sonra kulağım başım ciddi ciddi ağrımaya başlıyor.

bu kadının dediği bir kelimeyi kaçırdım mı yandım. ikilettirdim mi çok sinirlenip suratıma salakmışım gibi bakıp bağırıyor ve cihaz kullandığımı bilen bir insan kendisi. kötü niyetle yapmıyor, yapısı böyle ama artık kaldıramıyorum. bana ve başkalarına o kadar bağırıyor ki, cihaz da sesi yükselterek verdiği için kafam kazan gibi oluyor artı psikolojim moralim hepsi yerle bir. bağıracak diye bir şey de soramıyorum kadına. hem de insanın onururu kırılıyor duymadığı için azarlandığında. sana bağırdığında sen de ona bağır diyorlar ama kadın susmuyor ki, daha fena bağırıyor bu sefer de. kendimden değil, başkalarıyla tartışmalarından görüyorum.

ayrıyeten 2si de odada bütün gün sigara içiyor, nefes alırken aşırı rahatsız oluyorum ki ergenlik zamanlarında arada sigara içerdim yani (yılda 3 paket falan o da gerçi). hava soğuk diye camı da açamıyoruz, eve geldiğimde üst baş, montum falan hep sigara kokuyor. yeni gelene bak hemen sorun çıkartıyor demesin diye kimse, rahatsız olduğumu da söyleyemiyorum. çünkü bunları uyarsam, bütün bina içiyor biz mi uğraşacaz odadan dışarı çıkıp içmekle diye de düşünürler.

napıcam hiç bilmiyorum, müdürle konuştuğumda 'seni bu kurumda verebileceğim tek yer burası, ya da gelip yanımda çay kahve doldurcan' dedi (OHA). zaten babamı kırmamak için girdim, bulabileceğim başka iş olsa istifayı basıcam da memur maaşı alabileceğim başka iş bulamadım malesef.

bonus: bunları arkadaşıma anlattığımda gelen cevap: knk senin kaçmak istediğin yere ben 2 sınavla girmeye çalışıyom :D her işin bi kötü yanı var malesef im so sorry

ben mi çok abartıyorum ki? her işin zorluğu var kendince onu biliyorum.
ama hem nefret ettiğim bir iş, hem işimi özenli yaptığım için sürekli azarlanmak, hem kulaktan sıkıntı çekmek hem de kurumun şartları diğerleri gibi değil ağır bayağı, bu sebeplerin hepsi birleşip combo oldular. başka bir combo, ev hayatım da berbat. evde de psikolojisi bozuk bir anne var konuşmadığım. o da evde kendi kafasına göre dolap kapaklarını çarpıyor, banyonun önünden geçiyorum mesela benim geçtiğimi görünce çarparak kapıyı kapatıyor vb daha tonla şey, bunlar basit bile kalır. esnafla, kardeşleriyle, ev eşrafıyla arası genel olarak bozuk, ağır bir ilaç tedavisi görmesi gereken ama reddeden bir insan. evde de stres atamıyorum yani.

abartmıyorsam bi destek çıkın da biraz stres atayım :( yoksa bu sinirle eve gidince içip içip kendimi kırbaçlarım herhalde ya da yakında işinin stresine dayanamayıp kendine işkence ettiren ceo'lar gibi sado&mazoya bağlayacam ajshdjkl. biliyorum aşırı uzun oldu, okuyan herkese teşekkürler