Ekşi Duyuru

aynı ev rahatsız edici olabilir. 4-5 gün güzel geçer ama her gün aynı güzellikte geçmeyebilir.
ancak yakın muhitlerde yürüme mesafesinde yaşamak bence de en ideali. ben dedem, babaannem, amcalarım vs beraber büyüdüm ve bu iyi bir şey.

bir süre sonra sorunlar çıkmaya başlar, anlaşmazlıklar olur. yani bir günlük saadetle böyle bir karar vermeyin bence. olmadı aynı apartmanda oturun bir süre, deneyin bakalım nasıl olacak. ev ev üstüne olmaz ayrıca.

Kısa süreli tatillerde çok güzel oluyor tabii ki, herkes birbirini özlediği için normalde rahatsızlık yaratabilecek şeyler görmezden geliniyor, herkes pek bir tatlı, mutlu, neşeli oluyor. Ama normal hayatta, sürekli beraber yaşamanın bir sürü zorluğu var. En basitinden evde 2 tane hanım olunca, hele hele bunlar farklı kuşaklardan olunca, sırf pilavın nasıl pişirileceği ile ilgili bile bir kriz çıkabilir, kendimden biliyorum, ben kavurmayı seviyorum pirinci, annem kavurmadan önce suyunu koyuyor. Bu verdiğim örnek çok basit bir olay, zamanla neler neler çıkar. Yapan, yapabilen yok mu var tabii, ama çoğunluğu mecburiyetten o şekilde yaşıyor. Aynı evin içinde değil de yakın mesafelerde yaşamak isterdim ben, hani sık sık bir araya gelmek, gezmedir, pikniktir, tatildir cümbür cemaat olmak çok keyifli bir durum. Ama herkesin farklı evi, düzeni olacak. Mümkünse kimse kimsenin hayatına müdahale etmeyecek.

Kisa sure iyi de uzayinca sikinti basliyor

Bu anlattıkların yılda birkaç kez birkaç hafta süper oluyor. Ama ne zaman süre uzuyor, sıkıntılar ve monotonluk başlıyor. Yerinde ve zamanında, kararında güzel duygular.

@elikası +1 yakın yaşamak güzel olabilir ama bir evin iki hanımı olması katlanılamaz bir şey haline gelebilir. ya kadınlardan biri (kimin tapulu eviyse diğeri genelde) kendini geri plana çeker ki o şekilde de sıkıntı ya da sürekli bir çekişme olur. bu o iki insanın iyi geçinemeyeceği anlamına gelmez. normalde çok iyi anlaşsalar da herkesin evinin düzeni farklı ve herkes kendi düzeninde istediği gibi yaşamak ister. çok mecbur olmadıkça aynı eve, dubleks bile olsa taşınmak sonradan pişman eder bence.

ailenizle olmaktan bu kadar memnunsanız aynı şehire yakın semtlere taşınmak hem içinizdeki özlemi giderir hem problemleri hafifletir.

aile içinde kalması gereken, anne baba ile paylaşmak istemeyeceğiniz durumlar olduğunda sıkıntı yaratır. tam aynı şey değil belki ama ben anneannemle birlikte büyüdüm. dedem vefat edince bize taşınmış bebekken anneme destek olmak için çağırıyorlar gibi yapmışlar, gurur yapmasın diye :) ve 12 sene bizde kaldı. hep destek olmuştur. babamı da çok severdi, babam da anneannemi sever, sayardı. bunu bir fedakarlık olarak görmezdi hiç. hiç sorun yaşamadık. anneannemin evi de kapanmadı ama, arada canı sıkıldıkça kaçar, evimi dolaşayım derdi okullar tatil olduğu zaman.

her ailede o uyum olmuyor. özel işlerine karışabiliyorlar büyükler. eşler rahatsız olabiliyor. bazen de çocuklar bu durumdan şikayetçi olarak büyüyorlar. anneannem bizden taşındığında evini satıp, yeni ev aldığında ona yakın olmak için biz de bir iki mahalle öteden ev almıştık. birlikte yaşadıktan sonra ayrılsak da beraberiz durumu olmuştu. bizi el üstünde tutardı, biz de onu. birlikte olduğumuz anlar dediğin gibi mutlu anılar hep.

geçen sene vefat etti ve onunla anneanne torun ilişkisini sonuna kadar yaşadığım için şanslı ve mutlu hissediyorum. annem ve babam için de öyle. yakın bir arkadaşımın da dedesi onlarla yaşamış örneğin. hem ailesi için hem de kendisi için o durumun sancılı geçtiğini söylüyordu. bakmak sıkıntı, evde yaşlı var diye yapmak istediklerini erteliyorsun vs demişti. o yüzden aile dinamiğine, aile arasındaki ilişkilere bağlı biraz da.

1. Büyüklerin yakında olması harika bir şey, ama aynı evde değil.
2. Ablamı, annemi çok severim, ama aynı evde birkaç gün sonar kesin sorun olur.
3. Kayınvalide için de aynı şeyi düşünüyorum. Yakın olsun, ama evler ayrı olacak.

Dayıoğlu, kimilerine bu fikir çok sıcak geliyor ama ben hiç sıcak bakmıyorum. Dağ dağ üstüne olmuş, ev ev üstüne olmamış. Benim kanaatim, ilk birkaç hafta pek tatlıyken sonra tadı kaçar işin. Bir bakarsın ki eşin veya sen bir karar alamıyorsun evin perdelerini bile başkaları seçiyor.