[]
yalnızlığa övgü
selamlar,
yalnızız dostlar,
yalnız hissediyorum. yalnız hissetmeyenler de yalnız doğup yalnız ölecek olduğumuzun farkında olmayanlar. farkında olsalardı yalnızlık çekerlerdi onlar da.
bazen düşünüyorum ki, telafi edilemeyen bu duygu sanki bizden daha büyük olan bir güç tarafından verilmiş ve amacı da birşeyleri keşfetmemizi sağlamak.
yalnızlık çok büyük bir velinimet gibi geliyor da, ne olduğunu bilmiyorum. sanki ilkçağ insanıyım, henüz taştan balta kullanılan çağlardayım, ancak altını bulmuşum gibi. "bu parlayan garip şey önemli bir şeye benziyor ama, ne acaba" diye düşünüyorum. karnımı doyurmadığı için de uzaklaşmak istiyorum bu değerli madenden.
sorum şu; "yalnızlığın değerini bilselerdi kabuğuna çekilirdi insanlar" gibi bir şey duymuştum birinden. ve buna benzer farklı şeyler de. ama insanlar niçin övüyor yalnızlığı? önemi ne? faydası ne?
doyuramadığımı düşündüğüm bu yalnızlık duygusunu, nasıl verimli bir hale getirebilirim, bu konuda yazılmış bir kitap öneriniz var mı?
kendini gözlemlemek, iç sesini dinlemek, düşünüp tefekkür etmek-kitap okumak, pencereden bakıp kahve içip müzik dinlemek, hatalarını düşünmek, geleceğini planlamak, hayal kurmak, vs vs. yalnızken yapılabilecek bir çok şey var da, aradığım cevap "yalnızken nasıl harcarım zamanımı" değil, hissettiğim bu "yalnızlık değerlidir" duygusunu nasıl mantığımla da kavrayabilirim?
umarım anlatabildim sorumu.
yalnızız dostlar,
yalnız hissediyorum. yalnız hissetmeyenler de yalnız doğup yalnız ölecek olduğumuzun farkında olmayanlar. farkında olsalardı yalnızlık çekerlerdi onlar da.
bazen düşünüyorum ki, telafi edilemeyen bu duygu sanki bizden daha büyük olan bir güç tarafından verilmiş ve amacı da birşeyleri keşfetmemizi sağlamak.
yalnızlık çok büyük bir velinimet gibi geliyor da, ne olduğunu bilmiyorum. sanki ilkçağ insanıyım, henüz taştan balta kullanılan çağlardayım, ancak altını bulmuşum gibi. "bu parlayan garip şey önemli bir şeye benziyor ama, ne acaba" diye düşünüyorum. karnımı doyurmadığı için de uzaklaşmak istiyorum bu değerli madenden.
sorum şu; "yalnızlığın değerini bilselerdi kabuğuna çekilirdi insanlar" gibi bir şey duymuştum birinden. ve buna benzer farklı şeyler de. ama insanlar niçin övüyor yalnızlığı? önemi ne? faydası ne?
doyuramadığımı düşündüğüm bu yalnızlık duygusunu, nasıl verimli bir hale getirebilirim, bu konuda yazılmış bir kitap öneriniz var mı?
kendini gözlemlemek, iç sesini dinlemek, düşünüp tefekkür etmek-kitap okumak, pencereden bakıp kahve içip müzik dinlemek, hatalarını düşünmek, geleceğini planlamak, hayal kurmak, vs vs. yalnızken yapılabilecek bir çok şey var da, aradığım cevap "yalnızken nasıl harcarım zamanımı" değil, hissettiğim bu "yalnızlık değerlidir" duygusunu nasıl mantığımla da kavrayabilirim?
umarım anlatabildim sorumu.
1
