Ekşi Duyuru

30'a 5 ayı kalmış bir adam bildiriyor.


senin için geçmiş abi, ben bunların bir tanesini bile hissetmiyorum. bebek taşıma çantama kızımı koyup güney amerikaya gitmeyi düşünüyorum hatta.

bu durumdan rahatsız olman gerek, hayat senin.

'Evlen çocuk yap' diyenlerle sohbeti azalt abijm.

hayat bence de otuzunu geçince daha güzel. Çok geçmemek kaydıyla tabii :)

20'li yaşlarda ne kadar aptalca şeyler için sinirlenmişsin,üzülmüşsün,dert edilmeyecek ne çok şeyi dert etmişsin daha iyi anlıyor daha bir keyifli,dingin oluyorsun.

30'lu yaşların tek kötü tarafı hayatına dahil etmek istediğin kişilerle ilgili daha seçici oluyorsun,iş güç vs. daha az kişle muhattap olmak istiyorsun.

Tüm ömrümü tek bir yaştaki halimde geçirme şansım olsa muhtemelen 31-32-33 yaşlarımdan birini seçerdim.

Bence senin sıkıntın birşeyler paylaştığın arkadaş çevrendeki herkes evlendiği için bekarlık zamanlarınızdaki muhabbetin,aktivitelerin aynı modda devam edemiyor oluşu.Yaş ile ilgisi yok.

Not: 33'üm

Manyak mısın. Artık paran var ve kendi hayatında söz sahibisin.
Biz napalım toplum bizi çürüğe çıkardı. 29 k bendeniz. Bu tür şeyleri umursayan bir insansan ona göre seçimlerini yapacaktın. Umursamayanlar gayet rahat yaşıyor.

Marcus Aquila,

Bize seçme şansı sunmadilar. Sunmazlar da. Bundan dolayı tekrar seçme şansı ifadenizi tekrar başa dönme olarak alıp cevaplarsam hayatım yine aynı olurdu. Çünkü ben maalesef buyum. Ancak başka biri ya da başka bir karakterde olsaydım hayatım farklı olurdu.

Medievalman,

Heyecanın bitmesi normal ama bunu çocukla falan telafi etmeye çalışmak çözüm olmaz. Ben 37 yaşındayım. 35'ten sonra heyecanımi kaybettim ama bunun sebebi içselden ziyade teknik. Yani bu yaşa kadar çalıştım, didindim, iyi insan olmaya gayret ettim, sair şeyler ve hep bi umut taşıdım fakat neticede sıfıra sıfır, elde var sıfır gibi bi noktadayim. Tamamen bundan kaynaklanıyor. Yoksa ortalama bi geliriniz varsa, hoslandiginiz insan da sjzden hoşlanıyor ve sizinle ise çok da heyecana ihtiyaç yok.

Asıl her şey 30'la birlikte daha güzel oldu. 31'im gerçi, 1.5 yıllık 30 yaş deneyimim var ama bu yıllar 20'lerden daha çok sevdim. Bir kere, kafa yavaş yavaş başa doğru gelmeye başlıyor, eskiden kafana taktığın küçük şeyleri "Amaaan" diyerek kafandan atabiliyorsun. Artık deneme-yanılmalardan sonra ne istediğini tam olarak tanımlayabilir hale gelebiliyorsun ve 10 sene önce istediğin şeyin aslında değersiz olduğunu algılayabiliyorsun. Ve "En güzeli bu" duygusu süper bir kuşkuculuğa çıkarıyor "5 sene önce böyle aptaldıysam, 5 sene sonra ne olacak kimbilir" yolculuğu çok merak ettirici bir sürüven. 20'li yaşların hayhuyu, yerini çok güzel ve eğlenceli bir huzura ve ayakları yere sağlam basmaya bırakıyor.

Hayatta yapacak bir şey bulamadığı için çocuk yapmış olup, "Çocuğa bakarken her şeyi unutuyoruz" kısmı ise şu an çok saçma geliyor. Hayatından zevk alamayan, "Evlilik de sıktı, hadi çocuk yapalım" diyen bir kişi bir sorununu başka bir mutluluk/sorun yumağı ile örtmeye çalışıyor sadece. Hayatta kendine bir yol bulamayıp, o çocuğun sana bir yol sunmasını beklemek acınası. İnsanın kendi kafası salim olmadan çocuk yapmasını, evlenmesini anlamsız buluyorum. Bunlar yapılmış olmak için yapılması gereken şeyler değil, hayat yolculuğunun bir parçası olabilecek (ki olması gereken de demiyorum) şeyler.

31'indeyim, "Kenara para ayırdım" durumum yok. O kadar para kazandığım bir işim yok. Dolayısıyla "Para dert değil, artık istediğimi yapabilirim" durumu yok. Hala aysonu geldiğinde "Aybaşı gelsin de öyle çıkalım dışarı" diye yaşıyorum. Ama bu yaşıma gelecek olsam aynı şeyleri yapardım, çok zevk aldım. Para için çalışmadım zaten, işim beni birçok anlamda tatmin ediyor. Senede iki uluslararası konferansa katılmazsam zaten o sene açısından performansım başarısız sayılıyor. Üç olduğunda da "Evet, bu kabul edilebilir" oluyor. Bunlardan bir tanesinin parası ödeniyor, diğeri ödenmiyor. Yani istesem de istemesem de dünyayı paşa paşa gezmek zorundayım senede iki kere. Bu hem güzel hem de mali olarak zorlayıcı. Zaten yukarıda bahsettiğim aysonu dertlerimden biri bu, 2500'e yakın aldığım işten, yılda 1-2 kere yurtdışı parası ayırmak zorundayım.

sik gibi.
heyecan azalıyor evet. çok kral para kazanamıyorsan pek fazla iyi de gitmiyor.
ama hasta değilsen, kilolu değilsen, saçlar yerindeyse yine de iyi işte.

bence çevreni değiştir :)

benimde etrafımdaki insanların çoğu evli. hepside istisnasız evlenme! diyor. erkekler özgürlüğün kısıtlanmasından hoşnut değil. kadında aksine düzen isteyen bir varlık. hal böyle olunca çatışma yaşanıyor tabi. sen 30'larına gel erkek olarak seninde canın muhtemelen çocuk sevmek ve düzen kurmak isteyecek. mevzu kafana göre birini bulabilmende.

onun dışında 3'ler ligi bence harika. kendi düzenin var, işlerin yolundaysa paran var, zamanın olur. gezersin yani dünyayıda. en güzel yönü bence ne istediğinin farkında olman. amsalak değilsen seni kimin mutlu edebileceğini az çok tahmin edersin ve ona göre bir yol çizersin. sıkıcı filanda değil yani olm kendi ayakların üzerinde durabilmenin neyi sıkıcı. kimseye muhtaç olmamak diye bi kavram var yani. evini tutarsın bakarsın keyfine. tabi bunları yazarken şansının bu yaşa kadar yaver gittiğini düşünüyorum. oda biraz sana bağlı gerçi ama var tabi dış etkenler.

sözün özü rahat ol, su yolunu bulur. 31/e.

edit: saçlar yerinde değil ama hayat güzel :)

@markus

Paran yoksa huzurun yok bu ülkede. 20li yaşlarımın başından beri öğrenciyim demedim çalıştım pişman değilim. Dünya turu vs bunlar için para lazım. Hadi bir şekilde gittin, geri döndüğünde hayatını nasıl idame ettireceğin sorusu beynini kemiriyor ve hiçbir şekilde istediğin kadar keyif alamazsın gezdiğin yerde. En azından ben böyle bir insanım. Kendimi garantiye aldıktan sonra yapabildiğim herşeyi yapabileceğimi biliyordum. Şimdi yıllık izin 20 gün evet öğrencilik gibi 2 ay tatil yok ama yetirmeyi biliyorsun, zamanını daha kaliteli kullanmayı öğreniyorsun çünkü.

20'li yaslarini guzel yasayip güzel gecirdiysen kafan rahat yaşıyorsun, pismanlik ve ukteler birikmisse tam tersine zaten enkaz halinde devam ediyorsun.

ben tam tersine, 30undan sonra seyahatlere başlıyorum