Ekşi Duyuru

arkadaşlarımın veya çevremdeki büyük insanların ciddi ilişkileri hakkında hep "ya nolucak abi seviyorsan aileyi takmazsın" diyordum. kuzenlerim aileleri sebebiyle boşanınca da "ailelere ne", "onlara noluyor ki bu nasıl iradesizlik" diyordum ki artık bu lafların hepsini yavaş yavaş yiyorum. işin ilginci bizzat kendi ailemden muzdaribim.

ilişkim yeni sayılır. gayrıciddi bir ilişki değil. ama ortada evlilik mevlilik düşüncesi de yok zaten. ama hem ailem böyle çok onaylamıyor hem de amını ırzını siktiminin akrabaları gelmişler feysbukta fotoğrafımızın altına "yakışmamışsınız" diye bir sürü yorum yazmışlar. bi yandan onların adına utandım bi yandan da inanılmaz sinir oldum. ve bu akrabalar bana öyle çok da yakın değiller hani bir araya geldiğimizde sanki ben onlara tüm özelimi anlatıyormuşum gibi kendilerinde bi yakınlık görmüşler ama ne cesaretle ne özgüvenle bunu yazıyorlar bilmiyorum.

bu insanlar yeminlen diyorum size kafayı yemiş.

bana karşı insanların cephe almalarının sebebi ise kız arkadaşımın benden büyük olması. büyük dediğim de 3 yaş büyük. sanki en güzel en muntazam ilişkileri onlar yaşıyor, karıları kocaları dünya güzeli. böyle bi hallere girmişler.

ee anlattık anlattık soru nerede? siz bu tarz şeylerle nasıl başa çıkıyorsunuz? ben artık şunu anladım bi insana laf anlatmak imkansız. bi insana bile laf anlatmak imkansızken böyle bi sürüye anlatmak tamamen imkansız. siz bu tarz durumlarda nasıl tahammül ediyorsunuz? zaten bizimki sıradan bir ilişki ve kız arkadaşım hayat tarzı olarak evliliği düşünmüyor ve hatta ikimiz de şu yaşta şu sosyal imkanlarda bu sorumluluğu almaktan son derece uzağız. tamamen liseli sevimliliğiyle ama karşılıklı saygıyla bi şeyler yaşıyoruz. ama daha ortada hiçbir şey yokken insanların böyle triplere girmeleri canımı sıkıyor.