[]
dota oynayanlar
nasıl öğrendiniz bu oyunu yav? şimdiye dek birkaç defa açıp bakayım dedim ama çok karışık geldi, öğrenmeye çalışırken sıkıldım kapadım filan. oynayanları izle diceksiniz ama bi bok anlamadan izlemenin ne anlamı var ki.
ne tavsiye edersiniz bu oyunu oynamayı öğrenmek için? dota2'den bahsediyorum bu arada.
ne tavsiye edersiniz bu oyunu oynamayı öğrenmek için? dota2'den bahsediyorum bu arada.
sadece oynayan degil, yorumlayanlari izle.
- fortisvita (02.10.14 16:23:58)
hiç bulaşma bence. ben de 1-2 denedim bu ne la deyip kapattım. zaten oynayıp da akıl sağlığı yerinde kal insan sayısı çok az.
- kafkef (02.10.14 16:31:57)
oyuna gir, kaybede kaybede insanlardan hakaret isite isite ogreneceksin.
- düşünüyorum öyleyse vurun (02.10.14 17:18:55)
cok az bilerek de zevk alabilmen lazim zaten zamanla ogeniyorsun. Ben baslarda ai maptan habersiz olup creeplere karsi oynuyordu m o derece sonra itemleri falan ogreniyorsun zaten direk. hizli ogrenmek icin guidelara bakarsan herhalde 1 haftada benim2-3 ayda ulastigim seviyeye gelebilirsin.
- juusto (02.10.14 17:35:18)
ben 10 sene önce internet kafede öğrendim. seyrede seyrede, konuşa konuşa, oynaya oynaya, ezile ezile. arkadaş olmadan öğrenmek çok zor yaw. çok vakit alır yani. 100 tane hero var. 500 tane spell var.
- dafuq (02.10.14 17:38:03)
s.kile s.kile.
sene 2004. frozen throne ortalığı parçalıyor, herkes deli gibi pvp atıyordu. warcraft'ın peak yaptığı dönemlerdi, world cyber gaming'de starcraft, cs gibi warcraft'ı da takip ediyorduk. moon'un mikrosuna bakıp ortaokullu kafasıyla adamı tanrı ilan etmiştik.
bir gün arkadaşım internet kafeye koşarak girdi.
"BEYLER WARCRAFTIN AYNISI AMA NORTROM 3 INFERNAL INDIRIYOR."
evet. koşarak kafeden çıktık, ve arkadaşın götürdüğü diğer kafeye girdik. o dönemlerde wepla (waxxi.mine.nu) bile daha yoktu, sandstorm PVP vardı ve oyun daha guinsoo'nun eline bile geçmemişti. guinsoo'dan bir önceki geliştiricideydi adını hatırlamıyorum, ama açılış ekranı maviydi ve 20 dk falan sürüyordu.
bizi siktiler.
evet, bizden yaşça büyük olan kafedeki abiler (bu arada kafede 12 pc vardı ve herkes dota atıyordu, 9 pc kesinlikle doluydu kafe sahibimiz de bizimle devamlı oyun attığından 10 pc kesinlikle dota atarken kalan pc'ler dota oynamayan ve dışarıdan gelen kişilere ayrılmıştı. ayrıca, dışarıdan gelip dota atmayan insanlar, kafemizde hoş karşılanmazdı, daima büyükler "ne zaman kalkacan" "hadi kalk dota atacaz" diye adamları darlardı ve kimse kafede barınamazdı. kısacası orası bir dota mağbedi olmuştu. sahur vakti herkes evlerinden çıkıp dota atmaya giderdi çünkü kafenin alt katı aynı zamanda esnaf lokantası gibiydi, aşağıdaki lokantada kafe sahibinin kardeşi dururdu.
ben ilk oynamaya başladığımda çok azar yedim. çok dalga geçildim. kıscası çürük yumurta olarak biz küçükleri sağa sola dağıtıyorlardı. eğer iyi oynaymazsan da taşşak konusu oluyordun ve bu çok büyük bir itici güçtü. warcraft'ın o hantal ancak o zamana göre cillop olan oyun motorunda inanılmaz bir hızla oyunu öğrenmeye başlamıştım.
ortaokul'da 1-2 sene geçti ve lise zamanı geldi. haliyle benim ortaokul arkadaşlarım sağa sola dağıldı. ben aynı yere gitmeye devam ettim, şehrimde bir lise kazanmıştım. bu sefer lise arkadaşlarımı oraya götürmeye ikna ettim, waxxi de kurulmuştu ve bir klanımız bile vardı. burada adını söylememe gerek yok ancak eskilerden olan, won kanalını ve o tayfayı hatırlayan varsa benimle iletişime geçebilir.
internette oynamaya başladıktan sonra şunu fark ettim ki, cafede bir sik öğrenmemişim. inanılmaz oynayanlar vardı o döneme göre. DENY FALAN YAPMAK SENİ DİREKT OLARAK A KLAS OYUNCU YAPIYORDU.
o dönemlerde pandemic, col, apex gibi takımların maçlarını izliyordum. fear falan hala oynuyor işte inanılmaz bir biçimde. 3v3 clan maçları yapılıyordu, iyiydi hoştu. şunu söylemem gerekiyor ki, bu oyunu replay izleyerek degil, birinin yanına oturarak da değil, oyun sırasında senin karşındaki kişileri izleyerek öğrenebilirsin. yani takım arkadaşlarını da izle ama senin karşında senden az biraz iyi bir oyuncu varsa öncelikle onun ne yaptığına bak. bu seni daha ileriye taşıyacaktır. şimdi gidip major turnuvaların maçlarını izlersen zaten sana katan bir şey göremeyeceksin çünkü comepetitive arenadaki maçlarla senin benim maçlarımdaki dinamikler çok farklı oluyor. e senden çok daha iyi bir public oyuncusu da senden ayrı bir seviyede bu sebeple yine çok faydalı olmaz. ne demek istediğimi anlamışsındır.
bunun haricinde, dota'yı bırak. evet. yetti be arkadaş, hala oynuyorum, hala izliyorum. en kötü uyuşturucudan daha kötü bir meret. bu hikayeyi 20 sayfa yazardım da gerek yok işte böye.
süpriz son :
ben o dönemlerde az biraz competitive arenayı takip edip, kendimi geliştirince, çok uzun bir aradan sonra eski internet kafe tayfasının karşısına çıktım. ilk gittiğimiz kafe kapanmıştı, o kafede eskiden oyun atan bir büyük, yeni bir kafe açmıştı. ilkine göre çok daha lüküstü ve çok fazla pc vardı.
shadow fiend aldım ki o dönemleri bilenler hatırlar, pek meşhur bir hero degildi. bahsettigim dönemde shadow fiend'in razeleri hem daha delay'li atılıyordu, hem daha az alana vuruyordu hem de atak animasyonu daha kötüydü. siktim tabii ki alayını, adamlar hayatında sf mi görmüş.
dota pişmanlıktır.
sene 2004. frozen throne ortalığı parçalıyor, herkes deli gibi pvp atıyordu. warcraft'ın peak yaptığı dönemlerdi, world cyber gaming'de starcraft, cs gibi warcraft'ı da takip ediyorduk. moon'un mikrosuna bakıp ortaokullu kafasıyla adamı tanrı ilan etmiştik.
bir gün arkadaşım internet kafeye koşarak girdi.
"BEYLER WARCRAFTIN AYNISI AMA NORTROM 3 INFERNAL INDIRIYOR."
evet. koşarak kafeden çıktık, ve arkadaşın götürdüğü diğer kafeye girdik. o dönemlerde wepla (waxxi.mine.nu) bile daha yoktu, sandstorm PVP vardı ve oyun daha guinsoo'nun eline bile geçmemişti. guinsoo'dan bir önceki geliştiricideydi adını hatırlamıyorum, ama açılış ekranı maviydi ve 20 dk falan sürüyordu.
bizi siktiler.
evet, bizden yaşça büyük olan kafedeki abiler (bu arada kafede 12 pc vardı ve herkes dota atıyordu, 9 pc kesinlikle doluydu kafe sahibimiz de bizimle devamlı oyun attığından 10 pc kesinlikle dota atarken kalan pc'ler dota oynamayan ve dışarıdan gelen kişilere ayrılmıştı. ayrıca, dışarıdan gelip dota atmayan insanlar, kafemizde hoş karşılanmazdı, daima büyükler "ne zaman kalkacan" "hadi kalk dota atacaz" diye adamları darlardı ve kimse kafede barınamazdı. kısacası orası bir dota mağbedi olmuştu. sahur vakti herkes evlerinden çıkıp dota atmaya giderdi çünkü kafenin alt katı aynı zamanda esnaf lokantası gibiydi, aşağıdaki lokantada kafe sahibinin kardeşi dururdu.
ben ilk oynamaya başladığımda çok azar yedim. çok dalga geçildim. kıscası çürük yumurta olarak biz küçükleri sağa sola dağıtıyorlardı. eğer iyi oynaymazsan da taşşak konusu oluyordun ve bu çok büyük bir itici güçtü. warcraft'ın o hantal ancak o zamana göre cillop olan oyun motorunda inanılmaz bir hızla oyunu öğrenmeye başlamıştım.
ortaokul'da 1-2 sene geçti ve lise zamanı geldi. haliyle benim ortaokul arkadaşlarım sağa sola dağıldı. ben aynı yere gitmeye devam ettim, şehrimde bir lise kazanmıştım. bu sefer lise arkadaşlarımı oraya götürmeye ikna ettim, waxxi de kurulmuştu ve bir klanımız bile vardı. burada adını söylememe gerek yok ancak eskilerden olan, won kanalını ve o tayfayı hatırlayan varsa benimle iletişime geçebilir.
internette oynamaya başladıktan sonra şunu fark ettim ki, cafede bir sik öğrenmemişim. inanılmaz oynayanlar vardı o döneme göre. DENY FALAN YAPMAK SENİ DİREKT OLARAK A KLAS OYUNCU YAPIYORDU.
o dönemlerde pandemic, col, apex gibi takımların maçlarını izliyordum. fear falan hala oynuyor işte inanılmaz bir biçimde. 3v3 clan maçları yapılıyordu, iyiydi hoştu. şunu söylemem gerekiyor ki, bu oyunu replay izleyerek degil, birinin yanına oturarak da değil, oyun sırasında senin karşındaki kişileri izleyerek öğrenebilirsin. yani takım arkadaşlarını da izle ama senin karşında senden az biraz iyi bir oyuncu varsa öncelikle onun ne yaptığına bak. bu seni daha ileriye taşıyacaktır. şimdi gidip major turnuvaların maçlarını izlersen zaten sana katan bir şey göremeyeceksin çünkü comepetitive arenadaki maçlarla senin benim maçlarımdaki dinamikler çok farklı oluyor. e senden çok daha iyi bir public oyuncusu da senden ayrı bir seviyede bu sebeple yine çok faydalı olmaz. ne demek istediğimi anlamışsındır.
bunun haricinde, dota'yı bırak. evet. yetti be arkadaş, hala oynuyorum, hala izliyorum. en kötü uyuşturucudan daha kötü bir meret. bu hikayeyi 20 sayfa yazardım da gerek yok işte böye.
süpriz son :
ben o dönemlerde az biraz competitive arenayı takip edip, kendimi geliştirince, çok uzun bir aradan sonra eski internet kafe tayfasının karşısına çıktım. ilk gittiğimiz kafe kapanmıştı, o kafede eskiden oyun atan bir büyük, yeni bir kafe açmıştı. ilkine göre çok daha lüküstü ve çok fazla pc vardı.
shadow fiend aldım ki o dönemleri bilenler hatırlar, pek meşhur bir hero degildi. bahsettigim dönemde shadow fiend'in razeleri hem daha delay'li atılıyordu, hem daha az alana vuruyordu hem de atak animasyonu daha kötüydü. siktim tabii ki alayını, adamlar hayatında sf mi görmüş.
dota pişmanlıktır.
- turk kelekom (02.10.14 19:16:06 ~ 19:20:51)
çok ama çok fazla vaktini vermen lazım. sırf dota 2'yi ki dota 2 oynama sürem dota 1'in yanında devede kulaktır 900 saat falan. çok vakit ayıracaksın başka yolu yok.
- proletarier aller lander vereinigt euch (02.10.14 19:19:55)
1