Ekşi Duyuru

Avrupa'nin neredeyse tamamini gezdim, bir "tepki" ile karsilasmadim, yani kimse "yakin bu pis Turku" diye bagirmadi. Ama evet, Araplarla ayni sekilde goruyorlar ve gayet haklilar. Neticede ulkenin cogunlugunun pasaportlari ve kullandiklari dil haric Araplardan bir farki yok.

Ben genelde ustunlugumu koyup sonra turk oldugumu soyluyorum o zaman sus pus oluyorlar turklerin nasil yuce bir millet oldugunu anliyorlar.

her yerde var bu oryantalist bakış açısı, yakın coğrafyadakiler balkanlar iyi biliyorlar ama ondan öteye klasik islam ülkesi canlanıyor insanların kafasında işte. İslamı da tü kaka bildiklerinden direk olarak belli oluyoruz. Tabi ben avrupadaki öğrenciler için konuştum, neredeyse her avrupa ülkesinden insan tanıdım izlenimim böyleydi. Amerikanlar zaten daha fenalar.Adamların başka insan tarih vs. bildikleri yok. Güney Amerika'da belki iş yaparız da onu da sanmıyorum onlar hiç bilmez direk arap derler herhalde.

Zaten en baba sürekli övünen türk milliyetçisi adamı al batıya gönder "lan yanlış yerde doğmuşuz sikiym yaa" diyerek döner.

Gerçi buna da şükür uzak doğulu çin japon felan, hele hele hintli doğsam avrupaya adımımı atmazdım herhalde. Bazılarımızı yine söylemeyince İspanyol İtalyan felan sanıyorlar onların direk alnında yazıyor milliyeti.

Bir tane Mısırlı adam vardı ekibimizde onlar da bizden falan demişti herkese Türkler için. Turk de sayilmam ama adama 12 yıllık bir özentinin aldatması ile oyle düşünüyorsun herhalde biz Arap ozentisi bile olamayiz veya Müslümanlığı radikal şekilde yaşayan insanlar değiliz bak ben içiyorum siciyoruma getirmistim olayı ki içmem falan ama herife feci kil olmuştum. Rte sizi doğru yere çekiyor diyince. Ahah sonra ben de sisi mevzusu olunca baya uzgunum sanirim işler zorda demistim

İlk günlerim arkadaslarimin bu kıza nasil davranmalıyiz kasintisi ile geçmişti bu adamın yüzünden sonra o zamanki berbat İngilizcemle Araplar ile alakamiz yok rahat olun açıklaması yapıp baya guldurmustum milleti. İlk ayin sonunda brezilyalılar beni kendi milletinden ilan etmişti. malesef başta böyle iğrenç bir önyargı var. fazla tepki vermeden kişisel uyumunuz ile gecistirebilirsiniz.

benim gozlemledigim kadariyla pek olumlu degil. bi aralar skype'te, eski surumlerde ulke cinsiyet ve yas secip kullanicilari aratip eklenebiliniyorken, ben polonyali alman hollandali isvecli ve amerikali kizlari rastgele ekliyordum. ama kimse nedense kabul etmiyordu. profil resmim falan da gayet yakisikliydi, ama kimse ekleme talebimi kabul etmiyordu. en sonunda bir arkadasim uyardi da, info kismimda kabak gibi yazan "istanbul, turkey" kismini degistirip "new york city, usa" yapinca, ekledigim her 10 kizdan 3-4 tanesi kabul etmeye basladi arkadaslik talebimi. demek istedigim amerikalilar cok saygin demek degil ama bence bati gencliginde turklere karsi onyargi var ve bence bunun nedeni turk olmamiz degil, musluman olmamiz. onlarin gozunde her musluman araptir ve biz de arabiz..

Benim başıma gelmedi ama, geçen sene ev arkadaşım sevgilisiyle beraber yurtdışına çıkmıştı. Fransa'dayken yine onlar gibi turist olan biriyle muhabbete dalmışlar. Adamın milliyetini şu an hatırlamıyorum. Epey sohbet edip gülüp eğlenmişler falan. Sonra adam "İspanyolsunuz di mi?" diye sormuş. Bizimkiler Türk olduklarını söyleyince adam "Sizinle konuşmak istemiyorum. Kötü insanlarsınız." gibi şeyler söyleyip kalkıp gitmiş. Çok şaşırmışlar. Hani o kadar sohbet etmiş olmasalar neyse, buna rağmen böyle bi tepkiyle karşılaşmış olmaları beni epey şaşırtmıştı açıkçası.

İş için İspanya'da kaldım bir süre. Ofiste 2 Fransız, 3 İspanyol, 2 Kolombiyalı ve bendik. Sadece iki kişi İngilizce konuşabiliyordu, ben de İspanyolcayı pek bilmiyordum o zaman. İlk gün tanışma faslından sonra Fransızlardan biri "Aşağıya sigara içmeye gelir misin" dedi, 2 Fransız sigara içmeye iniyorlardı. Ben de "Sigara içmiyorum, teşekkürler" dedim. Arkamdan bir Fransız diğerine "O Türk. Sigara, içki içmez. Zaten kıyafetlerini de buradan almıştır" tarzı bir şey söylemiş ve sonradan bu düşüncesini tüm ofisle de paylaşmış. İlk bir ay "Merhaba", "Yarın görüşürüz" dışında kimse benimle konuşmadı, sadece Kolombiyalılar çok yakın davrandılar ama onlarla da dil sorunumuz olduğu için zor anlaştık. O ay oldukça yalnız geçti benim için. Skype'tan, oradan buradan İstanbul'daki arkadaşlarımla konuştum ve İspanyolca çalıştım derdimi anlatabilmek için. Bir ay gibi bir süre sonra tüm ofis pizzacıya gidiyormuş, ben duydum diye isteksiz isteksiz beni de çağırdılar. Yalnızlık ve sıkıntıdan gururun zerresi kalmamıştı zaten, atladım teklife. Hoşnut olmadıkları suratlarından belliydi. Akşam pizzacıda ilk köpüklü şarap söylendi, ben de istedim. "Sen alışkın değilsin, çarpar" dediler. Ben de "Niye çarpsın" dedim. "İlk defa içmiyor musun" diye sordular, öyle olmadığını anlayınca çok şaşırdılar. O gece çok şey sordular "Müslüman olmayınca Türkiye'de oluyor mu", "Deveyle mi okula gidiyorsun", "Kocanın kaçıncı eşi olacaksın", "Bu kıyafetleri Türkiye'den almış olamazsın" ile geceyi geçirdikten sonra benimle konuşmaya başladılar. Eğer içki içmiyor olsaydım herhangi bir sebepten (ki ateist bir arkadaşımın alkol allerjisi var ki ne fark eder), kalan diğer aylar da yalnız geçecekti. O geceden sonra benimle normal normal konuşmaya başladı insanlar. Yine de arada unutup daldırıp "Onun içinde domuz var" diye lokmayı ağzıma götürürken uyarılar yaptılar arada.

Aynı şekilde evde de yan odada evli İspanyol-Kolombiyalı bir çift vardı, bir de Alman bir adam. Alman adam giderken "İlk başta çok korkmuştum Türk olduğun için. Elinle yemek yiyeceksin sandım, ortalığı pisletip iğrenç şarkıları yüksek sesle dinleyeceğini sandım" demişti.

Sadece bir iki kişi Türkiye'den olduğumu öğrenince "Oooo, İstanbul, Kapadokya, Antalya" falan dedi.

Oradaki öğrenciler pek bu sorunu yaşamadılar. Doğrudan her girdiği ortama kabul edildiler ama çalışan olarak gidince bunlarla karşılaştım.

Bu aralar pek iyi degil. Daha da kotuye gidiyor. Ozellikle bugunlerde turkiye ile ilgili haberlerin yorumlarina bakin. Isida yapilacak olan operasyona katilmamak son darbe oldu. Terorist ulke konumundayiz insanlarin gozunde. Yuzunuze bisey demezler ama sevilmiyoruz.

amerikali'nin haberi yok, sorsan haritada gosteremiyolar. ha birde arap misiniz? falan diye soranlar var.

epeyce yurtdışına çıktım. çok bariz bir ayrımcılığa rastladım dersem yalan olur. biraz da bakış açısıyla ilgili.

şimdi adam küçümsemesin diycem de ben savunamıyorum aga ülkeyi. bir gün geliyor "sizin ordakiler kadınlar gülmesin demiş" diyor. hadi git savun barınçı... savunamıyorum aga. haklısın diyorum. başka gün geliyor maden felaketi. o geçiyor kürtaj meselesi... lan türkiye gündemini takip eden biriyle konuştum mu strese giriyom yeminle.

ayrıca biz artık kabul etmeliyiz bence. araplardan çok da farklı değiliz. lübnanlıların kliplerine aç bak. bizimkilerden ne farkı var ki? benzer yaşıyoruz. alfabe değiştirmek yetmiyormuş ne yazık ki.

abd'de pek negatif bir durum yok çünkü adamlar çoğunlukla bilmiyor türkiye diye bir yerin olduğunu :) türkiye'yi abd'de eyalet sanan, ingiltere'de şehir sanan, latin amerika'da sanan, neler neler gördüm. genelde hiçbir fikirleri olmadığı için pek bir yargı oluşturamıyorlar.

Avrupa'da biraz daha farklı. Almanya falan gibi bol Türk olan ülkelerdeki insanlarla takıldığın zaman biraz, "sen burdaki Türklerden çok farklısın" gibi tepkiler alabiliyorsun. onlarda orada yaşayan Almancılardan falan gelen bir negatif önyargı var, onu kırdıktan sonra pek sorun çıktığını görmedim ben. direkt türküm diyince "aa pis türk, arapsınız siz, terörist" falan gibi abartılı tepkilerle karşılaşmadım hiç. yanlış bildikleri şeyler elbette oluyor, düzgün bir şekilde oturup anlattığın zaman dinliyorlar ilgiyle.

avrupa'da, barda diskoda falan kızlarla flört ederken türk olmanın genelde epey bi negatif etkisi var ama onu da belirteyim :) türk erkeklerinin aşırı azgınlığından ve hayvanlığından nasibini almış oluyor çoğu. o imajı düzeltemiyorsun da. litvanya'da kaç kere her şey çok güzel giderken kızın türk olduğumu öğrenip "aa sen türksün, sadece seks yapmak istiyorsun benimle" falan gibi şeyler söylediği oldu. sanki ispanyol sana evlenme teklif etcekti diskoda amk, neyse. ama abd'de de, özellikle çok fazla yabancının yaşamadığı yerlererde, kızlar yabancı gördüklerinde üstüne atlıyor biraz. bu da değişkenlik gösteriyor dediğim gibi.

Yaşadığım ülkede şu ana dek hiçbir görünür ayrımcılık yaşamadım. Arkamdan diyorlarsa ya da Türk oluğum için benden uzak duranlar varsa bilemem. Ama fiziksel olarak Türk'e -ya da kafadaki Türk algısına- benzemiyorum.

buradakilerin çoğu zaten tip olarak türk prototipinde olmadığı için istediğin duymak istediği yanıtı alamayabilirsin.

onun haricinde bana ramazanda oruç tutmak zorunda mısın?, zorla camiye götürülüyor musunuz gibilerinden sorular sormuşlardı. zaten bi kere çıktım yurtdışına.

(bkz: sandnigger)

ortalama bir İngilizin kafasında oluşan:
Turkish = Cahil. vasıfsız kişi. genelde food service sektöründe çalışır. kebapçı. dönerci.
"Kebap man" bilmemne diye lakap takmaya çalışanlar olur, samimi İngiliz arkadaş grubunuzda.
Ama bir de şu var bizi modern Müslüman olarak görüyorlar. Rol modeli gibi bir şeyiz. Çünkü Müslüman diye gördükleri elin Arabı, Hintlisi, Pakistanlısı. İngiltere özgürlükler ülkesi diye de bokunu çıkarmış burdaki müslümanlar. Yok geleneksel kıyafetleri, fes, cübbe giyen mi ararsın, saçı, sakalı bilmemnesi 3-4 yaşında kara çarşaflı küçük kızlar falan. Bayağı moderniz olum diğer Müslümanlara göre. Biz fazla conservative Müslüman değilmişiz, Müslüman olacaksa bizim gibi olmalıymış falan diye övgü mü desen ne desem o tarz konuşmalar geçiyor.
Türk algısından bahsederken kürtlerin imajımız üzerindeki yarattığı tahribatı konuşmazsak olmaz şimdi. Bu adamlar I am from Kurdistan dese ülke puanımız yükselir.