Ekşi Duyuru

büyüdü sevimsizleşti diye kimse kedisini vermiyor, nerden çıktı?

ben öyle tahmin ediyorum

sokak kedisinin eve alinip beslenmesi konusuna bende karsiyim. zira hayvan bir sekilde o yasama alisiyor ve ozgurlesiyor bir bakima. sonra da onu alip eve hapsediyorsun. gerci ben evde hayvan beslenmesine kesinlikle karsiyim kus, balik, kedi, kopek vs.

ama kedi sevimsizlesiyor diye baskasina veren insanlarla hic karsilasmadim. belki vardir boyle kisiler yok diyemeyiz ama evinde hayvan besleyen insanlarin geneli o hayvani evindeki bir birey olarak goruyor. ben en azindan kedim buyudu diye baskasina vermeyi dusunmem.

sokakta yaşayan kediler şanslı olanlar. bu hayvanların %80i yavruyken ölüyor. yetişinliği görmeyi başaranlarsa 3-4 yıl yaşıyor ancak sokakta, araba altında ya da motorlarında kalarak, yahut sadece beslenememekten kaynaklanan hastalıklardan. normalde 20 seneye kadar ömrü olan hayvanların minimum 2-3 senede öleceğini bilmek hayvanseverlere dokunuyor, yavruları bu yüzden kurtarmaya çalışıyorlar.

benim iki kedim sokakta yaşayamayacak durumdaydı ama sonuncu aldığım ufak enfeksiyonlar dışında yaşayabilirdi aslında. neden aldım peki? çünkü bu hayvanı sokakta çocukklar rahat bırakmayacak (ki ellerinden aldım zaten) bir şekilde onlardan kurtarsa bile 3-4 aylık bir kedi anası onu bıraktıktan sonra kış şartlarını atlatamaz, çok zor yani bu. bırakamazdım, bırakamadım. ilan açtım eve alıp iki üç gün durumuna baktıktan sonra, çıkmadı, başıma kaldı puşt evde terör estiriyo.

yanlış tahmin etmişsin. bebekken alıyosun, büyütüyosun evladın gibi oluyor. hatta tatil bile yapmıyorsun kıyamıyorsun iyi bakamazlarsa diye. kedilerde tipsizleşme durumu olmuyor zaten. tipsizleşme insana mahsus.

bizim sokakta 5 yavru vardı 5 ini de komşular yemek artıklarını vererek yaşattı. ölmüyorlar yani. arada gidenler olur tabi ama bu da doğal yaşamın gerekliliği değil mi ? her hayvanı ölür diye eve alamayız ?

o zaman yavru ceylanları da kurtarsınlar aslanlar yiyor

4.bp.blogspot.com

şu kedi sevimli mi şimdi _

Bence de baya saçma bir soru olmuş ama bir yavru kedinin eve alınması zaten anne kedinin uzun süre kayıp ya da ölmüş olması durumunda oluyor. Kayıpsa da uzun süre bekleyip bu sürede yavruları besleyip sıcak tutmak gerekiyor aynı yerde. Ayy yavru kedi buldum alayım eve diye bir şey yok zaten. Hadi üç aylık falan bulundu eve alındı zaten çok kısa sürede yavruluktan çıkacağı için yavrularıma ev arıyorum diyenler de o kişiler değil, kedisi doğum yapmış kişiler.

bilirdisi kişiciğim, ben de sokakta yaşattığım onlarca hayvan sayabilirim sana ama bu genelinin durumunu değiştirmiyor malesef, bu hayvanlar ölüyor. ayırca bir aslanın ceylanı yediği zaman ceylnın ölümündeki gibi bir amaca da hizmet etmiyor ölümleri, herhangi bir canlıya av olmuyorlar. (köpeklere olabiliyorlar yer yer ama o ibneler de kediyle beslenmiyor boğup bırakıyor) yani bu hayvancıklar öldükleri zaman resmen bok yoluna gidiyorlar.

bu arada arkadaşlar kimi andırıyoruz ya yavru kedi sevşmliliği diye bir şey var. yavru insan sevimliliği nasıl varsa var yani her şeyin miniği sevimli geliyor insana. he yetişkin kedilerin ağzını burnunu yerim ben bana farkmaz da, yavru kediyi sokaktan alıp sonra büyüynce sahiplendirmeye çalışan ve hatta sokağa atan zibi gibi insan var. hangi dünyada yaşıyorsunuz?

tekrar cevap yazmayayım kalabalık etmeyeyim editi: bu hayvan yaşlanıp ölünce de kemiriyor börtü böcek ya, bir de o zaman aç kalan insanalara da yardımcı olmayalım, bu olayı doğal seleksiyona bağlarsak suyu çıkıyor, bir canlının öleceğini düşünmeyi yüreğim kaldırmıyor benim, çok temel bir içgüdü bu yani.

mütevazi kişiciğim ölen bir yavru kediyi de börtü böcek kemiriyor.

valla ben de aynısını düşünüyorum. geçen burda biri ilan açmıştı 3 tane tosun gibi yavru, gitmiş fotoğrafını çekmiş bunları alın yazıktır falan diye. ya hayvanları rahat bıraksanıza iki dakka? zaten sokak kedileri sokağa alışkın oluyorlar eve hapsetmiş oluyosunuz, cins kedi gibi değil ki.

daha geçen gün sevgilim arabanın motorundan topladı yavruları, sonra ne oldu? hepsi birden kayboldu, yoklar ortada, öldüler mi yaşıyorlar mı haberimiz yok, araya araya bir hal olmuştu.

şimdi inanılmaz güzel bir yavru buldu bahçede, dışarı salınamayacak bir kedi, ona bir yuva bulduk istemeyerek, onları dışarı salıp "doğal seçilim"in eline bırakmak şu yüzyılda canilik gibi geliyor bana, duyarsızlık sizinkisi.

Sokakta yavru kedi gorupte bu zavalliyi biri evine almali dusuncesini ben de anlamiyorum. Kediye mudahale edilmedigi surece yasar sokakta ne var ki? Birde saga sola su kabi, sut kabi falan da birakilirsa tamam iste. Gul gibi yasayip giderler.
Evet insanlar kediyi yavru iken aliyorlar, buyudugunde de kurtulmak istiyorlar bu dogru. Cirkinlesmiyorlar aslinda ama rahatsizlik verdigi icin kurtulmak istiyorlar genelde kediden. Yemekte falan surekli rahatsiz edince bikiyorlar hayvandan. Ben bizzat biliyorum boyle insanlar.

petshop'ta hayvan satılmasına karşıyım. neden? çünkü sokaklar kedi kaynıyor ve öncelikle onların sahiplenilmesini daha anlamlı buluyorum. cins kedi isteniyorsa o ayrı bir tartışma konusu zaten ama mesela benim de cins kedim var ve fakat benim sahiplendiğim cins kediyi sokağa atmışlardı. satın almadım.

neden sokaktan sahipleniyoruz? vahşi köpekler parçalamasın, araba altında kalmasınlar, araba motorunda ölmesinler, insanlar tekmeleyip zehirlemesin, çöplerde yemek aramasınlar diye.

daha geçen hafta, 4 senedir sitede milletin dırdırından zar zor baktığımız, yeni doğum yapmış olan bir kedi, fındık, (ki onun bebekliğini bilirdik, hayatımızda önemli bir yeri vardı) köpeklerin saldırısı yüzünden öldü yavrularını korurken. onun yaralandığını öğrendiğimde, ben veterinere ziyaretine gidene kadar öldüğünde ve ölüsünü gördüğümde yaşadığım çaresizlik duygusunun tarifi yok. fındık'ın 3 yavrusu geride kaldı. onlara kaç gündür yuva arıyoruz, bulamıyoruz. zaten 2'si ortadan kayboldu bile. muhtemelen araba motorunda kaldılar... şimdi ne kadar dişi varsa dernekte kısırlaştırıyoruz. sayıları daha da çoğalmasın diye. bakmıyor çünkü insanlar, onlar idare ederler deyip... sadece kendilerini kandırabilirler.

bir kere bu hayvan ev hayvanı. evcil hayvan. vahşi hayvan değil kedi. evde yaşıyor. dışarı çıkma ihtiyacı yok. canı isterse çıkar, ihtiyacı olduğundan çıkmaz.

sevimsizleşti diye kedisini sokağa atan kimseyi tanımıyorum da duymadım da. zaten yazıldığı gibi, kediler sevimsizleşmezler. sevimlilik de görecelidir o ayrı. bebekken sevimli olan kedi büyüyünce sevimsizleşmez ama.

şunu yapanlar ise var: sokaktaki yavru kedileri evine alıyor, 4-5 ay bakıyor sonra da sokağa geri bırakıyor. bu da niye? sokakta ölmesinler diye. kendilerini koruyacak kıvama geldiklerinde sokaktaki yaşama adapte olabilirler belki diye. onun elinden de o kadarı geliyor, onu yapıyor. hiç değilse bir şey yapıyor.

ve tabi ki yavru kedilerle beraber en çok da sakat, yaralı, kaza geçirmiş olanların yuvaya ihtiyacı var.

son olarak, sokak kedisin evde beslemek konusunda bir entry'im var:
(bkz: sokak kedisini eve almak/#35332990)

Pek çok cevap yazılmış, ben sadece bir yanlışı düzeltmek istiyorum. Kedi ve köpek doğal ortamda kendi başına yaşayan hayvanlar değildir. Biz onların doğasını kirlettik falan doğru değil yani. Bunlar adı üstünde insanlarla beraber yaşayan evcil hayvanlardır. Öyle pek kendi başlarının çaresine de bakamazlar zaten. Bir kaç sene içinde ölüp giderler.

kapının önüne yemeklerden koyup yaşatabiliriz bence. evde ne işi var ya :(

sokakta bulduğu yavru kediyi şu anda sahiplendirmeye çalışan kişilerden biri benim. kediyi bulduğumda 2 gündür annesiz olduğunu ve verilen sütü içmediğini söylediler. veterinerin tahmine göre 3 haftalık kadardı. gözü ve burnu akıyordu ayrıca dilinde yara vardı. onu orada bırakmam demek doğal seleksiyona (!) maruz kalması demekti. yardımımla yaşayabilme ihtimali olduğunu bile bile onu bırakıp gidemedim. duygusal baktığımı düşünebilirsiniz fakat öyle davranmasaydım şu anda yaşamıyor olabilirdi. yuva arama sebebim ise bir adet kedimin olması ve anca bir kedinin masraflarını karşılayabilmem. sokak yerine eve giderse en azından can derdine düşmeden, mutlu mesut yaşar diye umuyorum.

öncelikle, hayvansever bir kişi olmadığınız ve de empati yapamadığınız açıkça ortada. anlatılan her şeye anti tez bulacağına inancım bire bir ama en azından sizin düşüncenizin daha hafif versiyonlarında olan başka birileri varsa onlar için durumu aydınlatmak adına yazıyorum.

kediler için doğal seleksiyon diye bir şey yok. şehirler kurulduğundan beri doğal seleksiyon diye bir şey yok. doğal ortamda olmayan bir yaşamda bulunan hayvanlar için "güçsüz olan ölsün, güçlü olan yaşasın. evrim devam etsin." demek geçerli bir söylem değil. doğal seleksiyonun çevre koşullarına adaptasyon gerektirdiği doğru. ancak, yemek bulmak için av imkanı var mı şehirde?

ayrıca, şehirler yapılmadan önce hayvanlar buradaydı. doğal ortamlarından şehirlere inmediler, doğal ortamlarını şehirlere çevirdik. hadi diyelim ki ortamına geri dönebilecek zekaya sahip, imkana sahip mi? şişli'de bulunan bir kedi çevresindeki en yakın ormana nasıl gitsin? çevresindeki en yakın orman ne kadar uzakta? o da geçerliliği olmayan bir söylem.

kapı önünde kedi besletilerek yaşatılır, yanlış değil. ama daha iyi seçenek evde yaşatmak olduğu için evlere alınıyor kediler. kendiniz demişsiniz "yemek artığı veriliyor." diye. yemek artığını herhangi bir canlıya uygun görmek doğru mu? zaten arabalardan dolayı ölen, soğuktan dolayı ölen, açlıktan dolayı ölen kedilerden bahsedilmiş. çocukların bilinçsiz eziyetlerinden bahsedilmiş. yetişkinlerin iğrenmelerini nefrete dönüştürüp zarar verme "git lan pis şey." diye kedi tekmeleme eğiliminden bahsedilmemiş mesela ama o da var. yani; hayvan kapı önünde 20 yıllık ömrünü 3-5 yıl yaşayacağına evlerimize aldığımızda tüm hayatını yaşıyor. ha denebilir "e ama özgürlüğünü 150 m2'ye kısıtlıyorsunuz." ve doğru bir laf da. bu çok ayrı bir düşünme konusu. bir kedi için özgürlük nedir, özgürlüğüyle ne yapmak ister veya yapabilir ya da güvenli bir ortamdaki özgür olmayan rahatlığı -ki o bahsedilen 150 m2'de tüm özgürlüklere de sahipler- güvensiz ve rahatsız olan özgürlüğe tercih eder mi? onları maalesef bilmek mümkün değil ama herkes zaten bu düşüncelerden sonra edindiği sonuçlara dayanarak kedileri sahipleniyor ya da sevdikleri halde sahiplenmeyip onları özgür bırakmayı tercih ediyor.


yavru ceylanlar konusu ise absürd. yavru ceylanların kaçacak alanı, barınacak gizli yerleri ve kamufle olacak yapıları var. son yüzyılda ortaya çıkmış insan icadı makinelerden dolayı tehlike içinde değiller. bin yıllardır süregelen bir av ve avcı döngüsü içindeler. av oldukları gibi avcı da oluyorlar ve asıl doğal seleksiyon işte bu.