[]
süper amatör lig - uyum ve kondisyon
merhaba arkadaşlar,
durumu kısaca izah etmeye çalışayım,
15-25 yaşlarım arasında amatör olarak futbol oynadım. 20 yaşıma kadar oynadığım takımlar süper amatör ve 1. amatör lig takımlarıydı. daha sonra üniversiteye geldiğimde üniversitenin amatör takımında (itü-2. amatör lig) ve okul takımında devam ettim. 25 yaşından sonra halı sahalar hariç futbol oynamadım. son 1 senede halı saha maçı bile yapmadım.
bu süre zarfında başka sporlarla ilgilendim ancak son birkaç aydır onları da bıraktım. vücudum güçsüz değil, ancak amatör lig bile olsa ciddi bir kondisyon gerektiğini bilirsiniz.
geçen seneden beri terkar amatör takımda oynamak gibi bir deli istek var içimde. hep hocamı arayayım da sorayım diye geçirirdim içimden. 2 ay kadar önce arayıp ulaşamadım, hocanın değiştiğini öğrendim. yeni hocaya mail attım ancak cevap alamadım.
ara ara içimdeki futbol alevini tetikleyen rüyalar görürüm. dün gece yine böyle oldu. rüyama itü amatör takımında oynuyordum (2 maç oynadım, ilkinde forvettim iyiydim, 2.de kaleye geçtim!, devre arası oyundan aldı hoca beni:/) kalkınca ilk iş hocanın telefonunu buldum ve aradım. 2. amatör ligdeyse hala itü, idmanlara başlayıp ocak şubatta ligde oynayabilecek seviyeye gelirim, 1. amatörse idmanlara çıkarım, en azından yedek olurum, takım ordamında bulunurum diye. mamafih saygıdeğer hocamız süperamatör lige yükseldiklerini söyledi! temmuz başından beri de haftada 5 idman yapıyorlarmış, hedef 3. lig, profesyonel olmak. ben de en azından sizi izlemek ve tanışmak için gelmek isterim dedim, akşam 7 de idman var istersen gel dedi. düz koşu yaparsın, seninle çok ilgilenebileceğimi de sanmıyorum açıkçası, ancak gelişimine göre değerlendiririz dedi. sağolsun şevkimi kırmadı ama yine bilenler bilir, bir seviye bile çok şey demek futbolda. kaldı ki durumumu anlattım, ayak uydurmam şu anda mümkün değil.
en iyi ihtimalle idmana gidip kenarda koşarım bikaç ay, takımla çalışmam mümkün değil farkındayım. ama birkaç ay sonra bile takımın seviyesine ulaşmak için kendimi adamam lazım, ciddi bir efor sarfetmem lazım, kaldı ki yıllardır idmansızım, belki yine başaramam.
gidip şansımı denemek istiyorum bir yandan, lisans bile çıkmasa takım ortamında bulunmak güzel bişey. ancak takımla çalışamamak, kadroya girme ihtimali olmamak, hep tribünden izlemek, daha önce yaşadığım ve pek kaldıramadığım bişey. yani o dışlanmışlık psikolojisini yönetemiyorum. çok büyük ihtimalle birkaç hafta gittikten sonra hoca ve takım için vakit kaybı olduğumu, oynama ihtimalim olmadığını vs düşünmeye başlayıp vazgeçeceğim ve zaman kaybettiğimle ve kaybettirdiğimle kalacağım. artı bu süre zarfında vücudumu da birden aşırı zorlayacağım, çünkü dediğim gibi yarı prof seviyede cidden taş gibi olmayan birinin işi yok.
durum bundan ibaret, okuyup fikir beyan etmek isterseniz, buyrunuz. teşekkür ettim.
durumu kısaca izah etmeye çalışayım,
15-25 yaşlarım arasında amatör olarak futbol oynadım. 20 yaşıma kadar oynadığım takımlar süper amatör ve 1. amatör lig takımlarıydı. daha sonra üniversiteye geldiğimde üniversitenin amatör takımında (itü-2. amatör lig) ve okul takımında devam ettim. 25 yaşından sonra halı sahalar hariç futbol oynamadım. son 1 senede halı saha maçı bile yapmadım.
bu süre zarfında başka sporlarla ilgilendim ancak son birkaç aydır onları da bıraktım. vücudum güçsüz değil, ancak amatör lig bile olsa ciddi bir kondisyon gerektiğini bilirsiniz.
geçen seneden beri terkar amatör takımda oynamak gibi bir deli istek var içimde. hep hocamı arayayım da sorayım diye geçirirdim içimden. 2 ay kadar önce arayıp ulaşamadım, hocanın değiştiğini öğrendim. yeni hocaya mail attım ancak cevap alamadım.
ara ara içimdeki futbol alevini tetikleyen rüyalar görürüm. dün gece yine böyle oldu. rüyama itü amatör takımında oynuyordum (2 maç oynadım, ilkinde forvettim iyiydim, 2.de kaleye geçtim!, devre arası oyundan aldı hoca beni:/) kalkınca ilk iş hocanın telefonunu buldum ve aradım. 2. amatör ligdeyse hala itü, idmanlara başlayıp ocak şubatta ligde oynayabilecek seviyeye gelirim, 1. amatörse idmanlara çıkarım, en azından yedek olurum, takım ordamında bulunurum diye. mamafih saygıdeğer hocamız süperamatör lige yükseldiklerini söyledi! temmuz başından beri de haftada 5 idman yapıyorlarmış, hedef 3. lig, profesyonel olmak. ben de en azından sizi izlemek ve tanışmak için gelmek isterim dedim, akşam 7 de idman var istersen gel dedi. düz koşu yaparsın, seninle çok ilgilenebileceğimi de sanmıyorum açıkçası, ancak gelişimine göre değerlendiririz dedi. sağolsun şevkimi kırmadı ama yine bilenler bilir, bir seviye bile çok şey demek futbolda. kaldı ki durumumu anlattım, ayak uydurmam şu anda mümkün değil.
en iyi ihtimalle idmana gidip kenarda koşarım bikaç ay, takımla çalışmam mümkün değil farkındayım. ama birkaç ay sonra bile takımın seviyesine ulaşmak için kendimi adamam lazım, ciddi bir efor sarfetmem lazım, kaldı ki yıllardır idmansızım, belki yine başaramam.
gidip şansımı denemek istiyorum bir yandan, lisans bile çıkmasa takım ortamında bulunmak güzel bişey. ancak takımla çalışamamak, kadroya girme ihtimali olmamak, hep tribünden izlemek, daha önce yaşadığım ve pek kaldıramadığım bişey. yani o dışlanmışlık psikolojisini yönetemiyorum. çok büyük ihtimalle birkaç hafta gittikten sonra hoca ve takım için vakit kaybı olduğumu, oynama ihtimalim olmadığını vs düşünmeye başlayıp vazgeçeceğim ve zaman kaybettiğimle ve kaybettirdiğimle kalacağım. artı bu süre zarfında vücudumu da birden aşırı zorlayacağım, çünkü dediğim gibi yarı prof seviyede cidden taş gibi olmayan birinin işi yok.
durum bundan ibaret, okuyup fikir beyan etmek isterseniz, buyrunuz. teşekkür ettim.
denemeye deger, ne guzel pesinden gitmeye deger bir ugras bulmussun. elinden geleni yaparsin, kendine yer bulamiyorsan yaptigin spor ve caba gostermis olmanin manevi tatmini yanina kar kalir.
- yigitovic
(29.08.14 16:22:25)
1
