[]
Arkadas mevzusu, hala cok sinirleniyorum - icimi dokeyim.
Evet daha once de bu konuyu actim burda birkac kez. Sorun su ki rahatlayamadim bir turlu.
Cok kisa anlatayim ayrintilara dalmadan;
Bir arkadas vardi 2,5 senedir arkadastik beraber kahvaltilar, konserler, tatiller, avrupasi mavrupasi falan filan.. Yasi benden buyuk, diger iki kardesinin de oyle. Bu arkadas bana bir gezide ters birsey soyledi, benimde cok zoruma gitti ve tur otobusune tekrar bindigimizde yanina oturmamak icin koltugumu degistirdim. Aksam gittigimiz tesiste kasada ben hesabimi oderken gelip ne oldu nedir diye sordu. Ben de sen bana ne soyledigini biliyorsun bana niye soruyorsun dedim, ben kotu birsey soylemedim falan deyince konusma tarzin hos degildi ama dedim. Bunu deyince tamam ozaman deyip kizip gitti bu da. Bu noktada artik arkadasligimiz bitmis oldu. Sonradan ben yine barismaya calistim yanasmadi, daha once anlatmistim duyuruda. Sonra telefonda konustuk bana cok sert konustun ben senden buyugum, bunu dikate almiyorsun falan dedi. (Cok sert konustun dedigi "sen ne soyledigini biliyorsun bana" dedim o. Yuksek sesle falanda soyledigim yok.)Ve milletin icinde yanindan kalkmis gitmisim millet kim bilir ne dusunmus.. Neyse tamam birdaha boyle seyler olmasin falan dedik sonra bu yine yon dedigsitirdi 2 hafta sonra. Ben acik konusayim benim sana kirginligim gecmedi dedi. Kafami buluyorsun diye sorarlar insana, o zaman niye barismis gibi konustun degil mi? Ustelik yetiskin insandan bahsediyoruz yasini basini almis yani. Neyse boyle oldu bitti aradan 6 ay falan gecti asagi yukari aramiz yok yani.
Ayip olmasin diye heralde - bu arada mesajla dogum gunumu falan kutladi.
Simdi benim hazmedemdigim nokta, bu insan bana defalarca ters konustu ayip etti ben sesimi cikarmadim. Neredeyse hepsinde kendini hakli gordu ustelik. Hepsi de durup dururken olan seyler, bir gunahim olsa tamam diyecegim. Ben bunca seye sesimi cikarmamisken ben birkere ters davrandim ya da ayip ettim diye (ki durup duruken yapmadim gerekcem vardi ama ona gore durup dururken yapmisim cunku ona gore soylediginde alinacak birsey yokmus, benim kirildigimin farkinda bile degilmis) benle konusma deyip cikti. Bana yaptigi ayiplar ara ara aklima geliyor, ters ters konusmalari gozumun onune geliyor cildiriyorum. Kadin hem suclu hem guclu! Hem bana ters konusuyor hic sepep yokken, ben tepki verince de boyle oluyor. Daha once de beni terslediginde bir kere soyledim niye bana boyle boyle yaptin diye, ben hakliydim deyip uste cikti. Yani, yahu kusurua bakma o anki ruh haliyle biraz sert ciktim idare falan gibi bir konusma yok, hakliymis! Ben bunuda idare ettim yine ben alttan aldim tatliya bagladik zamaninda. Bir cok ters hareketinin ise lafini bile yapmadim.
Diyeceksiniz ki bunca seye ragmen niye arkadas kalmaya devam ettin? Hem iyi anlasiyorduk, muhabbet etmeyi sevdigim cok az insandan biriydi hem de bir sekilde gonlumu aliyordu. Bir kac hafta gorusmedigimizde arayip hatir soruyordu merak ettim falan diye. Onun disinda beni durup duruken sadece iyimisin diye sormak icin arayan yoktu. O ve diger iki kardesiyle siki dosttuk ama sadece o arayip sorardi. Gezilerde soranlara delifaruk da bizden biri aileden sayilir falan diye tanitiyordu mesela. Falanda filan bu sebeplerden ben arkadas olmaya devam ettim hep.
Sonuc olarak simdi aylar oldu hala surekli bana yaptigi ayiplar, ters ters konusmalar surekli aklima geliyor cilgina donuyorum. Durup duruken sinirden kayniyorum bu yuzden. Hele birde butun bunlara ragmen benle konusma diyen ben degilim karsi taraf, bunu dusundukce deliriyorum. Birde ben suclu oldum. Boyle olacagini bilseydim zamaninda hic ugrasmaz en basindan agizin payini verirdim erkenden arkadasligimiz biterdi belkide. Ama ben kaldiramayacagim kadar cok sinirleniyorum. Ornegin isyerinde bu konuyu dusunurken o anda masadaki telefon da caldimi kan beynime sicriyor. Bu kadar zaman gecmesine ragmen hala feci sekilde sinirleniyorum, artik yipratmaya basladi bu mesele beni. Bana yaptigi ayiplar tek tek aklima geliyor gun icinde. Terapiyi de biraktim.
Var mi boyle bir ya da birkac can sikici olayi atlatamayip, sinirlerini harap eden benim gibi? Birde dusunsenize karsi tarafa hicbirsey olmuyor, aynen devam ediyor, olan size oluyor. Ne yapayim ki ben simdi?
Telefon acip, benden ozur dile diyemem ki. Ya da telefon acip ne kadar haksiz oldugunu soyleyip butun ofkemi kusup kapatmam ciglik olur. Ama hirs beni yiyip bitiriyor.
Edit: Kisaca yazacaktim ama bayagi uzun olmus simdi farkettim:)
Cok kisa anlatayim ayrintilara dalmadan;
Bir arkadas vardi 2,5 senedir arkadastik beraber kahvaltilar, konserler, tatiller, avrupasi mavrupasi falan filan.. Yasi benden buyuk, diger iki kardesinin de oyle. Bu arkadas bana bir gezide ters birsey soyledi, benimde cok zoruma gitti ve tur otobusune tekrar bindigimizde yanina oturmamak icin koltugumu degistirdim. Aksam gittigimiz tesiste kasada ben hesabimi oderken gelip ne oldu nedir diye sordu. Ben de sen bana ne soyledigini biliyorsun bana niye soruyorsun dedim, ben kotu birsey soylemedim falan deyince konusma tarzin hos degildi ama dedim. Bunu deyince tamam ozaman deyip kizip gitti bu da. Bu noktada artik arkadasligimiz bitmis oldu. Sonradan ben yine barismaya calistim yanasmadi, daha once anlatmistim duyuruda. Sonra telefonda konustuk bana cok sert konustun ben senden buyugum, bunu dikate almiyorsun falan dedi. (Cok sert konustun dedigi "sen ne soyledigini biliyorsun bana" dedim o. Yuksek sesle falanda soyledigim yok.)Ve milletin icinde yanindan kalkmis gitmisim millet kim bilir ne dusunmus.. Neyse tamam birdaha boyle seyler olmasin falan dedik sonra bu yine yon dedigsitirdi 2 hafta sonra. Ben acik konusayim benim sana kirginligim gecmedi dedi. Kafami buluyorsun diye sorarlar insana, o zaman niye barismis gibi konustun degil mi? Ustelik yetiskin insandan bahsediyoruz yasini basini almis yani. Neyse boyle oldu bitti aradan 6 ay falan gecti asagi yukari aramiz yok yani.
Ayip olmasin diye heralde - bu arada mesajla dogum gunumu falan kutladi.
Simdi benim hazmedemdigim nokta, bu insan bana defalarca ters konustu ayip etti ben sesimi cikarmadim. Neredeyse hepsinde kendini hakli gordu ustelik. Hepsi de durup dururken olan seyler, bir gunahim olsa tamam diyecegim. Ben bunca seye sesimi cikarmamisken ben birkere ters davrandim ya da ayip ettim diye (ki durup duruken yapmadim gerekcem vardi ama ona gore durup dururken yapmisim cunku ona gore soylediginde alinacak birsey yokmus, benim kirildigimin farkinda bile degilmis) benle konusma deyip cikti. Bana yaptigi ayiplar ara ara aklima geliyor, ters ters konusmalari gozumun onune geliyor cildiriyorum. Kadin hem suclu hem guclu! Hem bana ters konusuyor hic sepep yokken, ben tepki verince de boyle oluyor. Daha once de beni terslediginde bir kere soyledim niye bana boyle boyle yaptin diye, ben hakliydim deyip uste cikti. Yani, yahu kusurua bakma o anki ruh haliyle biraz sert ciktim idare falan gibi bir konusma yok, hakliymis! Ben bunuda idare ettim yine ben alttan aldim tatliya bagladik zamaninda. Bir cok ters hareketinin ise lafini bile yapmadim.
Diyeceksiniz ki bunca seye ragmen niye arkadas kalmaya devam ettin? Hem iyi anlasiyorduk, muhabbet etmeyi sevdigim cok az insandan biriydi hem de bir sekilde gonlumu aliyordu. Bir kac hafta gorusmedigimizde arayip hatir soruyordu merak ettim falan diye. Onun disinda beni durup duruken sadece iyimisin diye sormak icin arayan yoktu. O ve diger iki kardesiyle siki dosttuk ama sadece o arayip sorardi. Gezilerde soranlara delifaruk da bizden biri aileden sayilir falan diye tanitiyordu mesela. Falanda filan bu sebeplerden ben arkadas olmaya devam ettim hep.
Sonuc olarak simdi aylar oldu hala surekli bana yaptigi ayiplar, ters ters konusmalar surekli aklima geliyor cilgina donuyorum. Durup duruken sinirden kayniyorum bu yuzden. Hele birde butun bunlara ragmen benle konusma diyen ben degilim karsi taraf, bunu dusundukce deliriyorum. Birde ben suclu oldum. Boyle olacagini bilseydim zamaninda hic ugrasmaz en basindan agizin payini verirdim erkenden arkadasligimiz biterdi belkide. Ama ben kaldiramayacagim kadar cok sinirleniyorum. Ornegin isyerinde bu konuyu dusunurken o anda masadaki telefon da caldimi kan beynime sicriyor. Bu kadar zaman gecmesine ragmen hala feci sekilde sinirleniyorum, artik yipratmaya basladi bu mesele beni. Bana yaptigi ayiplar tek tek aklima geliyor gun icinde. Terapiyi de biraktim.
Var mi boyle bir ya da birkac can sikici olayi atlatamayip, sinirlerini harap eden benim gibi? Birde dusunsenize karsi tarafa hicbirsey olmuyor, aynen devam ediyor, olan size oluyor. Ne yapayim ki ben simdi?
Telefon acip, benden ozur dile diyemem ki. Ya da telefon acip ne kadar haksiz oldugunu soyleyip butun ofkemi kusup kapatmam ciglik olur. Ama hirs beni yiyip bitiriyor.
Edit: Kisaca yazacaktim ama bayagi uzun olmus simdi farkettim:)
Sen bu kadina asik olmus olmayasin? Tam bir tutku cunku bu tarif ettigin sinirin, unutamayasin vs.
- fengari
(26.08.14 22:43:51)
Bence kilit nokta parantez içi: ki durup duruken yapmadim gerekcem vardi ama ona gore durup dururken yapmisim cunku ona gore soylediginde alinacak birsey yokmus, benim kirildigimin farkinda bile degilmis.
Tepkileri, konuşmaları, tavırları algılayış biçimleriniz farklı demek ki. Yapacak bir şey yok bunu kabul etmekten başka maalesef.
Bu şekilde kendi hatamdan dolayı ama bir yılı aşkın zaman bir arkadaşımla konuşmamıştım. Aynı ortamlarda bulunduğumuzda bile yokmuşum gibi davranndı gerçekten konuşmadık yani. Ben o sıra her diyaloğumuzu irdeledim saçma sapan kurdum kafamda, muhabbetini deli gibi özledim o zamanlar. Karşı cinsten olup da onun kadar mükemmel sohbet edebildiğim insan olamaz diye düşündüm hep.
Sonra adım attım ya tamam ben hata yaptım ama sen de şöyle şöyle vs unutamayız ama yüz yüze bakıyoruz, keselim küslüğü diye.
Konuşmaya başladık tekrar. Önce bir samlmi bir soğuk davrandı, onunla ilgili de konuştuk. Şimdi düşünüyorum resmen saçmalıkmış çabalarım. Konuşmuyor benle diye büyüttükçe büyütmüşüm onu kafamda. Boşu boşuna zamanımı kurarak harcamışım. Şimdi gayet yeri geldi mi muhabbet ediyoruz/edebiliyoruz ama yazasım, konuşasım bile gelmiyor.
Uzun lafın kısası kimse yeri doldurulamaz değil. İki taraflı belli ki kalpler kırılmış, uyumsuzluk olmuş. Başka insanlarla iletişim kurmak, onunla paylaştıklarınızı paylaşabildiğinizi tekrar görmek iyi gelecektir.
Ama sakın onlayken şöyle şöyle yapardık bak bununla olmuyor diye hatırlatıp durmayın. Ömür boyu kurmaya devam yoksa.
Tepkileri, konuşmaları, tavırları algılayış biçimleriniz farklı demek ki. Yapacak bir şey yok bunu kabul etmekten başka maalesef.
Bu şekilde kendi hatamdan dolayı ama bir yılı aşkın zaman bir arkadaşımla konuşmamıştım. Aynı ortamlarda bulunduğumuzda bile yokmuşum gibi davranndı gerçekten konuşmadık yani. Ben o sıra her diyaloğumuzu irdeledim saçma sapan kurdum kafamda, muhabbetini deli gibi özledim o zamanlar. Karşı cinsten olup da onun kadar mükemmel sohbet edebildiğim insan olamaz diye düşündüm hep.
Sonra adım attım ya tamam ben hata yaptım ama sen de şöyle şöyle vs unutamayız ama yüz yüze bakıyoruz, keselim küslüğü diye.
Konuşmaya başladık tekrar. Önce bir samlmi bir soğuk davrandı, onunla ilgili de konuştuk. Şimdi düşünüyorum resmen saçmalıkmış çabalarım. Konuşmuyor benle diye büyüttükçe büyütmüşüm onu kafamda. Boşu boşuna zamanımı kurarak harcamışım. Şimdi gayet yeri geldi mi muhabbet ediyoruz/edebiliyoruz ama yazasım, konuşasım bile gelmiyor.
Uzun lafın kısası kimse yeri doldurulamaz değil. İki taraflı belli ki kalpler kırılmış, uyumsuzluk olmuş. Başka insanlarla iletişim kurmak, onunla paylaştıklarınızı paylaşabildiğinizi tekrar görmek iyi gelecektir.
Ama sakın onlayken şöyle şöyle yapardık bak bununla olmuyor diye hatırlatıp durmayın. Ömür boyu kurmaya devam yoksa.
- oranjlaturanj
(26.08.14 22:45:58)
malesef var öyle burnundan kıl aldırmayan, haksız olduğunu kabul etmeyen kişiler.
yine de iyi niyetli biriymiş, gönlünü de bi şekilde alıyomuş. arkadaşlığınız bozulmasa iyiymiş.
yine de birine haksız olduğunu anlatamamak çok sinir bozucu. özellikle de senin canın sıkılırken onun gayet normal hayatına devam etmesi aslında varlığının hiç bi önemi yokmuş gibi hissettiriyor.
boşver, sen yine de terbiyeni bozma normal davran. mal gelip mal gidecek bu tipler. kaybettiklerinde değerini anlarlar mı? belki. ama o da bi haltlarına yaramaz artık.
yine de iyi niyetli biriymiş, gönlünü de bi şekilde alıyomuş. arkadaşlığınız bozulmasa iyiymiş.
yine de birine haksız olduğunu anlatamamak çok sinir bozucu. özellikle de senin canın sıkılırken onun gayet normal hayatına devam etmesi aslında varlığının hiç bi önemi yokmuş gibi hissettiriyor.
boşver, sen yine de terbiyeni bozma normal davran. mal gelip mal gidecek bu tipler. kaybettiklerinde değerini anlarlar mı? belki. ama o da bi haltlarına yaramaz artık.
- seksen9 (26.08.14 22:48:33)
Hata sende.
1- Barışmayacaktın ya da çabalamayacaktın.
2- Bazı şeyler eskisi gibi zaman hiç olmaz. Bende böyle mesela biriyle kavga edipte, tartışıpta tekrar görüştüğüm bir kişi bile yok. çünkü soğuyorum. biliyorum aklıma takacağımı.
3-eğer ters konuşuyorsa, ilk konuşmasında tepkini koyacaktın.
4-kadının ben senden büyüğüm bunu dikkate almıyorsun sözü saçma olmuş. büyüksün diye her şeyi söyleyebileceğini mi sanıyor.
5-merak ettim ne dedi? hepsini okumadım.
1- Barışmayacaktın ya da çabalamayacaktın.
2- Bazı şeyler eskisi gibi zaman hiç olmaz. Bende böyle mesela biriyle kavga edipte, tartışıpta tekrar görüştüğüm bir kişi bile yok. çünkü soğuyorum. biliyorum aklıma takacağımı.
3-eğer ters konuşuyorsa, ilk konuşmasında tepkini koyacaktın.
4-kadının ben senden büyüğüm bunu dikkate almıyorsun sözü saçma olmuş. büyüksün diye her şeyi söyleyebileceğini mi sanıyor.
5-merak ettim ne dedi? hepsini okumadım.
- secilmis uye (26.08.14 22:52:34)
hepsini okuduktan sonra dusundugum tek sey, feci takintili oldugun. siktir edip hayatina devam etmeyi ogrenmekten baska yapacak bisey yok.
- a340 (26.08.14 23:13:48)
Rahatlatacak cevaplara ihtiyacim var, duyuruyu tekrar edebilirim. Cevaplayanlara tesekkurler.
- delifaruk (27.08.14 00:04:49 ~ 00:05:11)
1
