Ekşi Duyuru

iyi bi şey çünkü herkesle geyik yapabiliriz. kötü bi şey çünkü diller falan kayboluyo o fena.

önce iyi sonra kötü.

öncelikle mutlak iyi ya da mutlak kötü olan nedir ki?
küreselleşme iyidir; çünkü dünyanın pek çok yerinde yaşam standardının artmasına katkı sağlar.
küreselleşme kötüdür; çünkü dünyanın pek çok yerinde sömürülenlerin insafsızca ezilmesine dayanır.

Küreselleştiren için iyi, küreselleştirilen için kötü

Yukarıdakiler de söylemiş. Hem iyi, hem kötü. Ucuz işçilik maliyetleri firma açısından iyi iken, ucuz işçilik adına terk edilen ülke için kötü, ucuz işçinin olduğu ülke için kah iyi kah kötü. İyiliği ve kötülüğü dünya görüşünün bunlara verdiği ağırlıklar belirliyor.

avantajlı. ulaşım kolaylığı.

herşey kolaylaşıyor insanlar kültür alışverişi yapabiliyor kötü tarafı ise herkesin birbirine benzemesi aynı şeyi yapması. mesela alman radyolarından her ingilizce müzik çalıyor tüm gençler rihanna dinliyor i phone kullanıyor converse giyiyor aynı kitapları okuyor falan filan bence bu tarz şeyler herkesi tek tip yapar yani bundan sıkılsak başka bi yerde başka bir tarzda yaşama şansımız yok gibi.

Devletlerin ve bireylerin kültürünü bu derece derinden etkileyen bu konu üzerinde de temelde iki zıt fikir ortaya çıkmıştır:
Şüpheciler : Küreselleşmenin bu kadar yayılmasından kesinlikle şüphe duyulması ve bu durumdan olabildiğince kaçınılması gerekir. Dünya küreselleşme nedeniyle küçüldükçe en ufak bir sorun herkesi etkiler hale gelmiştir. Örneğin Egola hastalığı Afrika’da oluşan bölgesel bir hastalık olarak kalması gerekirken, Afrika’ya yapılan bu denli fazla yolcu uçuşları sebebiyle yayılmış ve küresel bir hastalık boyutuna gelmiştir. Aynı durum yaşanan ekonomik krizler için de geçerlidir. ABD’de yaşanan bir para krizi bölgesel kalması gerekirken, yaratılan iktisadi karşılıklı bağımlılık yüzünden tüm dünya bankalarını köklerinden sallamaktadır. Bu yüzden küreselleşme karşılıklı olumlu ilişkilere dayanmayıp, sömüren ve sömürülen düzeni oluşturmaktadır. Dünya bir “domino taşı oyunu”na benzemiştir; biri düşünce diğerlerini de beraberinde düşürmektedir.
Devlet merkezli bir anlayışa sahip olmamak da mutlak bir otorite boşluğu yaratır ve oluşacak “self-determination” fikri ülkelerin birliklerini bozarak küçük bir sürü devletin türemesine sebebiyet verir. Uluslararası ilişkiler açısından küreselleşme, buradan hareketle, devletlerin bağımsızlıklarının aşınmasına da yol açabilir. Öyle ki artık ülkelerin iç-dış politikaları arasından bir ayrım yapmak bile neredeyse imkânsız hale gelmiştir. İç politikayı ilgilendiren mutlaka dış politikadaki bağımlılıkları da ilgilendirir. (ya da bu durumun tam tersi)
Öte yandan küreselleşme farkındalığı arttırır. “O neden zengin de ben bu kadar fakirim?” sorusunu kendine soran devletler kıyasıya rekabet içine girerler. Bu da bize aslında küreselleşmenin sorunların çözümü için bir araya gelmelerden ziyade küresel sürtüşmeler doğurduğunu göstermektedir.
Globalistler : Dünya küçüldükçe bir araya gelmeler daha kolay olabileceğinden, kolektif hareket etmek ve sorunlara yine kolektif çözümler bulmak da daha kolay hale geliyor. Bu oluşturulan kolektif çalışmalar kıymeti bilinmesi gereken çok önemli durumlardır. Bu asla bir
sömürü düzeni değildir, grup içerisinde bir takım eşitsizlikler olabilir, ancak bunlar da yine bir araya gelerek oluşturulacak küresel kurallarla kolaylıkla çözülebilir. Güçlü olan devletler de diğerleri için bir araya gelip elini taşın altına koyarlar. Öte yandan örneğin Starbacks’ların yayılmasının amacı bir sömürü düzeni getirmekten ziyade, bu işletmenin imkânlarından tüm ülkelerin, küreselleşme sayesinde faydalanmasını sağlamaktır.
Küreselleşmeye bağlı olarak farkındalık artınca güvenlik açısından da devletler, diğerlerinin durumunu fark edince çatışmadan uzaklaşacaktır. Uzlaşacak devletler de bir araya gelerek evrensel değerler oluşturur. Örneğin benzer ülkeler (kapitalist ülkeler) arasında daha az sorun yaşanır. Dolayısıyla ortaya çıkan en önemli politikalardan biri de ekonomik entegrasyondur. Bu sistemde de öne çıkan şirketlerin temel amacı kar oranlarını maksimize etmektir, bu durumun sağlanması için de pazarlarını genişletmeye, yani ülkelerin karşılıklı ekonomik bağımlılıklarına ihtiyaçları vardır. Bu da paralel olarak çatışmanın doğmasını engelleyecektir.
Öte yandan güvenlik alanında da; tehlikenin öngörülebilir olmaması (11 Eylül saldırılarında yaşandığı gibi) asimetrik tehditlerin varlığı (terör örgütlerinin devlet politikalarına karışması) dünyada hızla yükselmekte olan radikalleşme olgusu (tüm dinler için geçerli) devletleri küresel çapta bir araya getirdi ve sorunlara çözüm bulma başarısı da arttı.
(Bir de ekstreme kaymayıp ortada olan bir kesim vardır. Onlara göre küreselleşmenin hem iyi hem de kötü tarafları vardır ancak önemli olan, sizin küreselleşmeyi nasıl kullandığınızdır.)

ülkeler, ekonomiler ve halklar birbirine yakınlaşıyor gibi görünse de refah eşit olarak dağılmadığı için küreselleşme şu haliyle kötü bir şey. www.therules.org