Ekşi Duyuru

yendim. 20 yıl falan sürdü sadece:)

diksiyon ve oyunculuk kurslarına gidin. toplum karsısında konusma ve rol sergilemek insanda tahmin edebileceğinden daha fazla gelisme sağlayabiliyor. bende öyle olmustu hiç değilse.

Konusurken , bunu soylersem ne dusunurler acaba gibi seyleri cikar bence aklindan . Soylemek istediklerini bu ister saka yapmak ister biseyler anlatmak olsun , kendine guvenli sekilde ifade ettikten sonra zamanla kirildigini goreceksin . Abi rahat olmak lazim , inan kasmaya gerek yok arkadas ortamlarinda ya da disarda .

Yendim birkac sene once. Görünüşümün degismesiyle kendiliginden oldu galiba. Bu tarz bir sey deneyebilirsin

Ve bence utangac erkekler daha sevimli oluyor.

hayat basit şeylerden utanmak için çok kısa bence. hele ki bir erkeğin utangaç olması aşırı salakça. tabi saygı çerçevesinden çıkmadığı sürece. utanan erkek kaybetmeye mahkumdur. yüzsüz ol biraz.

tiyatroya yazıl

basit bir benzetme yapayım. nasıl ki seks sırasında erken boşalma korkusu yaşarsan erken boşalırsın , nasıl ki pratik yaptıkça kendini bulur ve daha iyi bir performans sergilersin ; bu iş de bunun gibidir. insanlarla konuştukça bu korkuyu üzerinden atarsın. insanlarla konuştukça sandığından daha fazla ortak yönünüzün olduğunu anlarsın ve ilerleyen sohbetlerde daha rahat konu açarsın. insanlarla konuştukça aslında gözünde sohbetlerini abarttığın adamların öyle ahım şahım konuşmadıklarıni görürsün. millet ne der diye de düşünme ; sonuçta kimse ayak üstü yapılan bir sohbet bile olsa atomu parçalamıyor.

biraz psikoloji kitapları okuyun.

kendi kendinize, ben buyum kardeşim, beğenmeyen vermesin küçük kızını! diyin.
kendinize karşı acımasız olmayın. yani kendinizi acımasızca eleştirmeyin.
sizi yetiştiren kişiler, sürekli eleştirerek, psikolojik baskı altında yetirştirdilerse, bu konuyu enine boyuna düşünün.
sevgiden bağımsız düşünün. onlara sorsanız, yemediler yedirdiler, giymediler giydirdiler de, işin bi de eleştiri boyutu var. işgal boyutu var. mutlaka vardır demiyorum. belki de yoktur. ama böyle bi durum olduysa, böyle eleştirel ve baskıcı bir ortamda büyüdüyseniz, bu gerçekle yüzleşip, onu aşabilmenin yollarını arayabilirsiniz. eleştiri ille de sözel olmak zorunda değil, okuma gözlüğü üstünden bir bakış, bir kaşın kalkması, onaylamayan bir ağız hareketi bile o baskıyı oluşturmaya yeterli olur. tekrar söylüyorum sevgiden bağımsız düşünün. ama onlar benim için şu şu fedakârlıklar filan mevzuunu katmayın bu düşünceye.

rezillik ne demek? rezilliğin derecesi ne demek? çalışkan, dürüst ve iyi ahlâklı bir kişi, kendine bu sıfatları nasıl yakıştırabilir. bu değersizlik hissinin kökeninde neler yatıyor?

dikkat eksikliğiniz filan var da, ona bağlı olarak elinizde olmadan gösterdiğiniz beceriksizliklerinizin şiddetle eleştirilmesi mi sizi böyle yaptı?

bu anlattıklarınız dünyanın sonu değil. çözülemez şeyler hiç değil. şimdiden bu konularda kendinizi geliştirirseniz, okumaya başlarsanız, ileride paranız olduğunda psikologdan alacağınız verimi de arttırmış olursunuz.

kitap alacak kadar paranız da yoksa, kütüphanelere bakın ve internetten okuyun.

aynı durumdayım. yenemiyorum.

Acaba nasıl görünüyorum, çok mu saçmaladım, of düzgün cümle kuramadım, acaba lafa girsem mi, öyle mi yapsam, böyle mi otursam vs. Bunları atın kafanızdan. Saçmalasanız bile kendiniz olun bırakın öyle düşünsünler size ne ? Artık değiştiremezsiniz planlı hareket etmeyin o ne der bu ne der diye düşünmeyin. Rahat olun. Zaten bu düşünceleri kafanızdan atarsanız utangaçlığınız zamanla geçecektir.

bende aynı durumdayım benim durumum farklı mesela normal görüştüğüm arkadaşlarımla konuşurken sıkıntım yok bakara makara gidiyoruz yeni ortamlara gelince genelde susuyorum içten davranamıyorum çünkü tanımıyorum konuşsam bile cümleleri kuramıyorum anlatamıyorum hiç bişey mağara adamı türkçesine dönüyor eğer ne konuştuğunuzu biliyorsanız bir bardak içki baya yardımcı olur size.

Tiyatro kursuyla biraz kırdım ama tiyatroyu bırakmamak lazımmış. Şu an eskisi gibiyim neredeyse. Ayrıca kızlar utangaç olunca sevimli falan olmuyor. Arayıp malının gecikeceğini müşteriye söyleyemiyorsan müşteri sana "ay canım çok sevimli" demez kadın erkek ayırmadan ağzına sıçar.

Bunun dışında "aaa niye öyle yapıyorsun ki yapma" "şöyle düşünme böyle deme" diyerek de geçmez, bazı tavsiyeleri okudum da. Zaten o dediklerinizi canımız istediğinde kolayca yapabilsek böyle bir derdimiz olmaz. Bazıları sosyalfobiyi kendi tercihimiz sanmış galiba.