Ekşi Duyuru

masa kemirme aliskanligim vardi, agzimi gecirirdim masanin kenarina sincap gibi isirirdim.

gazoz kapaklarının içine tükürüp kuma batırır sonra emerdim. meğer demir eksikliğim varmış ondan öyle yapıyormuşum.

bu aslında garip değil, ama bir dark side var;

kavanozun içine akrep arı solucan ne varsa toplayıp hangisi sağ çıkacak oyunu oynamak.

kedilere sapanla saldırmak, birkaç leşim var.

karınca yakmak, büyük karınca bulup bunu küçük kırmızı karıncaların arasına atıp linç edilişini izlemek.

örümce ağına çekirge atarak örümceğin onu paket yapışını izlemek.

gördüğünüz gibi aranızda bir psikopat var ahahaha

Şu an çok zekiyim o ayrı konuda. Küçükken silgi çöpleriyle dönercilik oynardım. Silgi çöpleri döner olurdu, özenle kağıtların arasına yerleştirip ekmek arası döner yapardım. Ayrıca peynirli çubuk krakeri sigara yapardım, dönerin başındayken. Böyle de bi embesilmişim.

çok konuşuyordum otomatiğe bağlamış gibi, susmuyordum. dolap karıştırma huyum vardı, benden birşeyler saklanıyormuş gibi gizli belgeler bulmaya çalışırdım. çok soru sorardım, meraklıydım. ama temkinliydim aynı zamanda. takıntılarım vardı. bunlardan gizli belge arama huyum dışında gerisi devam ediyor.

çok güldüm ya:D kuzenim 3-4 yaşındayken çakmak gazı icraç ettiğini ve çok zengin olduğunu anlatıp duruyordu, nerden duydu ve niye böyle şeyler düşünüyordu bilmiyoruz hiç. Bu geldi aklıma seninkini okuyunca.

Ben 4 yaşımdayken falan sürekli babama, amcama falan tv deki adamları gösterip ''çok güzeller de miii, huff gözlerine bak :o'' diyormuşum, bana koca bulun gibi isteklerde bulunuyormuşum falan. Babam dışarı çıkarken ''ali bana pazardan koca al'' diyomuşum hatta:D kabus gibi bi çocukmuşum yani ama yine de umutlarını yitirmeden sevmişler beni.

oyuncak "tır" ımı mahalledeki gerçek tırın altına girip oynamam.
Allahtan ben oynarken adam marşa basıp gitmemiş ezilip ölürdüm heralde.

kimsenin hayali arkadaşı yok muydu? heheh. vardı benim. ben birini hatırlıyorum da, annemlerin dediğine göre 2 tane varmış.


sonracıma, alakasız zamanlarda alakasız yerlere saklanırdım. bulunana kadar da çıkmazdım oradan. tabii saklandığımı benden başka bilen yok. kendi kendime saklambaç başlatıyorum gibi yani.
genelde uyuyakalırdım bu saklandığım yerlerde. dolap içi, kapı arkası, masa altı :)


yabancılarla konuşmayı çok severdim bir de. sokakta, dolmuşta, vapurda, alışverişte falan. "annemler kardeş yapmıyor"dan tut da teyzelere "senin niye bıyıkların var" gibi sorular sormaya kadar...

icemint, ben de annemle aynı iş yerinde çalışan bir adama sen hamile misin diye soruyordum, çok büyük bir göbeği vardı. serviste yol boyu soruyordum herkes gülüyordu, annem de içinden bir sussa artık diyormuş. hatta hatırlıyorum adama kaplumbağa mı doğuracaksın deyip gülüyordum. o da beni kafamdan tutup kaldırıyordu :))
senin teyzeye bıyıklı demen gibi. bizim bu acayip hallerimiz de sayılır demi pescador?

lavaboya kolonya dökük yakıyordum, görsel olarak mavi ateş tatmin ediyordu sanırım zihnimi :)

ilkokul 1 de okuma yazma ogrenmeye calisirken ogretmenin evde yapmak uzere "bakmadan yazin cocuklar" demesi uzerine fislere, kelimelerin yazilisina degil de deftere bakmayin olarak algilamam ve gozum kapali yazi yazmaya calismam yazamayip cildirmam aglamam annemlerin, ogretmenin vs gulmekten krizlere girmesi... cok sinir bozucuydu. ne kadar duz bir adam oldugum o zamandan belliymis.

cok hizli kosardim o yuzden mahalledeki cocuklara piclik yapip depar atmaya baslardim kimse yakalayamazdi delirirlerdi. zaten yakalayamayacaksin bosu bosuna kosma babamasoliim in pesinden derlerdi diger cocuklar sinirlenene.

küçükken bi rüya görmüştüm -rüya olduğunu şimdi anlıyorum- evin balkonunun demirleri yok ve ben aşağıya düşmek üzereyim tek elimde tutunmuşum balkonun ucuna sonra diğer elimi de atıp çıkmaya çalışıyorum annem gelip beni çekiyo en sonunda. ben bu rüyayı hep gerçek sanardım sağda solda da az daha düşüyodum annem beni kurtardı diye anlatırdım..

yakalayabildiğim karıncaları yerdim ben

Her çocuk yapar mı bilemiyorum lakin ilkokula giderken abim, ben ve sitedeki arkadaşlarla dolaşırken bazen seslice saçma sapan kelimeler uydurarak ingilizce konuşur gibi yapardık. :D

sürekli saçımı kesermişim. hala da öyleyim, gerilince saç keserim.

ateşe meraklıydım, bizimkiler de kızardı. görmesinler diye somyanın altında oynayıp saçımı yakardım.
7-8 yaşında tek başıma soba yakardım. bi kere tutuştururken elimdeki kağıt alev aldı, ben de elim yanınca içine atmak yerine koltuğun üstüne koydum (en büyük mallığım). koltuk alev alınca da söndürdüm, annem görmesin diye de minderi ters çevirdim.

babamın sigara kutularını kesip kendime define haritası yapmıştım. o zamanlar çok güzeldi marlboro kutusu, kenarlarında renkli kareler vardı, ucunu sivriltip ok işareti yaptım, pusula gibi dönderip yön buluyodum.
bi gün evden kaçıp o haritayla yola düşecektim, ama neye ulaşacağımı bilmiyodum.

teoridefeminist pratiktegeysa'nin ingilizce seyini okuyunca aklima geldi. canim sikilinca sokakta yururken telefonla konusur gibi yapardim telefonu kulagima tutup nasil bir malmisim aq asdkajsgdlajsd.

yildizlardan hep bunlar rock :) merakli ikizler. tam merak da degil. çok bilmişlik gibi. adeta laf sokuyormuşuz daha o yaşlarda..

Balkonun kenarinda emekleyerek yuruyordum, ev 5. kattaydi. Sonralari cambaz gibi ayakta yurumeye basladim. Simdi oldursen denemem oyle birseyi:)
Atesle oynardim, atesle oynamaya bayilirdim, zaafim vardi atese karsi. Bir sise kolanya bir kibrit benim icin herseyden daha guzeldi. Gerci atesi hala cok severim ama artik oynamiyorum:)
Karincalari yakrak oldururdum. Uzerlerine kolanya dokup yakardim. Pecetenin etrafina kolanya dokerdim, ortasina karincalari birakip atese verirdim, pecete yanarak kuculup ates en son karincalari yakardi bunu arkadasimda ogrenmistim. Sinek yakalyip suda bogardim. Bazi sinekleri de yakardim. Bazisini orumcege teslim ederdim.
Ustunu degistiren kadinlari gizlice izlemisligim var 4 yasindayken:) Ayrica 4 yasindayken bir kadini seviyordum ciddi ciddi:)
12-13 yaslarina kadar biryere tirmanmadan gecirdigim gun yoktur, daha cok dolaplar.
Buyuklerin konustuklarini dinler, uzun zaman aklimda tutardim. Daha sonra onceki konusmalariyla celisen seyler olup yalan soylediklerini anladigimda bunlarla ilgili anneme rapor verirdim bana cok kizardi:)
Filmlerde helikopterli sahnelerde pilotlarin hareketiyle helikopterin hareketlerini incelerdim, bir sure sonra artik kokpitte neyin neyi kumanda ettigini ogrendigimi dusunup helikopter kullanabilecegimi iddaa etmeye basladim.
Agzim kokmasin diye agzimi sabunlu su ile calkalardim.
Televizyonda doktor memeden rahatlikla bahsetmesine ragmen ben memeden bahsedince beni susturmalarina cok kizardim, ne sacma is bu diyordum, ayipsa bu adami niye dinliyorlar:)

Edit: @free bird'un yaptiginin aynisini yapardim:)
Birde vidalarini sokup icini acmadigim tek bir oyuncak yoktur, hepsi birgun bu sekilde telef oluyordu:)

Ilkögretime baslamamis ama konusmayi ufaktan cözmüs oldugum aralikta bozuk radyolar, atilmis cd calarlar, her türlü elektrikli elektronik malzemeyi acip nasil calistiklarini anlamaya calisip, eger bozuk kablo veya düsmüs lehim vs varsa tek tek degdirerek ya da hasarli bölgeyi saptayip yalitim malzemesini kaziyip kablolari kemirip bantlayip calistiriyordum. Genelde basarili da oluyordum. Ancak sirf bu yüzden ben nasil calistigini ögrenicem ya diyerek calisan cok sseyi dagitip geri toplayamamisligim var. Bunlar arasinda özellikle bir müzik sistemini prize sokup anne calisiyor dememle annemin kafayi yiyip beni kacirmasi bir olmus. Genelde akülü ya da pilli seylerle oyalamislar beni. En son havyayi kilim üstünde unutup led baglarken haliyi yakmamla bu yönümü bastirmalari bir oldu zaten.

Bana bir sekilde deney tüpü seti hediye getirdi bir kiz laboratuardan. Ben de bunlari alip alip random bir sekilde tuvalette yok cif yok amonyak katkili bilmem ne yok camasir suyu diye karistirip reaksiyon vericekler mi diye bakardim. Babam bir gün yakaladi aldi tuttu karsisina ufak cocuga zehirli gazlar üzerine nutuk cekti. Sonra ortaögretimde cat cut reaksiyonlari ögrendim de iyi siyirmisim gene. Evde sinir gazi bile bu sekilde denk getirilebiliyormus megerse. Iyi ki bir bok yememesim tehlikeli. Bu arada amonyak katkili cifle camasir suyu cok fena köpürüyor bir de eli kolu yakiyor not düseyim deneyecek olursa. Ben tuvalette telefonlar oynamayan nesildim. Ama oturup da siselerin üstündekileri okumaktan sikilip cilginlik yapan cocuktum.

Bir de annem bazen kizardi anlamsiz gereksiz seyler getirdigimde. Sacma sapan oyuncaklar alir flip flop devre var ben onu söküp led baglayacagim falan derdim. Annem cöp toplama eve derdi, ben de o zamanlar bahcesehirdeydik, disari cikar gömerdim eve sokamayacagim seyleri. Posete koyar gömer yeri gelince kazar punduna getirir eve sokardim. Ne kafasiysa.

Annemler bir yandan bastirmak istemisler cok riskli seyler yapiyorum diye bir yandan da desteklemek istemisler cocuk merakli bir seylere yöneltelim diye. Hadi bakalim sonunda ne olup cikicam:/

Kum oyamak icin kullandigimiz kovaya su doldururduk kiz kardesimle, genis yapraklarla yerden karinca alir suya birakirdik, karincalar suya duserdi ve yapraga dogru yuzmeye calisirlardi. Yapraga ulasan karincaya yuzmeyi ogretmis sayardik kendimizi, nacizane bir sertifika toreni yapar tekrar dogaya geri salardik. Boyle boyle onlarca karincaya yuzme ogrettik sanirim.

Bir de saclarimin onunu keserdim(percem) kestigim saclari da (hangi akla hizmet?) annem gormesin diye cope ya da tuvalete atacagim yerde yatak odasindaki komodinin arkasina atardim o anin heyecaniyla. Annem de temizlik yaparken bulur ve kizard. Bir de yetmezmis gibi inkar ederdim. Bu dedigim de 1 dfa olmadi, ayni manyakligi en az 3 kez yapmistim

iyi ben devam edeyim madem. mutfagimizi karincalar basardi surekli. gozlerim miyoptu gozlugu cikartir karincalarin dibine yaklasirdim birbirleriyle nasil iletisim kurduklarini incelerdim oldurmeden once. karsilastiklari zaman yarim saniye falan bir muhabbet eder sonra yollarina devam ederlerdi. farkli teknikler gelistirirdim onlari oldurmek icin, cakmakla yakardim tek tek, suda bogmaya calisirdim sonra daha yogun bir sivi lazim dedim bal, bulasik deterjani, tukuruk gibi seyler denedim. hangisinde ne kadar suruyor olmeleri onu gozlemlerdim. bu yaptigimi herkesin yapmadigini da simdi farkettim evet su ana kadar bu yaptiklarim cok normal geliyordu.

ilkokuda su sisesine ari yakalayip siniftaki kizlari korkutmayi hepimiz yapmisizdir bu arada dimi?

edit: ahahahahah mukrime'nin yazisindan sonra benimki cok anlamli olmus. dogada denge var gercekten..

Bahcede ki butun bocekleri solucanlari salyangozlari toplar kendime masa hazirlar hepsini afiyetle yerdim.
Bi tane hayali arkadasim vardi, ben onun aslinda benim uydurmam oldugunu biliyodum ama annem babam bilmiyor saniyodum. Bi yaramazlik yapinca o yapti diyordum. Annemle babam da hic onun gercek olmadigini biliyoruz demediler yillarca oyle gitti.
Birde kucuk kardesimle butun halilari civiler zemine monte ederdik. Zavalli annem neler cekmisti onlari cikartana kadar.

karıncalarla ilgili benim de bir manyaklığım vardı (utanıyorum bunu anlatırken ama diğer arkadaşlardan cesaret geldi :P)
içlerinden birini yaralar (bazen ikiye böler) sağlamlarin arasında bırakırdım. ölümcül yara değilse kucaklayıp götürürlerdi, taşırlardı. ölümcül yaraysa bakıp, aralarında bişiler konuşup kaçarlardı ortamdan. tek bir karınca yaralı karıncaya rastladığında sürükleyerek götürürdü bazen, bazen de yardım çağırırdı.
ne fenalık. ne canilik.

bi kere kahkül kesmek istemiştim besleme kahkülü gibi olunca o kısmı saç köküne kadar kesmiştim uzadıkça daha da gülmüştü annemler.

Hayali arkadasim vardi, onla takilirdim hep. Evden kacmisim gibi mektup yazip dolaba saklanmistim bi kere, bi kere de yine mektup yazip bi sokak otedeki halamlara gitmistim. Bi de bi donem karincalari bilerek ezdim ama su an dusununce cok uzuluyorum.

Erzincan depremi sirasinda 2-3 yasindaydim. Yere civi cakiyormusum, sallanmasin diye.

Adimi gül olarak degistirmem.

apartmandaki bütün daireleri gezerdim "randevum var" diyerekten bir yarım saat durup giderdim

karşı komşunun balkon demirlerine sardığı bezimsi şeyi boncuklu tabancayla delmek.

dolaptaki tavuk bulyonları ısırıp balkondan aşağı atmak.

yazın balkonlarda salça olurdu millet güneşe koyardı onları. bende sulu tabancayla ıslatırdım onları.

anaokulundayken oyun salonunda saklanıp herkes gittikten sonra eğitimcilerin odasına girip, dolaplarındaki ıvır zıvırı çöpe, sağa sola dağıtmışlığım vardır.

evdeki malzeme çantasındaki eşyaları birleştirerek power rangers yapmaya çalışırdım.

power rangers izleyip anaokulundaki arkadaşlarla kapışırdım.

futbol oynamamıza izin vermeyen komşuların penceresine diğer arkadaşlarla saklanıp boncuklu tabancayla ateş ederdik :D