Ekşi Duyuru

Yazacağım şey sevgili ile ilgili değil, ama gönül işi sayılır. o yüzden buraya yazıyorum.

iki tane yakın arkadaşım var zaten. biri evli. diğeri geçenlerde aradı "biz x'le evlenmeye karar verdik" dedi. ben de şaşırdım çünkü eski sevgilisi evleneceği kişi, kız da daha 1-2 ay önce başka biriyle evlenme hazırlığındaydı, ayrıldılar. ne çabuk karar verdin bile demedim. sadece şaşırdım dedim. bana aileler tanışsın bi görüşelim dedi. gayet normal.

diğer arkadaşa yarın gelcekler tanışmaya demiş. ben de girip facebook'tan damadın profile baktım (bende ekli değil) fotoğrafları atmıştır belki diye. girip baktığımda tanışma, söz, isteme falan değil; bir hafta önce nişanın yapıldığını görüyorum.

beni arayıp haber verirken yalan söylemesi koydu zaten. diğer arkadaş aramış, öğrendiğimizi "hayırlı olsun demeye aradım" diyerek bildirmiş. ben aramadım, sinirlendiğimde ne dediğimi bilmem çünkü. ama aynı gün bize whatsapp'tan şu tarihte nikah var şurda diye mesaj attı. (not: kendisi davetiye gelmeyen düğüne gidilmez diyen biriydi)

dayanamadım aradım dün, bana telefonda bağırmaya başladı "siz benim hakkımda aranızda ne konuşuyosunuz" diye. susturdum, yaptıklarını anlattım ne kadar üzüldüğümü kırıldığımı. insanların tepkilerinden bıkmış bize söylememiş, sana özel bişi değil kimseye söylemedim ben şöyle şöyle mutluyum, tabi anlamıyorsunuz beni, ben ayakları yere basan bi karar aldım vs dedi durdu.

ben de sorunumun onun kararı hakkında olmadığını, etrafındaki insanların tepkisinin beni ilgilendirmediğini, bana yalan söylemesi ve alelade bir insan gibi olayın dışında tutması olduğunu, şimdi whatsapptan davet edildiğim nikaha nasıl gideceğimi sordum, cevap vermedi. hatta dedim ki eğer benim başıma böyle bişe gelse, hızlı kararımdan dolayı beni insanlar eleştirse ben seni arardım insanlar beni bunalttı diye senle dertleşirdim - ki gerçekten öyle yapardım. (daha neler dedim yazmaya gerek yok, anca kafanız şişer:)

telefonda o kadar kızdım, ağladım, küfrettim ki herhangi bir sevgilime böyle kırılmamışımdır. ağırıma gitti çünkü daha geçen gün bir konserdeyken bile "sensiz konser çekilmiyor kızım eğlenemiyoruz resmen" diye mesaj attım. cidden çok sevdiğim ve değer verdiğim bir kişi(ydi). beraber gezdik, yedik, içtik, ne bileyim en kötü zamanlarımı paylaştım, en saçma düşüncelerimizi birbirimize anlattık.

diğer arkadaşım diyor ki komşunun nikahına gider gibi gidelim, tebrik eder takımızı takar hayatta başarılar der çıkarız. o da 10 senenin hatrına, yaşadıklarımızın hatrına.

bense görmek istemiyorum bile o kadar kırgınım. napsam bilmiyorum.

siz olsanız bu durumda hangisini yapardınız?