[]
bir insan kaybolduğunda
ailesi yine normal hayatına devam edebiliyor. evleniyorlar, çocuk yapıyorlar, normal hayatlarına devam edebiliyorlar. tamam çok üzüldüklerine eminim, tarifsiz bir acıdır ama, bunları da nasıl yapabiliyorlar. yıllarca bulunamayabiliyorlar bu kişiler. mesela benim için hayat biterdi. nerede, aç mı, susuz mu, kötü insanların yanında mı, işkence mi yapıyorlar, bir yerde öldü kaldı mı? bütün bunları bilmeden nasıl devam edilir normal bir şekilde hayata. bunun bilimsel bir açıklaması var mıdır?
Bilimsel açıklamasını bilmem ama bildiğim bir şey varsa insanların her şartta yaşamaya devam edebildikleri. Hayatta en sevdiği/tek sevdiği insanın ölümünü izlemiş bir tanıdığım bile şuan hayatına normal normal devam ediyor. İnsan her şeye alışıyor, her acı hafifliyor. Bazıları geçmiyor ama hafifliyor, illaki yaşıyorsun.
- alaimisema
(24.03.14 09:14:54)
alaimisema, anlıyorum ama ortada yok, kaybolmuş, akıbeti belirsiz. ölürdüm anlamında hayatım biterdi demiyorum, mutlaka yaşardım ama normal bir şekilde yaşayamazdım, sürekli onu arardım, evlenemem, çocuk doğuramam.
- rock n roll (24.03.14 09:17:38)
işsiz olmadığım dönemde evde annem tarafından zorla müge anlıya ya maruz kalıyorudum.
orda insanlar uzun süredir kayıp olan yakınlarının ölüm haberini alınca rahatlıyor ve nerdeyse seviniyorlardı.
başta yadırgadım ama sonra anlamaya başladım. bir insanın kayıp durumda olması çok zor olmalı. dediğin gibi aç mı, susuz mu, işkence mi görüyor.. o yüzden ölüm haberini alınca insanlar anca huzura eriyorlar.
orda insanlar uzun süredir kayıp olan yakınlarının ölüm haberini alınca rahatlıyor ve nerdeyse seviniyorlardı.
başta yadırgadım ama sonra anlamaya başladım. bir insanın kayıp durumda olması çok zor olmalı. dediğin gibi aç mı, susuz mu, işkence mi görüyor.. o yüzden ölüm haberini alınca insanlar anca huzura eriyorlar.
- innerbliss
(24.03.14 09:18:32 ~ 09:19:15)
en fazla bir yıl sürer, yirminci asırlarda ölüm acısı.
Karıma Mektup (Nazım Hikmet)
Karıma Mektup (Nazım Hikmet)
- livaneli kadir (24.03.14 09:20:45)
bilimsel yegane insan gerçeği insanın doğasında survival olduğu. başına ne gelirse gelsin, senin veya çevrenin. yaşamak zorunda insan. böyle kodlanmış.
- ozzpwnz (24.03.14 09:26:21)
ölmesinden daha iyi bence, en azından hayatta olabilme ihtimali var görmesem bile.
- kayranin kedisi (24.03.14 10:15:14)
şöyle oluyor. ilk bir hafta taptaze umutlar oluyor. aramalarla geçiyor falan filan. teoriler ortaya ayılıyor falan. sonra 8. gün oluyor ve gelen giden yok. polisin ceset araması vs. sonuçsuz kalmış. sonra kaybolanın ardında bıraktıkları ortaya çıkıyor. örneğin yüklü borç. ya da başka bir eş ya da bir şey işte. ilk bir yıl onu aramakla, politikacılara ulaşmakla, borçlarını temizlemekle, boşluğunun yarattığı sıkıntıları gidermekle geçiyor. sonra o birinci yıldönümü geliyor ya o zaman zaten azalan umudun tamamen bitmiş oluyor. o öldü. öldürüldü. hiçbir zaman geri gelmeyecek. normal hayata devam etmek için ölüme kıyasla daha uzun bir süre geçiyor.
- cilekli krep (24.03.14 10:39:13)
1
