Ekşi Duyuru

Arkadaşlar biraz uzun olabilir. Aklına, bilgisine, tecrübesine ve vizyonuna güvenen duyuru sakinlerinin görüşlerini bekliyorum.

Bugün son finalime girdim. Yarın bitirme sunumumu da yapıp iyi bir üniversitenin elektrik mühendisliği bölümünü tamamlamış olacağım.

bu süreç tam 6.5 yıl sürdü. hazırlık okumadım. 1 dönem erasmusdum Almanya'da. 1.5 sene benden dolayı uzadı. Bu arada evlendim, oğlum var.

Yalnızca evliyken ve Almanya'dayken çok rahattık. Karışanınız laf edeniniz olmayınca çok huzurlu oluyorsun. Ne zaman Türkiye'ye geldik, bunaltı geldi. Okul zar zor gitti, işe de girdim okul bitmediğinden sanırım mühendis yerine de konmadık, değer görmedik. Bu sırada okuldan ve iş hayatından iyice sogudum. Bir tek yakın bir dostumla görüşür oldum. Ailelerden bile çok soğuduk.

Öyle böyle bitirdim okulu. ortalamam yüksek değil. maalesef bunaltıdan dolayı 3 olan ortalamamı çektim aşağı son dönemimde.

son gelişmeler ise şöyle; işten ayrıldım ve işsizlik çok vurdu bizi. parasızlık cok koydu. araba almıştık, taksidini ödemeye paramız yoktu. sıfırından 10 bin aşağısına anca alıyorlardı o ara çok kararsız kaldık. borç ödeme kapasitemiz de doluydu. bir akşam güzel bir filmin ardından aramızda bu arada neredeyse bozuluyordu, ertesi gün kalktık ve bir mesaj. arabanızı kiralamak isteriz diye. dizilere veriyorlarmış. gittim görüştüm ikna oldum verdim arabayı.

şimdi düşünüyorum da bir araba daha alsam nerdeyse çalışmama gerek kalmayacak. kendini ödeyecek ve bana hangi işi yaparsam yapayım 4 sene sonunda bu araclardan gelen karın ve kendilerinin satısından gelen para kadar bir yatırım getirisi olmayacak.

insanım sonucta mühendislik yapmasam mı diye düşünmeye basladım. bu ülkede mühendislik yapılmıyor zaten bildiğiniz gibi. ya formen bası oluyorsun ya da bir ekipmanın sorumlusu. mercedes'te bilmem kac kişi arasından seçildim ve uzun dönem stajımı yaptım. orada güzel intibalar da bıraktım. sonra asgari ücret vermelerinden ötürü evimi gecindiremeyip cıkmıstım. saglam bir cv'im emsallerime göre. lakin cidden "lan çalışıp ne olacak, tatilini bile patrona göre ayarlayacaksın. hastan olur yüz suyu döker cıkarsın, özel işin olur anlatamazsın. türlü türlü entrikalar arkadan iş çevirmeler lanet olsun özel sektöre" diyorum.

abi bana vereceği 3 bin lira en iyi ihtimalle. köpeği olmamı istiyor sistem. hayatımı satmış gibi hissediyorum kendimi. duygusallıkta cok zaafım var bu yüzden cok da etkileniyorum bu gibi durumlarda.

ya abi sizce yine bir kurumsal firmaya girip insanlıktan cıkıp "yani kendini sürekli temkinli davranmaya mecbur hissetme" ay sonunu beklemek mi yoksa biraz daha cesaretle kendi yagımda şimdilik kavrulup ilerde oluşacak fırsatlara nakit akısını yönlendirmek mi?

ikisi bir arada olur mu? bunun için siz kurumsal bir firmanın daha iyi olacağını düşünenlerden misiniz?

soruma ek olarak: askere gitmeden hiç bir kurumsal firma kollarını açmıyor. hep orta sınıf firmalardan iş teklifi alıyorum. oradaki çalışma stresini de ufak tefek biliyorum. askere mi gideyim hemen? parasal sorunu çözdük sayın. askerlik koymaz.

edit: dileyen duyuru sakinine cv mi de gönderebilirim. bir yorum, bir fikir verme acısından iyi olacağına inanırsanız benim için de iyi olur.