[]
ev arkadaşı köpek arıyorum
şimdi durum şu. yıllardır deli gibi, bir köpeğim olsun isterim. bunun için uygun şartlar tam oluşmadığından da asla yeltenmedim. hem maddi olarak ne gerekiyorsa karşılayabilecek duruma gelmek hem de köpeğin tüm ihtiyaçlarını (zaman, ev bahçe vs) giderebilecek durumda olana kadar beklemek istedim.
artık dayanamıyorum:)
birkaç haftadır o kadar kafamın içinde ki bu duygu, artık hayal etmeye falan başladım. evden girince köpeğim beni karşılıyor, sofrada yemek yerken ayağımın dibinde bekleyen velete anneme çaktırmadan yemeğimden veriyorum vs. yani psikolojik bir yardıma ihtiyaç duyacak kadar uçmadım da çok istiyorum işte anlayın:)
bir yandan da havalar buz gibi oldu. bir köpeği sahiplenmek için çok doğru bir zaman gibi. ama işte tüm bu isteğimin karşısında duran bir anneye sahibim. hayvanları çok sevse de aynı evde yaşama düşüncesine dayanamıyor. bir türlü normal gelmiyor ona. yani bi ara çalıştığı işyerinin sokağındaki köpeklerle ilgili her gün bir anı anlatan, işten çıkışta onlarla oynamadan gelmeyen bir kadından bahsediyorum. (ama dokunmadan oynuyor o da garip:9 yanına koşuyor gibi yapıp duruyor, bir şey atıp getirmelerini istiyor yemek veriyor vs)
evde köpek tüyü, pisliği görmeye tahammülü yok. yani ben yalvarınca dayanamaz her türlü salaklığımı sineye çeker, kabüllenir ama köpek konusunda kazanamadım kadının gönlünü.
öncelikle anneyle yaşıyorum vs ama öğrenci falan değilim. evden çalıştığım bir işim var, maddi açıdan zengin olmasam da yeterince para kazanıyorum. gerçi köpeğin sorumluluğunu aldıktan sonra kendim yemem ona veririm ayrı konu ya neyse...
ama kazandığım para ayrı bir eve çıkmama yeter düzeyde değil. en azından evden çalışırken değil. ofis ortamında bir işe geçsem bu seferde kuçuya yeterince vakit ayıramam, olmaz. şu anki evimin bahçesi de yok, klasik apartman dairesi işte orta büyüklükte.
ben ne yapayım?
bu kadar köpek sevip de köpeğinin olmaması çok acayip. yani yemin ediyorum bi yerden para bulsam ilk yapacağım iş meblanın büyüklüğüne göre köpek için uygun bi eve taşınıp, evi köpeğe uygun hale getirip (yerde kablo olmamasından, alaturka bi wc varsa üstünü tamamen kapatmaya kadar) hayatımı paylaşacağım bir köpek bulmak.
valla kafayı yiyicem yutupda izlemediğim köpekli vidyo kalmadı yahu:/
bi yardım edin, akıl verin gözünüzü seveyim.
artık dayanamıyorum:)
birkaç haftadır o kadar kafamın içinde ki bu duygu, artık hayal etmeye falan başladım. evden girince köpeğim beni karşılıyor, sofrada yemek yerken ayağımın dibinde bekleyen velete anneme çaktırmadan yemeğimden veriyorum vs. yani psikolojik bir yardıma ihtiyaç duyacak kadar uçmadım da çok istiyorum işte anlayın:)
bir yandan da havalar buz gibi oldu. bir köpeği sahiplenmek için çok doğru bir zaman gibi. ama işte tüm bu isteğimin karşısında duran bir anneye sahibim. hayvanları çok sevse de aynı evde yaşama düşüncesine dayanamıyor. bir türlü normal gelmiyor ona. yani bi ara çalıştığı işyerinin sokağındaki köpeklerle ilgili her gün bir anı anlatan, işten çıkışta onlarla oynamadan gelmeyen bir kadından bahsediyorum. (ama dokunmadan oynuyor o da garip:9 yanına koşuyor gibi yapıp duruyor, bir şey atıp getirmelerini istiyor yemek veriyor vs)
evde köpek tüyü, pisliği görmeye tahammülü yok. yani ben yalvarınca dayanamaz her türlü salaklığımı sineye çeker, kabüllenir ama köpek konusunda kazanamadım kadının gönlünü.
öncelikle anneyle yaşıyorum vs ama öğrenci falan değilim. evden çalıştığım bir işim var, maddi açıdan zengin olmasam da yeterince para kazanıyorum. gerçi köpeğin sorumluluğunu aldıktan sonra kendim yemem ona veririm ayrı konu ya neyse...
ama kazandığım para ayrı bir eve çıkmama yeter düzeyde değil. en azından evden çalışırken değil. ofis ortamında bir işe geçsem bu seferde kuçuya yeterince vakit ayıramam, olmaz. şu anki evimin bahçesi de yok, klasik apartman dairesi işte orta büyüklükte.
ben ne yapayım?
bu kadar köpek sevip de köpeğinin olmaması çok acayip. yani yemin ediyorum bi yerden para bulsam ilk yapacağım iş meblanın büyüklüğüne göre köpek için uygun bi eve taşınıp, evi köpeğe uygun hale getirip (yerde kablo olmamasından, alaturka bi wc varsa üstünü tamamen kapatmaya kadar) hayatımı paylaşacağım bir köpek bulmak.
valla kafayı yiyicem yutupda izlemediğim köpekli vidyo kalmadı yahu:/
bi yardım edin, akıl verin gözünüzü seveyim.
anneniz karşıysa kesinlikle unutun derim bu fikri. ben unutmadım çok çok kötü zamanlardan geçtim. sıkıntılıydı epey.
- liriamer
(07.12.13 22:47:17)
Sözlük'te mi okumuştum Duyuru'da mı tam emin değilim ama biri sevgilisi için köpek alıyordu (Bakın sahiplenmek demiyorum) sonra da sevgilisi mi istemiyordu ne oluyordu bilmiyorum, sözlükte köpeği satmaya çalışıyordu. Sizin böyle insanlardan olmayacağınızı umarak naçizane önerim anneniz istemediği için muhtemelen birçok sorun yaşarsınız köpekle ilgili, o nedenle barınaklarda bakımını üstlenebileceğiniz sevgiye muhtaç birçok köpek var, ileride kendi eviniz olana kadar dikkatinizi o yöne çevirebilirsin. Böylesi sonu belirsiz bir maceraya atılmaktan daha iyi olabilir sizin için.
- syd (07.12.13 22:58:38)
aman yanlış anlamayın n'olur. köpeği evime alıp bırakacak bir adam izlenimi vermemiş olmayı dilerdim ama... özellikle o yüzden uzun uzun anlattım. durum net olsa buraya yazmaya zaman bile ayırmam gider kader arkadaşımı bulurum ama anne mevzusu çok net şu an. yardım beklentim de şu: ben bu sevgiyle ne yapacağım? annemi ikna etmenin yolları, git bir arkadaşının köpeği varsa onlarda zaman geçir. barınakta gönüllü ol vs. bu tür fikirler bekliyordum. bu arada biraz sosyal fobi sahibi bir insan olduğumdan barınağa gideyim çalışanlarla sohbet ederekten kuçularla takılayım yapamıyorum. insanlarla çoğu zaman aram çok iyi değil. yani öyle yabani değilim, evcil sayılırım ama yine de çekiniyorum vs :)
- klasikko (07.12.13 23:03:35)
(07.12.13 23:06:21)
Bence de öyle biri olmazsınız ama not düşmek istedim sadece. Dediğim gibi, anneniz istemiyorsa o iş olmaz. Yüzde yüz olmaz. İkna da edemezsiniz. Anneler bu tür konularda ikna olmaz pek. ha imkansız değil ama çok zor. Bence hem sizin hem annenizin hem sahiplenmek istediğiniz hem de barınaktaki köpekler için en iyisi bu olabilir. Çekinmenize gerek yok, herkesin çok karlı çıkacağı bir deneyim olarak düşünün. Emin olun yaparsınız, bu sevgiyle kesin yaparsınız :o)
- syd (07.12.13 23:07:41)
@syd
niyetinizin kötü olmadığını anladım zaten de ah işte yapabilsem onu.
aslında en iyisi köpekli bi ailenin beni sahiplenmesi sanırım şu an. valla acayip uygun olur. hem beni sokağa da bırakabilirler bir şekilde hayatta kalırım:)
niyetinizin kötü olmadığını anladım zaten de ah işte yapabilsem onu.
aslında en iyisi köpekli bi ailenin beni sahiplenmesi sanırım şu an. valla acayip uygun olur. hem beni sokağa da bırakabilirler bir şekilde hayatta kalırım:)
- klasikko (07.12.13 23:11:43 ~ 23:12:05)
Ya siz yine emin olmayın, beni sokağa bıraksalar ben hayatta kalabilir miyim, emin değilim :o) Siz ne olur ne olmaz şuraya bi' bakın isterseniz belki cesaretlendirir sizi: www.fatihbelediyesiyedikulehayvanbarinagi.com
- syd (07.12.13 23:15:05)
Yalnız yaşamayı başardığınız zaman köpek almayın. Zavallı hayvan evde tüm gün sizi bekleyecek ve karşılığında 1 saat sevebileceksiniz onu, gerçekten üzülüyorlar- nereden mi biliyorum çünkü ev arkadaşım bir köpek.
- yahveyire (07.12.13 23:40:11)
Öncelikle ihtiyacı olan bir köpeğe geçici yuva olmakla başlayabilirsiniz. Bu konuda barınaklarla görüşüp geçici yuva olabileceğinizden bahsederseniz yardımcı olurlar. Anneniz eve gelen köpeğin kalıcı olmadığını, bir süre sonra gideceğini bilirse bu fikre daha rahat alışabilir. Sonra belli mi olur, belki anneniz de geçici yuvası olduğunuz kuçuya çok alışır, bırakmak istemez. ;)
- spooky (08.12.13 11:51:18)
anne desteği olmadan o evde köpek bakılmaz. samimi söylüyorum. hayatı boyunca hep köpek bakmış biri olarak söylüyorum.
o ev tüylenecek. çok fazla tüy. ve kokacak. kokmayan köpek yoktur. hele kış gelip de yağmurlar çamurlar başladı mı, ev çamur içinde kalacak, köpeğin kokusu da zirve yapacak. bunları bil.
yavru alırsan eğer, tuvalet eğitimi verilene kadar evde pek çok yere sıçılacak, işenecek. gazete eksiltme yöntemiyle tuvalet eğitimi vereceksen-ki nereden baksan 1 ayı bulabilir aşıları tamamlanana kadar- ev en az bir ay çiş-bok kokacak.
bu şartlar altında, eğer köpek istiyorsan valide okey verecek. başka çaren yok. seni tanımıyorum ama söyleyebilirim ki köpek aldıktan sonra sen 3-5 yıla hayatını kurup gideceksin, o köpeğin sabah gezdirmesinden akşam oynatmacasına kadar anneye kalacak. bunu unutma. eğer ben tek çıktığım eve köpeği de götürürüm diyorsan daha da kötü. bir köpeği sabah eve kapayıp akşama kadar evde tek bırakmak büyük işkence.
geçici yuvalandırmayı deneyebilirsin. valideyi gözlemle. belki kanı ısınır. anneye sevdirme işini sen köpeğe bırak. köpek onu halleder. eğer severse, biraz biraz çaktırmadan iş kitle. annen bir canlıyla ilgilenmeyi senin bildiğinden çok daha iyi biliyor. eğer köpeği gezdirmeye beslemeye vs. başlarsa söylenmeden (ya da az söylenerek =) ) o zaman köpeği sahiplenmenin konusunu açabilirsin.
tabi ki annene, anne bu köpek eninde sonunda sana kalacak deme, ben ilgilenicem ilgilenebildiğim kadar de, fakat unutma, harbiden eninde sonunda o köpeğin annene kaldığı noktalar gelecek.
bir ailede köpek bireysel bakılmaz ekip olarak bakılır. ekipte herkes eşittir ama anneler her zaman daha eşittir. hehe.
o ev tüylenecek. çok fazla tüy. ve kokacak. kokmayan köpek yoktur. hele kış gelip de yağmurlar çamurlar başladı mı, ev çamur içinde kalacak, köpeğin kokusu da zirve yapacak. bunları bil.
yavru alırsan eğer, tuvalet eğitimi verilene kadar evde pek çok yere sıçılacak, işenecek. gazete eksiltme yöntemiyle tuvalet eğitimi vereceksen-ki nereden baksan 1 ayı bulabilir aşıları tamamlanana kadar- ev en az bir ay çiş-bok kokacak.
bu şartlar altında, eğer köpek istiyorsan valide okey verecek. başka çaren yok. seni tanımıyorum ama söyleyebilirim ki köpek aldıktan sonra sen 3-5 yıla hayatını kurup gideceksin, o köpeğin sabah gezdirmesinden akşam oynatmacasına kadar anneye kalacak. bunu unutma. eğer ben tek çıktığım eve köpeği de götürürüm diyorsan daha da kötü. bir köpeği sabah eve kapayıp akşama kadar evde tek bırakmak büyük işkence.
geçici yuvalandırmayı deneyebilirsin. valideyi gözlemle. belki kanı ısınır. anneye sevdirme işini sen köpeğe bırak. köpek onu halleder. eğer severse, biraz biraz çaktırmadan iş kitle. annen bir canlıyla ilgilenmeyi senin bildiğinden çok daha iyi biliyor. eğer köpeği gezdirmeye beslemeye vs. başlarsa söylenmeden (ya da az söylenerek =) ) o zaman köpeği sahiplenmenin konusunu açabilirsin.
tabi ki annene, anne bu köpek eninde sonunda sana kalacak deme, ben ilgilenicem ilgilenebildiğim kadar de, fakat unutma, harbiden eninde sonunda o köpeğin annene kaldığı noktalar gelecek.
bir ailede köpek bireysel bakılmaz ekip olarak bakılır. ekipte herkes eşittir ama anneler her zaman daha eşittir. hehe.
- matchgrip (08.12.13 16:01:48)
Aklima tek cozum, anneye bir yardimci tutmak geliyor. Her gun gelse, hosuna gitmez mi? Ayri eve cikip kira vereceginize, birini maasa baglamis olursunuz, anneciginiz yorulmaz. Kopegin tuy dokmesi durumunda da en pratik nasil temizlenir bunlari da anlatiriz daha sonra.
- bir varmis bir yokmus (09.12.13 01:12:22)
1
