[]
Bir yaratıcının olduğuna inanıyor musunuz, neden?
Merak ediyorum sizce dünyayı, evreni, bizi falan yaratan, Tanrı, Allah var mı?
Ben Allah'a inanıyorum ama peygamberlerin varlığına inanmıyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz?
Ben Allah'a inanıyorum ama peygamberlerin varlığına inanmıyorum.
Siz ne düşünüyorsunuz?
Yaraticinin varligina inaniyorum, neden aramiyorum.
Dinlere inanasim gelmiyor
Dinlere inanasim gelmiyor
- cecilia (01.12.13 23:10:01)
Sen Allah'a değil Tanrıya inanıyorsun.
- senbanabakma (01.12.13 23:10:25)
Allah, Tanrı ne farkeder işte bi yaratıcı var. Allah diyesim geldi nedense :)
- matilda (01.12.13 23:11:20)
Allah'a ve peygamberlere inanıyorum.
- japon askeri (01.12.13 23:15:45)
bir yaratıcı varsa neden ona inanmadığımı anlayabilir. çok dert etmez heralde.
- zvonimir (01.12.13 23:17:04)
Yaratıcı var.
Daha güzeli ise egosu ve yüksek zekası yüzünden bunu görmeyenler için daha güzel bir son var.
İnsanlar aslında yaratıcıya değil onun koyduğu kurallara ayar oluyor. Bu yüzden de yaratıcıyı inkar ediyor.
Benim için bir sıkıntı yok.
Ölüm en güzel şey. Bütün soruların anahtarı.
Öldüğünüz zaman gözlerinizi umarım hiç de olmak istemeyeceğiniz bir yerde bir bedende açmazsınız.
Daha güzeli ise egosu ve yüksek zekası yüzünden bunu görmeyenler için daha güzel bir son var.
İnsanlar aslında yaratıcıya değil onun koyduğu kurallara ayar oluyor. Bu yüzden de yaratıcıyı inkar ediyor.
Benim için bir sıkıntı yok.
Ölüm en güzel şey. Bütün soruların anahtarı.
Öldüğünüz zaman gözlerinizi umarım hiç de olmak istemeyeceğiniz bir yerde bir bedende açmazsınız.
- yapma volkan (01.12.13 23:18:13)
ben bir üstün gücün olduğuna inanıyorum. ama dinlerin sadece aptal (hakaret olarak değil, gerçekten aklı normalin altında çalışan) insanları yola getirmek için olduğunu düşünüyorum. saçmalamasınlar, abuk subuk hareketler yapmasınlar falan diye yani. bu kutsal oldukları anlamına gelmiyor benim için, gerçek oldukları anlamına da gelmez aynı bağlamda.
yoksa akıllı ve mantık yürütebilen insanların zaten dine ihtiyaç duymadığı/duymayacağı fikrindeyim. sanırım şu anda dünya da böyle işliyor zaten...
not: tartışma başlatsın diye de yazmadım hiçbir şeyi, sadece kişisel fikrimi beyan ediyorum. her dine inanan aptal da demek istemedim bu arada, inanmak isteyen herşeye inanır.
yoksa akıllı ve mantık yürütebilen insanların zaten dine ihtiyaç duymadığı/duymayacağı fikrindeyim. sanırım şu anda dünya da böyle işliyor zaten...
not: tartışma başlatsın diye de yazmadım hiçbir şeyi, sadece kişisel fikrimi beyan ediyorum. her dine inanan aptal da demek istemedim bu arada, inanmak isteyen herşeye inanır.
- loveinaflipbook (01.12.13 23:19:00 ~ 23:20:45)
Yaratıcıya inanıyorum çünkü bir yaratıcı olmadan, kaostan böylesine bir düzen ortaya çıkamaz.
- mountaincat (01.12.13 23:28:18)
bir yaratici ya da ustun guc olduguna inaniyorum. semavi dinlere inanmiyorum. 6 milyar yasindaki dunyada sadece son bir kac bin yilda allahin kitap gondermis olmasi, bunu da 1-2 defa beceremeyip son kitabi yollamasi, bu yazili kitaplarin da hep ayni yerde cikmasi, temelinin o yorede binlerce yil once yasayan uygarliklarin inanclarina cok benzemesi cok sacma geliyor. samanizim, shinto, aztecler, inege tapan hintli daha mantikli geliyor. allah diyorum cunku oyle gelmis kucuklukten, baska yerde dogsam adi x olabilirdi ama bu yetismeyle adi allah. allahin da adini kucuk harfle yazdigim icin gucenip beni varsa cehenneme gonderecegini dusunmuyorum.
- modlar bu benim feykim silebilirsiniz (01.12.13 23:34:33)
Ben bu konuda Freud gibi düşünüyorum şöyle ki: (bu açıklamalar alıntıdır)
''Kısaca anlatmak gerekirse, id ahlaki değerlerle alakası olmayan kişinin en temel istekleri, tutkularıdır. Ego'nun görevi temel güdüler ile gerçeklik arasındaki dengeyi bulmaktır. Süperego ise tutkuları, fantezileri bastırmak ve sosyal açıdan bireyi uyumlu hale getirmeyi amaçlar. Bu yüzden de kısıtlayıcı ve baskılayıcı bir yapıya sahiptir. Önemli nokta ise, süperego'nun Oedipus kompleksi sonucu gelişmesi; çocuğun anneye karşı duyduğu cinsel bağların baskılanması ve babayla özdeşleşme sonucu oluşmasıdır.
Yani süperego, insanın hep daha iyisini hedeflemesidir. Süperego için asla yeterince iyi olamayan insan, bilinçsiz bir suçluluk duygusu hissetmektedir. Bu aşağılanma duygusu ise, Freud'a göre dinlerdeki yeterince iyi olamama ve günahkar hissetme duygularına karşılık gelir.
Daha da derinleştirirsek... Çocuğun anneye olan yakınlığını bastırıp kendisini babayla özdeşleştirdiğini söylemiştik. Daha önceki hislerinden dolayı bir yandan suçluluk duyup, bir yandan da baba figürü ile kendini özdeşleştirmek istediğinden ona hayranlık besleyen çocuk bir ikilemde kalmıştır. Babaya duyulan korku ve eş zamanlı hayranlık ise dinlerin ana çıkış noktasıdır diyor Freud. Çünkü dinlerde de korku ve hayranlık beslenen ve kişilerin kendilerini ona karşı suçlu hissettikleri bir tanrı vardır. Ayrıca, dinleri Oedipus kompleksinin bir çözüm aracı olarak görmüş Freud; çünkü inananların, duydukları bilinçsiz suçluluk duygusundan bu şekilde arınmanın bir yolunu bulduklarını düşünüyor.''
Benim fikrimse,
Ayrıca Allah, Tanrı, Yaratıcı adına ne derseniz deyin onu hayal ederken kimsenin kadın cinsiyetinde hayal ettiğini düşünmüyorum. Evet zaten Allah cinsiyetsizdir daha doğrusu bu tür fiziksel kısıtlamalardan münezzehtir. Sadece mantığını anlatmak için yazdım.
Bir de dinlerin oluşum sürecini araştırıyorum. Eski zamanlarda her şeyin ayrı bir tanrısının olması (Bereket tanrısı, ay tanrısı, su tanrısı, gök tanrısı…), bunların yarı insan yarı tanrı olması vs çok ilginç. Tanrı-korku, ceza-ödül, yer-gök, Şamanizm vs bu konuları araştırınca ve büyük dinlerin kutsal kitaplarını okuyunca pek de inanılmıyor peygamberlere. Ben okudukça daha da uzaklaşıyorum din olgusundan.
''Kısaca anlatmak gerekirse, id ahlaki değerlerle alakası olmayan kişinin en temel istekleri, tutkularıdır. Ego'nun görevi temel güdüler ile gerçeklik arasındaki dengeyi bulmaktır. Süperego ise tutkuları, fantezileri bastırmak ve sosyal açıdan bireyi uyumlu hale getirmeyi amaçlar. Bu yüzden de kısıtlayıcı ve baskılayıcı bir yapıya sahiptir. Önemli nokta ise, süperego'nun Oedipus kompleksi sonucu gelişmesi; çocuğun anneye karşı duyduğu cinsel bağların baskılanması ve babayla özdeşleşme sonucu oluşmasıdır.
Yani süperego, insanın hep daha iyisini hedeflemesidir. Süperego için asla yeterince iyi olamayan insan, bilinçsiz bir suçluluk duygusu hissetmektedir. Bu aşağılanma duygusu ise, Freud'a göre dinlerdeki yeterince iyi olamama ve günahkar hissetme duygularına karşılık gelir.
Daha da derinleştirirsek... Çocuğun anneye olan yakınlığını bastırıp kendisini babayla özdeşleştirdiğini söylemiştik. Daha önceki hislerinden dolayı bir yandan suçluluk duyup, bir yandan da baba figürü ile kendini özdeşleştirmek istediğinden ona hayranlık besleyen çocuk bir ikilemde kalmıştır. Babaya duyulan korku ve eş zamanlı hayranlık ise dinlerin ana çıkış noktasıdır diyor Freud. Çünkü dinlerde de korku ve hayranlık beslenen ve kişilerin kendilerini ona karşı suçlu hissettikleri bir tanrı vardır. Ayrıca, dinleri Oedipus kompleksinin bir çözüm aracı olarak görmüş Freud; çünkü inananların, duydukları bilinçsiz suçluluk duygusundan bu şekilde arınmanın bir yolunu bulduklarını düşünüyor.''
Benim fikrimse,
Ayrıca Allah, Tanrı, Yaratıcı adına ne derseniz deyin onu hayal ederken kimsenin kadın cinsiyetinde hayal ettiğini düşünmüyorum. Evet zaten Allah cinsiyetsizdir daha doğrusu bu tür fiziksel kısıtlamalardan münezzehtir. Sadece mantığını anlatmak için yazdım.
Bir de dinlerin oluşum sürecini araştırıyorum. Eski zamanlarda her şeyin ayrı bir tanrısının olması (Bereket tanrısı, ay tanrısı, su tanrısı, gök tanrısı…), bunların yarı insan yarı tanrı olması vs çok ilginç. Tanrı-korku, ceza-ödül, yer-gök, Şamanizm vs bu konuları araştırınca ve büyük dinlerin kutsal kitaplarını okuyunca pek de inanılmıyor peygamberlere. Ben okudukça daha da uzaklaşıyorum din olgusundan.
- 80lerçocuğu (01.12.13 23:37:31)
herhangi bir şeye inanmam
@mountaincat, düzen dediğin şey kaosun kendisi. uyum sağladığın bir ortam olduğu için düzen var sanıyorsun.
@mountaincat, düzen dediğin şey kaosun kendisi. uyum sağladığın bir ortam olduğu için düzen var sanıyorsun.
- arkadakiadam (01.12.13 23:38:25)
dinlere inanmıyorum. tam olarak şu sebepten: (ekşi'de biri yazmış ve tam anlamıyla benim düşüncelerimi yansıtıyor)
bakın hadi kutsal sayılan kitaplardaki mucize olarak adlandırılan ama olması mümkün olmayan şeyleri geçtim
-bunları burada sıralamayacağın belki araştırırsınız- ortalama 14 milyar yaşındaki evrende ortalama 5 milyar yaşındaki dünyada bu tanrı -anladığım- 14 milyar yıl önce evreni veya oluşumu ortaya koyuyor ama milyarlarca yıl manyak gibi bekliyor meteorlardan gelen bakterilerin de yaşamı ortaya çıkarma ihtimalinin de düşünüldüğü ortalama 5 milyar yaşındaki evrende son 2500 senesinde mi ortaya çıkıyor işte " hey ben varım ortalama 14 milyar yıl önce yaptım birşeyler ve o kadar zaman bekledim ve şimdi size kendimi gösteriyorum bana uyun itaat edin hatta aslında sizden yaklaşık 10000 sene önce de göbeklitepedeydim- bazı ayinlerin, ritüellerin bulunmasına dayanarak diyorum- ama onları siklemedim o yüzden siz iyisiniz bana uyun itaat edin ne bilim dağ başlarına kesik güvercin kafası koyun kesin geri gelecek yada asan yılana dönüşecek yada ay ikiye yarılacak o yüzden bana inanın" falan fişman diyerek mi ortaya çıkıyor. bakın sadece şu tanrı dinler saçmalığına inanmamak için okumak yeter hadi okumuyorsunuz abd bilim akademisin bir yayını var, onu okuyun adamlar bundan bundan dolayı böyle diyor. ayrıca dünya'da ki tüm saygın bilim akademileri tarafından onaylanmış bir şey bu tanrının olmama durumu. ve hede höde değil sebep sonuç şeklinde anlatılıyyor hadi siktiret bilim akademisini falan az tarih bilsen az düşünebilsen falan kutsal sayılan kitapları okuduğun manyakmısınız siz neyin kafasını yaşıyorsunuz demeniz gerekir.
bir "üstün güce" inanmak için ise hiçbir sebebim yok. insanın evrensel olan zihinsel zayıflığının bir ürünü olduğunu düşünüyorum tanrı konseptinin.
bu arada biri caner taslaman videosu vermiş aslfkaslşfkasl o adamın ne kadar "bilimsel" şeyler söylediğini anlamak için sadece kitaplarının ismine bakmanız yeterli.
bakın hadi kutsal sayılan kitaplardaki mucize olarak adlandırılan ama olması mümkün olmayan şeyleri geçtim
-bunları burada sıralamayacağın belki araştırırsınız- ortalama 14 milyar yaşındaki evrende ortalama 5 milyar yaşındaki dünyada bu tanrı -anladığım- 14 milyar yıl önce evreni veya oluşumu ortaya koyuyor ama milyarlarca yıl manyak gibi bekliyor meteorlardan gelen bakterilerin de yaşamı ortaya çıkarma ihtimalinin de düşünüldüğü ortalama 5 milyar yaşındaki evrende son 2500 senesinde mi ortaya çıkıyor işte " hey ben varım ortalama 14 milyar yıl önce yaptım birşeyler ve o kadar zaman bekledim ve şimdi size kendimi gösteriyorum bana uyun itaat edin hatta aslında sizden yaklaşık 10000 sene önce de göbeklitepedeydim- bazı ayinlerin, ritüellerin bulunmasına dayanarak diyorum- ama onları siklemedim o yüzden siz iyisiniz bana uyun itaat edin ne bilim dağ başlarına kesik güvercin kafası koyun kesin geri gelecek yada asan yılana dönüşecek yada ay ikiye yarılacak o yüzden bana inanın" falan fişman diyerek mi ortaya çıkıyor. bakın sadece şu tanrı dinler saçmalığına inanmamak için okumak yeter hadi okumuyorsunuz abd bilim akademisin bir yayını var, onu okuyun adamlar bundan bundan dolayı böyle diyor. ayrıca dünya'da ki tüm saygın bilim akademileri tarafından onaylanmış bir şey bu tanrının olmama durumu. ve hede höde değil sebep sonuç şeklinde anlatılıyyor hadi siktiret bilim akademisini falan az tarih bilsen az düşünebilsen falan kutsal sayılan kitapları okuduğun manyakmısınız siz neyin kafasını yaşıyorsunuz demeniz gerekir.
bir "üstün güce" inanmak için ise hiçbir sebebim yok. insanın evrensel olan zihinsel zayıflığının bir ürünü olduğunu düşünüyorum tanrı konseptinin.
bu arada biri caner taslaman videosu vermiş aslfkaslşfkasl o adamın ne kadar "bilimsel" şeyler söylediğini anlamak için sadece kitaplarının ismine bakmanız yeterli.
- empati kuramayan psikolog (01.12.13 23:43:11 ~ 23:45:10)
@arkadakiadam benim bir şey zannettiğim yok. Evrene, gezegenlerin yapısına, atmosfere, canlıların yaşam biçimine, tarihe bakarak bir düzenin var olduğunu söylemek için alim olmaya gerek yok.
- mountaincat (01.12.13 23:44:34)
ben inanıp inanmadığımı bilmiyrum.inanıyorum da diyemiyorum inanmıyorum da. pek umrumda da değil aslında var olup olmadığı. ama bazı insalar çok şanslı işleri hep yolunda gidiyor. ama bunu bir yaratıcıya bağlamak ne kadar doğru? görünmeyen duyulmayan bilinmeyen bir şeyin varlığını da yokluğunu da ispatlamak çok zor hatta imkansız. Varsa da vardır yani beni etkileyen bir durum yok.
- incirlikek (01.12.13 23:54:03)
İnanıyorum. İki şeyden ötürü;
Birincisi sevap/günah iliskisi. En basit örnegi, bu dünyada haksız kazanç saglayarak keyif süren, hiçbir sıkıntı cekmeyen birisinin yaptıkları yanına kar kalmamalı. O zaman herkes hırsız olsun, herkes kaçakçı olsun, kimse alnının teriyle para kazanmasın.
İkincisi hayvanları gözlemleyerek inandım bir yaratıcının varlığına. özelliklede yabani hayvanları. İnsan düşünebiliyor ama hayvan düsünemiyor. Yabani bir hayvana verilen annelik duygusu mesela. Onun için avlanmasi, koruması falan. Bunların o hayvana bir güç tarafından verildiği aşikar bence. Diğer bir örnek, benim civcivleim vardı eskiden, hepimiz beslemişizdir. Bi defasında civcivlerimi dışarıya çıkartmıştım ben önde onlar arkada yürüyoruz otlak bir arazide. Ben gövdesi boru gibi olan otlardan düdük yapardım küçükken. Neyse gene düdük yaptım ilk çalmanda benim civcivler pusup kanatlarını açarak kamufle oldular. Sonra gene aynısı oldu... Şimdi yumurtadan çıkalı 3 gün olmuş fabrika civcivinin bile tehlikeyi sezince kendisini koruması için yere pusmasını mutlaka ona bir yaratıcının vermedi lazımdı, çünkü bu kendiliğinden olamazdı. Kimden nereden öğrenecekler? Kimisi buna yasanmislik diyor neden olarak. Ya neyin yasanmisligi allasen? Sacmalik bence.
Bunlar gibi düsünsem cok neden bulurum ama simdilik aklima bunlar geldi.
Birincisi sevap/günah iliskisi. En basit örnegi, bu dünyada haksız kazanç saglayarak keyif süren, hiçbir sıkıntı cekmeyen birisinin yaptıkları yanına kar kalmamalı. O zaman herkes hırsız olsun, herkes kaçakçı olsun, kimse alnının teriyle para kazanmasın.
İkincisi hayvanları gözlemleyerek inandım bir yaratıcının varlığına. özelliklede yabani hayvanları. İnsan düşünebiliyor ama hayvan düsünemiyor. Yabani bir hayvana verilen annelik duygusu mesela. Onun için avlanmasi, koruması falan. Bunların o hayvana bir güç tarafından verildiği aşikar bence. Diğer bir örnek, benim civcivleim vardı eskiden, hepimiz beslemişizdir. Bi defasında civcivlerimi dışarıya çıkartmıştım ben önde onlar arkada yürüyoruz otlak bir arazide. Ben gövdesi boru gibi olan otlardan düdük yapardım küçükken. Neyse gene düdük yaptım ilk çalmanda benim civcivler pusup kanatlarını açarak kamufle oldular. Sonra gene aynısı oldu... Şimdi yumurtadan çıkalı 3 gün olmuş fabrika civcivinin bile tehlikeyi sezince kendisini koruması için yere pusmasını mutlaka ona bir yaratıcının vermedi lazımdı, çünkü bu kendiliğinden olamazdı. Kimden nereden öğrenecekler? Kimisi buna yasanmislik diyor neden olarak. Ya neyin yasanmisligi allasen? Sacmalik bence.
Bunlar gibi düsünsem cok neden bulurum ama simdilik aklima bunlar geldi.
- eyyor (02.12.13 00:14:28 ~ 00:17:19)
Tanrıya da peygamberlere de dinlere de inanmıyorum.
Big bang ve evrime inanıyorum.
Ek olarak yokluk diye bir şey olmadığını düşünüyorum. Yani klişe "o gaz bulutları nerden geldi peki" muhabbetleri benim için ifade etmiyor. Hiçbir şeyin olmadığı, yokluğun hakim olduğu bir şey tamamen insan zihninin kurgulaması, yokluk diye bir şey olmadığı için de kafamızda şekillendiremiyoruz diye düşünüyorum. dogmatik olabilir ama yokluk ve tanrı ispatlanana kadar ikisi de insan zekasının ürünü olan şeyler.
Big bang ve evrime inanıyorum.
Ek olarak yokluk diye bir şey olmadığını düşünüyorum. Yani klişe "o gaz bulutları nerden geldi peki" muhabbetleri benim için ifade etmiyor. Hiçbir şeyin olmadığı, yokluğun hakim olduğu bir şey tamamen insan zihninin kurgulaması, yokluk diye bir şey olmadığı için de kafamızda şekillendiremiyoruz diye düşünüyorum. dogmatik olabilir ama yokluk ve tanrı ispatlanana kadar ikisi de insan zekasının ürünü olan şeyler.
- materyalist imam (02.12.13 00:58:50)
Allah'a ve peygamberlerine inanıyorum. Şu dünyada insanlara zulmeden adaletsiz yaratıkların öldükten sonra yargılanacağını bilmek içime ekstra ferahlık veriyor. Kuranda zerre kadar hayır işleyenin de zerre kadar şer işleyenin de karşılığını göreceği bildiriliyor kaldı ki bir ödeve günlerce emek verip hocanın burun kıvırması tüm yaşam enerjimizi yitirmemize sebep olurken bu hayır-şer ve ahirette karşılık durumu kulağa hoş geliyor.
- gereksiz yercekimi (02.12.13 01:21:50)
yaratıcının olduğuna inanıyorum. yaratıcıya dair kanıtlarım diğer arkadaşlarla aşağı yukarı aynı. evrime de inanıyorum. allah durduk yere çat diye yoktan var etmiyor zaten hiçbir şeyi, bir bahaneyle oluşuyor her şey. evrim de hala devam eden bizi bugünkü halimize getiren bir süreç. ayrıca ben bir yaratıcı olduğuna, buradan sonra yaşamın bir devamı olduğuna inanmak da istiyorum. tam olarak cennet-cehennem mi bilemiyorum ama bir şekilde bir ceza-ödül sistemi olmasını diliyorum. ayrıca sadece bu kadarsa hayat çok amaçsız gözüküyor. ne yani.. illaki altında vardır bir şey gibi geliyor :)
ama dine inanmıyorum. kutsal kitapların allah tarafından mı yoksa peygamberler tarafından mı oluşturulduğunu bilmiyorum ama her halükarda amacının insanları "iyi insan" olmaya yönlendirme ve toplumu düzen içinde tutmak olduğunu düşünüyorum. yani ben de dinlerin kendi kendine iyi olmayı başaramamış insanları yola getirmek için ortaya çıktığını düşünüyorum. loveinaflipbook'un aptal mevzusuna katılıyorum yani. (mezheple zerre inancım yok bu arada)dinlerin amaç değil, iyi insan olma yolunda araç olduğunu düşünüyorum. yani bence insan iyi olsun da neye inanarak veya inanmayarak iyi olursa olsun. bu sebeple mutlak günah ve sevap yok benim kafamda. içinde bulunduğun duruma göre değişir tüm sevap ve günahlar. içki içmenin günah olmadığını düşünüyorum ve rahat rahat içiyorum o yüzden. ama içki içmenin günah olduğunu düşünerek içen insanların gerçekten günah işlediklerini düşünüyorum :) kendimi kayırmak için değil, bence önemli olan niyet. insan inandığı gibi yaşamalı, yoksa mutlu olamaz. benimse şimdiye kadar ki en büyük günahımın tembellik olduğunu düşünüyorum. bir sürü işim varken yatıyorum sürekli. ortalamanın üstünde zekaya sahip olduğumu düşünüyorum ama kullanmadan, insanlığa yararlı hiçbir şey yapmadan, üretmeden yatıyorum. kaynakları verimsiz kullanıyorum yani. günah bence, ve kendimi gerçekten huzursuz hissediyorum bu konuda :/
bu anlamda hıristiyanların 7 ölümcül günahı bence gerçekten günah. kafamdaki iyi insan tanımından uzak şeyler. ama kesinlikle hıristiyan da değilim. ne olduğuma kafa yormuyorum. allah nerede, peygamberler gerçek mi kafama takmıyorum. "iyi insan" mıyım diye kafaya takıyorum. benim de inancım böyle, kafama takılan bir şey yok. rahatım.
ama dine inanmıyorum. kutsal kitapların allah tarafından mı yoksa peygamberler tarafından mı oluşturulduğunu bilmiyorum ama her halükarda amacının insanları "iyi insan" olmaya yönlendirme ve toplumu düzen içinde tutmak olduğunu düşünüyorum. yani ben de dinlerin kendi kendine iyi olmayı başaramamış insanları yola getirmek için ortaya çıktığını düşünüyorum. loveinaflipbook'un aptal mevzusuna katılıyorum yani. (mezheple zerre inancım yok bu arada)dinlerin amaç değil, iyi insan olma yolunda araç olduğunu düşünüyorum. yani bence insan iyi olsun da neye inanarak veya inanmayarak iyi olursa olsun. bu sebeple mutlak günah ve sevap yok benim kafamda. içinde bulunduğun duruma göre değişir tüm sevap ve günahlar. içki içmenin günah olmadığını düşünüyorum ve rahat rahat içiyorum o yüzden. ama içki içmenin günah olduğunu düşünerek içen insanların gerçekten günah işlediklerini düşünüyorum :) kendimi kayırmak için değil, bence önemli olan niyet. insan inandığı gibi yaşamalı, yoksa mutlu olamaz. benimse şimdiye kadar ki en büyük günahımın tembellik olduğunu düşünüyorum. bir sürü işim varken yatıyorum sürekli. ortalamanın üstünde zekaya sahip olduğumu düşünüyorum ama kullanmadan, insanlığa yararlı hiçbir şey yapmadan, üretmeden yatıyorum. kaynakları verimsiz kullanıyorum yani. günah bence, ve kendimi gerçekten huzursuz hissediyorum bu konuda :/
bu anlamda hıristiyanların 7 ölümcül günahı bence gerçekten günah. kafamdaki iyi insan tanımından uzak şeyler. ama kesinlikle hıristiyan da değilim. ne olduğuma kafa yormuyorum. allah nerede, peygamberler gerçek mi kafama takmıyorum. "iyi insan" mıyım diye kafaya takıyorum. benim de inancım böyle, kafama takılan bir şey yok. rahatım.
- akil kupuru (02.12.13 13:14:51)
1