Ekşi Duyuru

1- atatürk'e laf etmek artık kolaylaştı. eskiden adamın şeyinden kan alırlardı afedersiniz.
2- tamamen kötülemenin sebebi, birincisi cehaletten, ikincisi de iktidar olan atatürkçülük düşüncesinin yobazlığına karşı bir tepki olarak. (türkiyedeki ateistlerin daha "aşırı" ateist olmaları gibi, çünkü burada çok yobazlık var ve doğal olarak tepki gelişiyor bu yobazlığa)
3- atatürk "din vardır ve lazımdır" demiştir. :))))))))))))))
şaka bir yana, atatürk dindar olmadığı gibi din ile pek ilgisi olan bir insan da değildi benim bildiğim kadarıyla. müslüman olmasaydım, doğrudan "atatürk müslüman değildi" derdim. ama müslümansa, bu durumda benim inancıma göre bu iftira olacağı için bunu demekten sakınırım.

1-) 10 kasım için koç holding ''olmasaydın olmazdık'' şeklinde bir reklam yayınlamıştı. bunun üzerine de sancaktar dergisi akit gazetesine ''olmasaydı da olurduk'' şeklinde ilan verdi. bu sıralar bu yüzden bu kadar gündemde. bu ilandan cesaret alan, gaza gelen sevmeyenler de internet ortamında saygısızca nefret söylemlerinde bulunmaya başladı.

kesinlikle anlarım, elbette eleştirilecek yanları vardır ki kendisi putlaştırılmak istememiştir sonuçta. ancak saygı duymamak ayrı bir şey.
eleştirebilirsin, sevmeyebilirsin ancak alenen insanları kutuplaştırarak, tahrik ederek böyle ilanlar vermek saygısızlığa girer diye düşünüyorum.

2-) saygı duymadan kin kusma gerekçeleri tamamen dini sebepler. dini olguları ve kitleyi arkalarına alarak atatürk ve kitlesini bu yönden vurmak istiyorlar anlayacağınız.

3-) atatürk-din konusuna gelince insanlar daha doğrusu kendisini sevmeyenler insanlar bunu bir ayrışma aracı olarak kullanıyorlar. günümüzde tamamen ''atatürk'ü seviyorsan dinsizsin'' gibi alenen bir düşünce ortamı oluşturuldu.

benim düşüncem ise atatürk'ü sevmek veya sevmemenin dine bağlanması manasız. tamamen kutuplaştırma derdinde olan aşırı muhafazakar kesim dini, atatürk'e karşı bir koz olarak kullanma gibi manasız bir girişim içindeler.

bir de 3. soruya mühim bir cevabı unutmuşum. atatürk, "islam terakkiye manidir" düşüncesinde bir insandı bence.

yanlış şeyleri şimdiye kadar insanlar asla ve asla dillendiremediği için, özgürlük olunca hepsi bir anda ortaya çıkmaya başladı. bir süre daha böyle devam eder, bi 20 yıl sonra normalleşiriz. "kim mükemmel değil ki.s" diye basitçe geçiştirilecek şeyler değil yalnız.

1) Ben bu konunun bu aralar fazla konuşulmasını reklamla bağdaştırmıyorum çünkü son birkaç yıldır var bu olay. Popüler oldu gibi bişey. Bir aralar nasıl millet ateist olduğunu söyleyip vs marjinal olduğunu sanıyorduysa (lafım marjinal olduğunu düşündüğü için ateist olduğunu söyleyenlere.) şimdi de Atatürk'ü sevmiyorum demek marjinallik gibi bişey.

2) Saygı subjektif bi kavram. Yani kimse kesinlikle Atatürk'e saygı duymak zorunda diye bişey yok. Yaptığı şeylerle senin saygını kazanmış olabilir ama bir başkasının nefretini kazanmış olabilir. Bu normal bir şey. Ama önemli olan, Atatürk'e değer veren, saygı duyan insanların görüp / duyabileceği yerlerde ağır, hakarete varan, dalga geçen vb. şeyler söylenmemeli. Bu da diğer insanlara saygıdan olması gereken bir şeydir. Diğer insanlara saygı duymayan biri de zaten kendi gibilerle bir arada olur sadece. (Sevmediğini belirtmeyi saymıyorum buna, Atatürk'ü sevmediğini söylemek saygısızlık olmaz.)

3) Ben kendisinin dini inancı olmadığını veya olsa bile öyle lafta sözde olduğunu düşünüyorum. Ama her siyasi, dinin gerekli olduğunu düşünür.

Kendimin Atatürk hakkındaki düşüncelerine gelecek olursam, ben seviyorum bireysel özelliklerini. Yani dinlediği müzikler, rakı ve sigara ile olan ilişkisi aramızda bir samimiyet kuruyor sanki. Beraber oturup içmek istediğim adamlardan biri. Giyim kuşamı, karizması, hitabet sanatı vs. ile de gayet saygı duyduğum bir insan.

Siyasi yönüne gelecek olursak tam olarak seviyorum veya tam olarak sevmiyorum diyemem. Dönem şartlarına göre çok yerinde ve akıllıca kararlar aldığı kadar, Dersim olayları ve radyolarda Türkçe müziğin yasaklanması gibi olaylara anlam veremiyorum. Bu nedenle katıksız savunduğum ve sevdiğim birisi değil Atatürk.

Ancak dediğim gibi, öyle bir dönemde elini taşın altına koyma cesaretini gösterip -belki de kapasitesi doğrultusunda- yapabileceği en uygun adımları atmış olmasıyla şahsi olarak son derece saygı duyduğum ve bu yönüyle de çok sevdiğim bir devlet adamıdır kendisi.

Ekleme: Atatürk'ün ciddi psikolojik bunalıma girdiğini düşünüyorum özellikle ömrünün son zamanlarında. Yaşadığı şeylerin ağırlığı, çevresinde güvenebileceği kimselerle arasının birer birer açılması ve en son her şeyi bırakıp gemisiyle gitme isteğini dillendirmesi bunu düşündürtüyor bana. Zaten, yaverlerinden birinin söylediğine göre koca sarayda tek başına sabaha kadar öylece oturup rakı içme olayı ciddi bunalımlar yaşadığının göstergesi. Ve bu adamın destek alacağı bir ailesi de yoktu. Kalabalıklar içinde yalnız dediğimiz adamlardandı Mustafa Kemal Atatürk.

atatürke karşı soğuk duygularım var :)
takdir edilesi şeyler yaptığını inkar etmiyorum ama soğukluğumun başlıca kaynağı milliyetçiliğidir. çok daha birleştirici olabilirdi.
ayrıca "olmasaydı da olurduk" reklamını iğrenç buluyorum, gerçekten. bu kadar saldırgan, saygısız ve pişkin olabildikleri için iğrenç buluyorum. ama "olmasaydın olmazdık" fikrini de saçma buluyorum. olmasaydı da olurduk ki. tamam farklı olurduk ama bi şekilde bu coğrafyada birileri olarak olunacaktı yani. bi duyuru vardı geçenlerde "atatürk olmasaydı ingiliz piçi olurdunuz" diyen bi öğretmenle ilgili. iyi de o zaman da ingiliz olduğunuz için gurur duyacaktınız? koloni değiliz diyeyse bu sevinç, koloninin dibiyiz.

1- Aslında tarihte çok basit bir kural var. Bu dünyada kötüleyen kötülenir. Atatürk de vakti zamanında kendinden önceki yönetimi bir manada kötüledi (ki o günün şartlarında ulus devlete sağlıklı bir geçiş için bu kötüleme gayet normaldi) Neticede bugüne baktığımızda halk içinde muhafazakar demokratlar, liberaller ve islami hassasiyet taşıyan kesim de şuanda bu zihniyeti kötülüyorlar. Bütün bu gruplar Atatürk'ten nefret ediyor anlamında söyleyemeyiz ama bu ülkede herkesin Atatürk'ü "olma" sebebi olarak görmediği aşikar..

2- Gerekçesi ise tabiki dünya görüşüdür. Doğuyu benimseyen, kendini batılı gibi görmek istemeyen halk kendisine tepeden inme dayatılan ilke ve inkılapları benimsemedi.

1- Yaşadığımız ülkede, Atatürk, bir siyasetçi, devlet adamı vb. olmaktan öte bir yere kondu. Çocukların ilk öğrendiği kelimeler arasına girdi, küçücük çocuklar onun adına yemin etti, adına "manevi şahsına hakaret" adında özel yasalar çıkarıldı, neredeyse her 100 kişiye 1 heykeli/büstü dikildi ve nihayetinde darbeler vesilesiyle "aldığın nefesi ona borçlusun" diye bir şey türetildi.

Bu durum, ilk defa kemalist bir gelenekten gelmeyen bir hükümet döneminde yavaşça ortadan kaldırılıyor. Ben iktidarı destekliyor falan değilim ama yaşadığımız sürecin sağlıklı olduğunu düşünüyorum.

2- Atatürkü sevmek, saygı duymak zorunda değiliz. Atatürk, ulvi falan değildir. Bir insandır. Kendi adıma Atatürk'e saygı duymuyorum, saygı duymak zorunda değilim, sevgi de beslemiyorum. Neden mi?

Öncelikle, Atatürk, bu Atatürk mitini yaratan kişinin kendisidir. 1919'da Samsun'a padişahın emriyle yola çıktığı halde, bunun aksini anlatmaktadır. Kurtuluş Savaşı neredeyse baştan aşağı bir efsanedir. Yola çıktığı önce İttihatçılar başta olmak üzere sonradan Kazım Karabekir vb. bütün arkadaşlarını kendine rakip olarak görmüş ve sürekli tasfiye etmiştir. Bu tasfiyelerde bazen "ihtimaldir ki bazı kelleler" uçmuştur.

Topal Osman başlığına bir bakın. Acımasız bir katliamcı olan bu adamı korumuş kollamış, kendisine "koruma" yapmıştır.

İdeolojik olarak ulus devlet inşasını ırka dayandırmıştır. Nüfusun hatırı sayılır bir kısmı olan müslüman olmayan veya müslüman olup türk olmayan nüfusa yönelik sürgün, baskı politikalarının mimarıdır.

Daha da basit ve önemli neden, Atatürk, diktatördür. Şaşırmayınız. Atatürk'ün yaşadığı dönemde çok kısa bir aralık dışında tek parti diktatörlüğü mevcuttur. Atatürk'ün genel başkanı olduğu parti dışında siyasi faaliyetler yasaklanmıştır. Adı Cumhuriyet olan ama gerçekte, tek bir kişi tarafından yönetilen bir ülkede, gerçekten cumhuriyetten, demokrasiden bahsetmek mümkün olabilir mi?

Tarihi resmi kaynaklardan değil de, bilimsel araştırmalardan önyargısız okur, tartışırsanız, bir anda kendinizi inanılmaz bir yalan denizinde yıllar boyu kalmış olarak bulursunuz.

3- Şahsi kanaatim Atatürk'ün politik strateji ve taktikler konusunda başarılı olduğudur. Atatürk'ün din ile ilişkisi de tam da bu eksendedir. Yeri gelip fetva çıkarttıran, islami söylemi kullanan, yeri geldiğinde de sekülerleşen bir yapısı vardır. Dönemin hemen bütün ulusçu siyasetçileri gibi, kişisel olarak seküler ama tanrısal inancı olan biri olduğunu düşünüyorum. Ama öyle namaz niyazla işi olduğunu sanmıyorum. Ateist olduğuna da inanmıyorum.

1- gündem değiştirme ve kendi pisliklerini örtme. gücenme lütfen, sen gibi anlamsızca sinirlenen insanları oyalıyorlar işte böyle.
2- 24-38 dönemini okuman yeterli, görebilirsin. Sen "elbette hataları olmuş" diye geçebilirsin ama o hatalar kanından canından insanların zulüm görmesine neden olduysa tepkin bu kadar basit olamıyor; gerçi buna da gerek yok biraz vicdan yeterli. ayrıca saygı gösterme zorunluluğu da çok saçma. zaten bu "son dönemlerde..."ki tepkinin sebebi de o, bastırılmışlık. Eskiden bu kadar rahat yazılıp çizilemiyordu, şimdi birden serbestleşince, ki bunda interneti kontrol mekanizmasının pek etkili olmaması da bir etken, "acısını çıkarmak" misali bokunu çıkaran da oluyor elbette.
3- hiçbir önemi yok benim için.