Ekşi Duyuru

gerçekten çok sıkıntı benim için askerlik. nasıl yapıcam, nasıl edicem bilmiyorum. girdiğim gibi çıkamayacağımı biliyorum sırf.

zaten psikolojik olarak pek rahat sayılmam. tutsak edilmişlik duygusuyla falan orada boğulur muyum nolurum bilmiyorum.

ailesinden çok uzak kalabilen biri değilim. yani, anne kuzusu bir durum yok ortada, ailemle aram çok da iyi değildir. ama yine de onlara rahatça erişebileceğim yerlerde olmayı tercih ederim. bir defa arkadaşlarla 6-7 saatlik bir yola gitmiştik (bir defa gitmedik tabi de, o gidişimizde oldu sırf bu olay) ve o gün boğulma hissi, ulaşamama hissi vs. böyle tarif edemeyeceğim duygular yaşamıştım. bütün gece uyuyamadım sıkıntıdan.

şimdi gece gece durduk yere aklıma geldi. evle ilgili bir şey özlersem, kafama bir şey takılıp da sormak istersem, ne bileyim bunun gibi bir şeyler olursa en yakın çıkış 5.5 ay sonra. ben boğulurum. samimi diyorum ki deliririm uyuyamam.

özellikle geceleri ben deliriyorum. hani sivilde bile deliriyorum, bazen uyku tutmuyor. şuanki gibi aptal saptal şeyleri kafaya takıyorum. tarif edemeyeceğim duygularla saatler harcıyorum. bunlar bana askerde olursa ben oradan hepten delirmiş olarak çıkarım.

noluyor, gündüz öyle bir yoruyorlar ki gece gözümüzü açık tutacak bir saniyemiz bile olmuyor mu.

ya da herhalde sakinleştirici almamıza izin vermiyorlardır. en azından öyle bir şey alabilsem belki rahatlardım.

bu başlığı da niye açtım bilmiyorum ama gecenin bir yarısı böyle fenalıklar basarak uyandığımda, bir yerlere bu durumu yazınca sakinleşiyorum biraz. terapi gibi yani