Ekşi Duyuru

şimdi efenim olayı mümkün olan en kısa haliyle anlatmaya çalışıcam lakin süre bazında çok uzun olduğundan en kısa hali bile yine bikaç paragraf tutacaktır. sonuna kadar okuyup da yardımcı olacaklar için şimdiden kucak dolusu sevgiler

nişanlımla 9 yıldır sevgiliyiz. lisedeyken tanıştık iki sene önce sözlendik, geçen sene nişanlandık, kısmetse seneye de evlenicez. evlenicez ama ben her an cayabilirim bu işten. daha ikimiz de ergenliğinin ortasındayken tanıştık, yıllarca da birlikte olunca fazlasıyla bir bağ oluştu aramızda. güven problemi yaşanmıyo dolayısıyla. o da ben de arkadaşlarımıza da istediğimiz kadar vakit ayırabiliyoruz, birbirimizi darlamıyoruz, nerdesin kimlesin diye bi soru sorulmuyo çünkü arkadaş grubumuzu tanıdığımız için kıskançlık yaratacak bi durum olmuyo. ilişkinin yanısıra birbirimize karşı en iyi arkadaş olma hali de mevcut. çok güleriz eğleniriz, oturup saatlerce sohbet edebiliriz, hobilerimiz ilgi alanlarımız hemen hemen aynı vs. yani ideal bi ilişki ortamı fazlasıyla mevcut. ama bunca güzelliğin yanı sıra sevdicekte bi agresiflik mevcut olmaya başladı. işine gelmeyen bi durum olduğu zaman hakaret etmeye başladı. önemsemedim, geçiştirdim çünkü şakalaşırken falan da söyleriz birbirimize "hahaha gerizekalı yaa" falan diye söyleniriz. ama sinirlenip de söyleyince hiç öyle sevimli gelmiyo kulağa. ben kızgın kalabilen biri değilim. çok kızıp üzülsem bile bi bakışı barışmama yeter. ilk adımı atamam ama resmen barışmak için bahane ararım en ufak bi hareketi yeter mevzuyu unutmama. ama ben böyle olayların üzerinde durmadıkça ona bi güven geldi ve en sonunda iki gece önce kavga ederken bana küfür etti. görüyorum ki ben olayları unuttukça ona cesaret verdim ve tartışmalarda daha cüretkar davranabilir hale geldi. bu yaptığımın yanlış olduğunu biliyorum ama ne şekilde hareket etmeliyim bunu bilmiyorum. küfür ettiği zaman telefonu kapattım yüzüne. o zamandan beri de ne ben onu aradım ne de o beni. konunun uzmanlarından taktiklere ihtiyacım var. özellikle de krizi fırsata çevirme yeteneği olanlardan fikir bekliyorum. en nefret ettiğim şey küs kalmak. ilk adımı atan da ben olmak istemiyorum ama arar ya da görüşmeye gelirse ne yapmalıyım ki onu bu şekilde davranmaktan caydırabileyim, gözünü korkutayım. oturun konuşun demeyin ama. hakaret ettiği zamanlarda oturup konuştuk, hep bi daha yapmıycam dedi ama bir sonraki kavgada yine yaptı hatırlattığımda da sinirlenince gözüm dönüyo napiyim falan şeklinde beyanat verdi. o yüzden kökten bi çözüme ihtiyacım var.

edit 1: evet bu ara zor bir süreçte. okulunu yeni bitirdi, ağustosta askere gidecekken kasıma kaldı o süreçte iş de giremiyo, maddi imkansızlıklar da evlilik hazırlıklarını zorluyo. kaldı ki gelince de iş bulma süreci vs diye bunaltıyo kendini konuştuklarımıza bakılırsa.