Ekşi Duyuru

ablamın 2 yıllık bi birlikteliği vardı. ve niyeyse artık akıllarınca benden saklıyorlardı bu durumu, bende bildiğim halde çaktırmıyordum işte. eleman bi aile dostumuzun oğlu, samimi değilim ama az çok tanırım yani bende ve pek sevmem, hiç ısınamadım nedense.

neyse çocuk demiş artık eyyora söyleyim, bizimkide iyi tamam demiş söyleyelim. bi gün evde geldi bu yanıma böyle böyle dedi anlattı, bende bunları biliyom zaten dedim, nerden biliyon dedi, orası da bana kalsın dedim.

neyse önce ben açık açık söyledim o çocuğu sevmediğimi. tabi bu üzüldü etti arada kalmamak için. biraz konuştuk ettik, sonradan bende bu üzülmesin diye iyi dedim hoş karşılayalım bari, hem gönül bu yapacak bir şey yok.

sonra çocuk benimle konuşmak istiyormuş, siz yarın bi görüşün konuşun olur mu? iyi hadi ona da tamam dedim ablamızdır hatırı var sonuçta, gidip konuşalım dedim. neyse bi gün sonra buluşacağımız mekana gittim, baktım gelmemiş bu hala, o gelene kadar tek başıma bilardo oynayim dedim zaman geçsin. sonra bu geldi mal gibi köşeye geçti oturdu. lan amcık benimle buluşmaya gelmişsin, gelsene yanıma. bende görmemezlikten geldim ilk başta, kendisi gelsin yanıma diye. baktım bu malın geleceği ya da sesleneceği yok, hadi onuda ilk biz yapalım dedim gittim yanına oturdum. iki havadan sudan konuştuk, hafif artist böyle, bana abilik taslıyo aklınca. tabi ben sabır çekiyom o sıra çünkü hiç gelemem bu tiplere ama ablam üzülmesin hatırı var sonuçta diyorum kendi kendime.

neyse konuştuk ettik sonra aşağıya indik mekandan. işte hadi görüşürüz, kendine iyi bak gibisinde vedalaşmalar derken önümüzden 3 tane ünili kız geçti. bakın yanında ben varım ve az önce konuşmuşuz daha dumanı üstünde, bu ibne kızların arkasından; 'vay vay kimmiş ya bunlar?' dedi. üstelik bana sordu lan, ananı sikiiiim gel de şimdi dur durabiliyosan. hiç bi şey demedim, sağımda duruyordu, sadece bi adım öne gittim elimin tersiyle bi koydum buna direk nakavt.

sonra ablam ağladı etti tabi, bende dedim lan ne ağlıyon olanı söylüyoz işte sana. saf amk, sen yanlış anlamışsındır diyo bana. la dedim bi git allah aşkına. sonradan olaylar olaylar derken bunlar ayrıldı nihayetinde, istemeyerek ayrıldılar yani. birazcık ben tavrımı koydum çünkü, hatta baya bi koydum. bak dedim bunun ilerisini de düşün biraz, siz evlilik yaşına gelmiş hatta geçen insanlarsınız ve ciddi düşünüyorsunuz. huylu huyundan vazgeçmez derler, bu gavat şimdiden böyle yapıyorsa ilerde de yapar ve gene üzülen sen olursun, ama iş işten geçmiş olur, ben tamamen senin iyiliğini düşünüyorum falan dedim.

lan sevgilisinin kardeşinin yanında çapkınlık yapan bi adam olur mu amk size soruyorum? varsa da sikime kadar yani ben kaldıramam. benim bi arkadaşım var gerçi, eniştem çok çapkın diyo ama o çocuğu da adam yerine koyup yüzüne bakmaz kimse öyle bi tip.

şimdi bu olay geçen sene oldu ama aklıma gelmişken bi sorayim dedim. neyse siz olsaydınız bu durumda ne yapardınız onu merak ettim. benden dolayı ayrıldıkları için soruyorum. haksız mıyım ben sizce?