Ekşi Duyuru

sana da merhaba
şimdi bende lise 1 kadar sen gibiydim. yeter lan dedim birisine saat 1 de buluşalım dediysem 5.dk kala orada olmaya başladım bu alışkanlık yapana kadar böyle devam ettim. sonra spora başladım bazen 2 bazen 3 gün aksattım ama asla bırakmadım ta ki her gün yapıncaya kadar alışkanlık yapıyor bir süre sonra ders olayı içinse bundan başka çarem yok zaten diyerek oturdum çalıştım. kısaca bu benim sorumluluğum yapmam gerek düşüncesini kafana iyice yerleştir.

Lan resmen (dinle alakam olmasa da) dindar insanlara özeniyorum, adamlar namaz, çeşitli emirler falan derken kendilerini daha iyi kontrol edebiliyor, daha düzenli yaşayabiliyorlar.

dinin en temel amacı bu zaten, insanları belli bi düzene sokmak.

akşam uyuyup sabah uyanmak için sabah uyandığında sevdiğin bi şeyi yapıcak olmayı beklemen gerekiyor, ders çalışmak içinse ilgini çekmesi gerekiyor.

inanırmısın bilmiyorum ama durumun aslında normal, anormal bi halin yok yani, sadece çoğunluğun yaptığı şeyleri yapmadığın için bunu çözmeye çalışıyorsun. bunun sebebi eğer okulun ve hayatınla ilgili memnuniyetsizliklerinse, istediğin bölüme yönelmeye çalışabilirsin.

eğer mutsuzsan hiç bi şekilde düzene sokamazsın, bünyen karşı koyar sana, sadece tembellik olamaz bunun sebebi motivasyon eksikliği.

"İş sende bitiyor, ama sen kendini bitirmeyi tercih ediyorsun."

kişilik karakter huy mizaç ...

yoksa yoktur.
değiştiremezsin.
ama şöyle düşün o hayat içinde de var bi sistem. bana düzensizlik olan bir hareketin senin rutinin. yani senin düzenin. kime göre neye göre...

bu arada ben de senin gibilere özenirim bazen.
offf koy gitsin diyememek kötü aslında.

iradeyi her gün yenilelen bir kaynak, bir rezerve gibi düşün. bazı insanların irade kapasitesi daha fazla, bazı insanların ki daha az. istemediğimiz, sevmediğimiz, alışık olmadığımız bir şeyi yapmaya kendimizi zorladığımızda bu kaynaktan yiyoruz. o bitince başka hiçbir şey yapmaya mecalimiz kalmıyor.

ama ne zamanki bu iradeni düzenli olarak birşey için kullana kullana bir şeyi alışkanlık haline getirirsen onu devam ettirmek için iradeni zorlamazsın. o artık senin gündelik hayatın, bir parçan olmuştur. yani nedir? her şeyi teker teker rayına oturacaksın. ilk önce uyku düzenini yola sok, sonra ders çalışmayı alışkanlık edin, sonra o oturunca sporu vs. vs. bunları alışkanlık olarak edin. başlarda zorlayacaksın kendini ve hepsini birden yapamayacaksın ama yavaş yavaş oturunca her şey giderek daha kolay oluyor.

en önemli şey uyku düzeni ama. uyku düzeni olmadan hiç bi sik olmaz.

dostum tamamen yapı meselesi, bazı insanlar saat gibi kurar kendini, dakiktir, bütün günü koşturmakla geçer, haftasonları bile evden dışarıya atar kendini 5 dakka oturamaz kıçının üstüne, 1 günü evde oturarak geçirse depresyona girer.

anladığım kadarıyla sen rahat bi insansın, keyfine düşkünsün, bütün gününü toplu taşıma araçlarında ya da daracık kaldırımlarda yürümeye çalışarak geçirmek sana tat vermiyo, buna rağmen sorumluluklarını yerine getirebilmen bunu senin açından bi sorun olmaktan çıkartır.

sabahları uyanmak çok ayrı bi mesele, saat 7de gözlerini açmak basit görünse de aslında çok derin bi olay, nerdeyse bütün karakterini anlatır sabahın köründe gözlerini açış şeklin ve o yataktan nasıl kalktığın.

yıllardır pek aksatmadan çoğunlukla sabahlayan bi insan olarak şunu söyleyebilirim, kendinden askeri disiplin bekleme, karakterin buna çok ters. sabahları uyanmak zor gelebilir ama 1 hafta içinde alışabileceğin bi durum, gece yaptığın ve keyif aldığın aktiviteleri gündüz yapmayı dene, geceleri yapılacak bişey bırakma kendine, ilk adımı da bu gece sabahlayıp, yarın akşam 9dan sonra uyuyarak atabilirsin, monster'ın çok güzel bi enerji içeceği var, sabah git al bi kaç kutu, yap kahveni, bak keyfine yorma bünyeni fazla akşama kadar bi şekilde idare et o kadar zor değil. uyku saati olarak 12yi geçirmezsen emin ol bi süre sonra bunu başarmak için çabalamana gerek kalmadan otomatik olarak yapabilirsin, biyolojik saat diye bi olay var. keyfin yerindeyse ve hayatından memnunsan uyuyamama gibi bi problem yaşayacağını da sanmıyorum o açıdan emin ol pek zor değil, yapabilirsin.

azıcık zorlanıcaksın başlarda, nası sabahlamaya alışmışsan akşam uyumaya da aynı şekilde alışacaksın, bunda ne bi anormal durum var ne de yadırganıcak bi hal.

Ben uzun zamandır hayatımın en düzenli dönemini, bilgisayarımı 2 haftalığına servise verdiğimde yaşamıştım, ciddi ciddi de mutluydum o ara. Ha bu benim iradesizliğimden kaynaklanıyor ama seni de bu tarz, yapman gerekenlerden alıkoyan oyalayıcılar varsa savaşı doğrudan onlara yönlendirebilirsin. Ben başarılı olamadım, hala buradayım (haha). Yine de, en azından senin gibi, sorumluluklarımı zamanında yerine getirebilsem vs. bu durumdan çok da şikayetçi olmazdım sanırım.

(...ve "belki benim de işime yarayacak bir şey yazarlar" diye, biraz da ümitsizce, başlığı takip etmeye başlar)