Ekşi Duyuru

Bilimsel/Psikolojik bir yaklaşımla elbette, astrolojik değil.

Önce şunu diyeyim, yeni mezun oldum üniversiteden, kıytırık bir işte çalışıyorum. Asgari ücret gibi bi paraya. Ailemle yaşıyorum. Fakat sevdiğim (fakat o bunu bilmiyor) bir kız arkadaşım aynı eve çıkalım dedi. Ben de tamam dedim, fakat ailem ayrı eve çıkmamı istemiyor. Tartışıyoruz kavgalar ediyoruz. Sırf kız için savaşıyorum. Ama bir de kazandığım paranın da yetersiz olduğunun farkındayım. Haftasonu çalışmak için de iş arıyorum. Dün bu kız aradı beni konuştuk 1 saat. Telefonumda bir mesaj gördüğünü söyledi (bi arkadaşıyla mesajlaşmak için almıştı telimi) ve bu mesajda onu sevdiğimi ima eder bi mesaj atmıştım bi arkadaşa. Nasıl oldu bilmiyorum, kıvırdım bi şekilde. O da inandı sanırım. Neyse böyle bi durumun içindeyim. Henüz uyandığım rüya da şu:

Sıkı, kapkaranlık bir ormanda yürüyorum. Üzerimde mont, elimde fener. Bataklıklardan geçip, daracık yollardan yürüyerek izbe, dökülmek üzre olan ahşap üç katlı bi eve ulaşıyorum. En üst katını kiralamışım. Eve çıkarken etrafıma bakıyorum kuşkuyla, kimse yok, sadece gecenin sesi. Sonra ben dış kapıyı açarken öndeki pencereden saçları dökülmüş bir adam çıkıyor, üzerinde yağ lekeleriyle dolu beyaz bi t-shirt var. Gülüyor sapsarı dişleriyle. Merhaba diyorum, cevap vermiyor. Ben merdivenleri çıkmaya başlıyorum. Sonra bir ses duyuyorum. Merdiven boşluğundan aşağı baktığımda bu adamın yukarı çıktığını fark ediyorum. Üzerine bir kazak giymiş. Elinde de bir şeyler var. Korkuyorum, yavaşça geriye doğru bi adım atıp yanıma kadar çıkmasını bekliyorum. Son merdivenleri çıkarken elinde iki üç tane paslı bıçak olduğunu görüyorum ve hı! diye bir ses çıkarıyorum. Başını kaldırıp bana bakıyor. Yine konuşmuyor. Fakat en üst katın basamaklarında bana bakmaya devam ediyor. Koşarak kaçmaya başlıyorum hemen yanından sıyrılarak; beni takip ediyor. Kapıdan çıkıp çamur içinde koşmaya başlıyorum. O ise dış kapıda dikiliyor ve beni izliyor. Bu defa gülmüyor. Ben ise çok ama çok yavaş koştuğumu fark ediyorum. Sanki adam koşsa, hemen yakalayacak beni. Elinde bıçaklarla izliyor oysa. Ben koşmak denirse ona uzaklaşıyorum oradan. Ve ormanın derinliklerine yeniden girdiğim sırada uyanıyorum..

Uyanınca da odamın kapısında dikili halde görüyorum o adamı. Çok net bir şekilde. Kalkıp hemen ışıkları açıyorum ve bi anda yok oluyor. Şu an ışık açık bu satırları yazıyorum.

Ben neyden korkuyorum aslında?