Ekşi Duyuru

Bisiklet veletlere karne hediyesi olduğu için

havalar?

Moda. Birbirinden görünce saydığın etkenleri de göz önünde bulunduran insanlar öykünüp, "Tabi ya!" diyor ve katılıyor güruha. Dediin gibi, brava onlara. :)

Benim için en büyük etken seyahat ettiğim mesafelerin kısa oluşu ve otobüse para vermek istemememdi. Ayrıca çok özlemiştim ve aldım. Özgürlük iki tekerde. :)

bu ara benimde sardığım merak üzerine

1) ekonomik
2) insanlar artık spora aç. sürekli bi koşuşturma hali mevcut herkeste ve bisiklete binmek bu tarz insanlar için kaçınılmaz bi spor ihtiyacı.
3) bi tutku oluyo bi yerden sonra. bu daha çok parasına kıyıp bin ikibin liralık bisiklet alanlar için geçerli. bu sıralar sağlamından bende almayı düşünüyorum, haliyle sürekli gözüm yanımdan geçen kenarda duran bisikletlere bakıyo. marka model takıntısı başlıyo.
4) bisiklet fiyatları arttı tersine, bunla bi alakası yok.
5) yakıt fiyatları arttı araba fiyatları arttı -eskiye nazaran- yollar güzelleşti ve bisiklet yolları yaygınlık kazanmaya başladı
6) çocuk musun sen bisiklete bincen? görüşü etkisini kaybetti. toplumsal olarak artık herkes her yaşta bisiklete binebilir.

ve en önemlisi. ekonomik olması. alacağım bisiklet nerdeyse bi elektrikli bisiklet parası, daha rahat etmek varken gidip zoru alcam çünkü spor olcak, elektrikle şunla bunla uğraşmıcam.

kafama geleni yazdım, karışık oldu ama idare edin dostlar.

aslında olması gereken bence bu, hatta daha fazlası. artık bisiklet karne hediyesi olmanın dışında çıkmaya başladı şükür ki. gelişim biraz hızlı ve bilinçsiz oldu ama ileride toparlanır gibi. yanlış bisiklet seçimi vs gibi zamanla aşılacak sorunları var genel olarak kullanıcıların. bisiklet dernekleri valiliklerle bisiklet yolu konusunda gelişmeler yaşıyorlar, seçim propagandalarına bisiklet yolları ile projeler girmeye başladı. içinde bulunduğumuz yılların getirdiği bir kafa bu. bisiklet türkiye'de statü göstergesine de döndü son yıllarda. tıpkı akıllı telefonlar gibi, tıpkı ince televizyonlar gibi. bisiklete gönül vermiş adamlar da bu gelişmeyi doğru yöne çekmek için çabalıyorlar. dediğim gibi ortada klüpler, topluluklar, dernekler vs var. keşke herkes bisiklete binse, mutlu olmak için binse. bisikletin spor yönü de fiziksel yönden ego mastürbasyonuna yatkın. bisiklet denen şeyi çok sevdiğim anlaşılmasın, uzun turlarda dilimin dışarda nefes nefese kaldığım zamanlarda dağa-taşa, yokuşa, egzoz gazına ben de sövüyorum. para olsa da arada bir motora binsem diyorum. popüler olmasını ben de tam çözemedim ama benim de içinde olduğumu düşündüğüm kemik kadrolar hep mevcuttu. bu kemik kadrolar yaz kış sürerler, soğuk-sıcak farketmez. bisiklet sosyalleşme aparatı da aynı zamanda. aynı kafadan insanlar beraber mangala, denize, gezilere vs gidiyorlar. (bkz: ekşi pedal) mesela küçük yerde yaşadım diye mi öyleydi yoksa genel yargı mı öyle bilmiyorum ama bizim oralarda da bisiklet karne hediyesi olarak gözükürdü ebeveynlere. liseye gelince etrafımdaki herkes büyüdük biz kafasıyla bisiklet binmemeye başladı ve ben herkes bu şekilde davranırken, deve kadar oldu hala bisiklete biniyor diyorlardır diye düşünüyordum. bisiklet artık marketlerde satılan hediyeyi aştı ve gerçek yerine geldi. pahalı, zevk için yaratılan bisikletlere binince de diğer sikimsonik bisikletlere bir daha bisikletmiş gibi de yaklaşamıyorsunuz.

perşembe istanbul'dan yola çıkıp en kötü cuma akşam üstü eve, izmire gideceğim. yolda kamp yapacağım. bol bol egzoz da yutacağım ama yapacak bir şey yok. belki malın teki çarpar, kaçar gider ve oracıkta bok yoluna giderim. ben çözemedim daha bisiklet denen şeyi ama son zamanlarda gördüğüm yanlış bisiklet seçimi bana biraz akıllı telefon örneğini hatırlatıyor. azıcık dahi araştırmadan da olsa gördüğünü alan kişi çok. olsun, bisiklet bilgisi genel olarak artsın bana yeter. ne çektiğimiz azıcık anlaşılsın kafi. yokda korna çalıp, bağırıp korkutarak düşürmeye çalışanlar azalarak bitecektir bu şekilde. son olarak; genelinde özenme duygusu hakim son yıllarda kanımca.