Ekşi Duyuru

geçen perşembe sahura kalktım, dışarıdan çok cılız bir mivaylama sesi geliyor. camdan baktım, görünürde bir şey yok, pisi pisi falan dedim, park etmiş bir arabanın yanından ufacık bir kedi çıktı. bir kaba biraz süt koyup aşağı götürdüm, beni görünce hemen arabanın altına kaçtı. neyse, sabah kalktım, dışarıdan yine miyavlama sesi geliyor, süt kabına baktım, biraz içmiş galiba ama devamlı miyavlıyor. akşam işten geldim, yine miyavlıyor. biraz peynir vs bıraktım yanına, sesi kesilmedi, sabaha kadar miyavladı. sabah kalktım, elime de bir parça iplik aldım, bu beni görünce yine kaçtı ama ipliği arabanın altına attım, ucundan çekmeye başlayınca bu saf da ipin peşinden geldi, boynundan yakaladım, eve getirdim, bir kutuya koyup doğru veterinere götürdüm, derdi neymiş anlayalım diye. kedi 4 haftalıkmış, gözünde iltihap vardı, damlayla tedavi ettim, 3 gün parazit iğnesi yapıldı, cumartesiden beri ıslak mamayla besliyorum, bayağı bir toparladı kendini, artık miyavlamıyor ve yavaş yavaş da ısınmaya başladı bana. yemek götürmeye gittiğimde ufak ufak yanıma geliyor, bacağıma sürtünüyor vs.
şimdi asıl meseleye geliyorum. kedi, apartmanın önünde, sote bir yerde duruyor. ikea kutusundan ufak bir yuva yaptım ona, orada takılıyor ama yuvadan hiç çıkmıyor, sadece önüne yemek götürdüğümde çekine çekine kafasını yuvadan çıkartıp yanıma geliyor, onun dışında hep yuvada. bir de çok korkak, bir hışırtı duyunca hemen kaçıyor. devamlı evde olma şansım yok, sabah 9'da evden çıkıyorum, akşam gelmem 7-8'i buluyor. bu arada kedinin beslenmesi lazım, yuvadan çıkıp biraz oynaması lazım.
sokak kedilerini sahiplenen bir dernek vs var mı bildiğiniz? ücretli de olabilir, veririm parasını, diğer kedilerle sosyalleşir. böyle gariban, tek başına durmasına içim el vermiyor. sabah evden çıkarken hemen yanıma geliyor, kediyi öyle ortada bıraktığım için pişmanlık duyuyorum.


ps: kediyi eve almak teklifim, üst makamdan veto yedi. bu yüzden evde besleme imkanım yok.