Ekşi Duyuru

Selamlar millet. birazcık uzun bir yazı olacak, başlangıçtan uyarayım ama tavsiyelerinize gerçekten ihtiyacım var. Türkiye’de önde gelen üniversitelerin birinde endüstri mühendisliği okuyorum. Burası bir vakıf üniversitesi ve ben de tam burslu okumaktayım. Bir yıl hazırlıktan sonra bu yıl birinci sınıfı bitiriyorum. Şu ana kadar her şey yolunda gibi görünebilir ama benim büyük bir sıkıntım var, kendime dert de arıyor olabilirim emin değilim ama birinci sınıfı bitirmiş ve üç senesi kalmış biri olarak şu anki yapımdan ve durumumdan memnun değilim.

Bu yılı 3.15 gibi bi gpa ile bitiriyorum. Daha iyisi olabilirdi, ama çalışmak istemedim. Aslında huzursuzluğumun baş mimarı bu durum. Şöyle ki, öss’den çıktıktan sonraki yaz ve bir yıllık hazırlık dönemi boyunca gerçekten muhteşem bir iş çıkarmışçasına rahattım. Böyle bir okulda böyle güzel imkanlarla okumak ulaşılması zor bir işmiş de ben buna ulaşmışım, uzun süre bunun keyfini sürebilirmişim gibi hissediyordum. Geçen şu iki yıl boyunca kendi dikkatimi de çeker biçimde tek yaptığım, durumumu geçmişle kıyaslayarak ne kadar iyi bir durumda olduğumu görüp sevinmekti. Bir Anadolu şehrinde, saçma sapan bir fen lisesinden mezun olup buraya geldim ve ortamdaki, çevremdeki ve değer yargılarımdaki bu değişimi, özellikle de pozitif değişimi görmek benim mutlu olmama yetiyordu. Dolayısıyla kendimi hiç bulunduğum durumdan daha ileri götürmekle boğuşmadım. Şartlardan dolayı yavaş da olsa mentalitemde, değer yargılarımda bazı değişimler oluyordu ve ben yine kendimi geçmişle kıyaslayarak bunlarla mutlu oluyordum. Hazırlık yılı zaten lagalugayla geçti derken bu yıl bölüme başladım. Hazırlıktan gelen rahatlık yüzünden ilk dönem istediğim 3.5 üstü ortalamayı yapamadım, bunda en büyük etken fen dersleri olan fizik ve calculus’tü. Buna sebep olan şeyin pratik zekamda bir gerileme olduğuna inanmaya başladım ve kendimi fazlasıyla huzursuz hissettim. Çünkü kişisel olarak pratik zekamın ve dili kullanma becerimin ortalamanın bayağı üstünde olduğuna inanıyordum, hem sayısal hem de sözel yatkınlıklarımla çok başarılıydım, müzik ve grafik olmak üzere birçok yan alanla başarılı şekilde ilgileniyordum. Ardından bu gerilemenin sözel, müziksel ya da görsel anlamda değil de sadece sayısal anlamda olduğunun farkına vardım.

Böyle böyle derken ikinci dönem de bitiyor şimdi. Calculus notum yine ilk dönem olduğu gibi b ve c arasında bir şeyler gelecek. Halen biraz önce bahsettiğim şekilde düşünüyorum, pratik zekamın gerilemiş olmasından, kapasitemi verimli kullanamamaktan çok korkuyorum. Çevremdeki insanların bazıları (kesinlikle hepsi değil) bu konularda benden çok daha iyi olmaya başlamışlar gibi geliyor. Bu noktada başlangıçta anlattığım kısma dönüyorum: kendimi ileri taşıma çalışmalarına girmek için çok geç kalmış hissediyorum. Vaktimin çoğunu boşa harcıyor, beni birkaç adım daha öne taşıyacak, bizim bölümün deyimiyle ‘value added’ aktivitelerden çok yoksun yaşıyorum.

Sizce bu endişelerimde haklı mıyım, yoksa yersiz bir şekilde kendime dert mi arıyorum?

Tavsiyelerinizi özenle okuyacağım, çok teşekkürler şimdiden.