Ekşi Duyuru

gayet benim danışmanlık yapan hocalarım var bok gibi para kazanıyorlar.

ben de bu danışmanlık olayını anlamıyorum, hocalara kim ne danışıyor_?

bir fabrikada yapılacak üretim için hocalara çok şey danışabilirsin.

peki sosyal bilimler?

valla işletme ve iktisatçılar özellikle finans ve muhasebeciler iyi kazanıyor. ayrıca devlet de danışmanlık isteyebilir özellikle kamu ve uluslardan. ayrıca bir sürü hoca biliyorum üst kurulların eğitimlerine giren. önemli olan kendini geliştirmek ve çevre edinebilmek. yoksa anca makale yazarsın.

onlara da danışılıyor kardeşim. mesela benim administration in public context vesaire gibi kamu yönetimi derslerinee giren hocam eski ulaştırma bakanlığı bürokratı. bu konularda uzmanlık çok değerli oluyor.

bir akademik olarak şöyle diyeyim sana:
geçenlerde bir arkadaşım en dandik kafalıların akademikler olduğunu söylemişti de inanmamıştım. yaşadıklarımdan sonra görüyorum ki, o kadar boş adam akademik olmuş ki, aklın şaşar. hiçbir iş yapmayan yayına el sürmeyen araştırmayan sadece ders anlatmayaı tez danışmanlığı almayı marifet sayan tonlarca model var. şirketlerden danışmanlık alanlar veya kamu örgütlerinden nispeten daha şanslı. ha teknik konularda örn. petrol, enerji gibi mühendislik alanları, çok iyi olan hocalar da mevcut. ama sosyal bilimler ölü bu ülkede. dişe tırnağa dokunur çok kısıtlı insan var. bölümlerde insanlar birbiri ile uğraşmaktan başka bir iş yapmıyor. bir de hastayım şu kapıya öğrenci görüşme saatleri diye ikaz asanl tiplere. emminiski sen zaten orda öğrenci için varsın. hayır 2547 de apaçık bu konuda. hala yok danışma saati. saati de danışmayı da....

çalışma şartları daha iyi daha rahat daha özgür oluyosun çalışma ortamında, özel sektörün aksine.

lisans derecenizi aldıktan sonra genelde fark edersiniz ki, dereceniz çok geniş bir alanı kapsıyor. sevdiğiniz ve sevmediğiniz alt alanları var. sevdiğiniz alt alanda iş bulmak zor olabiliyor. iş buldunuz diyelim, alt alanların da alt alanları çıkıyor sonra, yine ilgilenmek istemediğiniz bir konuda çalışmak zorunda kalabiliyorsunuz.

akademisyen olursanız, alanınız hakkınızda ilginizi ne çekiyorsa onunla ilgili olarak çalışabilirsiniz. istediğiniz alanda kendinizi geliştirebilirsiniz. ve de yukarıda söylenen gibi "orada öğrenci için varsın" diye bir şey yok. orada araştırma için varsınız, önceliğiniz araştırmadır. yeri geldiğinde ders verme yükümlülüğünüz bile olmayabilir.

bunun dışında, klasik-devlet-üniversitesi-akademisyeni olmak yerine proaktif bir şekilde işinizi yaparsanız, konferanslara katılırsanız bir sürü ülke gezip görebilirsiniz, oraya/oradaki ulaşım/konaklama masraflarınız karşılanır.

diğer cevaplarda dendiği gibi, genelde birçok şekilde danışmanlık yapabilirsiniz. doktoranızın sonunda, doktora tezinizin anlattıklarını dünyada en iyi bilen insan olursunuz. o konu ile ilgilenen birileri çıktığında size muhtaçtır. fırsatı değerlendirirseniz yeterince para kazanabilirsiniz.

türkiye'de kalmanıza rağmen, yurtdışı kaynaklı para kazanma şansınız da var. eğer alanınızla ilgili öğretim materyaline ihtiyaç varsa (kitap gibi) uzman olduğunuz konu hakkında lisans seviyesinde kitap yazıp dünyanın parasını da kazanabilirsiniz. dünyada ihtiyaç duyulan alanlarda yetkin kitaplar milyonlar satabiliyor -- ama her akademisyen de kitap yazmıyor tabii ki, uygun bir alanınız/piyasada boşluk varsa tabii.

ve de patentler. sonuçta araştırma yapıyorsunuz, ve de insanların işine yarayacak herhangi bir sonuç aldığınızda patentleyerek hayal edemeyeceğiniz kadar para kazanabilirsiniz. bunu yapma şansınız endüstride çok küçük.

calisma saatleri guzel, kilik kiyafet kurallari kati degil, yurtdisina kolay cikma imkani, toplanti, seminer vesilesiyle bol bol gezmek. birkac akademisyene sormustum, bu yazdiklarim hepsinin verdigi ortak cevaplardi.

çoluğa çocuğa bir şeyler öğretme aşkı, ilim bilim sevdası dışında maddi durumu aileden gelenler/kalanlar sayesinde iyiyse bir insanın, o kişi firmalarda uğraşmak yerine bunu tercih edebilir. zaten doktorayı bitirip kadroya geçebilirse kişi, iyi kötü düzeliyor alınan para da..

ya da başka meslek yapamayacak kadar sosyal ilişkilerinin kötü olması.. ben firmada yapamam, kapatırım kendimi laba, okurum makalelerimi işime bakarım diyenleri de tanıdım. işin komiği asıl bu işi yaparken sosyal olmak lazım ya neyse..