[]
konuşacak konu kalmaması
En yakın kankamla neredeyse konuşacak hiçbirşey kalmadı.Bir kahve içmeye gittiğimizde aynı kahveyi konuşmaktan 3 saat elimizde tuttuğumuzu bilirim.Ne bileyim bi sessizleştik, monotonlaştık.Öyle çok da buluşmayız.Severim de keratayı.Eskiden cak cak çeneler çalıp deli deli gülerdik.
Sanırım yargılayacağımı bildiği için yakın bir arkadaşı hakkında konuşmayı kesti. Ayrıca duyması imkansız ama hissetmesi muhtemel kalbimin derinliklerinde bir sırrım var anlayıp emin olursa konuşmayı kesebilir.
Ya da onun mu bir sıkıntısı var acep ? Zilyon kez de sordum.
Ne bileyim romalılar mesela sizin de cankuşlarınızla başınıza böyle bir olay geldi mi ? nasıl aştınız ?
Sanırım yargılayacağımı bildiği için yakın bir arkadaşı hakkında konuşmayı kesti. Ayrıca duyması imkansız ama hissetmesi muhtemel kalbimin derinliklerinde bir sırrım var anlayıp emin olursa konuşmayı kesebilir.
Ya da onun mu bir sıkıntısı var acep ? Zilyon kez de sordum.
Ne bileyim romalılar mesela sizin de cankuşlarınızla başınıza böyle bir olay geldi mi ? nasıl aştınız ?
Ailesine veya onun baska arkadaslarina da sorabilirsin..Belki bir sirri var ve soylerse seni uzebilecegini dusunuyordur.. Ya da dolayli yoldan anlattirmaya calisabilirsin ama kolay degil.. Peki cevap olarak ne veriyor, sonucta en iyi arkadasin, soylemese bile anlaman lazim belki:)
- ermanen (20.09.08 05:19:51)
Tarafların cinsiyetleri bu tip bir durumda önem kazanıyor.
Ben erkeğim mesela, lise yıllarında yine erkek olan bir arkadaşım (hatta dostum) vardı. Onunla her gün buluşup sohbet eder, dertleşirdik filan. Bir süre sonra, özellikle stresli olduğumuz bir dönemin arifesinde, artık konuşamamaya, öyle buluşup takılmaya, sigara içip, mal mal oturmaya başladık. Görev gibi yani. Ama birbirimizin yüzüne bakınca karşı tarafın diyeceği şeyi derhal anlayabilir hale gelmiştik, o derece.
Sonra o arkadaş beni satışa getirdi ahah...
Her neyse, cinsiyet gerçekten mühim bu hususta.
Ben erkeğim mesela, lise yıllarında yine erkek olan bir arkadaşım (hatta dostum) vardı. Onunla her gün buluşup sohbet eder, dertleşirdik filan. Bir süre sonra, özellikle stresli olduğumuz bir dönemin arifesinde, artık konuşamamaya, öyle buluşup takılmaya, sigara içip, mal mal oturmaya başladık. Görev gibi yani. Ama birbirimizin yüzüne bakınca karşı tarafın diyeceği şeyi derhal anlayabilir hale gelmiştik, o derece.
Sonra o arkadaş beni satışa getirdi ahah...
Her neyse, cinsiyet gerçekten mühim bu hususta.
- actionary (20.09.08 09:03:21)
"Ayrıca duyması imkansız ama hissetmesi muhtemel kalbimin derinliklerinde bir sırrım var anlayıp emin olursa konuşmayı kesebilir."
Bu kankana karşı duygudun duygusal bir his mi?
Bu kankana karşı duygudun duygusal bir his mi?
- ataturkiye (20.09.08 10:30:17)
En yakın arkadaşımla böyle bir dönem geçirmiştik. Lisede çok yakındık, ama üniversitede yollarımız ayrılınca kendi işimze bakar olduk. Başka arkadaşlarımız oldu, zamanımız kısıtlıydı, pek görüşemiyorduk, bazen bir iki ayı bile buluyordu görüşmediğimiz. Görüştüğümüz zaman da birbirimize anlatacak çok az şey buluyorduk, çünkü her konu bir diğerini ilgilendirmeyecek, canını sıkacak gibi geliyordu. Bazen saçmalıyorduk konuşamamaktan. Ben kıskanmamaya çalışıyordum diğer arkadaşlarını (kızız biz bu arada), sanırım o da kıskanmamak için çaba sarfediyordu...
Sonra üniversite bitti. Üniversitedeki onca arkadaştan da geriye bir iki değerli kişi kaldı. iş hayatı başladı, onda da arkadaş bulmak pek mümkün olmadı olmayacak da; bir anda o yeniden en yakın dostum oldu. O yüzden de daha sık görmeye başladım onu, ihmal etmemeye çalıştım. Eh, daha çok zaman geçirince, daha çok konuşacak şey oluyor, çünkü birbirinin hayatına dahil oluyorsun, olan bitenden haberin oluyor, hastalığını sağlığını biliyorsun, sevgililerini, arkadaşlarını biliyorsun, sıkıntılarına tanık oluyor, paylaşıyorsun. kısaca dostluk ediyorsun işte.
eğer birbirinizin hayatına dahil olamıyorsunuz, her defasında yolda karşılaşan askerlik arkadaşları gibi olursunuz. hele de birbirinize açmadığınız, açılmadığınız konular varsa aranızda, o dostluk, dostluk olmaktan çıkar, desperate housewives modeli dostluk olur.
birbirinize değer veriyorsanız, daha fazla zaman ayırmalı, dostluğunuz için emek sarfetmeli ve kesinlikle açık ve dürüst davranmalısınız. başka kurtarma yolu yok. bu yüzden biten arkadaşlıklarımın hikayeleri şu anlattığımdan çok daha uzun sürer.
Sonra üniversite bitti. Üniversitedeki onca arkadaştan da geriye bir iki değerli kişi kaldı. iş hayatı başladı, onda da arkadaş bulmak pek mümkün olmadı olmayacak da; bir anda o yeniden en yakın dostum oldu. O yüzden de daha sık görmeye başladım onu, ihmal etmemeye çalıştım. Eh, daha çok zaman geçirince, daha çok konuşacak şey oluyor, çünkü birbirinin hayatına dahil oluyorsun, olan bitenden haberin oluyor, hastalığını sağlığını biliyorsun, sevgililerini, arkadaşlarını biliyorsun, sıkıntılarına tanık oluyor, paylaşıyorsun. kısaca dostluk ediyorsun işte.
eğer birbirinizin hayatına dahil olamıyorsunuz, her defasında yolda karşılaşan askerlik arkadaşları gibi olursunuz. hele de birbirinize açmadığınız, açılmadığınız konular varsa aranızda, o dostluk, dostluk olmaktan çıkar, desperate housewives modeli dostluk olur.
birbirinize değer veriyorsanız, daha fazla zaman ayırmalı, dostluğunuz için emek sarfetmeli ve kesinlikle açık ve dürüst davranmalısınız. başka kurtarma yolu yok. bu yüzden biten arkadaşlıklarımın hikayeleri şu anlattığımdan çok daha uzun sürer.
- ashh (20.09.08 11:21:40)
baş başa buluşmayın bir süre sonra geçer. başka insanları filan araya koyduğunuzda konuşacak mevzu da çıkar otomatikman. sürekli sürekli aynı insanla baş başa bir yere kadar görüşülür zaten. insanın içi kurur yahu.
- mortifera (20.09.08 11:54:03)
alın ikişer bira, sonra dökülürsünüz birbirinize.
- sql (20.09.08 14:20:00)
çok klişe ama, ilişkinize ara verin :) yani bi hafta görüşmezseniz mutlaka yeni konu çıkar konuşulacak.
- kanuniye (20.09.08 15:35:16)
@ermanen yok bişi dio
@actionary ikimiz de kızız,zamanında beni de çok satışa getirdi
@ataturkiye hayır
Sanırım Istanbul'da günübirlik eğleneceğimiz zımbırtılar bulsam iyi olacak sergiymiş, toplantıymış sizce nasıl ?
@actionary ikimiz de kızız,zamanında beni de çok satışa getirdi
@ataturkiye hayır
Sanırım Istanbul'da günübirlik eğleneceğimiz zımbırtılar bulsam iyi olacak sergiymiş, toplantıymış sizce nasıl ?
- chaud (20.09.08 16:18:12)
sizinki gibi bir sırrı varsa ağzından kaçırmamak için konuşmuyor olabilir. sizin için de geçerli.
- theunforguven (20.09.08 16:46:53)
çok benzer hali benim de başıma geldi. en yakın arkadaşım/komşum/yol ve okul arkadaşımla bi süre sonra konuşacak bi şey bulamamaya başladık, zamanla bu durum ikimizi de gerdi ve karşılıklı bi asabiyet dönemi geçirdik. ha sonra zaman girdi araya, biz de düzeldik.
kendinizi konuşmak zorunda hissetmeyin, gidin iki tavla atın, sinemaya gidin, bi aktivite yapın, cafenin birine oturup dergi karıştırın ama 'ee kim konuşacak şimdi, sıkılıyo mu ki?' diye düşünmeyin, gerimeyin. birlikte keyifle, sessizce oturmayı sevin.
bi süre sonra bu durum çok hoşunuza gidecek, gerilimi de atınca oha asıl buymuş arkadaşlık bile diyebileceksiniz :)
zaten bu sıkıntılar geçince tekrar deliler gibi çene çalmaya, bazen de keyifle sessiz sessiz oturmaya başlarsınız. kolay gelsin :)
kendinizi konuşmak zorunda hissetmeyin, gidin iki tavla atın, sinemaya gidin, bi aktivite yapın, cafenin birine oturup dergi karıştırın ama 'ee kim konuşacak şimdi, sıkılıyo mu ki?' diye düşünmeyin, gerimeyin. birlikte keyifle, sessizce oturmayı sevin.
bi süre sonra bu durum çok hoşunuza gidecek, gerilimi de atınca oha asıl buymuş arkadaşlık bile diyebileceksiniz :)
zaten bu sıkıntılar geçince tekrar deliler gibi çene çalmaya, bazen de keyifle sessiz sessiz oturmaya başlarsınız. kolay gelsin :)
- denizin kulleri (21.09.08 03:30:02)
1