[]
kişisel gelişim de nereye kadar?
ebeveynlerimiz sağ olsun kişisel gelişim de kişisel gelişim diye doğduğum günden beri gitmediğim kurs, yapmadığım sosyal aktivite kalmadı.
daha önce yazmıştım ama şöyle ki;
yaş 24, boy kısa, saçlar dökülmeye başladı, cinsiyet erkek.
6 yıl üniversiteye gittim (Sosyoloji) bitiremedim ama bu süre içerisinde yapmak istediğim birçok şeyi yaptım. Şöyle ki, İletişim Yayınları'nda 5 yıl boyunca çalıştım, Orhan Pamuk'un web sitesini tasarladım, bir sürü yazarla tanıştım, 1 kısa film 2 belgesel çektim (1'i kültür bakanlığı destekli) falan filan. Sonunda da İstanbul'dan sıkılıp (okulu bitirememem de bir etken elbette) her şeyi bırakıp Fransa'ya Avrupa Birliği gönüllüsü olarak geldim. 10 aydır buradayım, fransızca öğreniyorum, bir AB kültür merkezinde görsel direktörlük yapıyorum.
Yanlış anlaşılmaması için, üniversiteye başladığım zamandan beri kendi paramı kendim kazanırım, zaten yayınevinde çalışmaya başlamam da bu sebepleydi, şimdi de gönüllü olarak geldiğim proje bütün masraflarımı karşılıyor artı bir miktar da para veriyor. Arada eski çalıştığım yerlere de freelance işler yapıp gezecek/görecek paramı iyi kötü çıkarıyorum. Baba parası yiyen bir tip olmadım yani hiç bir zaman.
Şimdi böyle anlatınca her şey güzelmiş gibi görünüyor ancak, askerlik vs meseleleri kapıya dayanmış durumda, sürekli bir şeyleri başarmaya / yetiştirmeye çalışmaktan da sıkıldım sanırım. Bazen hakikaten günlerce pes oynayan insanlara özeniyorum gerçi onu da yapamam biliyorum, üniversitede bile kantinde sürekli batak oynayan insanları terslemekle geçti ömrüm.
uzun lafın kısası, bütün ömrüm böyle mi geçecek yahu benim? Koştur koştur nereye kadar?
daha önce yazmıştım ama şöyle ki;
yaş 24, boy kısa, saçlar dökülmeye başladı, cinsiyet erkek.
6 yıl üniversiteye gittim (Sosyoloji) bitiremedim ama bu süre içerisinde yapmak istediğim birçok şeyi yaptım. Şöyle ki, İletişim Yayınları'nda 5 yıl boyunca çalıştım, Orhan Pamuk'un web sitesini tasarladım, bir sürü yazarla tanıştım, 1 kısa film 2 belgesel çektim (1'i kültür bakanlığı destekli) falan filan. Sonunda da İstanbul'dan sıkılıp (okulu bitirememem de bir etken elbette) her şeyi bırakıp Fransa'ya Avrupa Birliği gönüllüsü olarak geldim. 10 aydır buradayım, fransızca öğreniyorum, bir AB kültür merkezinde görsel direktörlük yapıyorum.
Yanlış anlaşılmaması için, üniversiteye başladığım zamandan beri kendi paramı kendim kazanırım, zaten yayınevinde çalışmaya başlamam da bu sebepleydi, şimdi de gönüllü olarak geldiğim proje bütün masraflarımı karşılıyor artı bir miktar da para veriyor. Arada eski çalıştığım yerlere de freelance işler yapıp gezecek/görecek paramı iyi kötü çıkarıyorum. Baba parası yiyen bir tip olmadım yani hiç bir zaman.
Şimdi böyle anlatınca her şey güzelmiş gibi görünüyor ancak, askerlik vs meseleleri kapıya dayanmış durumda, sürekli bir şeyleri başarmaya / yetiştirmeye çalışmaktan da sıkıldım sanırım. Bazen hakikaten günlerce pes oynayan insanlara özeniyorum gerçi onu da yapamam biliyorum, üniversitede bile kantinde sürekli batak oynayan insanları terslemekle geçti ömrüm.
uzun lafın kısası, bütün ömrüm böyle mi geçecek yahu benim? Koştur koştur nereye kadar?
biraz frene basın.
herşeyi aynı anda yapmaya çalışmayın.
geçmişe dönüp, başaramadığınız, yarım bıraktığınız şeyler için kendinizi affedin ve öncelik sıralaması yapın.
herşeyi aynı anda yapmaya çalışmayın.
geçmişe dönüp, başaramadığınız, yarım bıraktığınız şeyler için kendinizi affedin ve öncelik sıralaması yapın.
- mahnita
(22.03.12 15:19:39)
iyiymiş de, üniversiteyi bitireymişsin de askerliği kısa dönem yapaymışsın.
yoksa kendini gerçekleştirmek yolunda gayet hoş adımlar atmışsın. bir araştırma şirketinde sabah 8 akşam 6 çalışsaydın daha mı iyiydi?
bundan da hiç şikayetçi olduğunu sanmıyorum aslında, istemiyorsan koşturma geri dön askerliğini yap, burada bir yerlerde işe başla o daha mı iyi?
Sen böylesin demek ki, içine yerleşmiş bir şey bu değiştirebileceğini sanmıyorum.
yoksa kendini gerçekleştirmek yolunda gayet hoş adımlar atmışsın. bir araştırma şirketinde sabah 8 akşam 6 çalışsaydın daha mı iyiydi?
bundan da hiç şikayetçi olduğunu sanmıyorum aslında, istemiyorsan koşturma geri dön askerliğini yap, burada bir yerlerde işe başla o daha mı iyi?
Sen böylesin demek ki, içine yerleşmiş bir şey bu değiştirebileceğini sanmıyorum.
- sanal hayvan
(22.03.12 15:21:20)
once hedefler belirleyin mesela ilk hedefiniz okulu bitirmek olsun
- monkey (22.03.12 15:21:58)
askere git. belki sadece askere gitmen kafandaki soruları çözebilir. zira koşma potansiyelini umarım 60 yaşına da gelsen kaybetmezsin.
eh, sıkıldıysan da askere git. kafanı duvara toslamanın zorunlu hali. yap bunu.
eh, sıkıldıysan da askere git. kafanı duvara toslamanın zorunlu hali. yap bunu.
- fenerliyim ama feneri delgado (22.03.12 15:24:04)
dostum senin söylediğin o aileden para almadan yaşıyorum konsepti 18-22 arası geçerli. yaşın olmuş 24, lise mezunusun ve gönüllü bir projeden çalışıyorsun. senin günü kurtarmaya değil geleceğini kurmaya başlayacağın bir sisteme ihtiyacın var.
öncelikle üniversiteyi bir şekilde bitir. şimidiki tecrübelerin üniversiteyi bitirdiğin zaman epey işine yarar. kendine bir gelecek çiz. benim elimde şunlar şunlar var, ve ben şunları yapabileceğimi düşünüyorum/inanıyorum de ve yola koyul.
öncelikle üniversiteyi bir şekilde bitir. şimidiki tecrübelerin üniversiteyi bitirdiğin zaman epey işine yarar. kendine bir gelecek çiz. benim elimde şunlar şunlar var, ve ben şunları yapabileceğimi düşünüyorum/inanıyorum de ve yola koyul.
- bilan (22.03.12 15:26:39)
:)) az cok benim durumum da bu ve yas 27.. tek fark bende saclar duruyo spor ve sagliga da onem veriyorum biraz da genetik yasimi duruma gore ben ayarliyorum 22 de oluyor 27 de..
biraz da ben ekliyeyim kisisel gelisim yaptikca daha unique ( tam turkce karsiligi olmadigindan boyle yaziyorum) bi kisilik olusturuyorsun ve biraz da yalnizlasiyorsun aslinda..
soruna cevap vereyim.. buyuk ihtimal 30a dogru 8-5 calisip aksamlari popcorn esliginde film izleyeceksin :) ben simdilik memnunum ama ilerde popcorn kutusunu koyacak kadar ufak bi gobegim ve omzumdan inmeyen bi oglum olsun istiyorum :)
biraz da ben ekliyeyim kisisel gelisim yaptikca daha unique ( tam turkce karsiligi olmadigindan boyle yaziyorum) bi kisilik olusturuyorsun ve biraz da yalnizlasiyorsun aslinda..
soruna cevap vereyim.. buyuk ihtimal 30a dogru 8-5 calisip aksamlari popcorn esliginde film izleyeceksin :) ben simdilik memnunum ama ilerde popcorn kutusunu koyacak kadar ufak bi gobegim ve omzumdan inmeyen bi oglum olsun istiyorum :)
- mustancu (22.03.12 15:36:02)
ne yap ne et o üniversiteyi bitir.
insanlar önyargılıdırlar, kimse sana "başladığı işi bitiremeyen insan" diye kulp takmasın.
insanlar önyargılıdırlar, kimse sana "başladığı işi bitiremeyen insan" diye kulp takmasın.
- schwarzfahrer (22.03.12 15:38:27)
her şeye odaklanma bir şeye odaklan ama her şeyi yap ;)
- ggm (22.03.12 15:41:18)
@ sanal hayvan şikayet etmek değil de, sonrasında ne olacak artık telaşı başladı sanırım. Askerlik zor mesele benim için, kaldırabilir miyim bilmiyorum.
@bilan haklısın, işte tam sorun da burada başlıyor, geleceği kurmak/kurtarmak için neler yapmalıyım, bugüne kadar yaşadıklarımdan mutluyum elbette, hem aileme yük olmamış olmaktan hem de istediklerimi gerçekleştirmiş olmaktan ama bundan sonrası için insanların da beklentileri değişiyor artık bana dair.
@mustancı unique in türkçesi biricik. bence çok güzel bir kelime. herkesin hayatı "biricik" mesela, tavsiye ederim. Arada ben de diyorum kendi kendime çoluk çocuğa karışsam, bir kasabaya yerleşsem falan, ama sonuçta hepimizin hayalleri değil mi bunlar, henüz kimseyi görmedim (17-20 yaş grubu dışında) ben istanbul'da yaşamak istiyorum, her gece taksime çıkacağım falan diyen...
ve genel cevap olarak; sanırım dönüp o üniversiteyi bitireceğim öncelikle :) aklın yolu bir ne de olsa.
@bilan haklısın, işte tam sorun da burada başlıyor, geleceği kurmak/kurtarmak için neler yapmalıyım, bugüne kadar yaşadıklarımdan mutluyum elbette, hem aileme yük olmamış olmaktan hem de istediklerimi gerçekleştirmiş olmaktan ama bundan sonrası için insanların da beklentileri değişiyor artık bana dair.
@mustancı unique in türkçesi biricik. bence çok güzel bir kelime. herkesin hayatı "biricik" mesela, tavsiye ederim. Arada ben de diyorum kendi kendime çoluk çocuğa karışsam, bir kasabaya yerleşsem falan, ama sonuçta hepimizin hayalleri değil mi bunlar, henüz kimseyi görmedim (17-20 yaş grubu dışında) ben istanbul'da yaşamak istiyorum, her gece taksime çıkacağım falan diyen...
ve genel cevap olarak; sanırım dönüp o üniversiteyi bitireceğim öncelikle :) aklın yolu bir ne de olsa.
- gereksiz insan (22.03.12 16:09:26)
okulunuzu bitirin ve askere gitmeyin. ömrünüz batak oynayanları terslemekle geçtiyse askerde hayatınızın şokunu yaşarsınız büyük ihtimalle. yerinizde olsam okuldan sonra fransa'ya dönüp orada hayatımı kurardım. bu sırada zamanla her şey düzene girer siz de bir soluk alırsınız.
- anonim yazar (22.03.12 16:28:13)
bence de üniversiteyi bitir türkiye'ye döneceksen askerlik peşini bırakmaz ve üniversite mezunu olmazsan uzun dönem itin kopuğun arasında o askerlik bitmez.
- aceblack (22.03.12 17:06:29)
dostum selam. bak bende boktan durumdayım soyle ozetleyım. cok tembeldım lısede.2004de mezun oldum 3 kere sınava gırdım oyle tembeldım kı barajı gecemıyordum fln. aılem kafamı sıktı 4 yıllık olsun bır daha dene dıye. amk 3 yılım oyle gıttı yıl oldu 2006 konyaya gıttım sık gıbı 2 yıllık bır bolume. kı cok fırlamayım gozum dsarda gezıp tozmak ıstıyorum. 4 ay zor dayandım konyaya bıraktım okulu. sonra puanım dusuyor dıye 1 adha gırdım 1 yılda oyle bosa gıttı. sonra 2008de atılıma gıttım. ordada 1 yıl okudum sonra burslu 2 yıllık gelınce orayıda bıraktım. hıc memnun olamadım nıyeyse. nese yzde 100 burslu bıtrdım 2 yıllıgı. dedım yasım 24 oldu daha sıksen kaldıramam aöf yazıcam. aılem tuttrud etrafımdakıler aofu sıkleyen yok ıssız kalırsın gec adam gıbı bır yer bıtır 4 yıllıgı. dgsye gırdım fazladan ıntıbak 1 yıl gırdı yasım 27 olacak mezun oldugumda. pskljım boka sarmıs. 2 3 stajım war dılımde sper degıl we yurtdısında bır tecrubem yok. sınıfta 92lıler wr 5 yas kucukler sen hesap et artık. ama sana sunu soyleyım cok uzattım. o unı dıploması olmadan bır bok olmuyor ıstedıgın kadar gelıstır kendını bır bok olmuyor mıllet etıketıne bakıyor nereyı bıtırdın surayı. hımm tamam gel dıyorlar. o yuzden unıyı bıtır. hıı torpılın wrdır ocok saglam yerden hayatını kurtarır orasını bılemem. ama enınde sonunda gırısım yapmıcaksan sabah 8 aksam 5 calısmaya mahkumsun malesef
- slash01 (22.03.12 17:17:16)
'biraz da ben ekliyeyim kisisel gelisim yaptikca daha unique ( tam turkce karsiligi olmadigindan boyle yaziyorum) bi kisilik olusturuyorsun ve biraz da yalnizlasiyorsun aslinda'
uzun zamandır okuduğum en şahane tespit. hakkaten doğru bu. standarda, ortalamaya 'inmeye' çalış, aksi takdirde çook keyifsiz günler seni bekliyor emin ol. bu ne lan deyip duracak beynin önüne geçemeyeceksin.
ayrıca unique benzersiz demek.
uzun zamandır okuduğum en şahane tespit. hakkaten doğru bu. standarda, ortalamaya 'inmeye' çalış, aksi takdirde çook keyifsiz günler seni bekliyor emin ol. bu ne lan deyip duracak beynin önüne geçemeyeceksin.
ayrıca unique benzersiz demek.
- roket adam (22.03.12 17:39:12)
baba parası yesen ne olur ? yemesen ne olur = bi istatistik kurumumu var öbür tarafa gidence yenilen baba parası = 45.758 tl sizden %20 sevaplarınızı alıyoruz mu diyolar ? paraya tapma. kişisel gelişim para için değildir. asker'e gitte gör kişisel gelişimi.
- fuskiyenin oglu (22.03.12 18:08:37)
@fuskiye baba parası yemiyorum'u başkalarına yük olmuyorum manasında yazmıştım, yani 18 yaşımdan beri bir şekilde çalışıp kendi paramı kendim kazanıyorum, ona göre de hayatımı düzenliyorum. 24 yaşında hayatında bir kere elektrik faturası yatırmamış, ailesi ile yaşayan insanlara göre de bir deneyim farkımın olduğuna inanıyorum açıkçası, o yüzden belirtmiştim.
paraya taptığım yok, aksine mutlu olmak istediğim şeyleri yapmaya çalışıyorum ancak hem ailem hem de çevrem tarafından önerilen/gösterilen yol maalesef paradan geçiyor. fransa'ya gönüllü olarak gelmek istediğimi söylediğimde bir çok insan deli misin mis gibi işin, evin, sevgilin var istanbul'da bitir okulunu askere git gel kur yaşamını işte deyip duruyordu, hepsinden kaçtım geldim buralara...
askere de gidebileceğimi sanmıyorum, muhtelemen okulu bitirip tekrar yurt dışına çıkacağım.
paraya taptığım yok, aksine mutlu olmak istediğim şeyleri yapmaya çalışıyorum ancak hem ailem hem de çevrem tarafından önerilen/gösterilen yol maalesef paradan geçiyor. fransa'ya gönüllü olarak gelmek istediğimi söylediğimde bir çok insan deli misin mis gibi işin, evin, sevgilin var istanbul'da bitir okulunu askere git gel kur yaşamını işte deyip duruyordu, hepsinden kaçtım geldim buralara...
askere de gidebileceğimi sanmıyorum, muhtelemen okulu bitirip tekrar yurt dışına çıkacağım.
- gereksiz insan (22.03.12 18:18:34)
dostum bende canlı muzık yapardım para kazanırdım fln flan. babamdan almazdım ama aılemın evınde kalırdım fln. demek ıstedıgım bu ısler sana gelecek saglayacak mı? yanı unı dıploman olmadan bu ıslerı yaparak para kazanmıssın. bır sırkete ıs ıcın basvurdugunda aa lıse mezunu ama kendını gelıstırmıs faturasını yatırmıs kendısı baba parası yememıs demezler anladın mı? dıplomana bakarlar dırek. bu yastan sonra yemıyor bılıyorum. ama askerlık dıyorsan aöf oku yurtdışında calıs o sırada. okumak bır yandan adamın omrunu yıyor pskljıyı bozuyor yası gecıkenler ıcın tabıkı. ben bunu bılır bunu solerım yasayan bırı olarak.
- slash01 (23.03.12 01:57:55)
1
