[]
Ey online psikologlar
derdimi doğru düzgün anlatır mıyım bilemiyorum. şimdi önce şöyle bir duyurum vardı: www.eksiduyuru.com
neyse işte. uzunca bir süredir ki bu aylar veya 1 yıla tekabül ediyor, geceleri rahat uyuyamıyorum. ki bu yaz ayı sonundan itibaren çok daha kuvvetli bir hale geldi. mesela normalde hafta 1-2 oluyorsa, artık nerdeyse haftanın 4-5 günü rahat uyuyamıyorum. şimdi uyuyamama sebebimi anlatacağım.
başımı yastığa koyuyorum. uyuyorum, uyku ile uyanıklık arasındayım. sonra aklıma sadece 1 saliselik bir düşünce yerleşiyor. ki bu genelde felaket senaryolu bir düşünce oluyor. örneğin; annemin ölecek olması. kedimin ölecek olması. benim yaşlanacak olmam. bir daha asla çocuk olamayacağım ve tüm hayatım boyunca bunun özlemini çekecek olmam vs. gibi şeyler genelde.
genelde birini, bir şeyi kaybetmeye yönelik. gücümü kaybetmem, annemi, kardeşimi kaybetmem. istesem de onları göremeyecek olmam vs gibi şeyler. muhtemelen bu senenin sonunda askere gidicem, askere gittiğimde de asla uyuyamayacağımı düşünmek vs. gibi şeyler.
hani bu hissi burda da tam anlatamam aslında, bir saliselik aklımdan geçiveriyor ve o geçer geçmez gözüm faltaşı gibi açılıyor. en az 30 dakika daha uyku yok bana öyle bir durumda. aklımdan çıkması için tv'yi falan açıyorum vs.
burdan teşhis koymak imkansız elbet, bir günp sikolog veya psikiyatra gider miyim onu da bilmiyorum ama sorayım: acaba önceki duyuruma gelen cevaptaki gibi bir kontrol manyağı mıyım? tüm bu birilerini kaybetme korkum, güçsüz ve yalnız kalma korkum vs bundan mı kaynaklanıyor.
neyse işte. uzunca bir süredir ki bu aylar veya 1 yıla tekabül ediyor, geceleri rahat uyuyamıyorum. ki bu yaz ayı sonundan itibaren çok daha kuvvetli bir hale geldi. mesela normalde hafta 1-2 oluyorsa, artık nerdeyse haftanın 4-5 günü rahat uyuyamıyorum. şimdi uyuyamama sebebimi anlatacağım.
başımı yastığa koyuyorum. uyuyorum, uyku ile uyanıklık arasındayım. sonra aklıma sadece 1 saliselik bir düşünce yerleşiyor. ki bu genelde felaket senaryolu bir düşünce oluyor. örneğin; annemin ölecek olması. kedimin ölecek olması. benim yaşlanacak olmam. bir daha asla çocuk olamayacağım ve tüm hayatım boyunca bunun özlemini çekecek olmam vs. gibi şeyler genelde.
genelde birini, bir şeyi kaybetmeye yönelik. gücümü kaybetmem, annemi, kardeşimi kaybetmem. istesem de onları göremeyecek olmam vs gibi şeyler. muhtemelen bu senenin sonunda askere gidicem, askere gittiğimde de asla uyuyamayacağımı düşünmek vs. gibi şeyler.
hani bu hissi burda da tam anlatamam aslında, bir saliselik aklımdan geçiveriyor ve o geçer geçmez gözüm faltaşı gibi açılıyor. en az 30 dakika daha uyku yok bana öyle bir durumda. aklımdan çıkması için tv'yi falan açıyorum vs.
burdan teşhis koymak imkansız elbet, bir günp sikolog veya psikiyatra gider miyim onu da bilmiyorum ama sorayım: acaba önceki duyuruma gelen cevaptaki gibi bir kontrol manyağı mıyım? tüm bu birilerini kaybetme korkum, güçsüz ve yalnız kalma korkum vs bundan mı kaynaklanıyor.
anladığım kadarıyla kontrol manyaklığı var evet ama mesela bi önceki duyuruda alüminyum plakayı başkasına kestirmen gözümden kaçmadı :)
şaka bi yana profesyonel yardım almak ciddi anlamda işine yarayabilir.. "beni benden iyi mi tanıyacak?!" sorusunun gözünün önüne geldiğini tahmin ediyorum ama sanmıyorum ki bu konuda çözüm bulmak için psikiyatr falan olasın..
şaka bi yana profesyonel yardım almak ciddi anlamda işine yarayabilir.. "beni benden iyi mi tanıyacak?!" sorusunun gözünün önüne geldiğini tahmin ediyorum ama sanmıyorum ki bu konuda çözüm bulmak için psikiyatr falan olasın..
- buzzlightyear
(25.01.12 15:00:14)
önemli bir sorun gb gelmedi bana. orta yaş bunalımı olabilir mi ki acaba diye düşündüm. çnk 30 yaşında özellikle erkeklerin buna benzer bunalımlar yaşadığını duymuştum. ayrıca uykun kaçar veya aklına kötü düşünceler gelirse yataktan çıkıp tv izlemek veya başka işlerle meşgul olmak yerine aklınıza güzel düşünceler getirip yatakta kalmanızı tavsiye ederim.
- ucankedii
(25.01.12 15:36:00)
bence fazla düşünme. kendini rahatlatmaya çalış. sen tam tersini yapıyorsun. (düşün taşın boktur işin) 2 seneye kadar ben de sosyal fobi olduğumu düşünüp, internette vs bütün gün bu konuda araştırma yapıyordum. bi ara iyice manyağa bağlamıştım. evden çıkamaz hale gelmiştim. pazara gidip insanlardan tırstığım eve döndüğüm oldu. okula gitmek istemezdim. sonra başka bir sebepten psikiyatriste yolum düştü (aşırı sinirlilik hali vs.), antidepresan verdi, biraz sakinledim. sonra psikoloğa falan yönlendirdi. neyse bunlar geride kaldı. şu an eskisi kadar değilim. antidepresanı bıraktım. fazla düşünmüyorum bu konuları. seni çok rahatsız ediyorsa pskikiyatriste git. antidepresan hallediyor olayı. her gidene genelde veriyolar zaten. bu arada meğer ben sosyofobik falan değilmişim, bildiğin böyle düşüne düşüne depresyona sokmuşum kendimi, şimdi bi şey kalmadı.
Özet olarak: bence kontrol manyağı değilsin, böyle düşünceler az çok düşünebilen aklı başında insanları illa ki buluyor. ama sanırım sorunları büyütmeyi seven bir yapın var : ) fazla düşünmekten oluyor böyle şeyler. çok rahatsız oluyorsan psikiyatriste git.
Özet olarak: bence kontrol manyağı değilsin, böyle düşünceler az çok düşünebilen aklı başında insanları illa ki buluyor. ama sanırım sorunları büyütmeyi seven bir yapın var : ) fazla düşünmekten oluyor böyle şeyler. çok rahatsız oluyorsan psikiyatriste git.
- lonelily (25.01.12 16:41:13 ~ 16:43:36)
psikolog olmak için şimdiden üniversite sınavlarına çalışmaya başla :)
- neysene (25.01.12 19:49:06)
1
