[]
yuh daha neler
bu duyuruyu başka bir hesap açarak yazasım vardı, zira "kardeş, seninki de dert mi" şeklinde olası yaklaşımlar olabilir.. yani derdimden utanıyorum evet, ama dert etmekten de kendimi alamıyorum.
kitap okumayı, film-tiyatro izlemeyi çok severim ezelden beri, ama zaman zaman bana çok eziyet veriyor bu uğraşılar.. zira kıskanıyorum.. evet, okuduğum kitap çok şahaneyse yazarı, film çok güzelse yönetmeni/oyuncuyu/hatta ve hatta sette çalışan ışıkçıyı kıskanıyorum.
ben niye bunu yapamıyorum diye. evet, özetle aynen böyle. ve günüm zehir oluyor. zevk aldığım bir uğraş bir anda tersine dönüyor..
bazen de izlediğim/okuduğum hikayeler neden gerçek değil ki, ya da ben neden bu "gerçekliğin" içinde değilim ki diye üzülüyorum, benimki de hayat mı be diye düşünerek..
manyak mıyım ben doktor bey?
kitap okumayı, film-tiyatro izlemeyi çok severim ezelden beri, ama zaman zaman bana çok eziyet veriyor bu uğraşılar.. zira kıskanıyorum.. evet, okuduğum kitap çok şahaneyse yazarı, film çok güzelse yönetmeni/oyuncuyu/hatta ve hatta sette çalışan ışıkçıyı kıskanıyorum.
ben niye bunu yapamıyorum diye. evet, özetle aynen böyle. ve günüm zehir oluyor. zevk aldığım bir uğraş bir anda tersine dönüyor..
bazen de izlediğim/okuduğum hikayeler neden gerçek değil ki, ya da ben neden bu "gerçekliğin" içinde değilim ki diye üzülüyorum, benimki de hayat mı be diye düşünerek..
manyak mıyım ben doktor bey?
"ben niye bunu yapamıyorum diye"nin altını çizmem gerekiyormuş sanırım. yani başkalarından kıskanma değil benimkisi, ben neden böyle işler yapamıyorum diye.. ama teşekkürler, bu da değişikmiş mesela =)
- vercingetorix
(01.12.11 00:45:37)
bende de var aynı durum. bu dünyada en hayıflandığım şey belli başlı bi konuda yeteneğim olmamasıdır. ya da keşfedemedim bu yaşıma kadar o daha vahim. geçen tiyatroya gittim mesela, bildiğin oyunculara imrendim böyle oyun sonunda. ilerleyip manyakça bi seviyeye gelmediği sürece normal bence.
- inkey (01.12.11 00:50:58)
ben de her güzel işin bi ucundan tutmak istiyorum ama hayat işte. ya birini(belki birkaçını) seçip onu en iyi yapmaya çalışacaksın ya da boş boş oturacaksın.
önce tüketen konumundan çıkıp üreten konumuna geçmen lazım. senin o filmi izlemek için harcadığın iki saat içerisinde birileri öyle filmler çekmek için uğraşıyor. film izlemek yanlış bir eylem demiyorum ama biz genel olarak ağır tüketici konumundayız. ya da kendi adıma konuşayım, ben öyleyim.
önce tüketen konumundan çıkıp üreten konumuna geçmen lazım. senin o filmi izlemek için harcadığın iki saat içerisinde birileri öyle filmler çekmek için uğraşıyor. film izlemek yanlış bir eylem demiyorum ama biz genel olarak ağır tüketici konumundayız. ya da kendi adıma konuşayım, ben öyleyim.
- cro magnon (01.12.11 00:52:31)
film çekme/kitap yazma işine girişsem, "ya iyi yapamazsam?" düşüncesi de ayrı dert.. mükemmeliyetçi karakterden uzaklaşmak lazım. başla bir yerden, bak bakalım neler olacak, değil mi ama.. oof of =/
- vercingetorix (01.12.11 01:02:23)
cesaretinden ötürü tbr ediyorum. bu durum sadece sende yok, çoğu insanın başındaki bi olay ama öyle herkese söyleyemezler. bazı insanlar olmak istedikleri yerde değildirler, bu nedenle biraz boşluğa düşerler ve bu boşluğu misal izledikleri bir filmdeki bir oyuncuyla doldurmaya çalışırlar. yani kendisini o oyuncunun yerine koyarlar, ama sadece hayal dünyalarında..
- blackmail
(01.12.11 01:12:12)
ben yapamam ki bunları demek yapamamayı kesinleştiriyor zaten. hadi belki film çekemezsin diyelim ama kitabı yazabilirsin, belki sonra filmini de çekerler. :) birileri yaptığına göre olabilen bişi yani, senin ne farkın var o insanlardan?
- kediebesi (01.12.11 01:18:58)
bunu okuyunca vayy be bu manyaklık bana özgü değilmiş dedim. bende de var kardeş aynı takıntı. güzel bir film izleyince yahut bir kitap okuyunca ve ya iyi bir müzik dinleyince neden bende yapamıyorum diye hayıflanıp duruyorum. benim de tadım tuzum kaçıyor. o oyuncuların, yazarların yerinde olmak istiyorum bende. o kitabı ben yazayım o filmin başrolünü ben oynayayım istiyorum. ama işte sadece istemek :/
- tek kisilik ofkeli kalabalik (01.12.11 01:19:18)
kesinlikle manyak değilsin. lise hayatım boyunca en az 10 farklı şey için defalarca sahneye çıktım (oyun, müzikal, konser vs) ve o zamandan beri mutlaka bu işin içinde olmalıyım diye kahroluyorum. konser de olabilir bu, tiyatro da. orda keman çalan ya da solist ben olmak istiyorum, milleti gülüp geçiren oyuncu olmak istiyorum, o şahane makyajı yapan ben olmak istiyorum, ışıkçının yaptığı işe hayran kalıp onu öğrenmek istiyorum...... vs vs vs..s
sahne önü de sahne arkası da beni muhteşem heyecanlandırıyor. tiyatroya gittiğimde oyunu izlerken yanlış yerde olduğumu hissediyorum gözlerim doluyor.
bir yerden başladım ama. en azından sahne arkası hayallerimi ucundan yakaladım, ilk adımı attım. belki asıl istediğim değil ama bu da bir adımdır. (not: bambaşka bir bölümde okuyorum aslında)
kesinlikle, yalnız değilsin :)
sahne önü de sahne arkası da beni muhteşem heyecanlandırıyor. tiyatroya gittiğimde oyunu izlerken yanlış yerde olduğumu hissediyorum gözlerim doluyor.
bir yerden başladım ama. en azından sahne arkası hayallerimi ucundan yakaladım, ilk adımı attım. belki asıl istediğim değil ama bu da bir adımdır. (not: bambaşka bir bölümde okuyorum aslında)
kesinlikle, yalnız değilsin :)
- dasher (01.12.11 02:20:04 ~ 02:22:00)
aydinlanma ya$ami$sin, askere git gecer.
- kreider (01.12.11 09:57:57)
Hayatta izlediği hiçbirşeye ağlayamayan insan (ben);
1) Richard Dawkins'in serileri vardı, 10 yaşındaki çocuklara evrimi açıklıyordu. Kendimi düşündüm, 10 yaşınnda aldığım eğitimi vs. bir de izlediğim orospu çocuklarını.. En ehil kişiden görsel ve birebir uygulamalı şekilde eğitim alıyorlardı.
2) Bir belgesel kanalında olayın üzerinden 35-40 sene geçtikten sonra JFK'nın kardeşi Robert Kennedy Suikast'ını aydınlatmak için kullanılan teknolojik ve psikolojik teknikleri
izleyince Ne kadar kıskandığımı anlatamam. Nasıl bir ülkede nasıl bir eğitim aldığımı düşündükçe kendime acıdıkça acıdım.
Çıkarılacak ders: Yalnız değilsin, seni çok çok iyi anlayan insanlar var.
1) Richard Dawkins'in serileri vardı, 10 yaşındaki çocuklara evrimi açıklıyordu. Kendimi düşündüm, 10 yaşınnda aldığım eğitimi vs. bir de izlediğim orospu çocuklarını.. En ehil kişiden görsel ve birebir uygulamalı şekilde eğitim alıyorlardı.
2) Bir belgesel kanalında olayın üzerinden 35-40 sene geçtikten sonra JFK'nın kardeşi Robert Kennedy Suikast'ını aydınlatmak için kullanılan teknolojik ve psikolojik teknikleri
izleyince Ne kadar kıskandığımı anlatamam. Nasıl bir ülkede nasıl bir eğitim aldığımı düşündükçe kendime acıdıkça acıdım.
Çıkarılacak ders: Yalnız değilsin, seni çok çok iyi anlayan insanlar var.
- jadle (01.12.11 10:46:19)
ben de 15-16 yaşında sultans of the dance'i izlerken ağlamıştım hırsımdan.
- mahnita (01.12.11 12:33:27)
bence sorun çok rekabet ve bilgi, bir sürü zaman vs. gerektiren yüksek hedefleri seçerek zaten daha baştan o an için peşine düşmeniz imkansız şeyleri belirlemeniz. aslında zaten bilinçaltınızda yapmak istemiyorsunuz ki bunları hedefliyorsunuz. üzüntünüz de sahte oluyor. çünkü mesela ha diyince kitap yazmak vs. isteyeceğinize en aşağıdan başlasanız mesela "tüketim yerine üretime geç" diyen arkadaş gibi bir hobi kursuna yazıl yaratıcı yazarlık olur veya seramik olur. önce bir şey üret sonra istersen nasıl vazo yaptım diye kısa bir yazı yaz, o anı kameraya çek. izlerken mutlu olacaksındır. o vazoyu birine hediye edince vs. o yönetmen yıllarca rejide asistan filan sonra oraya geliyor sonuçta... en iyi kitaplardan 7 yılda yazılanı var. küçük düşünün alttan başlayın derim :)
- su nanesi (01.12.11 15:24:51)
1
