Ekşi Duyuru

-Son bir haftadır gazetelere çarşaf çarşaf verilen bir ilan var. Yeni bir alışveriş merkezi açılacakmış Kadıköy’de, adı da “New World Alışveriş Merkezi”. “Artık başka bir yere gitmeye ihtiyacınız kalmayacak” yazmışlar altına da. “Aradığınız her şey burada.” Yasin’e ilanı gösterip, “Bak, aradığımız her şey buradaymış” diyorum. “Oğlum biz daha ne aradığımızı bilmiyoruz ki,” diye cevap veriyor. 27 dakikamız sona erdiğinde, iskele verilmeden vapurdan atlayıp, üniversiteye doğru yürümeye başlıyoruz. -
burada üzerinde durduğun 27 dakikayı biraz doldurabilirsin. yani sadece arkadşına gösterdiğin ilan ve onun yorumu değil de, biraz gözlem ekleyabilirsin. vapurda dikkatini çeken bir yolcu hakkında 1-2 cümle ekleyebilirisin. o 27 dakkalık yolculuk için çok az buldum ayrıntıyı.

bir de genel olarak, ...amfiye giriyoruz, ....arkadaşıma ilanı gösteriyorum, ...şunları bunları diyor, şeklinde şimdiki zaman değil de, gittik, gösterdim, gibi geçmiş zaman kullan bence. bu şekilde beni rahatsız etti nedense.

okudukça eklerim oryumlarımı.

yarısına kadar falan okudum, buraya kadarki yorumlarımı yazayım.

öykünün içine serpilmiş çok fazla dikkat dağıtıcı minik öyküler var. sanki "geçen aklıma bir şey gelmişti onu da yazayım" denip yazılmış gibi; öyküdeki ana konuya hizmet etmiyor, bütünlüğü bozuyor.

eğer tanınmış, okuyucuda kredisi olan bir yazar değilseniz okuyucuyu bağlamak için kısa bir süreniz var. detaylarla, minik hikayelerle başlama lüksünüz yok maalesef. hemen ortaya bir çatışma, bir merak unsuru atmak zorundasınız ki okuyucu okumaya devam etmek istesin.

bağlaç kullanmama gibi bir takıntınız mı var? cümleler telgraf mesajları gibi; gitmek için ayağa kalktım -stop- o sırada birisi geldi -stop- kafamı kaldırıp baktım -stop-... bazen bu tarz bir anlatım etkili olabilir ama sayfalarca böyle kesik kesik kısa cümleler akıcılığı öldürüyor. bunun tam tersi bir paragraflık cümleler de kötü ama. ortasını bulmak lazım.

üşenmedim tamamını okudum. okurken aldığım notları yazıyorum.
- konu içinde konular ve konudan konuya atlayışlar biraz yoruyor. bunun yerine, hikaye içindeki hikayeleri parçalamanızı tavsiye edebilirim. yani esas adamla leylanın ilişkisi aralara serpiştirilen konu olsun ama diğer konular ayrı başlıklar halinde ele alınsın gibi bir tavır denenebilir.
- kısa cümle sorunsalı. kısa kısa cümleler iyi hoş bazen, ama okuyucuyu çok kolay konudan koparabilir. biraz daha cümleleri toplamaya yoğunlaşabilirsiniz.
- ben olaylara bakışınızı beğendim. yani güzel çıkarımlar, önermeler buldum konular içinde. bence onların üzerine daha fazla gidebilirsiniz. intihara meyilli mühendis, eskinin solcu ebeveyinleri vb. gibi. bence kesinlikle çok daha iyisini yapabilirsiniz.
- solcu üniversiteli gençlik konularında ise, benim tavsiyem, biraz daha uzaktan bakan yorumlarla olayı çekici hale getirebilirsiniz. yani marx, lenin espirilerinin size sevimli gelmediğini hissettim ama sizi bu espirilerin de içinde gördüm. yazarın eleştirdiği şeyi sevimli göstermesi beni iter. sevimli/acınası gösterebilirsiniz mesela.
- kesinlikle ve kesinlikle virgül kullanmalısınız. evet virgül var yazıda, ama olması gereken yerlerin çoğunda virgül yok. ben, yazabilmenin ilk kuralının imladan geçtiğine inanıyorum. emin olun daha okunur hale gelecek. paragraf kullanın sonra, bölümleri ayrı gösterin. yani bir kitaba yazıyormuş gibi yazın. yazdıklarınıza önem verin ki, başkaları da önemsesin.
- bazı yerlerde sıkıldığınızı hissettim. yani bu konuyu tekrar açmayalım, hızlı geçelim gibi bir his var. onu yok etmeniz lazım. işte bölümler halinde yazmak bunu yok edebilir diye düşünüyorum.

tekrar okuyacağım. yine yazarım.
kesinlikle daha iyi bir hale dönüştürebileceğinize eminim. çünkü güzel noktalar var. eminim okuyunca siz de onları hissediyorsunuz. onları bulun ve ortaya çıkarın. o zaman alır, yürür hikayeler.
başarılar.