[]
Bundan sonra ne yapmalı?
Ekşi duyurunun güzide yaşam koçları.
info: yaş 24, boy kısa, saçlar dökülmeye başladı, cinsiyet erkek.
6 yıl üniversiteye gittim (Sosyoloji) bitiremedim ama bu süre içerisinde yapmak istediğim birçok şeyi yaptım. Şöyle ki, İletişim Yayınları'nda 5 yıl boyunca çalıştım, Orhan Pamuk'un web sitesini tasarladım, bir sürü yazarla tanıştım, 1 kısa film 2 belgesel çektim (1'i kültür bakanlığı destekli) falan filan. Sonunda da İstanbul'dan sıkılıp (okulu bitirememem de bir etken elbette) her şeyi bırakıp Fransa'ya Avrupa Birliği gönüllüsü olarak geldim. 6 aydır buradayım, fransızca öğreniyorum, bir AB kültür merkezinde görsel direktörlük yapıyorum. 6 ay daha kalacağım garanti.
Yanlış anlaşılmaması için, üniversiteye başladığım zamandan beri kendi paramı kendim kazanırım, zaten yayınevinde çalışmaya başlamam da bu sebepleydi, şimdi de gönüllü olarak geldiğim proje bütün masraflarımı karşılıyor artı bir miktar da para veriyor. Arada eski çalıştığım yerlere de freelance işler yapıp gezecek/görecek paramı iyi kötü çıkarıyorum. Baba parası yiyen bir tip olmadım yani hiç bir zaman.
Şimdi böyle anlatınca her şey güzelmiş gibi görünüyor ancak, okulu bitirmeden buraya geldiğim için lise mezunu statüsündeyim, yamulmuyorsam artık asker kaçağıyım, bir de tabii çevrenin ve ailenin beklentileri var, İstanbul'dayken kendi evim, işim, kız arkadaşım vardı, etrafımdaki bir çok insan okulu bitir - askerlik - evlilik gibi bir yol çiziyordu bana. Tabii ben buraya gelince her şey alt üst oldu, kız arkadaşımla ayrıldık, ailemle doğru dürüst görüşmez oldum vs.
Ailemin kaygısı artık düzenli bir işim, hayatım olması yönünde ama buradaki insanlara bakınca 30'lu yaşlarına kadar gönülülük usulü çalışıp, gezip yaşayabiliyorlar. Açıkçası bu bana daha cazip geliyor, hiç bir zaman iyi bir arabam evim olsun insanı olmadım.
Çok uzattım ama soru şudur ki, ailemin ve çevremin istediği hayatı yaşamam aslında bu kadar kolayken (şu an bile geri dönüp bi iş bulup çalışmaya başlayabilirim) bu şekilde yaşamaya çalışmaktan pişman olur muyum? Maddi olarak bir şeyler biriktirmek, bir temel hazırlamak gibi bir derdim yok ama bir taraftan da 30 yaşından sonra sıfırdan başlamak zorunda kalınca "ne yaptım lan ben" der miyim?
info: yaş 24, boy kısa, saçlar dökülmeye başladı, cinsiyet erkek.
6 yıl üniversiteye gittim (Sosyoloji) bitiremedim ama bu süre içerisinde yapmak istediğim birçok şeyi yaptım. Şöyle ki, İletişim Yayınları'nda 5 yıl boyunca çalıştım, Orhan Pamuk'un web sitesini tasarladım, bir sürü yazarla tanıştım, 1 kısa film 2 belgesel çektim (1'i kültür bakanlığı destekli) falan filan. Sonunda da İstanbul'dan sıkılıp (okulu bitirememem de bir etken elbette) her şeyi bırakıp Fransa'ya Avrupa Birliği gönüllüsü olarak geldim. 6 aydır buradayım, fransızca öğreniyorum, bir AB kültür merkezinde görsel direktörlük yapıyorum. 6 ay daha kalacağım garanti.
Yanlış anlaşılmaması için, üniversiteye başladığım zamandan beri kendi paramı kendim kazanırım, zaten yayınevinde çalışmaya başlamam da bu sebepleydi, şimdi de gönüllü olarak geldiğim proje bütün masraflarımı karşılıyor artı bir miktar da para veriyor. Arada eski çalıştığım yerlere de freelance işler yapıp gezecek/görecek paramı iyi kötü çıkarıyorum. Baba parası yiyen bir tip olmadım yani hiç bir zaman.
Şimdi böyle anlatınca her şey güzelmiş gibi görünüyor ancak, okulu bitirmeden buraya geldiğim için lise mezunu statüsündeyim, yamulmuyorsam artık asker kaçağıyım, bir de tabii çevrenin ve ailenin beklentileri var, İstanbul'dayken kendi evim, işim, kız arkadaşım vardı, etrafımdaki bir çok insan okulu bitir - askerlik - evlilik gibi bir yol çiziyordu bana. Tabii ben buraya gelince her şey alt üst oldu, kız arkadaşımla ayrıldık, ailemle doğru dürüst görüşmez oldum vs.
Ailemin kaygısı artık düzenli bir işim, hayatım olması yönünde ama buradaki insanlara bakınca 30'lu yaşlarına kadar gönülülük usulü çalışıp, gezip yaşayabiliyorlar. Açıkçası bu bana daha cazip geliyor, hiç bir zaman iyi bir arabam evim olsun insanı olmadım.
Çok uzattım ama soru şudur ki, ailemin ve çevremin istediği hayatı yaşamam aslında bu kadar kolayken (şu an bile geri dönüp bi iş bulup çalışmaya başlayabilirim) bu şekilde yaşamaya çalışmaktan pişman olur muyum? Maddi olarak bir şeyler biriktirmek, bir temel hazırlamak gibi bir derdim yok ama bir taraftan da 30 yaşından sonra sıfırdan başlamak zorunda kalınca "ne yaptım lan ben" der miyim?
haddim olmayarak bikaç bişi söylemek istiyorum mevzu üstüne;
etrafımda bildiğim tanıdığım gördüğüm konuştuğum herkes mutsuz.
evliler bekarlar, arabası olanlar olmayanlar,çok para kazananlar kazanmayanlar, sevgilisi olanlar olmayanlar, kadınlar erkekler herkes mutsuz...
kimse halihazırda yaşadığı hayatı beğenmiyor.
pişman olur musun onu bilmem ama keyif alıyorsan devam et arkadaşım.
(şimdi annem olsa "emeklilik primini bari ödeseydi" der.)
etrafımda bildiğim tanıdığım gördüğüm konuştuğum herkes mutsuz.
evliler bekarlar, arabası olanlar olmayanlar,çok para kazananlar kazanmayanlar, sevgilisi olanlar olmayanlar, kadınlar erkekler herkes mutsuz...
kimse halihazırda yaşadığı hayatı beğenmiyor.
pişman olur musun onu bilmem ama keyif alıyorsan devam et arkadaşım.
(şimdi annem olsa "emeklilik primini bari ödeseydi" der.)
- mulkiyeli
(11.11.11 10:47:23)
annem aynı soruyu sordu: "sen şimdi orada gönüllüsün iyi hoş ama sigortan var mı?"
he anne dedim. he var.
he anne dedim. he var.
- gereksiz insan (11.11.11 10:48:32)
size benzer bi hayat yaşayan biri olarak çok farklı şeyler söyleyemem sanırım ama... o bahsettiğiniz beklentilere uygun yaşayan bütün arkadaşlarım da mutsuz benim de. zaman zaman çevrenin, ailenin, arkadaşlarının sözleri insanı yorsa, bıktırsa veya bazen üzse de, ben de mutlu olduğunuz gibi yaşamaya devam etmeye inanıyorum.
- kompos
(11.11.11 10:52:13)
hacı hiç takma kafana. illa ki herkesin yaşadığı hayatın benzerini yaşayacağız diye bir zorunluluk mu var. mutluysan, huzurluysan, başkasına da muhtaç değilsen daha ne?
- yetersiz veri (11.11.11 10:52:17)
Bugüne kadar yaşadıklarından pişman değilsin anlaşılan ve bence de pişman olunacak bişi yok. Bu hayatta önemli olan yapmaktan keyif aldığın şeyleri yapmak değil midir? Bunun için çabalamıyor mu her insan?
Görünen o ki sende hep bu doğrultuda ilerlemişsin.
Yerinde olsam o doğrultuda ilerlemeye de devam ederdim.
Görünen o ki sende hep bu doğrultuda ilerlemişsin.
Yerinde olsam o doğrultuda ilerlemeye de devam ederdim.
- c0sh_kun (11.11.11 10:59:52 ~ 11:01:25)
hacı evlilik falan değilde düzenli bir hayat kurma konusunda pişman olabilirsin belki.
düzen olsa,
yani bir gidiş yolun olsa iyi olur.
birikim yapmak falan önemli hususlar.
şimdi mutlu huzurlu olabilirsin ama ilerisi için kaygılanıyorsan eğer
bir şeyler yapmaya başla.
düzen olsa,
yani bir gidiş yolun olsa iyi olur.
birikim yapmak falan önemli hususlar.
şimdi mutlu huzurlu olabilirsin ama ilerisi için kaygılanıyorsan eğer
bir şeyler yapmaya başla.
- seyduna6687 (11.11.11 11:02:05)
Başkalarının mutluluğu ve beklentilerini karşılamazsam pişman olurmuyum diye soruyorsunuz. :)
Kerndi mutluluğunuzu kovalayın, geliriniz var,karnınız tok. İstediğinizi yapabiliyorsunuz o zaman sorun yok demektir.
Ama bilinç altınızdan "ilerde ne olacak halim" sorusu kafanızda canlanıyorsa, şu anda yaptıklarınızı yapmaya devam edin, geleceğinizide sağlama alacak iş fırsatlarını kaçırmayın sevdiğiniz işi yaparak geleceğinizi sağlama alın.
Sevdiğiniz birini bulursanız evlenin vs. Yani beklenti bu diye değil zamanı geldi diye yapın herşeyi.
Kerndi mutluluğunuzu kovalayın, geliriniz var,karnınız tok. İstediğinizi yapabiliyorsunuz o zaman sorun yok demektir.
Ama bilinç altınızdan "ilerde ne olacak halim" sorusu kafanızda canlanıyorsa, şu anda yaptıklarınızı yapmaya devam edin, geleceğinizide sağlama alacak iş fırsatlarını kaçırmayın sevdiğiniz işi yaparak geleceğinizi sağlama alın.
Sevdiğiniz birini bulursanız evlenin vs. Yani beklenti bu diye değil zamanı geldi diye yapın herşeyi.
- Oguzhang (11.11.11 11:05:47)
@seyduna Birikim yapmak konusunda da, burada kazanacağım deneyim işime yararmış gibi geliyor, çünkü biliyorum türkiye'ye dönsem, bir işe girsem ancak kendime yetecek kadar para kazanacağım, 20 yıl boyunca da benzer işler yapa yapa devam edeceğim, ticaret yapma gibi bir kapasitem de olmadığı için belirli miktarda maaşlarla benzer yerlerde ömrümü geçireceğim... Çelişkim temelde buradan başlıyor sanırım.
- gereksiz insan (11.11.11 11:19:48)
boş duran bi tip değilsiniz, 30 yaşına kdar gönüllülük usulu çalışıp o arada da sonrası için planlar yapacagınıza eminim. hem size vakit kalıyor, hem para kazanıyorsunuz,daha ne? yarın bir deprem olup da ölmeyecegimiz ne malum? hayatın tadını gününde çıkarmak gerek? Kaldı ki 30 yaşından sonra da kendinize uygun bişyler bulabileceinizi düşünüyorum.
- öseleköselek (11.11.11 11:34:06)
bu soruyu sorabildiğine göre sen kafanda olayı bitirmişsin, destekçi arıyorsun sadece. bence de siktret fransa'yı gel burda deprem olsun, bomba patlasın genç ölürsün. cesedin yakışıklı olur..
- xibillian (11.11.11 11:51:06)
ne yaparsan yap ilerde sana "keşke" dedirtmeyecek bir şey olsun.
geçenlerde bir söz duydum, aklımda patlayacağına g.tümde patlasın. g.t acısı geçer ama akıldaki o şey asla geçmez.
geçenlerde bir söz duydum, aklımda patlayacağına g.tümde patlasın. g.t acısı geçer ama akıldaki o şey asla geçmez.
- fakyoras (11.11.11 11:59:33)
şu yazıyı okudum hayatım değişti. peşin emeklilik süper bişey. okuyun lütfen ve hayatınızın tadını çıkarın...
www.sabah.com.tr
www.sabah.com.tr
- kakao (11.11.11 12:07:48)
hiçbirşeyden pişman olmayacak olsan bile kesin keşke diyeceğin nokta, lise mezunu olarak askerliğini uzun dönem yaparken olacaktır.
tavsiye ederim ki o okulu mutlaka bitir bence, diploma, para, meslek, vs hiç birşey için değil, sırf askerliği uzun dönem yapmamak için bile sonuna kadar değer,
tavsiye ederim ki o okulu mutlaka bitir bence, diploma, para, meslek, vs hiç birşey için değil, sırf askerliği uzun dönem yapmamak için bile sonuna kadar değer,
- acilin ben akrebim (11.11.11 12:26:16)
Mutlu olduğun şekilde yaşamya bak derim.
yalnız 2 şeyi unutma;
Eğitim çağın putu, mümkünse bir yüksek öğretim bitir, üniversite diploman olsun.
biraz kıyıda köşede paran olsun, kazandığının %10unu biriktir mutlaka
yalnız 2 şeyi unutma;
Eğitim çağın putu, mümkünse bir yüksek öğretim bitir, üniversite diploman olsun.
biraz kıyıda köşede paran olsun, kazandığının %10unu biriktir mutlaka
- efrasiyab87 (11.11.11 12:26:57)
hocam aynı yaştayayız, yaptıklarını okuyunca bu zamana kadar bi b.k yapmamış olduğumu farkettim. ve benim geleceğim de muallak, ben ne yapayım :)
bu şekilde, agh ile bi daha avrupa'ya gidemeyeceksin kural itibariyle. hazır fransa'dayken bi kaç kurumda staj veya iş ayarlamaya çalış yapabiliyorsan, cv'in boş değil. aklıma iki şey geliyor;
- eğer okulu bi kaç dersten uzattıysan agh sonrasında türkiye'ye dönüp okulu bitir, elinde bir diploman olsun. hem iş hayatı hem de askerlik için gerekli bence. sonra da önceden bağlantı yaptığın yerlerle tekrar görüşüp yurtdışına tekrardan gitmeye çalışabilirsin.
- olur mu bilmiyorum ama denklik alıp yurtdışında lisansa devam etme gibi bir şeyler oluyordur belki. bunları bi araştır, böyle bir şey mümkünse avrupa'da devam edersin okula, belki sıfırdan okursun. üniversite harçları çok düşük olan ülkeler varmış, hatta burs bile bulabilirsin belki.
ben başkalarına göre yaşamak zorunda kalan bir adamım, sen bunun tersini yapmayı başarmışsın. insanın hayatta bir amacı olduğunu düşünüyor olabilirsin. bu saatten sonra da kendinden taviz verme ama diplomayı ihmal etme (en azından askerlik için). elin avrupalı'sıyla bizim durumumuz aynı olmuyor malesef, bi kere şartlar farklı. o yüzden sen 30 yaşıan kadar gönüllü olarak görev aldığında farklı sonuçlar elde edebilirsin. kazandığın paranın bir kısmını birktir, hayatın ilerde neler getireceği belli olmuyor, bir b planın olsun. evlilik öyle ailenin isteğiyle, başkalarının talebiyle yapılmaz. kendini hazır hissetmiyorsan niye hemen evlenesin.
unutma bir de, senin yaptıklarını yapmış olmak isteyen bir sürü insan vardır eminim..
bu şekilde, agh ile bi daha avrupa'ya gidemeyeceksin kural itibariyle. hazır fransa'dayken bi kaç kurumda staj veya iş ayarlamaya çalış yapabiliyorsan, cv'in boş değil. aklıma iki şey geliyor;
- eğer okulu bi kaç dersten uzattıysan agh sonrasında türkiye'ye dönüp okulu bitir, elinde bir diploman olsun. hem iş hayatı hem de askerlik için gerekli bence. sonra da önceden bağlantı yaptığın yerlerle tekrar görüşüp yurtdışına tekrardan gitmeye çalışabilirsin.
- olur mu bilmiyorum ama denklik alıp yurtdışında lisansa devam etme gibi bir şeyler oluyordur belki. bunları bi araştır, böyle bir şey mümkünse avrupa'da devam edersin okula, belki sıfırdan okursun. üniversite harçları çok düşük olan ülkeler varmış, hatta burs bile bulabilirsin belki.
ben başkalarına göre yaşamak zorunda kalan bir adamım, sen bunun tersini yapmayı başarmışsın. insanın hayatta bir amacı olduğunu düşünüyor olabilirsin. bu saatten sonra da kendinden taviz verme ama diplomayı ihmal etme (en azından askerlik için). elin avrupalı'sıyla bizim durumumuz aynı olmuyor malesef, bi kere şartlar farklı. o yüzden sen 30 yaşıan kadar gönüllü olarak görev aldığında farklı sonuçlar elde edebilirsin. kazandığın paranın bir kısmını birktir, hayatın ilerde neler getireceği belli olmuyor, bir b planın olsun. evlilik öyle ailenin isteğiyle, başkalarının talebiyle yapılmaz. kendini hazır hissetmiyorsan niye hemen evlenesin.
unutma bir de, senin yaptıklarını yapmış olmak isteyen bir sürü insan vardır eminim..
- toshiro (11.11.11 13:27:49 ~ 13:28:23)
1
