Ekşi Duyuru

Çok keyifsizim.
Yeni bir işe başladım. 1 ay oldu. ama daha şimdiden sıkıldım. geldiğimden beri iki eski çalışanı işten çıkardılar. üç kişi de kendisi ayrıldı. ister istemez tedirgin oldum. aslında işten çıkarılmak da pek umrumda değil. sadece boş boş evde oturmak istiyorum. biraz kitap okumak. saçma tv programları izlemek. ama işsizken parasızlık çok koyuyor.
ilk iş yerimden beri kendimi hiç bir işe tam veremiyorum. aidiyet duygusu hissetmiyorum. bu yüzden yaptığım işe konsantre olamıyorum. yapmam gerekenleri sürekli erteliyorum. mesai saatlerinde internette takılıyorum. (mesela şu anda. tabi bugünün resmi tatil olması ve bizim tam gün çalışmamız ayrı konu)
bir yanım diyo ki "aklını işe ver, adam gibi çalış, maaşın da iyi daha ne istiyosun, senin yerinde olmak isteyen binlerce insan var"
bir yanım da diyo ki "sabah 6da uyanmaktan bıktım, cumartesi işe gitmek istemiyorum, daha rahat bir işim olsa, daha az kazansam ama daha huzurlu olsam vs"
hiç sosyal hayatım kalmadı nerdeyse. ayda bir kere alışveriş merkezine gidip dolaşmaktan, belki sinemaya girmekten başka yaptığım bir halt yok. sevgilimle bile görüşemez oldum, çünkü o da aynı şartlarda çalışıyor. ama onun ilk işi olduğu için çok hevesli ve kendini ispatlama derdinde. sosyalleşmek umrunda değil.
iş sorunları bir yana, bende genel olarak bir tembellik var. kendime uyuz oluyorum. 1 yıldır araba almak istiyorum mesela. sürekli bakıyorum ilanlara. ama kıçımı kaldırıp harekete geçmedim(pek imkanım da yok, ona girmiyorum) annemle güçlerimizi birleştirip ev almaya karar verdik. sürekli ev bakıyorum bu aralar. ama işten çıkarılırsam diye girişim yapmaya korkuyorum.
ne olcak benim bu halim. gittikçe mutsuz oluyorum. ne önerirsiniz, sırt çantamı alıp interrail mi yapayım, psikoloğa mı gideyim, iş mi değiştireyim (bu arada 1 yılda 3 iş değiştirdim) ne yapayım nerelere gideyim.. daha da yazarım aklıma bir sürü şey geliyor ama kimse okumaz diye nokta koyuyorum.