Ekşi Duyuru

Bir tarafta şu an devam ettiğim işim; 1 yıldır çalışıyorum. Günü gecesi olmayan, stresi, krizi hiç bitmeyen bir iş. Cumartesi gecesi, saat gecenin 2'si olmuş, patronumdan işle ilgili mesaj gelince bu duyuruyu açmaya karar verdim hatta, düşünün..

Yaşadığım her krizde 'ben napıyorum? değer mi?' düşüncelerine dalıyorum. Çok kötü bir patronum var, asla tatmin olmuyor, sürekli şikayet ediyor, bana henüz hiç olmadı ama rutin olarak ağlama krizlerine soktuğu çalışanlar var.. İşim gereği muhatap olduğum (ofis dışındaki) insanlar da beni çok zorluyor.. Diğer şirketlerdekilere göre çok daha az kazanıyorum ve 3 yıl da geçse 5 yıl da geçse maaşım doğru düzgün artmayacak (şirket politikası böyle diyelim..) Kendime bu şirkette gelecek göremiyorum.. Kalma sebeplerime ise gelirsek; sektördeki en iyi şirket. Mesleğim ne kadar zorsa o kadar eğlenceli, ayıla bayıla girdiğim bir işti ki hala çok keyifli olduğunu düşünüyorum.. Beraber çalıştığım bir arkadaşımla 3-4 seneye kendi yerimizi açma planlarımız var..

Şimdiye kadar yuvarlanıp gidiyordum ta ki geçen haftasonu yaşadığım bir iş krizinden sonra delirene kadar. Diğer krizlerden farklı değildi ama bardağın taşma noktasıymış. O her zaman gelen 'napıyorum ben' geldi ve bu sefer gitmedi.. İşten ayrılma fikri beynimin ortasına oturdu kaldı..

Şu an işten ayrılsam geçebileceğim bir diğer iş de hazır bu arada. Hayalimdeki iş değil ama kötü bir iş de hiç değil.. Maaşı hemen hemen aynı, huzuru tavan, temposu çok düşük, kendime de zaman ayırabileceğim bir iş bu. Tamamen farklı bir sektör ve meslek. Şu an karar verip bu işi seçmezsem, kapılacak.. Ama o iş de şu anki manyak işimden sonra beni rutiniyle boğar mı diye korkuyorum.. Bir de pişman olursam geri dönebilir miyim diye..

Bir akıl bir fikir istiyorum. Risk alıp gitmeli, huzuru mu seçmeli; kendi yerimi açacağım güzel günlerim hayaliyle şimdiki işte sabır mı etmeli?