[]
Ağlama problemi
genelde insanların ağlayamama problemi olur ama ben artık nasıl bir yaşam formu isem bende de tam tersi ağlama sorunu var.
Çocuklugumdan beri, olur olmaz her boka agladıgım gibi aglama olayına mani olamıyorum. Sorun özetle şu: etkilendigim her olayda muhakkak göz yaşı üretiyorum.
Bu yuzden hem cocukken hem de ergenligimde cok sorun yasadım. Bilerek isteyerek aglıyor durumuna düştügüm zamanlar oldu.
Ama kendimi ne kadar sıkarsam sıkayım ne kadar denersem deneyeyim, o beni aglatacak kadar etkileyen durumdan aglamadan çıkamıyorum. Olmuyor!Tutamıyorum bi türlü gözyaşımı.
Ama Artık cidden çok zorluk cekiyorum. yaş kemale erdi. Çalışıyorum haliyle. İşyerinde Sogukkanlı olmam gereken durumlarda gözlerim yaşarıveriyor. Mesela Sabah serviste giderken yolda ezilmiş kedi görüyorum kendime mani olamıyorum. Gözlerimden bir iki damla muhakkak akıyor.
Ne yapabilirim? Bana artık çok büyük bi zaaf gibi gelmeye basladi bu. Bıktım gözlerimin ıslanmasından.İnsanların arasında gözlerimin dolmasını istemiyorum artık. Bi akıl, bi fikir..
Mesela bir örnek: mutlu prens diye bir hikaye var ya, onu her düşündügümde aglarım. istisnasız. biraz konsantre olup o kırlangıcın prens yuzunden gidemeyip öldügünü düşününce hemen yasarıveriyor gözler.kardesim bazen sırf benle ugrasmak icin mutlu prensi anlatmaya baslar. hep kendimi tutmak istiyorum ama suan oldugu gibi gözlerim yasarıveriyor.
neden ama neden? hayatımda bi travma, bi mutsuzluk olmadı, yani çok mutlu bi çocukluk gecirdim, mutlu bi ergenlik, güzel bir evliligim iyi bi hayatım var, bu kadar zırlak olmamın nedeni ne olabilir sevgili insanlık, psikolojiden anlayan birileri yorum yaparsa mutlu olurum
Şahsi bir konu oldugu için profesyonel olmayan yorumlarınızı yazmamanızı "rica" ediyorum.
Çocuklugumdan beri, olur olmaz her boka agladıgım gibi aglama olayına mani olamıyorum. Sorun özetle şu: etkilendigim her olayda muhakkak göz yaşı üretiyorum.
Bu yuzden hem cocukken hem de ergenligimde cok sorun yasadım. Bilerek isteyerek aglıyor durumuna düştügüm zamanlar oldu.
Ama kendimi ne kadar sıkarsam sıkayım ne kadar denersem deneyeyim, o beni aglatacak kadar etkileyen durumdan aglamadan çıkamıyorum. Olmuyor!Tutamıyorum bi türlü gözyaşımı.
Ama Artık cidden çok zorluk cekiyorum. yaş kemale erdi. Çalışıyorum haliyle. İşyerinde Sogukkanlı olmam gereken durumlarda gözlerim yaşarıveriyor. Mesela Sabah serviste giderken yolda ezilmiş kedi görüyorum kendime mani olamıyorum. Gözlerimden bir iki damla muhakkak akıyor.
Ne yapabilirim? Bana artık çok büyük bi zaaf gibi gelmeye basladi bu. Bıktım gözlerimin ıslanmasından.İnsanların arasında gözlerimin dolmasını istemiyorum artık. Bi akıl, bi fikir..
Mesela bir örnek: mutlu prens diye bir hikaye var ya, onu her düşündügümde aglarım. istisnasız. biraz konsantre olup o kırlangıcın prens yuzunden gidemeyip öldügünü düşününce hemen yasarıveriyor gözler.kardesim bazen sırf benle ugrasmak icin mutlu prensi anlatmaya baslar. hep kendimi tutmak istiyorum ama suan oldugu gibi gözlerim yasarıveriyor.
neden ama neden? hayatımda bi travma, bi mutsuzluk olmadı, yani çok mutlu bi çocukluk gecirdim, mutlu bi ergenlik, güzel bir evliligim iyi bi hayatım var, bu kadar zırlak olmamın nedeni ne olabilir sevgili insanlık, psikolojiden anlayan birileri yorum yaparsa mutlu olurum
Şahsi bir konu oldugu için profesyonel olmayan yorumlarınızı yazmamanızı "rica" ediyorum.
yüksek tansiyon belirtisi. bir ölçtürün derim.
- pain
(09.05.08 13:47:48)
yok duzenli ölçtürüyorum tansiyon aleti var. tansiyonumda hiçbi anormallik yok çok şükür.
- merope (09.05.08 14:37:55)
bilinc altinizda aglamanin bireyde ubermensch ligi simgeledigini dusunebilirsiniz. yani her ne kadar bu durumdan sikayetci olsaniz da , "baska varliklari o kadar cok onemsiyor ve onlara deger veriyorum ki; onlarla ayni duygulari-acilarini-paylastigimdan gozlerim doluyor, agliyorum. bu da benim ne kadar durust ve ideal bir insan oldugumu gosterir." gibi bilincsiz bir sekilde kendi egonuzu tatmin ediyor olabilirsiniz. zaten yazdiginiza da bakilirsa bu yonde, ubermensch olma yolunda bir cabanizda var gibi.
"hayatımda bi travma, bi mutsuzluk olmadi,yani çok mutlu bi çocukluk gecirdim, mutlu bi ergenlik, güzel bir evliligim iyi bi hayatım var"
"hayatımda bi travma, bi mutsuzluk olmadi,yani çok mutlu bi çocukluk gecirdim, mutlu bi ergenlik, güzel bir evliligim iyi bi hayatım var"
- egotm
(09.05.08 15:32:30)
ayrica suralara da bakabilirsin:
answers.yahoo.com
www.revolutionhealth.com
bipolar bozukluk oldugundan bahsediyorlar.
answers.yahoo.com
www.revolutionhealth.com
bipolar bozukluk oldugundan bahsediyorlar.
- egotm (09.05.08 15:38:49)
egotm sanırım sen yanlış anladın. ben orda hayatımda aglak olmama sebep olabilecek depresif, üzücü bir durum olmadıgını, mutlu bi hayat yasadıgımı anlatmak istedim.
çünkü biri bana cok aglıyorum neden dese önce mutsuz bi hayatı oldugunu bunu aglayarak dısarı vurdugunu düşünürüm. onu açıklıga kavusturmak için yazdım yani ubermensch bi insanım demek icin diil.
gonderdigin linklerde de insanlar bunun belli donemlerde oldugunu söylüyo. ben kendimi bildim bileli çok kolay aglayan bir insanım.
ayrıca bipolar davranıs bozuklugu falan da çok ütopik bi tespit bunu da belirteyim.
çünkü biri bana cok aglıyorum neden dese önce mutsuz bi hayatı oldugunu bunu aglayarak dısarı vurdugunu düşünürüm. onu açıklıga kavusturmak için yazdım yani ubermensch bi insanım demek icin diil.
gonderdigin linklerde de insanlar bunun belli donemlerde oldugunu söylüyo. ben kendimi bildim bileli çok kolay aglayan bir insanım.
ayrıca bipolar davranıs bozuklugu falan da çok ütopik bi tespit bunu da belirteyim.
- merope (09.05.08 16:26:53)
Ego tatmini olduğunu düşünmüyorum. Egotm'nin sözünü ettiği 'değer' kavramı anahtar kelime burada. Yolda gördüğümüz ezilmiş bir kediye yahut acı çeken bir hayvana denk geldiğimizde bizim etkilenmemize neden olan şey değer olmayabilir de. Normalde gördüğümüzde hiç umurumuzda olmayan bir sokak köpeğini acı çeker bir halde gördüğümüz zaman vereceğimiz tepki çok farklı olabilir.
Kaldı ki,giderek yozlaşan toplumsal ilişkilerin de hakim olduğu bir coğrafyada yaşıyoruz. Bence bu tarz insani hislerimizi kaybetmemiş olmak bile büyük şans. Artık yolda birbirlerini çekip silahla vuran insanları gördüğünde bireyler hiç bir şey olmamış gibi davranabiliyor. Mahiyeti gereği aslında anormal olan bir durumu kanıksamış durumdalar (durumdayız) yani. Ağlama meselesine dönersek;aklıma sezen aksunun şarkısı geliyor: Ağlamak güzeldir,süzülürken yaşlar gözlerinden sakın utanma.
İnsanların duygularına gem vurmamaları gerektiğine inanıyorum. Ancak ağlamak fiili
ortada nedensellik ilişkisi kurulabilecek en ufak bir olgu yokken oluşuyorsa belki o zaman obsesif bir durumdan söz edilebilir. Ki bence burada da böyle bir şey yok.
Uzattığım için bağışlayın,Umarım meramımı anlatabilmişimdir :)
Kaldı ki,giderek yozlaşan toplumsal ilişkilerin de hakim olduğu bir coğrafyada yaşıyoruz. Bence bu tarz insani hislerimizi kaybetmemiş olmak bile büyük şans. Artık yolda birbirlerini çekip silahla vuran insanları gördüğünde bireyler hiç bir şey olmamış gibi davranabiliyor. Mahiyeti gereği aslında anormal olan bir durumu kanıksamış durumdalar (durumdayız) yani. Ağlama meselesine dönersek;aklıma sezen aksunun şarkısı geliyor: Ağlamak güzeldir,süzülürken yaşlar gözlerinden sakın utanma.
İnsanların duygularına gem vurmamaları gerektiğine inanıyorum. Ancak ağlamak fiili
ortada nedensellik ilişkisi kurulabilecek en ufak bir olgu yokken oluşuyorsa belki o zaman obsesif bir durumdan söz edilebilir. Ki bence burada da böyle bir şey yok.
Uzattığım için bağışlayın,Umarım meramımı anlatabilmişimdir :)
- villeneuve (09.05.08 16:38:53)
villeneuve sorunuza yanıt vermemis ama benim demek istedigim seye acıklamalarıyla ornek olmuş:
"Bence bu tarz insani hislerimizi kaybetmemiş olmak bile büyük şans."
toplumda "aglamak", hassaslık, empati gibi duygular yüceltilir. özellikle çocuklukta bu tür şartlandırmalar çok olur; bence siz de bunun sonucunda ağlıyorsunuz. yani, ağlamak ailenin hor göreceği, hatta lanetleyeceği bir davranış olsaydı muhtemelen siz de bu sıklıkta ağlamazdınız.
"Bence bu tarz insani hislerimizi kaybetmemiş olmak bile büyük şans."
toplumda "aglamak", hassaslık, empati gibi duygular yüceltilir. özellikle çocuklukta bu tür şartlandırmalar çok olur; bence siz de bunun sonucunda ağlıyorsunuz. yani, ağlamak ailenin hor göreceği, hatta lanetleyeceği bir davranış olsaydı muhtemelen siz de bu sıklıkta ağlamazdınız.
- egotm (09.05.08 16:51:57)
villeneuve , yorumun için çok teşekkür ederm.
egotm bir daha aglamamayı çok isterdm.horlandıgım zaman da oldu. niye bıktım sanıyorsunuz aglamaktan?
insanlar daha gözyaşlarini tutmayi beceremeyen biri hakkinda olumlu şeyler mi düşünüyor saniyorsunuz?
genelde sizin yaptiginiz gibi “patolojik” yorumunda bulunuluyor malesef. bu yüzden aglamak ciddi bir eziyet. insanlarin ağladiginizi görmesi, hiç hoş birşey degil. bir daha ağlamamak isterdim dogrusu.
egotm bir daha aglamamayı çok isterdm.horlandıgım zaman da oldu. niye bıktım sanıyorsunuz aglamaktan?
insanlar daha gözyaşlarini tutmayi beceremeyen biri hakkinda olumlu şeyler mi düşünüyor saniyorsunuz?
genelde sizin yaptiginiz gibi “patolojik” yorumunda bulunuluyor malesef. bu yüzden aglamak ciddi bir eziyet. insanlarin ağladiginizi görmesi, hiç hoş birşey degil. bir daha ağlamamak isterdim dogrusu.
- merope (12.05.08 12:35:26)
1
