Ekşi Duyuru

dindar olmayan biri olarak cevaplamaya çalışayım.

1 ve 2) muhammed kitabı yazarken zaten sana bana hitap etmemiş. bu soruları (dönemin koşulları-zeka-çevre gibi faktörler var tabi) soramayanları hedef kitle olarak seçtiği için de bir ceza koyması anlaşılır. malak insana, durum bu; böyle yaparsan böyle olur, şöyle yaparsan şöyle olur diyerek onun böyle ya da şöyle yapmasında etkili olunabilir basitçe. ve sonucta islam'ın genel olarak "iyi yol" gösterdiğini düşünürsek bu iyi yolda gidilmesi için çok da tutartlılık vs gözlenmemiş olabilir muhammed tarafından.

bütün bu yukarıda yazan şeyleri tartışmak için, öncelikle "cehennem nedir?" tartışılmalıdır. ortak bir cevap bulunulabilirse (ehm), o zaman bu sorular cevaplanmaya çalışılabilir. ya da, zaten cehennemin tanımı yapılırken, sizin sorduğunuz soruların cevabı da içinde olur.

@yasakani kitabı Hz. Muhammed yazmadı. Ona bir melek aracılığıyla ( cebrail ) iletildi.

1. Cehennem inanlarla inanmayanların ve zalimlerle mazlumların arasında bir fark olması için var.
2. Buna bir misalle cevap vermek isterim. Eğer devlet suçlara bir ceza koymasaydı. Ve ya koysaydı biz bilmeseydik sadece şunlar şunlar yasaktır deseydi emin olun anarşiden geçilmezdi. Bu yüzden insanlar zalim olmasın diye biliyor olabiliriz. Bir veciz söz vardır : aldanma insanların samimiyetine , menfaatleri için gelirler vecde , vaad etmeseydi allah cenneti , o ' na bile etmezlerdi secde .

benim getirebildiğim cevaplar bunlar. ne kadar açıklayıcı oldu bilemem.

cehennem,ilahi adalet veya cennet gibi değerler insanların olaylar karşısında ürettikleri değerlerdir.eğer kendi etiğini bulamadıysa bir insan cehennem veya cennet gibi değerler insanı bu tür etik davranışları kabullenmesini sağlayabilir.

ikinci bir pozitif yönü de insanlara umut verir yoksa çok az insan kötülüğün karşılıksız kalacağı fikrini kaldırabilir.

bu arada ben hiçbir dine inanmayan biri olarak söyleyebilirim ki eğer bir tanrı varsa insan gibi yargılayan bir şey olmayacaktır o yüzden de cehennem diye bir şey olması mantıklı gelmiyor.

1)Biz bu dünyaya sınanmak için gönderildik. Allah'ın emirlerine uymak, yasaklarından kaçınmak için gönderildik.
Ödül Cennet, ceza ise Cehennem.
Dini gerekleri yerine getirmeyenlerin cehennemde cezalandırılacağı bildirilmiş, işte cehennem bunun için var.
2)İnsanoğlu gittiği yolun yol olmadığını bile bile asırlardır o yoldan gitmeye ısrar etmiş.
Bu ilk insan Hz.Adem'den bu güne kadar hep böyle olmuş.
Cehennem bildirilmiş ki kul iman etsin, Cennet bildirilmiş ki kul iman etsin...
Ama kul yine bildiği yoldan şaşmamış. Helal-Haram ayırt etmeden gününü gün etmeye devam etmiş, ediyor.
Evet cehennemin ve cennetin bildirilmesi sınanmamızı etkileyebilir. Sen cehennemden korkup yapmacık iman edebilirsin ama yaptığın ibadetin ihlasdan uzak olması da sana yine birşey kazandırmaz.
Amma uzattım... yani sonuç olarak hız sınırı 90km olan yerde 180km ile gidersen ya ceza yersin yada ölürsün.
Seçim her zaman insanın elindedir.

Suç işleyenler hapse gideceklerini bilmez mi? Ayrıca cehenneme gitmemek mantığıyla ibadet etmek 2 günü kurtarır 3. gün yine aynı tas aynı hamam... ben yanmıyım cennette kızlar olsun vb mantıkla hiçbişey elde edemez insanlar... bugüne kadar cahil insanlar yüzünden hurafe dinine dönen ve entellektüel dedigimiz insanların sadece bu hurafeyi gözönüne alıp yaptıkları yorumlarla, islam dininin alakası yok... şöyle özetliyim... Allah, sana her nereye bakarsan bak onun sonsuz yaratma kudretine varlıgına birligine iman edecegin kanıtlar koymustur ve senden o'nu görmeden iman etmeni istemektedir. Bunun mükafatı da cennettir ama cennette çok süper meyveler yicez mantıgında düşünenler için daha yol uzun sanırım... nacizane fikrim...

elmaya, öküze tapan insanları da gördükten sonra bu tür inanç meselelerinin pek didiklenmemesi gerek. kabul ederseniz alır hayatınızı ona göre yaşarsınız. etmezseniz kendinize mantığınızla başka bir yol çizersiniz.

benim mantığıma göre dinler bir tanrı tarafından gönderilmeyecek kadar basit. bir insanın yazdığı çok belli. cehennem neden var diye sormaktansa bence şunu sormalıyız. tanrı bizi neden sınıyor. önce dünyaya gönderiyor. çevre sayesinde iyi ya da kötü davranışlarda bulunuyoruz. yaptıklarımızın sorumlusu değiliz. çünkü hepimiz masum birer bebek olarak dünyaya geliyoruz. herşeyi çevremizden görüp öğreniyoruz ve şekil alıyoruz. peki tanrı neden bizimle oyun oynama gereği duysun? çok basit değil mi? sorumlusu olmadığın şeylerden ötürü neden ceza alasın. bir insan açsa gidip bir hayvanı öldürüp yer. ve buna günah derler. aç olduğum için suçlu muyum. o zaman beni neden böyle yarattın?

diyelim ki tanrı bizi sınadı. diyelim ki iyileri bir yana kötüleri bir yana topladı. peki şimdi ne olacak? niçin yaptı tanrı bunu. böylesine bir saçmalığı aklım almıyor. tanrı evrende tek başına canı çok mu sıkılıyor da insanlarla oynuyor. işte dinlerin berbatlığı üzerine bir çok detay göze çarpıyor. fakat bu detayları görebilecek zeki insanlar azınlıkta olduğundan dinler varlığını sürdürüyor malesef.

dünyayla kıyaslayamazsınız ama. islama göre niye burdayız? sınanmak için. tanrı %100 itaat isteseydi cehennem ile korkutmak yerine özgür irade vermezdi zaten. ben çocuğumun ders çalışmasını istiyorsam evet derim cezalandıracağım diye. ama onun benim sözümü ne kadar dinlediğini ölçmek istiyorsam ceza ile korkutmam. çalışmanı istiyorum derim. çalışırsa beni dinlemiş olur çalışmazsa dinlememiş olur. çünkü sözümü ne kadar ölçtüğünü sınıyor olurum cezadan ne kadar korktuğunu değil.

dindar olmayan biri olarak şu mantığa oturtulabileceğini düşünüyorum:
öldükten sonra cehenneme gitme korkusu verelim ki dünyada kötü şeyler yapmasınlar.

tabii bütün bu dindar olmayan arkadaşların verdiği cevapların "ateşten kazanların olduğu, günahkarların çorba gibi pişirildiği" bir cehennem tasvirine göre verildiğini göz önünde bulundurmakta fayda var. peki "cehennem" denilen şey tam olarak bu mudur acaba? hmm..

cehennem: 1500 yıl önce arabistan gibi bir ortamda oluşturulmuş akıl ve mantıktan uzak bir ilkel bir anayasanın* korkutma yöntemi.

diyeceğim o ki; gerçeklik payı olmadığı için mantık arama bu işte. kafanı bunlarla yorma.

yazdır benim üstüme, rahat ol :)

inanmıyorum zaten. sadece mantık arıyordum. sonra neden ateist olduğumu hatırladım.

not: bu geceyi unutmayın :)

abi biraz uzun olacak.

kitap der ki -tam okumamama ragmen- : Bazı seyleri düsünmeyin. Mesela evrenin görülebilir mesafesini hesapladı bilim insanları, ondan sonrası icin ise burası muallak dedi. Einstein bile, bulduklarından sonra "bir sey var ki, bize bir seyler göstermeye calısıyor ki bu da Tanrı'dır" dedi.

bütün dinlerin Allah'tan geldigine inanıyoruz. Kuran haric hepsi bozulsa bile, genel kanı bu, tabi ki maymuna tapmaktan bahsetmiyorum.

bunların hepsinde, Kuran'da oldugu gibi tabular var. sonucta bu, inanc meselesi, inanıyorsan cennet cehennem vardır, inanmıyorsan yoktur.

cehennem su yuzden var: kader dedigin sey alnında yazıyor ya, insanlar diyor ki o zaman, yahu yapacagım seyler belliyse, ben istemeden yapacagım seyler icin neden yanayım? ben burada soyle dusunuyorum: kader dedigin sey bir ip, bası sonu belli, sen nasıl sekil verirsen ona, bası sonu degişmeden (yani baslayıp bitmesini degiştirmeden) istedigin gibi oynarsın o iple.

senin bundan haberin su yuzden var: Allah sana bir kader cizmiş, senin o kaderi nasıl yasadıgına bakıyor. kul hakkı yedin mi, gunah işledin mi ona bakıyor. daha demin feysbuka yazdım, ygsde kul hakkı yenmiştir. en buyuk iki gunahtan birisidir.
yani sen hayatta bir sürü sınav verirken, asıl hayatını sınav olarak gormen lazım. cunku nasıl ölecegini biliyorsan, cehenneme ve cennete gidecegini de biliyorsun.
cennet ve cehennem icin tasvirler var bir sürü, bunların doguruluk yanlışlık payları vardır tabi ki de, ama bence bunu bilmemek, ayrı bir güzellik.

söyle ki: Kendini bilen, Allah'ı bilir hadisi vardır. ayrıca "kendini bil" lafını, sokrates bile okulunun kapısının ustune yazmıstır. yani mantıklı düsünen birisi, ilk once kendisini tanımasını ögrenmelidir. cunku hepimiz, Allah'ın birer yansımasıyız. ha diyeceksin, katil de mi yansıması? evet, cunku: hayır da şer de Allah'tandır. Allah senin yaptıgın kötü seyleri seni yakarak cezalandıracaksa, bunu bir kötülük olarak degil, bir egitim olarak, oncesi icin ise -yani daha bunları yasamadan ise- bir nasihat olarak görmek lazım. (gene sokratesin bir tahtaya civi cakma hikayesi gibi)

ama bunların hepsi, inanıp inanmadıgına göre degişir. bu kadar yazdıgım sey, bombos da gelir adama, dolu da gelir.
benim yorumlamam bu gadar :)

@maxpainn neden?

@ makel "benim mantığıma göre dinler bir tanrı tarafından gönderilmeyecek kadar basit. tanrı bizi neden sınıyor.peki tanrı neden bizimle oyun oynama gereği duysun?" demişsin. aslında sorulması gereken ve çoğu kişininde yanlış bildiği şey ve dünyaya gönderilme amacımız cennet veya cehennem değil. yada insanların iyilik yapması değil. asıl amaç yaratıcının sanatlarını tanıtma gösterme isteği. çünkü her cemal ve kemal sahibi güzelliğini göstermek takdir edilmek ister. yani ibadet olarak namazın yat kalk şeklinde kılınmasından bile daha mühimdir tefekkür denilen şey. belliki bir saat tefekkür 1 sene nafile ibadete denk gelir. örneğin bir ressam, resim sergisi açıp yaptığı resimleri yani sanatlarını buraya koyarak takdir edilmek beğenilmek ister. aynen öylede yaratıcı sanatını insanlara gösteriyor.(çünkü akıl sahibi insanlardır) kainat sanatlı bir kitap gibidir yaratıcıyı orada bulabilirsin. örneğin kainattaki mükemmel dengenin olması gibi. tesadüfi olan hiçbirşeyde düzen ve intizam yoktur. hadi diyelimki uzun süreler olmadı bi düzenszlik. abi hiçmi biri yörüngesinden azcık sapıpta dünyaya girmez. fizik kimya biyoloji her fen ilminde sürüyle istisna var herşey kabul üzerine dayalı. o çekim kuweti o istisnalara denk gelipte ya dünya yörüngesinden (milim çıksa yeter) çıksa mümkün değil mi bu. bende yok sapmazdı yinede diyenlere zeki demem. insanoğlunun eli değmedikçe kainatta mükemmel dengesiyle yoluna devam eder. buda bir yaratıcının olduğunu kanıtlar.

cehennem neden var çünkü Allah adalet vaad etmiş. ceza evleri hapisaneler neden var?
cehennem adaletin sağlanması için var. zalim mazluma dünyada zulmederse mazlum hakkını mutlaka almalıki Allah bize vadettiği adalet tecelli etsin. haberinin olması ise "bize kimse yaptıklarımız cezalandırılacak demedi" diye kimsenin dememsi için. neden ceza kanununda hapis cezası açıklanmışsa o yüzden. kuranda cehennnem geçer. anayasa kitabındada hırsızlık şu kadar yıllar arasında hapis, cinayette ise bu kadar yıllar arasında ceza-i müeyyide uygulanır der. kaba tabirle bu.

@neysene cehennem neden var veya biz neden biliyoruz bunu konularında tatmin oldum. mantıklı geldi. ama yazdıklarına göre kusursuz tanrının beğenilme ihtiyacı hissetmesi çelişki yaratmaz mı?

ihtiyaç değilde şu pencereden bakman gerek. birşeyin varlığı, başkalarının bunu tanıması ve bilmesiyle değer ve anlam kazanır. Allah isimlerinin tecelli etmesini istiyor. ve yaratıcı dememizde birşeyleri yaratarak varetmesinden ileri geliyor. isimlerin tecellisi yarattıklarının ona muhtaç olmasıyla oluyor. yani bizim yeme içme ihtiyacımız var Rezzak ismi tecelli ediyor. bizim acizliğimizden hasıl olan rahmete ihtiyacımız var Rahman ismi tecelli ediyor. örneğin hiçbir canlının gözü olmasaydı ışığın bi önemi olur muydu? olmazdı ama bizim için olmazdı tabi. Allahın tek varlığı biz değiliz. bunları tecelli ettirecek melekleride var fakat bunu cüz-i de olsa iradesi olan insan ve cinlerden istiyor.

işte zaten her şey bu yanlış bilgilerden kaynaklanıyor.. Allah kendisi için "ben süper iyiyim, sadece ve sadece iyiyim" dememiştir ki hiçbir yerde. Allah'ın sıfatlarını araştırırsanız görürsünüz. Bunu bilmeyen insanlar, daha doğrusu Allah'ın illaki "pure good" olmadığını görenler, çok hayal kırıklığına uğruyor..

neysene nin yazdıkları cok dogru. Allah'ın güzel isimlerini okuyunca zaten tefekkürün ne anlama geldigini de anlıyor insan.

Bismillahirrahmanirrahim derken,
rahman diyorsun : bütün herkese (din gözetmeden) her seyi saglayacagını ifade eder, suyunu ekmegini, merhametini.
rahim diyorsun : Allah'ın ahirette sadece mümin ve müslimlere merhamet edecegini ifade eder.
bismillah diyorsun : burada 3 kelime var, "isim" "Allah" ve "b" harfi. Allah'ın adıyla diyorsun burada, b ise ebdeu fiilinden gelir, baslamak demektir.

bunu anlamak gibi bir sey iste. bi örnek vereyim dedim.

not: dayanamadım sunu da diyeyim. besmelenin özü b harfidir.
hatta mevlana mesneviye "bişnev" diyerek baslamıstır. yani dinle diyerek.