Ekşi Duyuru

insanlar abartmayı ve ilgi görmeyi çok sever. depresyonda olmayan, çevresinden azıcık iyi ya da kötü ilgi görme şansı olduğu için, sürekli depresyondayım diye gezen çok insan var çevremde, herkesin de olduğuna inanıyorum. bu da başka bir psikolojik sorun ;)

hiçbirimizin yaşamı, saf mutluluktan oluşmuyor. beyaz ve pembe tonlarda huzurla yaşamıyoruz. her yer bir anda kapkaranlık olabiliyor. bu anlarda tabii ki mümkün kendi başına ışığı bulmak ve takip etmek. zifiri karanlığı depresyon olarak tanımlamayı seçiyorsan, çok yakından tanıdığım birisi var. psikolojik destek şart değil ama bir şekilde desteğe muhtaçsan, artık kendini tamamen kaybettiysen her kafadan çıkan sesi dinlemektense, profesyonele başvurmak en mantıklısı.

İlgi çekmek için numara yapanları bir kenara bırakırsanız, modern dünya depresyone girmek için çok elverişli, hele büyük şehirlerde yaşayanlar için.

istatiksel olarak en çok görülen psikiyatrik rahatsızlık ve bir çok diğer psikiyatrik rahatsızlığa eşlik eden eşantiyon rahatsızlık.

Geçer geçer çok güzel etkili haplar var ama çıkılı kalmak zor sürekli düşüncelerini ve kendi kendine konuşmalarını kontrol edilmesi gerekiyor.

www.amazon.com

konuyu güzel özetlemiş. Elektronik versiyonları da var bu kitabın. İnternet'ten indirebilirsin.

Kişiye yardım etmek için bir yol haritası:
Kişinin " her şer çook kötü, ölmek istiyorum" modundan çözüm psikolojisine girmesi gerek. Bunun için (bence) psikiyatrik ilaçlar gerekli. Tabii ki karşınızdakine doktora git git git demenin bir anlamı yok tedirginlikle karşılayabilir doktora gitme düşüncesini güzelce teskin edilmesi gerekiyor. Ama elinden tutup götürmeyin onun sorumluluklarını almanız onu dahada pasifleştirebilir. İlaç alması ile birlikte kişi çözüm psikolojisine girer ve işlenebilir hale gelir. Buradan sonra konu ile ilgili kitapların okunması ve psikolojik yardım uygun oluyor herhalde. Ama off işte zurnanın zırt dediği yer. Kendi içlerinde kollara ve farklı dünya görüşlerine ayrılıyor. Her birine göre insan doğası farklı farklı ve dikkat çektikleri şeyde. Daha bu noktayı anlayabilmiş değilim şahsi olarak. Bir o dala bir bu dala konarak inceliyorum. Olaya pratik olarak bakarsak kişi bir şekilde depresyondan çıkmış oluyor ama hayatın getirileri kendisini başlangıç noktasına getirmesi çok kolay. Sonuçta zihin alıştığı şekilde düşünmeye-davranmaya vs... devam ederse eskisi gibi depresyona giriyor.

Niye bazıları hiiiç böyle aşamalardan geçmeden bir yaşam sürerken diğerleri bu kadar çook çaba harcamak zorunda kalıyor. Niye birileri sakat doğuyor ya da kaza geçirip genç yaşta sakat kalıyorsa ondan.

Depresyonda olmak kendi cehenneminde hapsolarak yaşamak gibidir. Ayaklarında pranga vardır;yürüyemezsin. Aldığın nefes ateş gibi içini yakar;soluk alamazsın. Gözünü çevirdiğin yerde yıkım ve umutsuzluk vardır;aksini göremezsin. Etrafındaki herkes sana hayatın ne kadar güzel olduğunu söyler durur ama tüm sözler boştur;duyamazsın. Kaçmaya çalışırsın ama bilirsin ki kaçacak tek bir yerin vardır;kaçamazsın.

Ama işkencenin en kötüsü bu umutsuz durumun içinde bulunmak değil umudun ta kendisidir. Karar verirsin bu durumdan şu gün kurtulacağım eminim dersin. İçinde bir umut doğar ve bir anlık güneş açar, mutlu olursun. Ama bu geçicidir hava gene kapanır, fırtınalar başlar, umudun kırılır;tekrar ve tekrar. İşte bu hepsinden daha kötüsüdür.

Sonra bir gün gelir anlarsın. Kendi kendini yenemezsin;depresyonu yenemezsin. Kendini kendinden gene ve ancak kendin kurtarabilirsin. Kendini kurtarmak içinse öncelikle hayatın senin baktığın gibi olduğunu anlamalısın. Değişmelisin ki değiştirebilesin. Onun öznesi sensin. Bunu bir kez tam anlamıyla idrak edebilirsen belki de hayatında ilk kez yürürsün, ilk kez nefes alırsın, ilk kez görürsün, ilk kez duyarsın ve artık istediğin her yere kaçabileceğinden kaçmak aynı şeyi ifade etmez sana ve kaçmazsın.

Herhangi bir psikiyatri kliniğinin insidans-prevelans, sıklık vs. gibi bir istatistiği varsa rahatça görülebilir ki depresyon giderek artan bir rahatsızlık. Yaygın demek hiç yanlış değil.

bence depresyona girdiğini yada yaşadığını sananların %70i depresyonun ne olduğundan bile bihaber.

Depresyonda olanların, %62.8 i depresyonda olduğunu bilmiyormuş.