Ekşi Duyuru

Yahu kardeşim kendime gelemiyorum bir türlü. Metabolizmam yamuldu. Biolojik saatimin teli koptu, toparlayamıyorum bir türlü. Afakanlar basıyor, içim sıkılıyor. Hiçbirşeye adapte olamıyorum. Üstüne üstlük zevkte alamıyorum. Ne muhabbetten, ne gezmekten ne de bana umut verebilecek birşeyden..Öyle sıkılmışım ki öyle içim kapanık ki anlatamam. Nasıl etsem napsam bilmiyorum. Motivasyon bir yere kadar söküyor..ilk yarım saat..

Sonrasında yine aynı moda giriyorum. Kafam karışıyor bazı nedenlerden dolayı ve sürekli düşüncelerim bu noktalara sabitleniyor. Bir kitabın tek bir sayfasını 10 defa okuyabilecek ve ancak 10.sunda anlayabilecek kıvamdayım. Hani vursam duvara kırarım dağıtırım hissi ile kedi pıslasa kalbim kırılır modundayım. Maniğim depresifim farkındayım ama mutlu değilim. Hepsini çözerim falan filan sökmüyor. Konuşmak, tartışmak birşeyleri çözmeye çalışmak da işe yaramıyor. Travmatik halde değilim ama bütün kapılardan biraz da uzaktayım. Maddi sıkıntı yok. Manevi sıkıntı yok, peki nedir bunun adı?

Şımardığımdan bunalım da takılmıyorum ama tümgün Hans zimmer-time dinleyip bütün enerjimi tüketip uyuyasım geliyor. kalktığımda ise o kadar bunalıyorum ki kaç hafta önce bırakmam gereken sigarayı bile tek tek yakıyorum. Tamam hayatımda bazı olaylar ve hiç takmıyorum desemde fena halde kafamın takıldığı bazı özel şahıslar var ama bu kadar bana etki edeceğini sanmıyorum bu durumun. Özellikle de fena halde ayıkken. İçmek muhabbet etmek falan da istemiyorum yahu..İçince daha bir pişman oluyorum. yediğim zamanda pişman oluyorum ki artık sadece hafif hafif yemeği tercih ediyorum. Bugün cuma. Ulan herkes eğlenecek ben darallardayım. Lanet olsun diyorum bir taraftan. Nasıl bir sıkıntıdır bu. Ruh bunalımı fiziksel olarak olumlu etkiliyor beni ancak düşünceler çorba olunca içinden çıkılmaz hale geliyor..

Napmak lazım ne etmek lazım bilmiyorum. Yorum da beklemiyorum ama içim bulanıyor be duyuru..oh açıldım azıcık..

Edit: yeniden kapandım..:(