Ekşi Duyuru

sevgili gönüldaşlar,
ikilemdeyim bana yol yordam gösterin.
aylar önce dil kursuna başladığımda ilk dersimizde öğretmenime aşık oldum. aramızda sadece bir yaş var yanlış anlaşılma olmasın.
ilk başlarda aramız arkadaş olarak çok çok iyiydi. rahatlıkla her konu hakkında konuşabiliyorduk. dersin olmadığı zamanlarda dışarı çıkıyor, beraber takılıyor, zaman geçiriyorduk. bir ara onun bir sorunu üzerine konuştuk ve ben ertesi gün dersim olmamasına rağmen dil kursuna onu görmeye gittim. giderken bir değişiklik olsun diye yanımda alırken aslında pek gösterişli olmamasını istediğim bir çiçek yaptırayım dedim ama çiçekçi işi abartıp büyük, kocaman bir çiçek tutuşturdu elime. mecburen o kadar para bayıldığımdan almak zorunda kaldım. verdiğimde çok ama çok mutlu oldu. bana "şimdiye kadar eski sevgililerim de dahil olmak üzere kimse bana böyle çiçek almamıştı." demişti. neyse onun akşamında her türk erkeğinde olan sabırsızlık ve deli cesaretiyle facebookta "ona çiçek verip 5 dk zaman geçirmek : paha biçilemez" yazıp şu anki durumumun bence temellerini attım. ertesi gününde dersten sonra bu konu hakkında konuşmak istedim. "verdiğim çiçek yanlış anlaşmalara yol açabilir diye bunu konuşuyoruz. aramızda öyle bir şey yok. sen benim arkadaşımsın. böyle bir yanlış anlaşılma olmasından korkutuğum için konuşuyoruz." diye salakça bir konuşma yapma gereği duydum onu kaybetmemek adına. onu kaybetmemek için ondan vazgeçmek istedim. onun bu konuşmaya verdiği karşılık " ben yanlış anlamadım zaten. biz arkadaşız, öyle takılıyoruz, kankayız tabii senin açından öyle bir şey yoksa ? "dedi gözlerrimin içine bakarak " ben yok arkadaşız biz" diyebildim sadece. o an yerin dibine girip çıkmamak istedim ama olan olmuştu işte. bu konuşmanın üstüne benimle neredeyse 1 ay doğru düzgün konuşmadı. hep kaçtı benden. kaçamak cevaplar verdi. sonunda nedendir bilinmez sıcak davranıp, eskisi gibi olmak için ilk adımı attı. eskisi gibi derken ilk başlardaki gibi arkadaş moduna geri döndük. haziranın başından şimdiye kadar hemen hemen her hafta komşu şehirlerde yaşamamıza rağmen bir şekilde buluştuk, görüştük. onun benim şehrimdeki resmi işlerine hep beraber koşturduk. yeri geldi beraber tatile çıktık. ama bunları hep arkadaş modunda yaptık. yanımda eski sevgililerinden bahsetti, çevremizde bulunan yakışıklı bulduğu çocukları bana gösterdi. ama benim ona duygularım ilk anından beri değişmedi. aksine arttı. onu düşünmeden geçen bir anım bile yok. o 15 gün sonra 6 ay süresince yurtdışında bulunmak için gidecek. beraber baş başa geçireceğimiz 2 günümüz var bu zaman diliminde. sonrasında onu şubatta dönene kadar göremeyeceğim.
işte asıl soru burda başlıyor. ben ona gerçek duygularımı söylemeli miyim ? yoksa susup başlangıçta yaptığım salaklığın faturasını mı ödemeliyim ? söylersem, bu arkadaşlık bozulacak, onu kaybedeceğim. hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. bana bu kadar yakın olmayacak, yanımdayken rahat davranmayacak. söylemezsem, bu arkadaşlık bozulmayacak ama birini bulduğunda, onun yanında ben kendim gibi davranamayacağım. hatta bana bir arkadaşı, dostu olarak en ihtiyacı olacağı zamanlarda ben onun istediği kişi olamayacağım. ona her zaman destek veren kişi olamayacağım.
yılbaşında pariste beraber olalım diyor. beraber kutlayalım yeni yılı diyor. bunu söylerken neyi söylemek istediğini kestiremiyorum. aşıklar şehrinde, yılbaşında beraber, başbaşa olmak ne anlama gelecek kestiremiyorum.
ortak arkadaşlarımızdan birinin ağız araması sonucunda "beni arkadaş olarak çok sevdiğini, değer verdiğini, kaybetmek istemediğini ama sevgili olarak bana karşı hiç bir şey hissetmediğini" öğrendim.
bir yol gösterin be dostlar.
1- o gitmeden söylemeliyim yoksa susup kaderime mi sövmeliyim ?
2- söylersem, yılbaşında parise gitmeli miyim ? gidersem nasıl davranmalıyım ?
3- söylersem, olmayacağını bilerek söylersem, yani "senden bir beklentim yok, sadece bil diye söylemek istedim" dersem ?
4- 3. maddeyi söylersem, parise gitmeli miyim ?
5- söylemezsem, yılbaşında parise gidip, şimdi nasılsak öyle mi devam etmeli miyim ?