[]
Tevrat'ta cennet tasviri neden yok (çok cılız)
Yapay zekaya sorduğumda ilk Tevrat döneminde ahiret ödülü beklentisi neredeyse yoktu diyor. cidden Tevrata bakınca sanki inanca uygun yaşayanların dünyada işleri yolunda gidere daha yakın bir görüş var gibi. detaylı cennet tasviri yok.
eğer yoksa; bu yahudilerin iyilik yapma şevkini kırmaz mı? karşılığında ne alacağını bile bilmiyorsun. (karşılıksız iyilik, çıkar amaçlı olmayan iyilik mitini bir tarafa bırakalım, hepimiz insan denilen varlığın nasıl çalıştığını biliyoruz)
Aramızda yahudiler varsa netleştirebilir mi?
eğer yoksa; bu yahudilerin iyilik yapma şevkini kırmaz mı? karşılığında ne alacağını bile bilmiyorsun. (karşılıksız iyilik, çıkar amaçlı olmayan iyilik mitini bir tarafa bırakalım, hepimiz insan denilen varlığın nasıl çalıştığını biliyoruz)
Aramızda yahudiler varsa netleştirebilir mi?
Yahudi degilim ama tevrati bir kac kez okudum, dinler tarihi ile de ilgiliyim. Tevrat ta oteki taraf ile ilgili kesin bir sey yok.
- deckard
(15.04.25 15:49:36)
Bu da claude tarafindan verilmis yanit.
# Afterlife Concepts in the Old Testament
The concept of afterlife in the Old Testament is notably less developed and explicit than in later religious texts. Unlike the New Testament's clear descriptions of heaven and hell, the Hebrew Bible presents a more ambiguous picture:
The primary concept is "Sheol," which appears about 65 times in the Hebrew Bible. Sheol is portrayed as:
- A shadowy underworld where all dead go regardless of moral status
- A place of silence, darkness, and disconnection from God's presence
- Not clearly divided into realms of punishment and reward
Several key aspects of Old Testament afterlife beliefs:
1. **Limited personal afterlife**: The early texts focus more on tribal/national continuity through descendants than individual afterlife
2. **Gradual development**: Later Old Testament books (like Daniel) begin developing more explicit resurrection concepts
- Daniel 12:2 contains one of the clearest references: "Many of those who sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life, and some to shame and everlasting contempt"
3. **Ambiguous passages**: Texts like Psalm 16:10 ("You will not abandon my soul to Sheol") hint at possible divine rescue but remain open to interpretation
4. **Ancestral connection**: The recurring phrase "gathered to his people" suggests some form of connection with deceased ancestors
The Old Testament's relatively sparse afterlife theology stands in contrast to contemporary Egyptian and Mesopotamian religions, which had more elaborate afterlife concepts. The development of clearer resurrection beliefs generally emerges more fully in later intertestamental literature and the New Testament.
# Afterlife Concepts in the Old Testament
The concept of afterlife in the Old Testament is notably less developed and explicit than in later religious texts. Unlike the New Testament's clear descriptions of heaven and hell, the Hebrew Bible presents a more ambiguous picture:
The primary concept is "Sheol," which appears about 65 times in the Hebrew Bible. Sheol is portrayed as:
- A shadowy underworld where all dead go regardless of moral status
- A place of silence, darkness, and disconnection from God's presence
- Not clearly divided into realms of punishment and reward
Several key aspects of Old Testament afterlife beliefs:
1. **Limited personal afterlife**: The early texts focus more on tribal/national continuity through descendants than individual afterlife
2. **Gradual development**: Later Old Testament books (like Daniel) begin developing more explicit resurrection concepts
- Daniel 12:2 contains one of the clearest references: "Many of those who sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life, and some to shame and everlasting contempt"
3. **Ambiguous passages**: Texts like Psalm 16:10 ("You will not abandon my soul to Sheol") hint at possible divine rescue but remain open to interpretation
4. **Ancestral connection**: The recurring phrase "gathered to his people" suggests some form of connection with deceased ancestors
The Old Testament's relatively sparse afterlife theology stands in contrast to contemporary Egyptian and Mesopotamian religions, which had more elaborate afterlife concepts. The development of clearer resurrection beliefs generally emerges more fully in later intertestamental literature and the New Testament.
- deckard (15.04.25 15:51:37)
Bunu cevaplamak için yahudi olmaya gerek yok aslında, yaygın bilinen bir şey.
Yahudilik dininin çıkış noktası tanrının İbrahim ve onun soyu ile yaptığı anlaşmaya dayanıyor. Tanrı bu anlaşma gereği bir yasa veriyor ve yahudileri (ibrahimin soyunu) buna uymakla sorumlu tutuyor. Eğer Tevratı ve Tanahı okursanız kitapların hemen her yerinde, her fırsatta Yahudiler bu yasayla uyarılırlar. Yasaya uymadıklarında başlarına her türlü bela gelir. Yasaya uyduklarında ise tam tersi tanrı önlerindeki bütün engelleri kaldırır, refah içinde yaşarlar. Tevrat ve tanah baştan sona bu anlatılarla dolu, başka bir şey yok.
Yani Yahudilik cennet ve cehennem sisteminden ziyade yaşarken ödül ve ceza sistemine dayalı bir din. Bir yasa dini.
Yine de kitaplarda ölümden sonrasına dair imalar yok değil. Ayrıca Yahudilik sadece tevrat ve tanahtan da ibaret değil. Sözlü gelenek de çok önemli. Bu yönden bakıldığında ölen insanların ruhunun tanrıya geri döndüğüne ve onunla bütünleştiğine inanılıyor. Bu açıdan ölüm insanların çoğu için son. Ancak yasayla sorumlu tutulanların (yahudilerin) tekrar diriltileceği ve tanrının yanında onunla birlikte bulunacağı inancına dair bir eğilim var. Eğer kişi yasaya uymadıysa da geçici bir arınma aşamasından geçeceği düşünülüyor. Ancak Yahudiler bunlara çok kafa yormuyorlar. Çünkü kafa yormaya yetecek bir şey yok ortada.
Ek olarak Yahudilikte "Sevap" ve "Günah" sistemi de yok. Esasen bu hristiyanlıkta da belirgin olarak yok. İslami bir tema.
Yahudilikte yasa var. Bir Yahudinin görevi bu yasaya uymak. Dünyada "güzel işler" yaparak ahirette "cenneti hak etme" fikrinin karşılığı İslam'da var. Yahudilik ayrı bir din. Hristiyanlık'ta bu konu daha karmaşık farklı mezhepler farklı derecelerle iyi işleri bir gereklilik olarak görüyor. Ancak genel anlamda Hristiyanlıkta "iyi işler" yapmak tanrının kurtuluş için seçtiği insanların bir "özelliği" yani iyi işler yaparak cennete hak kazanamazsınız, yalnızca tanrı sadece kendi lütfuyla bir insanı "kurtuluşa" kavuşturabilir. Yine de katoliklik gibi mezhepler iyi işleri tanrıya olan inancın güçlü kalmasını sağlayan şeyler olarak görürken kalvinistler zaten tanrının seçtiği kişilerin isteseler de istemeseler de kendilerini iyi işler yaparken bulacaklarına inanıyor.
Yahudilik dininin çıkış noktası tanrının İbrahim ve onun soyu ile yaptığı anlaşmaya dayanıyor. Tanrı bu anlaşma gereği bir yasa veriyor ve yahudileri (ibrahimin soyunu) buna uymakla sorumlu tutuyor. Eğer Tevratı ve Tanahı okursanız kitapların hemen her yerinde, her fırsatta Yahudiler bu yasayla uyarılırlar. Yasaya uymadıklarında başlarına her türlü bela gelir. Yasaya uyduklarında ise tam tersi tanrı önlerindeki bütün engelleri kaldırır, refah içinde yaşarlar. Tevrat ve tanah baştan sona bu anlatılarla dolu, başka bir şey yok.
Yani Yahudilik cennet ve cehennem sisteminden ziyade yaşarken ödül ve ceza sistemine dayalı bir din. Bir yasa dini.
Yine de kitaplarda ölümden sonrasına dair imalar yok değil. Ayrıca Yahudilik sadece tevrat ve tanahtan da ibaret değil. Sözlü gelenek de çok önemli. Bu yönden bakıldığında ölen insanların ruhunun tanrıya geri döndüğüne ve onunla bütünleştiğine inanılıyor. Bu açıdan ölüm insanların çoğu için son. Ancak yasayla sorumlu tutulanların (yahudilerin) tekrar diriltileceği ve tanrının yanında onunla birlikte bulunacağı inancına dair bir eğilim var. Eğer kişi yasaya uymadıysa da geçici bir arınma aşamasından geçeceği düşünülüyor. Ancak Yahudiler bunlara çok kafa yormuyorlar. Çünkü kafa yormaya yetecek bir şey yok ortada.
Ek olarak Yahudilikte "Sevap" ve "Günah" sistemi de yok. Esasen bu hristiyanlıkta da belirgin olarak yok. İslami bir tema.
Yahudilikte yasa var. Bir Yahudinin görevi bu yasaya uymak. Dünyada "güzel işler" yaparak ahirette "cenneti hak etme" fikrinin karşılığı İslam'da var. Yahudilik ayrı bir din. Hristiyanlık'ta bu konu daha karmaşık farklı mezhepler farklı derecelerle iyi işleri bir gereklilik olarak görüyor. Ancak genel anlamda Hristiyanlıkta "iyi işler" yapmak tanrının kurtuluş için seçtiği insanların bir "özelliği" yani iyi işler yaparak cennete hak kazanamazsınız, yalnızca tanrı sadece kendi lütfuyla bir insanı "kurtuluşa" kavuşturabilir. Yine de katoliklik gibi mezhepler iyi işleri tanrıya olan inancın güçlü kalmasını sağlayan şeyler olarak görürken kalvinistler zaten tanrının seçtiği kişilerin isteseler de istemeseler de kendilerini iyi işler yaparken bulacaklarına inanıyor.
- akhenaten (15.04.25 18:03:03 ~ 18:25:43)
Yahudilik ilk semavi din. Biraz ilkel. Tanrı ile güreşen adam bile var. Sonra senin gibi soru soranlar gelince evrimlesip yavaş yavaş bugünkü haline geliyor dinler.
- abelardo (16.04.25 04:35:16)
1
