Ekşi Duyuru

Karşımdakinin çabalamadığını görürsem, sürekli anlaşabilmek için çabalıyorsam ayrılmayı düşünürüm.
Aklıma ilk gelenleri yazdım. Daha birkaç şey yazılabilir.

büyük sorunlar varsa direkt ayrilik. yalan söylemek, hakaret etmek, durumlari dramatize etmek, siddet, kimyasal uyusturucu kullanimi, kisitlamaya calismak, en ufak seyleri bile kisitlama olarak görüp olay cikarmak, gelecek planlarinin uyusmazligi, sorumluluk sahibi olmamak, vs diye uzayan bir lsite.

ilgiyi az veriyorsa da ayrilik sebebi bence. ha sen ayrilmasan o ayrilacak zaten büyük ihtimalle.

iletisimle ilgili sorunlari sorundan saymazdim ben. cözmeye calisirdim.

sorunlari söylemezsen ne oldugunu anlayamayiz. senin sorunun ne dostum? koca koca kafanin koca kicindan daha büyük olmasi mi? hadi ama söylesene.. (saka :D )

Hala seviyor ama o veya bu sebeple ilişkide gelecek görmediği için ayrılabilen çok az insan olduğunu düşünüyorum kendi çevremden hareketle. İlişkiyi sevgiye rağmen bitirebilmiş birinin asıl motivasyonu bence yeteri kadar sevmemiş olmak. Şüphelerim var ve ayrılmak istiyorsam eğer ayrılırım. Ayrı kalabilmişsem eğer doğru karar almışım demektir. Kalamadıysam da geri dönerim açık bi kapı kaldıysa eğer, gurur yapmam. Kendi yaşadıklarımın en özet halini, aldığım kararların en yalın halini düşünce böyle bir sonuca varıyorum.

Uzun süreli bir ilişkide sorunlar belirmeye başlar, ayrılık demeden önce çözmeye çalışırsınız. Konuşarak, terapiyle, neyse işte ama karşılıklı saygıyla ve çabayla çözülürse çözülür. Çözülmezse ilişki ya biter ya da toksik bir varlık olarak devam eder.

Ama dört ayda önemli sorun mu olur? Bunların ilişkinin cicim ayları, en heyecanlı en keyifli, iki tarafın da birbirine çok özen gösterdiği, çok ilgilendiği zamanları olması lazım.

Dört ayda büyük "sorunlar" (bir de değil) çıkaran ilişkiden bir halt olmaz bence.

Kendini iyi tanıyor olman lazım. Ne istediğini ve neyi kesinlikle istemediğini, nelerin seni tetiklediğini biliyor olman lazım, aynı zamanda davranışları ve sözleri iyi takip edebiliyor olman lazım ki satır aralarından habersiz kalarak aptal yerine konmayasın.

Kırmızı çizgilerini ihlal ediyor mu, insanlık ve kadınlık/erkeklik haysiyetini bile isteye eziyor mu, ikaz ettiğinde seni dinliyor mu, ikazını ciddiye alıyor mu, değer verip kendini ona göre ayarlıyor mu. Mesela.

Yahut senin kaynaklarını nasıl kullanıyor, kötüye kullanıyor mu, çıkarı için birlikte olduğu hissiyatı oluyor mu sende...

Sen ne istiyorsun, neye nasıl bakıyorsun bunları iyi bilmen lazım.

"önemli sorun" ve "ilişki bitirmeye değer mi" ifadeleriniz çelişiyor. size göre bu sorunlar "önemli" ise başkasının ne dediğinin ne söyleyeceğinin bir anlamı olmamalı. abartı örnek vermek gerekirse partnerlerden biri diş macununu ortasından sıkıyor diye ayrılan insanlar var. sizin için anlamsız olabilir, ama bir diğeri için hayat memat meselesi olabilir. o yüzden kendinize destekçi aramayın. karar vermekten çekinmeyin. pişman olacaksanız da olun. ama birilerini üzmemek için kendinizi sıkıntıya sokmayın, yormayın, zorlamayın.

ilişkiden emin olma konusundaysa aklıma gelenlerden birkaçı:
- güven önemli. herkesin güven anlayışı, beklentisi farklı olduğu için bir örnek vermeyeceğim. kimisi telefon şifresini güven olarak görür, kimisi e-devlet şifresini, kimisi ev veya araba anahtarını, kimisi banka kartını, kimisi bir canlıyı (hayvan olur, kendi çocuğu olur) emanet edebilmeyi...

- saygı önemli. yaptığınız bir işe, anlam yüklediğiniz bir canlıya ya da nesneye, davranışınıza, sözünüze...

- ve elbette birlikte olduğunuz zamanlarda ve ayrı olduğunuz zamanlardaki hisleriniz. ayrı kaldığınızda sıklıkla "oh be" demiyor olmanız gerekir. ya da partneriniz 3 saatlik iş yemeği, arkadaş buluşması gibi bir etkinliği yani ayrı kaldığınız zamanları sizin için dayanılmaz, çekilmez hale getirmiyor olmalı. ağzımızın tadı bozulmasın diye taraflar yapmak istediklerinden vazgeçmemeli.

- fiziksel ve sözlü şiddetten bahsetmeme gerek yok diye düşünüyorum.