Ekşi Duyuru

senin iş bulma değil kaygı problemin var. önce bunu çözmelisin.

defalarca ben ve başkaları da burda tekrar etti. eli ayağı tutan, alkol, madde, kumar bağımlısı olmayan, önüne gelen işleri değerlendiren bir insanın sokakta kalma, aç kalma ihtimal sıfır.

bir fabrikada çalışırsın, markette çalışırsın, kuryelik yaparsın. kargolar deli gibi çalışacak eleman arıyor. evet zor iş, yorucudur ama her daim iş bulursun.

bir süre sabreder ve iş aramaya devam edersin, borcun birikmez. masrafın yoksa kenara para atarsın. moralini toplarsın daha iyi fırsatları beklersin.

bize gelen kargolara-kuryelere bakıyorum çok fazla 50 yaşın üzerinde insan var demek yapılabiliyor.

benim prensibim boş kalacağıma pazarda limon satarım. ama kenarda böyle çocuk gibi mızmızlanarak beklemem.

kardeşim akdeniz üniversitesi %100 ingilizce bilgisayar mühendisliğini bitirdi ve 1.5 senedir iş bulamıyor. artık yavaştan bölüm dışı işlere de bakmaya başlıyor.

''eli ayağı tutan, alkol, madde, kumar bağımlısı olmayan, önüne gelen işleri değerlendiren bir insanın sokakta kalma, aç kalma ihtimal sıfır.

bir fabrikada çalışırsın, markette çalışırsın, kuryelik yaparsın. kargolar deli gibi çalışacak eleman arıyor. evet zor iş, yorucudur ama her daim iş bulursun''

Uzaktan konuşması gerçekten çok kolay. Bu kadar işsiz varken, adamlar okumuş, tecrübesi olan kişinin bugün girip yarın gideceğini biliyor. O nedenle tecrübesi ve eğitimi olan birini tercih etmiyor. Sanki herkes masabaşı iş arıyor!

@kahvedesu

ben bilfiil 25 yıldır kendi işimi yapıyorum, yani 25 yıldır proje bazlı danışmanlık maaşları dışında da düzenli olarak bir maaş almadım, kurumsalda, bir şirkette vs. çalışmadım. hep kendi işimi yaptım. yani sırtımı bir yere dayayıp rahat etmedim. zengin bir ailede iyi bir networkle doğmadım, havalı bir diploma sahibi değilim. özetle tuzum kuru değil. uzaktan değil tam içeriden konuşuyorum.

yeri geldi kurumsal firmaya teklif götürdüm bir iş yarattım, yeri geldi facebooktan tanıştığım yardım ettiğim birinin şirketine iş yaptım. linkedinden tanıştığım insanlarla iş yaptım. uzmanlığıma dayanarak çeşitli sektörlerdeki boşlukları değerlendirdim ürün çıkardım bunları sattım. hep bir fırsatı-işi kovaladım.

bu uzmanlığım olmasa gene aynı yapıda olurdum. freelance çalışırdım, parça parça başka işler yapardım. baktım eğitimim olan konuda iş yok ve gelecek de yok ısrar etmez ya yeni bir kariyer hedefi seçer ya da alternatif işler yapardım.

ama şu çok net. iş yok, piyasa böyle. yandık öldük bittik ne yapalım yaklaşımı kimseyi bir yere taşımıyor. herkes bir şekilde kendi senaryosuna uygun çözümü savaşarak elde etmek zorunda.

Valla benim 5 sene oldu. Yavaştan kpss çalışmaya başlasam iyi olacak sanırım.

orpheus +1

uzun suredir issiz olmak bence de psikolojik sikinti belirtisi, benim hayat tecrubeme gore boyle birsey mumkun degil, en boktan ulkede en boktan ekonomide bile mumkun degil.

Türkiye'deki sorun vasıfsız işlerde kazanılan paranın hayatta kalmaya yeter olmaması. Normalde işsizlik diye bir şey yok. Araba kullanabilen herkes taksicilik yapabilir part time veya full time olarak veya marketlerde iş bulmak çok zor değil. Bu şekilde bir hayat kurmak imkansız ama.

Masabaşı ofis işlerinde tanıdıklık faktörü çok önemli. Aynı ortamı paylaşacakları kişiyi tanımadan almak istemezler. Olur da bir anlaşmazlık olursa başımıza bela alırız diye korkuyorlar.

orpheus, insanlar iş ayırt etmiyor. İşveren işçi seçiyor. Bazen insanlar sanıyor ki, işsizlik güzel, evde yatmayı seviyorlar. Vasıfsız biriysen, okumadıysan iş bulma imkanın daha çok ama okuduysan, işveren senin çekip gideceğini biliyor.

Ben de uzunca bir süre iş aradım. Sekreterliğe başvurmuştum, adam yaşım ileri diye almadı, asgari ücrete kendi branşıma başvurdum. Sen yurtdışına gidersin dediler. Yok, gitmem dedim. Yine de almadılar.

www.youtube.com

kahvedesu iş bulabildinmi ne kadar zamandır işsizsin

Kahvedesu'nun dediği duruma overqualification deniyor. Eğitim seviyen arttıkça unskilled işe girme potansiyelin düşüyor.

Diyelim ki bir doktora derecen var ve işsizsin. Seni işe aldıklarında ortamda sorun yaratacağını düşünüyorlar.

İşsizlik sorununda son raddeye gelmiş birinin hem iş bulup hem de anlamlı para kazanması için tırcılık gibi zorlu ama iyi kazandıran işleri düşünmesi en mantıklı seçim. Bu tip işlerde iş veren insan seçmez.

@trablon kahvedesu yurtdışına gitti diye biliyorum:)

@arbre

Kadınlardan bile tırcılık yapan var. Zor iş ama öğrenmesi o kadar uzun değil. Bir metropolde araba kullanmaktan zor değil. Zorluğu tırda yatıp kalkmak, yemeği tırda yapmak, yoldaki riskler, uykusuzluk gibi gibi.

Tırın alternatifi taksidir. Ani işsizlik çözümü olarak.

@edmond honda

Overqualification kavramını bir araştır. Kanıt bu kavramın kendisi. Sen bunu çürütecek kanıt sun.. eğer varsa.

@edmond honda, arkadaş şu başlıktan bahsediyor sanırım:

eksisozluk.com

arada gündeme geliyor sözlükte, geçen yine gündemdeydi. millet başlık altında bu insanlarla dalga geçip egosunu tatmin ediyor.

herseyin fazlasi zarar, egitimin de. fazla uzatmadan alacagini alip uzayacaksin eger akademiden kovalama gibi bir niyetin yoksa.

okullar is garantisi sunmuyor, zaten cogunlukla size okulda egitim verenlerin ozel sektor ile baglantisi sifira yakin, piyasada neler donuyor haberleri bile yok.

günün sonunda eğitim bir yana kişiyi sonuca götüren nitelik tavır oluyor. asıl tartışılması gereken şu. şartlar çok zorsa, 1 sene sonra bile olsa sokakta kalmakla yüzyüzeysek o zaman ne yapmalıyız ?

ben de şunu diyorum. elin ayağın tutuyor başka bir engelin yoksa. kumar, alkol bağımlısı değilsen o zaman şartlara göre gerekirse motokuryelik, tezgahtarlık, kargo şubesi kuryeliği vs. olabilecek her işi dener hayatta kalmaya bakarsın. ama sokağa düşmezsin. evin yoksa 3-4 kişi ortak ev tutarsın gene sokağa düşmezsin.

ama sürekli olarak gelip işsizlikle ilgili başlık açarak, yakınarak, kendini iyi hissetme veya durumuna bir anlam arama derdine düşersen o zaman gram ilerleyemezsin ve bu psikolojiden de çıkamazsın.

işsiz değilim ama okuldan atılıcam. yaşım zaten 104 oldu. hani af çıksa, dönsem, sürüne sürüne yine uzatarak bi şekilde kalan dersleri verip bitirsem bile ne yapabilirim bilmiyorum.

şu ara akıl sağlığımı korumak için sadece kısa vadeli düşünüp en azından şimdilik çarkı döndürmeye çalışıyorum. belki doğru bi yaklaşım değildir ama şu noktada bu kadar belirsizlik varken ne yapacağımı cidden hiç bilmiyorum, o yüzden 3-5 bin de olsa cebime para girmeye devam etsin ve aç kalmayayım kafasındayım. artık "ne olursa olsun oku bitir" diyen insanlar bile "sal şu okulu olm git iş öğren" diyor ama 30 yaşında lise mezunu adama kim ne işi öğretecek onu da bilmiyorum, bi şeylere girişsem kursu eğitimi vs. yine oluyor yani onu yapacak maddi gücüm yok.

memuriyet bence zaten hele ki türkiye gibi vahşi kapitalist ülkelerde gıptayla bakılmayacak bir şey değil. hiç değilse tatilleri var, nispeten düzgün şartlarda çalışıp yaşayabiliyorlar. çalışanın daha çok ezildiği, hiçbir güvencesinin olmadığı, paranın pul olduğu yerde her özel sektör çalışanından milyoner çıkacak hali yok hoş... muhakkak her işin dezavantajı, rahatsızlığı vardır ama memuriyete burun kıvıranları genelde hiçbir zaman anlamadım şahsen.

gelecek için korku ve panik var ama şu an iyi kazansam bile olurdu sanırım. o açıdan buna ayrıca takılmamaya çalışıyorum. çünkü ihtimaller sonsuz. yarın lotodan parayı bulup akşamına felç geçirsem mesela hayat benim için ve ailem için şimdikinden daha mı güzel olur? o yüzden gerçekten aç ve açıkta kalmadığım sürece geleceği düşünmemeye çalışıyorum, şükür zaten eşim çocuğum filan yok en fazla anneme ve kardeşlerime destek olmam beklenir, ben olmasam bile idare edebilecek kapasitedeler.

gerçekten büyük sorumluluğu olan, şu ortamda ev-araba-çocuk vs. dertleri olanlara kolaylıklar diliyorum, onların işi daha zor. ben fakirim geleceğim yok diye ağlayıp zırlıyorum da günün sonunda köyün delisi gibi sallaya sallaya gezerim kimse de napıyo bu demez en azından öyle bi rahatlığım var jdfjdk

Hocam bahsetmişler ama gerçekten senin problemin iş korkusu vs değil daha çok kaygı anksiyete problemleri gibi görünüyor.

memuriyete gıpta ile bakıyorsunuz ama bu her zaman olmayabilir. kötü bir yöneticiye-amire denk gelirsin sana hayatı zehir eder, nasıl olsa işten çıkamaz diye etmediğini bırakmaz. şaçma işleri yükler. tersine gidersen de mobbing ile öyle bir darlar ki istifa eder memurluğu yakarsın. ya da bir iftira, bir soruşturma ile memuriyeti yakarlar. örnekleri çok.