[]
arkadaşlık hk
yaş oldu 38 bütün çocukluğum memur anne-babayla bi orda bi burda geçti. çocukluk arkadaşı kavramım hiç olmadı, hep okula yeni gelen ve görece üst düzey memur olan babamın mesleğiyle tanındığım lojmanlarda geçen bir çocukluk.
özel üniversite de maddi durumlar zorlanarak okunmuş bu ve başka sebeplerle neredeyse 0 arkadaşla bitmiş bir üniversite hayatı.
sonrası evlilik yine bir memurla. abuk subuk ilçeler, şehirler, 30 yıllık hayatımda karşılaşmadığım insanlar. (babamın mesleğinden kaynaklı ister istemez fazla rafine ve korunaklı büyüdüm) bu süreçte şahit olduğum insanlar ve olaylar sonrası aileme sürekli tepki gösterdim beni bu kadar saf yetiştirmeseydiniz diye)
din temelli, giyimim, sürdüğüm ojeden kaynaklı yargılandığım eşimin saçma çevresiyle geçen 7 sene.
ve bugün eşimden başka en ufak bir sıkıntımı paylaşabileceğim bir arkadaşım yok.
konumuza gelirsek evlenip 8 sene önce en yakınım dediğim(25yıldır tanıdığım) insanında yaşadığı istanbuldan ayrıldım. bu geçen 8 sene de mütemadiyen düzenim değişti tayinler, işsizlik vs. bi kere de ya nasılsın demedi. hep rutin diyaloglar, sen seçtin cümleleri. 12 yıllık evlilikte asla çocuk istemiyorken hamile kaldı mart ayında. 25yıldır ilk defa doğum günümü kutlamadı. marttan eylüle kadar arada bi nasılsın vs sordum. temmuzda yine tayin olduk taşındık vs üstünden geçmiş 3 ay mesaj attı taşındınız mı falan diye. açıkcası bu süreçte hep benim ittirmemle görüştüğümüz için artık ben de kimse için kendimi zorlamayacağım diye düşünüp eylülden beri hiç arayıp sormuyorum. sanırım artık ben çaba sarfetmekten, herkes beni sevsin diye uğraşmaktan yoruldum. ama doğum yaptı bu ara eminim rüyamda gördüm ama hiç içimden aramak gelmiyor. eminim beni bu hamilelik sürecimde aramadın falan falan diye trip atıcak. anlıyorum hamilelik, analık okey de bu bi insanın aranması için bir sebep mi? yani ben ömrüm boyunca doğurmazsam beni kimse aramayacak mı? neden herkes bu kadar bencil. ya benimde dertlerim var 8 senedir çalışmıyorum, sürekli ev taşıyorum, sürekli yeni insanlar, yeni çevre, kendini kabul ettirme hem de tam 36 senedir…
özel üniversite de maddi durumlar zorlanarak okunmuş bu ve başka sebeplerle neredeyse 0 arkadaşla bitmiş bir üniversite hayatı.
sonrası evlilik yine bir memurla. abuk subuk ilçeler, şehirler, 30 yıllık hayatımda karşılaşmadığım insanlar. (babamın mesleğinden kaynaklı ister istemez fazla rafine ve korunaklı büyüdüm) bu süreçte şahit olduğum insanlar ve olaylar sonrası aileme sürekli tepki gösterdim beni bu kadar saf yetiştirmeseydiniz diye)
din temelli, giyimim, sürdüğüm ojeden kaynaklı yargılandığım eşimin saçma çevresiyle geçen 7 sene.
ve bugün eşimden başka en ufak bir sıkıntımı paylaşabileceğim bir arkadaşım yok.
konumuza gelirsek evlenip 8 sene önce en yakınım dediğim(25yıldır tanıdığım) insanında yaşadığı istanbuldan ayrıldım. bu geçen 8 sene de mütemadiyen düzenim değişti tayinler, işsizlik vs. bi kere de ya nasılsın demedi. hep rutin diyaloglar, sen seçtin cümleleri. 12 yıllık evlilikte asla çocuk istemiyorken hamile kaldı mart ayında. 25yıldır ilk defa doğum günümü kutlamadı. marttan eylüle kadar arada bi nasılsın vs sordum. temmuzda yine tayin olduk taşındık vs üstünden geçmiş 3 ay mesaj attı taşındınız mı falan diye. açıkcası bu süreçte hep benim ittirmemle görüştüğümüz için artık ben de kimse için kendimi zorlamayacağım diye düşünüp eylülden beri hiç arayıp sormuyorum. sanırım artık ben çaba sarfetmekten, herkes beni sevsin diye uğraşmaktan yoruldum. ama doğum yaptı bu ara eminim rüyamda gördüm ama hiç içimden aramak gelmiyor. eminim beni bu hamilelik sürecimde aramadın falan falan diye trip atıcak. anlıyorum hamilelik, analık okey de bu bi insanın aranması için bir sebep mi? yani ben ömrüm boyunca doğurmazsam beni kimse aramayacak mı? neden herkes bu kadar bencil. ya benimde dertlerim var 8 senedir çalışmıyorum, sürekli ev taşıyorum, sürekli yeni insanlar, yeni çevre, kendini kabul ettirme hem de tam 36 senedir…
En yakınım dediğin insanın "nasılsın" demesi çok da gerekmeyebilirdi aslında. Sen direkt "şöyle böyle oldu, canım sıkkın" diye anlatabilirsin sonuçta. Önemli olan buna dönüşü, sanırım o dönüşler de seni tatmin etmemiş.
Ben rutin iletisimin devam etmesini, sürekli yeni baştan "nasılsın, ne var ne yok" denmesine tercih ederim. Daha samimi, hiç ayrilmamisiz ilişkimiz kaldii yerden her gün devam ediyor gibi...
Hamilelik, annelik tabii ki aranması gereken bir şey ağğbi. Bizim için önemli olmayabilir ama bir insanın hayatında 3-5 önemli olay vardır. Düğün, cenaze, doğum vs. E bunları diğer günlerden ayırt eden bir aksiyon alinmasi tabii ki beklenir.
Ben rutin iletisimin devam etmesini, sürekli yeni baştan "nasılsın, ne var ne yok" denmesine tercih ederim. Daha samimi, hiç ayrilmamisiz ilişkimiz kaldii yerden her gün devam ediyor gibi...
Hamilelik, annelik tabii ki aranması gereken bir şey ağğbi. Bizim için önemli olmayabilir ama bir insanın hayatında 3-5 önemli olay vardır. Düğün, cenaze, doğum vs. E bunları diğer günlerden ayırt eden bir aksiyon alinmasi tabii ki beklenir.
- abuzer (17.12.24 02:02:36 ~ 02:04:06)
Evet normal şartlarda doğum aranması gereken bir durum olabilir ama bir şeyler koptuysa o iş pek öyle değil. Doğurmuşsun hayırlı olsun, evet teşekkürler. Doğumunda aradım demek için. Yani bu yüzeysellik seviyesine gelindiğinde zaten o en yakın arkadaşlıktan bişey kalmamış oluyor. Benzer bir durum yaşadım ve aramadım. İyi olduğunun haberi yetti.
Sadece eşle arkadaş olunabilir. Şartlar öyle gerektirir vs. İnsanlar kopar birbirinden, etrafında kimse kalmayabilir. Çocukluktan da gelebilir. Ama bu sizi rahatsız ettiğine göre kendinize bir alan yaratmanız iyi olur derim. İlla ki sosyal çevre yaratmayabilir bu alan.
Sadece eşle arkadaş olunabilir. Şartlar öyle gerektirir vs. İnsanlar kopar birbirinden, etrafında kimse kalmayabilir. Çocukluktan da gelebilir. Ama bu sizi rahatsız ettiğine göre kendinize bir alan yaratmanız iyi olur derim. İlla ki sosyal çevre yaratmayabilir bu alan.
- sibertenik (17.12.24 04:56:19)
yaş 38 er kişi. biz sabit durdukta ne oldu. 2 tane arkadaşım kaldı biri 500km uzakta diğerinin 2 çocuğu var görüşemiyoruz. eşimin sadece üniden 2 arkadaşı var onlarda 500km uzakta. biz de aynı durumdayız kafana takma. artık kimse kimsenin derdini dinlemek istemiyor. herkes bencil artık ben aramazsam kimse aramıyor.
- mikahakkinen (17.12.24 08:18:49)
Babanin meslegi neydi ?
- feastofthedamned (17.12.24 09:35:17)
mikahakkinen +1
ya benim de arkadaşım yok. kimisi ile ben görüşmek istemedim, aramız koptu, kimisi de benimle görüşmek istemedi yine koptu. Yani öyle sosyal kelebek 500 tane arkadaşı olan insanlara ben de şaşırıyorum, o insanlar çok az sayıdalar. Bi de yüzeysel ve pragmatik arkadaşlıklar kuranların daha çok arkadaşı oluyor. ama böyle gerçek dostluk ararsan bende de yok şahsen. kaldı ki ben de istemiyorum kimseyle arkadaş olmak. ben tek başıma daha mutluyum, en azından kimse beni yargılamıyor bu şekilde kendimi daha korunaklı hissediyorum sanırım.
diğer konuya gelirsek, gözden ırak olan gönülden de ırak olur bu bir gerçek. benim de çok sevdiğim 15 yıllık arkadaşım şu an eşi hakim olduğu için uzak bir şehirde yaşıyor, bebeği oldu şimdi. açıkçası ben de çok aramıyorum, arada bir mesaj atıp nasılsın bebiş iyi mi diye soruyorum kısa bir muhabbet oluyor ama sürekli olup devamı gelemez, yüzyüze görüşmeyince anlatılacak şeyler de kısıtlı oluyor.
senin yaşadığın iç sıkıntısına gelince de, bu kadar üzülüyosan sen ara ya da mesaj at. bu tür şeylerde gurur olmaz. onun bebeği var şimdi tüm dünyası değişti. mesela ben o bahsettiğim arkadaşı hamileyken bi 10 gün aramamıştım, o arada başına gelmeyen kalmamış, bebeği sezaryenle almışlar, 2 hafta yoğun bakımda yatırdılar vs vs olaylar olmuştu, zor bi dönem geçirmişti. belki de arkadaşın şimdi senin hakkında bak neler yaşadım hiç aramadı diye düşünüyodur. mesaj at bence ne yapıyon sesin çıkmıyo diye sor.
ya benim de arkadaşım yok. kimisi ile ben görüşmek istemedim, aramız koptu, kimisi de benimle görüşmek istemedi yine koptu. Yani öyle sosyal kelebek 500 tane arkadaşı olan insanlara ben de şaşırıyorum, o insanlar çok az sayıdalar. Bi de yüzeysel ve pragmatik arkadaşlıklar kuranların daha çok arkadaşı oluyor. ama böyle gerçek dostluk ararsan bende de yok şahsen. kaldı ki ben de istemiyorum kimseyle arkadaş olmak. ben tek başıma daha mutluyum, en azından kimse beni yargılamıyor bu şekilde kendimi daha korunaklı hissediyorum sanırım.
diğer konuya gelirsek, gözden ırak olan gönülden de ırak olur bu bir gerçek. benim de çok sevdiğim 15 yıllık arkadaşım şu an eşi hakim olduğu için uzak bir şehirde yaşıyor, bebeği oldu şimdi. açıkçası ben de çok aramıyorum, arada bir mesaj atıp nasılsın bebiş iyi mi diye soruyorum kısa bir muhabbet oluyor ama sürekli olup devamı gelemez, yüzyüze görüşmeyince anlatılacak şeyler de kısıtlı oluyor.
senin yaşadığın iç sıkıntısına gelince de, bu kadar üzülüyosan sen ara ya da mesaj at. bu tür şeylerde gurur olmaz. onun bebeği var şimdi tüm dünyası değişti. mesela ben o bahsettiğim arkadaşı hamileyken bi 10 gün aramamıştım, o arada başına gelmeyen kalmamış, bebeği sezaryenle almışlar, 2 hafta yoğun bakımda yatırdılar vs vs olaylar olmuştu, zor bi dönem geçirmişti. belki de arkadaşın şimdi senin hakkında bak neler yaşadım hiç aramadı diye düşünüyodur. mesaj at bence ne yapıyon sesin çıkmıyo diye sor.
- turuncu tonlarda (17.12.24 09:55:57)
anne disinda insan iliskileri hep karsilikli cikar uzerinedir. muhtemelen esiniz de ayni dertten muzdarip; ama kalkip bu saatten sonra neden boyle davrandi demek bana biraz kolaycilik, tum sorumlulugu karsi tarafa atmak gibi geliyor. 15 yilda hayat kalitenizi dusurecek o kadar cok sey olmus ki(sagliksiz iletisim, asosyallik, rutinler) su an ki durum gayet dogal bir surec haline gelmis. sad but true.
- buenosdias (17.12.24 10:37:16 ~ 10:40:39)
Çok arkadaşı olanlarda çoğu zaman samimiyetsizlik ve yüzeysellik baskın oluyor. Samimiyetsizce eğlenebiliyor insanlar, yüzeysellikten çok memnun olanlar çok mesela. Ben biraz dip balığıyımdır, arkadaşlıkların çoğu zaman kısa sürer, menfaati olmadığında gidenler çok fazla çünkü.
Duygusal ilişkilerde bile böyle. Sevişmeyeceksek bir arada olmayalım diyor mesela, ne sevgisi diyor ya da çocuk yapmayacak kadını niye evlenerek kendime yük edeyim diyor. Menfaat yoksa evlenmiyor falan.
Bugünün insanı çoğunlukla böyle oldu. Arkadaşlık kursan da bunlarla karşılaşacaksın. Karşılaşmışsındır bile. Evet çok acı verici. Belki de yalnızca kendimizi (varsa elimizi) yaşamamız gerekiyordur. Tanrı hiçbir şeyi boşuna yaşatmıyor.
Duygusal ilişkilerde bile böyle. Sevişmeyeceksek bir arada olmayalım diyor mesela, ne sevgisi diyor ya da çocuk yapmayacak kadını niye evlenerek kendime yük edeyim diyor. Menfaat yoksa evlenmiyor falan.
Bugünün insanı çoğunlukla böyle oldu. Arkadaşlık kursan da bunlarla karşılaşacaksın. Karşılaşmışsındır bile. Evet çok acı verici. Belki de yalnızca kendimizi (varsa elimizi) yaşamamız gerekiyordur. Tanrı hiçbir şeyi boşuna yaşatmıyor.
- muhayyer divan (17.12.24 11:01:48)
Guzel haberi vereyim
Yalniz degilsin
Ben sabit yerde 38 yildir yasiyorum
30 yasina kadar hep aranirdim sonrasinda insanlar cok degisti kimse pek arayip sormuyor
Hayat boyle az bucuk
Yalniz degilsin
Ben sabit yerde 38 yildir yasiyorum
30 yasina kadar hep aranirdim sonrasinda insanlar cok degisti kimse pek arayip sormuyor
Hayat boyle az bucuk
- Zetnikov (17.12.24 11:09:54)
Çok abartılı seviyede içli dışlı olmaktan bıktık yetişkinlil döneminde. hayatı sarpa sarınca arkadaş arayan insanlardan sıkılıyoruz. Ben sürekli bana dert anlatan bütün arkadaşlarımdan uzak durmaya çalışıyorum hatta iletişimi kestim şöyle buluşmak için 40 Takla atmadığın, zorlama ilişkilerden ziyade akıcı ,ortak noktaları olan insanlarla bir araya gelmenin daha mantıklı olduğunu düşünüyorum Gurbetçi yakınlarımdan da düşündüğüm kadarıyla eğer uzak bir ilişkiyi korumak istiyorsan onun bulunduğu şehre gittiğinde bir hediyenle beraber görüşmen güzel olabilirdi. 8 seneedir görüşme seviyeniz ne? Belki dostluk dediğin yakınlığı kurdunuz ama Artık belli ki değilsiniz buna göre beklenti belirleyebilirsin. Bir arkadaştan beklentin ne gerçekten onunla görüşmek mi yoksa telefonda ben çok sıkıldım diye aramak mı? miyadı doldurmuş bir ilişkiye değil sana benzer insanlarla ortak noktada buluşabileceğini inandığın ortamlara girmeye çalışmanı tavsiye ederim. rüyada gördüğün için değil onun durumunu merak ediyorsan da araman da gayet hoş olur
- ala09 (17.12.24 19:15:04)
@ala09 ailemle onun evinin arası 5 dakika. neredeyse istanbul’a her geldiğimde hatta gelmeden önce (ki bu son 4 senedir 2 haftada bir) hep haber verdim. ama 1 kere falan zaman ayırdı onda da ben hep darladım. karakter olarak hep soğuktur ama son zamanlarda görüyorum ki sıcak olmak istediklerine baya sıcak. bugüne kadar hiç bir arkadaşımı dert anlatmak içi aramadım, derdim dertlerimi anlatmakta olmadı hiç bir zaman. şöyle yoğun böyle çalışıyorum diye dakikalarca yazdıktan yâda söyledikten sonra “sen nasılsın?” sorusunu duymak istiyor.
- melodi (17.12.24 23:22:32)
1